Στον ακάλυπτο χώρο πολυκατοικίας δεν μπορεί κανείς από τους ιδιοκτήτες διαμερισμάτων να κτίσει, ακόμη και αυτοί που έχουν την αποκλειστική χρήση ολόκληρου ή τμήματος του ακάλυπτου χώρου, έκρινε, με απόφασή του, ο Άρειος Πάγος.

Ειδικότερα, στην Κέρκυρα το 1973 με σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμό πολυκατοικίας παραχωρήθηκε η χρήση τμήματος 400 τ.μ. του ακάλυπτου χώρου πολυκατοικίας σε τέσσερις ιδιοκτήτες. Το 1988 οι ιδιοκτήτες που είχαν την αποκλειστική χρήση των 400 τ.μ. του ακάλυπτου χώρου κατασκεύασαν από γκρο μπετόν τρεις εξώστες ύψους περίπου από 1,20 έως 1,50 μ. ο καθένας, οι οποίοι ξεκινούσαν από τη στάθμη του εδάφους και έφθαναν μέχρι το ύψος του υπερυψωμένου ισογείου που βρίσκονται τα διαμερίσματά τους.

Στην απόφαση του Αρείου Πάγου αναφέρεται ότι οι επίμαχες ενέργειες των ιδιοκτητών «αντίκεινται στο νόμο και τη συστατική πράξη της οριζόντιας ιδιοκτησίας και συνεπώς είναι απαγορευμένη, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι αυτοί είχαν την αποκλειστική χρήση των συγκεκριμένων τμημάτων του ακάλυπτου χώρου του οικοπέδου, διότι το γεγονός αυτό δεν τους παρέχει συγχρόνως και το δικαίωμα να το περικλείσουν με κατασκευή εξωστών από γκρο μπετόν, δεδομένου ότι με τον τρόπο αυτό αίρεται τελείως ο φυσικός προορισμός του ακάλυπτου χώρου που είναι ο φωτισμός και ο αερισμός της οικοδομής και παραβιάζεται ο κανονισμός ως προς τη φύση του χώρου αυτού που πρέπει να παραμείνει ακάλυπτος και ελεύθερος».