Ένας από τους κορυφαίους Έλληνες επιθετικούς, ο Γιώργος Σιδέρης, ανακοίνωνε, τέτοιες ημέρες τον Φεβρουάριο τού 1972, πριν από 38 χρόνια, την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Για την ακρίβεια στις 6/2/72 σκόραρε για τελευταία φορά, στο ματς του Καραϊσκάκη με την Παναχαϊκή (3-2), ενώ στις 20 του μήνα «κρέμασε» οριστικά (και χωρίς να αναζητήσει άλλού στέγη) τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.

Η φήμη του Σιδέρη απλώθηκε στα χρόνια της αγωνιστικής του δράσης στην Ευρώπη, ενώ ξαφνικά, σήμερα το πρωί, διαβάσαμε για δημοσιογραφικό αφιέρωμα που του έγινε στην Ινδονησία!

Έχοντας διαγράψει δεκαπέντε χρόνια σπουδαίας καριέρας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό –και συγκεκριμένα στο Βέλγιο, όπου αγωνίστηκε με τα χρώματα της Αντβέρπ – ο «Φόντακας» συμπεριλαμβάνεται στους ανθρώπους εκείνους που έχουν προσφέρει ουσιαστικά στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου και τον έχουν τιμήσει με την παρουσία τους.

Ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού

Δεν είναι τυχαίο ότι παραμένει ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού με 224 τέρματα σε 284 συμμετοχές, ενώ είναι τέταρτος στην ιστορία των ελληνικών Πρωταθλημάτων πίσω από τους Θωμά Μαύρο, Κριστόφ Βαζέχα και Μίμη Παπαϊωάννου. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ δεν αποβλήθηκε!

Γεννήθηκε στις 5 Απριλίου 1938 στον Πειραιά και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στον τοπικό Ατρόμητο. Ήταν φανερό ότι επρόκειτο για εξαιρετικά ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, που… βασάνιζε τους αντίπαλους αμυντικούς όταν είχε την μπάλα.

Από τον Ατρόμητο στην Εθνική

Μάλιστα, τον Δεκέμβριο του 1958 ο τότε ομοσπονδιακός προπονητής Αντώνης Μηγιάκης κάλεσε στην Εθνική (όντας ακόμα παίκτης του Ατρόμητο Π.) και του έδωσε τη φανέλα με το νούμερο 9 στην αναμέτρηση με τη Γαλλία για την προκριματική φάση του Κυπέλλου Εθνών. Το ματς έληξε ισόπαλο 1-1.

Είχε τραβήξει την προσοχή του Ολυμπιακού αλλά και του Παναθηναϊκού. Υπέγραψε, όμως, στον πρώτο, ο οποίος τον ενέταξε στο έμψυχο δυναμικό του το 1959, όταν ο Σιδέρης ήταν 21 ετών. Συμπεριλήφθηκε αμέσως στην ενδεκάδα της ομάδας από τον προπονητή Μπρούνο Βάλε και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την ερυθρόλευκη φανέλα στις 25 Οκτωβρίου. Συνδυάστηκε όμως με ήττα 1-0 στην αναμέτρηση με τον Παγκορινθιακό. Το πρώτο του γκολ για τον Ολυμπιακό σημειώθηκε στις 13 Δεκεμβρίου (με σουτ, στο 60’) και με αυτό η ομάδα του Πειραιά επικράτησε 1-0 εκτός έδρας του Πανιωνίου. Συνολικά, την πρώτη χρονιά, ο Σιδέρης αγωνίστηκε σε τριάντα ματς και σκόραρε οκτώ φορές.

«Έκλαιγαν μανούλες»!

Ο νεαρός επιθετικός συνέχισε τα επόμενα χρόνια την ανοδική του πορεία. Ήταν ασταμάτητος στις κατά μέτωπον επιθέσεις. Ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος, μάλιστα, έγραψε για εκείνον: «Όταν έμπαινε ο Σιδέρης, έκλαιγαν μανούλες»! Το 1962 αγωνίστηκε –ως υπό δοκιμήν παίκτης- με τη φανέλα της ιταλικής Λενορόσι σε φιλικά παιχνίδια. Την ίδια χρονιά, ενδιαφέρον για την απόκτησή του είχαν δείξει σπουδαίοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι. Ο λόγος για τις Ίντερ, Φιορεντίνα και Ατλέτικο Μαδρίτης. Εντούτοις, ο Σιδέρης παρέμεινε στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό.

Αργυρό παπούτσι με 35 γκολ!

Έγινε από τα αγαπημένα παιδιά της «ερυθρόλευκης» εξέδρας, ενώ το 1969 έφτασε σε μία από τις πιο σημαντικές διακρίσεις στην καριέρα του. Συγκεκριμένα, με τα 35 τέρματα που σημείωσε, κατετάγη δεύτερος σκόρερ στην Ευρώπη και πήρε το «αργυρό παπούτσι». Την ίδια χρονιά είχε καταταγεί 17ος στο δημοψήφισμα για τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης. Πρώτος στη σχετική ψηφοφορία είχε έρθει ο Μπεκενμπάουερ.

Ο πρώτος… ξενιτεμένος

Το 1970… ξενιτεύτηκε και δέχθηκε την πρόταση της βελγικής Αντβέρπ. Έγινε ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που έπαιξε σε σύλλογο του εξωτερικού. Λέγεται, ότι ρόλο σε αυτό έπαιξε και το γεγονός ότι δεν ήταν αρεστός στη Χούντα, που δεν τον ήθελε στην Ελλάδα. Στο βελγικό Πρωτάθλημα πέτυχε επτά τέρματα αλλά το 1972 επέστρεψε στη χώρα και στον Ολυμπιακό, προκαλώντας ενθουσιασμό στους φιλάθλους.

Στις 6 Φεβρουαρίου είχε το τελευταίο του… ραντεβού με τα δίχτυα. Σκόραρε δύο φορές στην αναμέτρηση με την Παναχαϊκή στο Καραϊσκάκη και οδήγησε τους Πειραιώτες στη νίκη με 3-2. Δύο εβδομάδες αργότερα, μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (0-0), ανακοίνωσε ότι σταματάει το ποδόσφαιρο.

Αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος τρεις φορές. Το 1965 με 29 γκολ, το 1967 με 22 και το 1969 με 35. Ωστόσο, πανηγύρισε τον τίτλο μόλις δύο φορές, το 1966 και το 1967.

Δεν έχασε κανέναν τελικό

Ο Σιδέρης κατέχει δύο ακόμη εντυπωσιακά ρεκόρ. Έχει παίξει σε επτά τελικούς Κυπέλλου (1960 –είχε και επαναληπτικό-, 1961, 1963, 1965, 1968, 1969) στους οποίους παρέμεινε αήττητος! Ωστόσο, το 1969 –σε ένα ματς που μάλιστα σκόραρε- δεν πήρε τον τίτλο, τον οποίο πανηγύρισε ο Παναθηναϊκός με το… στρίψιμο της δεκάρας! Ο αγώνας είχε λήξει ισόπαλος 1-1. Παράλληλα, ο Σιδέρης είναι πρώτος σκόρερ στο θεσμό του Κυπέλλου με 70 τέρματα να καταγράφονται στο ενεργητικό του!

Με τη φανέλα της Εθνικής

Στην Εθνική είχε 28 συμμετοχές και 14 γκολ. Το παρθενικό του σημειώθηκε στις 3 Ιουλίου 1960 στη Δανία, από την οποία η ομάδα μας συνετρίβη με 7-2 σε φιλικό παιχνίδι. Η τελευταία εμφάνιση με την Εθνική έγινε στις 16 Νοεμβρίου 1969 (1-1 με τη Ρουμανία για τα προκριματικά του Μουντιάλ). Ο Σιδέρης δεν ξανακλήθηκε στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα προφανώς λόγω του καθεστώτος.

Δεν ξαναπάτησε στο γήπεδο

Από τη στιγμή που έδωσε τέλος στην καριέρα του, δεν τον ξαναείδε κανένας σε γήπεδο! Το 1995, πάντως, επέστρεψε στο χώρο του ποδοσφαίρου, ως μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ Ολυμπιακός και υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος αλλά δεν έμεινε για πολύ. Γενικά, έχει αποτραβηχθεί τελείως και δεν μιλάει ούτε στους δημοσιογράφους, όπως έκανε και ο Γιώργος Δεληκάρης.

Η τελευταία διάκριση ήρθε πριν από λίγες ημέρες όταν συμπεριλήφθηκε από τους Έλληνες φιλάθλους στη «χρυσή» ενδεκάδα της δεκαετίας του 1960.

Η αναγνώριση από τον Σούρπη

Ανάμεσα στους… θαυμαστές του συγκαταλέγεται και ο Φραγκίσκος Σούρπης! Ήταν ο προσωπικός του αντίπαλος (η σκιά του πάντα μέσα στον αγωνιστικό χώρο) για πάρα πολλά χρόνια στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε την εκτίμησή του για τον Σιδέρη.

Μάλιστα, πριν από λίγες εβδομάδες, ο sportdog (σε θέμα του Γιώργου Κτενά) είχε επικοινωνήσει με τον κ. Σούρπη και του είχε ζητήσει να σχολιάσει την τοποθέτηση του Κώστα Πολυχρονίου που είχε βρει ομοιότητες στο παιχνίδι του Σιδέρη με τον Κώστα Μήτρογλου.

Να τι είχε πει: «Το μοναδικό κοινό στοιχείο που βλέπω εγώ, είναι ότι είναι και οι δύο σέντερ φορ! Ο Σιδέρης ήταν παίκτης άλλου επιπέδου, ευρωπαϊκής κλάσης και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι δεν βλέπω άλλον τέτοιον στην Ευρώπη σήμερα. Ήταν τανκ! Ταχύτατος και χρειαζόταν μισή ευκαιρία για να βάλει γκολ.

Η αντιστοιχία στον Μήτρογλου είναι πέντε ευκαιρίες και ένα γκολ. Για αυτό είπα και νωρίτερα ότι δεν βρίσκω κοινά στοιχεία μεταξύ τους. Ο μικρός είναι καλός, αλλά όχι σαν τον Σιδέρη. Αυτός ήταν άλλος παίκτης. Ήταν εξαιρετικό παιδί και σπουδαίος φίλος. “Σκοτωθήκαμε” 15 χρόνια μέσα στα γήπεδα, παρόλα αυτά ποτέ δεν είχαμε το παραμικρό πρόβλημα. Ήταν ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιριστή από όλες τις απόψεις. “Καθαρό” παιχνίδι, σπουδαίος χαρακτήρας ποτέ δεν είχα πρόβλημα μαζί του».

Πάντως, και ο Σιδέρης είχε μιλήσει στο παρελθόν με κολακευτικά λόγια για τον αμυντικό του Παναθηναϊκού υπογραμμίζοντας ότι ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος που είχε αντιμετωπίσει.

ΥΓ: Σύμφωνα με κάποιες πηγές το προσωνύμιο «Φόντακας» προέρχεται από το «Φώτακας», δηλαδή το Φώτης, όνομα του πατέρα του. Όποιος από τους φίλους γνωρίζει κάτι περισσότερο για το παρατσούκλι του Σιδέρη, ας μας διαφωτίσει…

Πηγή: Sportdog.gr