Το απρόσμενο 9% των ψήφων συγκέντρωσε το «Κόμμα των Πειρατών» ( Pirate Party) στις τοπικές εκλογές του Βερολίνου. Το κόμμα που ξεκίνησε ως «αστείο» στη Σουηδία για την προστασία του ιστότοπου Pirate Bay, φαίνεται πλέον να αποτελεί επιλογή του ενός από τους δέκα ψηφοφόρους του Βερολίνου.

Ads

 Σε αρκετές περιοχές της πόλης βρίσκεται μπροστά από τους Πρασίνους, ακόμη και από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα. Ανάμεσα στους ψηφοφόρους του  βρίσκονται νεαρά άτομα κάτω των 30 ετών άσχετα με την πολιτική. αλλά και κάποιοι φανατικοί μαρξιστές.

Στο σύνολό τους τα μέλη και οι ψηφοφόροι του κόμματος, σύμφωνα με αναλυτές είναι πολίτες, δραστήριοι στις τοπικές κοινότητες, αλλά με έντονο αίσθημα αποστροφής στο πολιτικό σύστημα.

Παράλληλα ενώ στο χώρο της υπεράσπισης των πάσης φύσεως δικαιωμάτων είναι πρωτοπόροι και ομοιογενείς, σε ζητήματα οικονομικά οι απόψεις τους κινούνται από τον ορθόδοξο μαρξισμό, μέχρι και κάποιες εκδοχές του νεοφιλελευθερισμού.

 Το «Kόμμα των Πειρατών» εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2006 στη Σουηδία ως κίνημα υπεράσπισης του διάσημου ιστότοπου δωρεάν ανταλλαγής πολυμέσων Pirate Bay και της αρχής «τα πολιτισμικά αγαθά ανήκουν σε όλους». Οι επιθέσεις στο site Pirate Bay και σε  παρόμοιους  ιστότοπους έκαναν το κόμμα δημοφιλές. με αποτέλεσμα το 2009 να συγκεντρώσει ποσοστό ψήφου 7,1% και να εκλέξει ευρωβουλευτή.

Το κόμμα των πειρατών γεννιέται σε ένα γκαράζ της Στοκχόλμης και στις πρώτες τους δηλώσεις τα μέλη του δηλώνουν: «Δεν την πέφτουμε στις τζαμαρίες. Δεν βάζουμε φωτιές. Δεν μας φταίνε τα κτίρια, αλλά η χλιδή της βασιλικής οικογένειας και όλοι οι πολιτικοί τους ακόλουθοι…». Το πολιτικό σύστημα άμεσα τους τοποθετεί στο ευρύ φάσμα της αριστεράς και οι ίδιοι οι πειρατές δεν αρνούνται αυτή την ταυτότητα.

Το Μάη του 2006, η αστυνομία κάνει έφοδο σ’ ένα κτίριο με το συμβολικό όνομα «Κόλπος των Πειρατών», για να κατασχέσει το ηλεκτρονικό υλικό των νεαρών πολιτικών.  Περισσότερα από 200 άτομα είχαν φτιάξει ηλεκτρονικές σελίδες και βομβάρδιζαν με τα μηνύματά τους, την κοινή γνώμη, σχετικά με το υπέρογκο κόστος του γάμου της πριγκίπισσας Βικτόριας.

Το περιστατικό αυτό εκτοξεύει το πειρατικό κόμμα της Σουηδίας (Piratpartiet), από το 0,6%, στο 5,5% και διαρκώς τα ποσοστά του ανεβαίνουν. Η εισβολή της αστυνομίας στο «σπίτι των πειρατών» δημιουργεί ένα ευρύ κίνημα αλληγγύης στην υπόλοιπη Ευρώπη, από το οποίο θα δημιουργηθεί και το αδερφό κόμμα της Γερμανίας.

 Η ελευθερία στο επίκεντρο του Γερμανικού Pirate Party

Την πλατφόρμα του γερμανικού Pirate Party διαμορφώνουν έννοιες όπως «ελεύθερος», «ανοιχτός» και «διαφανής». Ιδρυτικό μάλιστα κείμενό του ήταν η «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Κυβερνοχώρου», τη στιγμή που κάποια από τα καθιερωμένα κόμματα, ειδικά μετά τις δολοφονίες στο νησί της Νορβηγίας, αντιλαμβάνονται το διαδίκτυο ως απειλή . 

To «Kόμμα των Πειρατών» διεκδικεί, εκτός από την ελευθερία διακίνησης πολιτισμικών αγαθών μέσω διαδικτύο, και την άμεση δημοκρατία, καταλαμβάνοντας έτσι θέση στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Βασικά αιτήματά των Πειρατών είναι η προστασία της ιδιωτικής ζωής, η αλλαγή της νομοθεσίας για τα πνευματικά δικαιώματα, η πολιτική διαφάνεια και η ελευθερία του λόγου.

 Το «πειρατικό κίνημα» εμφανίζεται και σε άλλες χώρες πέρα από τη Γερμανία (Piratenpartei Deutschland), όπως την Αυστρία, την Φινλανδία, την Πολωνία, την Γαλλία και την Ισπανία. Ομάδες του πειρατικού κινήματος φαίνεται επίσης να υπάρχουν ανεπίσημα σε ΗΠΑ, Βρετανία και Αργεντινή.