Για τα περισσότερα από επτά χρόνια κατ’ οίκον περιορισμού της, το κλίμα φόβου που επικρατεί απέναντι στη στρατιωτική δικτατορία της χώρας, αλλά και την πρόθεσή της να συνεχίσει τον αγώνα της για μια δημοκρατική Μιανμάρ, μίλησε σε συνέντευξή της στο Spiegel η Άουνγκ Σαν Σου Κι, ηγέτιδα της αντιπολίτευσης της Μιανμάρ και βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης.

Ads

Ο κατ’ οίκον περιορισμός

Κατά τη διάρκεια του μακρόχρονου κατ’ οίκον περιορισμού της, μέχρι την απελευθέρωσή της στις 13 Νοεμβρίου, η Σου Κι δεν έμεινε αδρανής. «Έχεις πολλά πράγματα να κάνεις όταν βρίσκεσαι υπό κατ’ οίκον περιορισμό. Από τη μια είναι πιο άνετα από το να κάθεσαι σε μια φυλακή. Από την άλλη, πρέπει να συντηρείς ένα σπίτι, πράγμα καθόλου εύκολο υπό αυτές τις συνθήκες. Ασφαλώς είχα πρόσβαση σε βιβλία και ραδιόφωνο. Ένιωθα ότι ήταν καθήκον μου να μην σπαταλώ άσκοπα το χρόνο μου και προσπάθησα να πετύχω όσα περισσότερα μπορούσα». «Διάβασα όποιο βιβλίο έπεφτε στα χέρια μου, σχετικά με πολιτική, οικονομικά, ποίηση, μυθιστορήματα και ιστορία», προσθέτει.

Δίχως άμεση επικοινωνία με τον έξω κόσμο η Σου Κι έπρεπε να αρκεστεί στο ραδιόφωνο και τις σποραδικές επισκέψεις του γιατρού και των δικηγόρων της. «Δεν είχα Ίντερνετ, κινητό τηλέφωνο ή δορυφορική τηλεόραση. Μόλις πριν από λίγες μέρες χρησιμοποίησα για πρώτη φορά κινητό τηλέφωνο. Το σημαντικότερο μέσο επαφής μου με τον έξω κόσμο ήταν το ραδιόφωνο. Καθόμουν μπροστά από το ραδιόφωνό μου πέντε ή έξι ώρες την ημέρα και ενημερωνόμουν για το τι συμβαίνει στον κόσμο. Επιπλέον, ο γιατρός μου με επισκεπτόταν μια φορά το μήνα και καμιά φορά έρχονταν και οι δικηγόροι μου».

Η ίδια δηλώνει, επίσης, ότι οι φρουροί της ήταν μάλλον «φιλικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν». Καταλαβαίνει ακόμη ότι υπάρχει περίπτωση εκ νέου σύλληψής της. «Όσο δεν υπάρχει νόμος στη χώρα ο καθένας μπορεί να συλληφθεί και να απελαθεί» επισημαίνει.

Ελευθερία και φόβος

«Είτε το πιστεύετε είτε όχι πάντα ένιωθα ελεύθερη μέσα μου» δήλωσε η Σου Κι για την απελευθέρωσή της. «Πιστεύω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η ελευθερία είναι μια κατάσταση του νου μας», πρόθεσε. Κάνοντας λόγο για συστηματική και απαράδεκτη παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κατοίκων της Μιανμάρ, η Σου Κι τονίζει ότι δεν πιστεύει ότι οι άνθρωποι στη χώρα της νιώθουν άνετα ή ελεύθεροι.

«Δεν λέω στους ανθρώπους ότι μπορούν να ξεφύγουν από το φόβο. Είναι, όμως σημαντικό, να μην τον αφήσουν να ελέγχει τη ζωή τους. Αν εκτός από μια δύναμη έξω από εσένα κυριαρχείσαι και από μια εσωτερική δύναμη, όπως είναι ο φόβος, τότε είσαι ακόμα λιγότερο ελεύθερος» ανέφερε, μιλώντας για την δυσχερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο λαός της Μιανμάρ, όπου βρίσκονται πάνω από 2.100 πολιτικοί κρατούμενοι.

Η αλλαγή δεν θα έρθει μέσα σε μια νύχτα

Βλέπει την ελπίδα που έδωσε η απελευθέρωση της στους υποστηρικτές της ως κίνητρο για να εντείνει τις προσπάθειές της, αν και γνωρίζει ότι «η αλλαγή δεν πρόκειται να συμβεί μέσα σε μια νύχτα». «Αλλά είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσουμε ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να προσπαθήσουν και μόνοι τους. Δεν πρέπει να περιμένουν ότι θα τα κάνω εγώ όλα γι αυτούς» υπογραμμίζει.

Το κόμμα της, η Εθνική Ένωση για τη Δημοκρατία, διαλύθηκε, αφού ανακοίνωσε ότι θα μποϊκοτάρει τις πρόσφατες εθνικές εκλογές. Παρόλα αυτά η ίδια δηλώνει πρόθυμη να συζητήσει με τους ηγέτες στις χούντας.

«Έχουμε πολλά να συζητήσουμε. Χρειαζόμαστε μια αλλαγή σε αυτή τη χώρα. Η οικονομία είναι κατεστραμμένη. Οι εθνοτικές εντάσεις αυξάνονται. Υπάρχουν πάρα πολλοί πολιτικοί κρατούμενοι. Πάρα πολλοί εγκαταλείπουν τη χώρα ως πρόσφυγες. Υπάρχει μια τεράστια βιομηχανία εμπορίας ανθρώπων. Τόσα πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Κι όλα αυτά πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με ειρηνικό τρόπο».

Όσον αφορά τις πρόσφατες εκλογές, η Άουνγκ Σαν Σου Κι δηλώνει ότι ποτέ δεν πίστεψε σε αυτές, ούτε τότε αλλά ούτε και τώρα, γι αυτό και το κόμμα της αρνήθηκε να συμμετάσχει. «Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με άλλες οργανώσεις ή άτομα [που συμμετείχαν στις εκλογές] με στόχο τη δημοκρατία».

Όσον αφορά τις σχέσεις της Μιανμάρ με γειτονικές χώρες, όπως οι ισχυρές Κίνα και Ινδία, η Σου Κι καταλαβαίνει ότι είναι σημαντικό να διατηρήσουν στενές σχέσεις με αυτές. Αλλά «θα ήταν καλύτερα αν υποστήριζαν εμάς κι όχι την κυβέρνηση. Αυτό είναι κάτι πάνω στο οποίο μπορούμε να δουλέψουμε».

Τέλος, η ίδια δηλώνει ότι δεν είναι σίγουρη για τα θετικά αποτελέσματα μιας ενδεχόμενης πολιτικής διεθνών κυρώσεων εναντίον του καθεστώτος. Η ίδια στο παρελθόν είχε ζητήσει από τους τουρίστες της Δύσης να μην ταξιδεύουν στη χώρα, καθώς κάτι τέτοιο θα ενίσχυε το καθεστώς. Σήμερα επισημαίνει ότι είναι απαραίτητο ο κόσμος να δει τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα της και, όσον αφορά τον τουρισμό, θα πρέπει να συζητήσει το θέμα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία επίσης διεξάγει σχετικές συζητήσεις.

SPIEGEL: Θα συνεχίσετε τον πολιτικό σας αγώνα;

Σουν Κι: Ασφαλώς. Έχουμε θέσει πολιτικούς στόχους και σκοπεύουμε να τους πετύχουμε.