Φαίνεται πως οι άνθρωποι σήμερα έχουν λησμονήσει το έργο του Μπαχτίν, παρότι μπορεί να το έχουν διαβάσει, και δεν σκέφτονται να το συσχετίσουν με τις σημερινές καταστάσεις. Θυμίζουμε εν συντομία ότι σύμφωνα με τη θεωρία του Μπαχτίν στο περίφημο έργο του “Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του”, το Καρναβάλι σχετίζεται με την αντίδραση των ανθρώπων που ζουσαν κάτω από σκληρά καθεστώτα, όπως ήταν η δουλεία στη αρχαιότητα είτε η εκκλησία και η αριστοκρατία στους μεσαιωνικούς χρόνους, ασχέτως με το αν η αντίδραση αυτή είχε την έγκριση από τις εκάστοτε εξουσίες.

Ads

 
Για ένα συκγεκριμένο χρονικό διάστημα, που μπορούσε να είναι είτε μια εβδομάδα της νέας χρονιάς είτε μία δύο μέρες την άνοιξη και σε άλλες θρησκευτικές επετείους, είχαν την απόλυτη ελευθερία να αντιστρέψουν τους κανόνες που ίσχυαν για όλο τον υπόλοιπο χρόνο, Στο διάστημα εκείνο είχαν τη δυνατότητα να υποδυθούν ότι παίρνουν τη θέση των αφεντάδων τους ή να επιλέξουν μια παρωδία του βασιλιά ή του αρχιερέα, με μια καρνιβαλική φιγούρα διασκέδασης, ή μια υπέρβαση του πάπα, όπως η Πάπισσα Ιωάννα κλπ.
 
Ήταν μια περίοδος επιστροφής στο χάος όπως επισημαίνει ο Mircea Eliade, αλλά και μια περίοδος ανανέωσης από την οποία αντλούνται δυνάμεις για όλη την υπόλοιπη χρονιά. Με άλλα λόγια ήταν μια κανονική εξέγερση, χωρίς μια πραγματική ανατροπή, η οποία σε πολλές περιπτώσεις κατέληγε με τη θανάτωση του ψεύτικου μονάρχη. Όλες αυτές οι τελετές έχουν τύχει άρτιας τεκμηρίωσης από ανθρωπολόγους και ιστορικούς της θρησκείας,
 
Σήμερα αυτό έχει εκφυλιστεί σε γραφικές μεταμφιέσεις και παρελάσεις με τον ήχο μουσικής, που πραγματοποιούνται στις περισσότερες χώρες, όπως στη Βραζιλία και αλλού. Έχω παρακολουθήσει μια εκδήλωση τέτοιου είδους στη Ζυρίχη όπου συμμετείχαν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως από τη Γερμανία, που ήρθαν για να γιορτάσουν δίπλα στη λίμνη ή πάνω στις γέφυρες, στο κέντρο της πόλης. Πρόκειται για μια τρομακτική εκδήλωση που πραγματοποιείται σε μια κατα τα άλλα εξαιρετικά ήσυχη χώρα. Ας μη ξεχνάμε ότι το Dada γεννήθηκε σε αυτή την πόλη το 1916.
 
Ο Loki είναι μια καρνιβαλική φιγούρα
 
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Loki ο ραδιούργος θεός είναι μια καρνιβαλική φιγούρα που υπονομεύει τις εξουσίες και τη σοβαρότητα των άλλων θεών μέσα από φάρσες κόλπα και κουτσομπολιά. Τέτοιου είδους κωμικοσοβαρά γεγονότα, όπως θα τα αποκαλούσε ο Μπαχτίν, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πρόσφατα στην Ευρώπη, σε μια εποχή σοβαρής οικονομικής κρίσης, που οι άνθρωποι υποφέρουν από τα μέτρα λιτότητας που έχουν παραλύσει την οικονομική ζωή της κοινωνίας. Υψηλοί φόροι, μειώσεις μισθών και συντάξεων, ανεργία, αδυναμία αγορών και πωλήσεων, όλα αυτά προέρχονται από μια κεντρική εξουσία που επιβάλει άγρια λιτότητα σε μια εποχή κρίσης.
 
Αυτή η δύναμη λέγεται Γερμανικό πρόγραμμα λιτότητας και υιοθετείται από τα κυριότερα κόμματα της χώρας, τους Χριστιανοδημοκράτες, τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους που την εφαρμόζουν μέσω των οργάνων τους, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία περιορίζει τα χρήματα για να αποφύγει, όπως πιστεύει, τον πληθωρισμό.
 
Το μοντέλο αυτό αμφισβητείται από τους σοβαρούς οικονομολόγους ότι μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά σε πειρόδους κρίσης. Τη Γερμανία σιγοντάρουν και κάποιες άλλες χώρες με τακτοποιημένες οικονομίες όπως είναι η Ολλανδία, η Φιλανδία και η Αυστρία με τη σιωπηρή υποστήριξη των άλλων Σκανδιναβικών χωρών.
 
Το πρόγραμμα αυτό θεωρήθηκε καταστροφικό για τις περισσότερες αδύναμες οικονομίες στην Ευρώπη, κυρίως στο Νότο, ξεκινώντας από την Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία ακόμη και για την “με το ένα πόδο έξω” Ιρλανδία. Και η αλήιθεια είναι πως η μόνη οφελημένη υπήρξε η Γερμανία, της οποίας η παραγωγή και οι εξαγωγές, ακόμη και με υψηλό το ευρώ, ποτέ δεν χαλάρωσαν, εξαιτίας των δρακόντειων χαμηλών μισθών, που έχουν επιβληθεί στους εργαζόμενους Γερμανούς και ξένους.
 
Όλο αυτό πραγματοποιήθηκε τελικά με την υποστήριξη της Ευρωπαίκής Ένωσης, μια μορφή καταπίεσης με την ουτοπική υπόσχεση της ανάκαμψης σε ένα μακρινό μέλλον, κάτι σαν την υπόσχεση του Παράδεισου στις θρησκείες, οικονομική θρησκεία στην προκειμένη περίπτωση, που εφαρμόζεται με δογματική ακαμψία, όπως η νηστεία πριν από την Ανάσταση του Πάσχα. Οι μέθοδοι αυτές είχαν εφαρμοστεί πολύ παλαιότερα από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως η Ρωσία και εκεί έχουν το θεωρητικό τους υπόβαθρο.
 
Οι εκλογές στην Ιταλία σηματοδοτούν μια επανάσταση
 
Τα πρόσφατα αποτελέσματα των εκλογών στην Ιταλία, σηματοδοτούν μια επανάσταση παρόμοια με τις φορολογικές εξεγέρσεις στις Αποικίες, στην Αμερική,στην Καραϊβική, στην Ινδία και τις ποικίλες εξεγέρσεις των αγροτών κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση.
 
Όταν οι άνθρωποι καταλήξουν στο σημείο όπου δεν υπάρχουν χρήματα, δεν υπάρχει εργασία, δεν υπάρχει μέλλον, η μοναδική διέξοδος είναι να επαναστατήσουν και σε μια δημοκρατική χώρα αυτή η επανάσταση παίρνει την κατεύθυνση της καταψήφισης των κομμάτων της λιτότητας, αντιδρώντας στον παραλογισμό των προγραμμάτων τους. Με το να υποστηρίξουν έναν εξίσου παράλογο υποψήφιο ή κόμμα της αντιπολίτευσης, ακόμη και έναν κλόουν, έναν κωμικό, όπως τον αποκαλούν με λαϊκισμό τα λεγόμενα “σοβαρά” κόμματα, τα οποία δεν συμπεριφέρονται ούτε με περισσότερη σοβαρότητα ούτε με μεγαλύτερη ανθρωπιά από ότι οι σκληρότεροι δυνάστες.
 
Η απολυταρχία προκαλεί πάντοτε το αντίθετό της, κάτι που βλέπουμε στις ποικίλες πρόσφατες παραστάσεις του “Fema” το φεμινιστικό κίνημα ακόμη και στη Ρωσία, που υποφέρουν από τον απολυταρχισμό, όπως ήταν η πρόσφατη βλάσφημη εκδήλωση σε μια εκκλησία από ένα ποπ γυναικείο συγκρότημα. Αυτή η επανάσταση που σιγοβράζει, δεν σταμάτησε ποτέ κάτω από οποιοδήποτε καθεστώς και όλα τα καθεστώτα και οι θρησκείες κατά το παρελθόν, έχουν προσφέρει κάποιον τρόπο να εκτονωθεί, σαν βαλβίδα ασφαλείας.
 
Οι νεαροί Ιταλοί δίνοντας την πρωτιά σε έναν κλόουν ή μίμο ή κωμικό, πείτε τον όπως θέλετε, του οποίου όμως οι απόψεις είναι πολύ πιο σοβαρές από τις δικές τους, ενώ καταδεικνύει ευθέως τη Γερμανία και τις σκληρές, εγωιστικές και δογματικές πολιτικές της, που αγγίζουν τα όρια της ψύχωσης και των οποίων ο μοναδικός στόχος μοιάζει να είναι το δικό τους συμφέρον, δεδομένου ότι αναπτύσσονται με λιτότητα και αφού έχουν επιβάλλει όλα αυτά τα δρακόντεια μέτρα των χαμηλών μισθών για πολλά χρόνια στους δικούς τους και αλλοδαπούς εργαζόμενους.
 
Δεδομένου ότι ακολούθησαν τον Χίτλερ, οι Γερμανοί, ακολούθησαν τις πολιτικές των Σοσιαλδημοκρατών και Χριστιανοδημοκρατών σε συνδυασμό, που είναι βαθύτατα εθνικιστικά κόμματα, σε ελάχιστο βαθμό ευρωπαϊκά, ενώ σιγοντάρονται από τους Γερμανούς Πράσινους, με εξίσου εθνικιστικές και αντιφατικές συμπεριφορές. Αρκεί κάποιος να θυμηθεί την υποστήριξη του Fischer και του Con Bendit για τον βομβαρδισμό της Σερβίας, μη αφήνοντας καμιά αμφιβολία ότι οι πεποιθήσεις τους πολύ λίγη σχέση έχουν με το περιβάλλον.
 
Ο γερμανικός εθνικισμός και η λατρεία της εξουσίας
 
Παράξενο φρούτο αυτός ο γερμανικός εθνικισμός, ο οποίος διαπερνά ακόμη και ανθρώπους εβραϊκής καταγωγής και με άλλες ρίξες. Μου φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με τη λατρεία της εξουσίας, ακαταμάχητη ακόμη και για πολλούς σπουδαίους ανθρώπους όπως ο Νίτσε. Η δύναμη υπήρξε πάντοτε πρόβλημα για όλους τους τύπους των κοιωνωιών, από τους μεγάλους θεοκρατικούς πολιτισμούς της Μέσης και Εγγύς ανατολής μέχρι τα μεσαιωνικά βασίλεια και τους βαρώνους.
 
Οι καταπιεσμένοι άνθρωποι χρειάζονται συχνά μια διέξοδο και εκείνη που υπήρχε ήταν μια καρνιβαλική ανατροπή των κανόνων μια φορά το χρόνο, όταν στην Ελλάδα και στη Ρώμη οι σκλάβοι γίνονταν αφέντες για τρεις μέρες και οι αφέντες τους υπηρετούσαν σαν να ήταν εκείνοι σκλάβοι. Πρόκειται για τις ρίξες και του δικού μας Καρναβαλιού, το οποίο ο Μαχαήλ Μπαχτίν μας αποκάλυψε τόσο δυναμικά στον Ραμπελαί του.
 
Φαίνεται πως οι Γερμανοί έχουν λησμονήσει πως η κυριαρχία της Ευρώπης από μια ανώτερη βιομηχανική δύναμη μπορεί να έχει και τα μειονεκτήματα της. Θα προκαλέσει αυτόματα μια γενικευμένη εξέγερση, δεδομένου ότι οι Γερμανοί εξακολουθούν να συμπεριφέρονται όπως οι βαρώνοι του Μεσαίωνα χρησιμοποιώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν εναλλακτικό βραχίονα..
 
Το Καρναβάλι δεν θα αντικαταστήσει την πολιτική, αλλά κάτι θα κάνει
Το Καρναβάλι των Grillini είναι πολύ διαφορετικό από τη γκροτέσκα μίμηση του ναζισμού της ελληνικής Χρυσής Αυγής, η οποία είναι ένα τραβεστί συνοθύλευμα από χιτλερικές χειρονομίες, όπως τα ανυψωμένα μπράτσα, τα σύμβολα, η σβάστικα, οι πορείες με στρατιωτικό σχηματισμό και οι μαύρες μισο-μιλιτιαριστικές στολές και παρελάσεις με φωτοβολίδες μέσα στη νύχτα, όπως στις απαίσιες τελετές των Ναζί στη Γερμανία.
 
Η κυρίαρχη κατά της διαφθοράς πολιτική ρητορεία μπορεί να παρουσιάζει ομοιότητες και στις δύο περιπτώσεις, όμως γνωρίζουμε ότι η διαφθορά ευδοκιμεί σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, ενώ ο στόχος των Grillini είναι διαφορετικός. Τούτοι επιδιώκουν να απελευθερώσουν, να ανανεώσουν και να βελτιώσουν τη δημοκρατία από τα λάθη της. Αντίθετα ο στόχος της Χρυσής Αυγής είναι να εγκαθιδρύσει μια ζοφερή, ρατσιστική ολοκληρωτική δικτατορία της βίας και της δίωξης κάθε είδους αντιπολίτευσης.
 
Δεν είναι κάτι καλύτερο από τη χρήση του τρόμου για κοινωνικά θέματα, από κάποιες βίαιες δογματικές ομάδες της λεγόμενης άκρας αριστεράς, συχνά γεμάτες από προβοκάτορες, όπως είναι και η χρυσή Αυγή, που συνεργάζεται με πράκτορες της αστυνομίας, οι οποίοι ειδικεύονται κάθε φορά να μετατρέπουν ειρηνικές διαδηλώσεις σε ταραχές.
 
Δεν ισχυρίζομαι ότι το καρναβάλι θα αντικαταστήσει την πολιτική όμως κάτι θα κάνει στη συνήθη λειτουργία της. Σήμερα στην Ελλάδα είμαστε αναγκασμένοι να χρηματοδοτούμε με υπέρογκους φόρους μια υπερμεγέθη, άχρηστη και δύστροπη γραφειοκρατία, που συμπεριφέρεται με πολύ αντιδημοκρατικό τρόπο. Αγένεια προς το κοινό, δωροδοκίες, πάσης φύσεως ανταμοιβές στα κρυφά, ειδική μεταχείριση για τους πιστούς κατώτερους υπαλλήλους, κώδικες ιεραρχίας, άρνηση για εξυπηρέτηση στις περίπλοκες περιπτώσεις, όλα τα χαρακτηριστικά που έχουν οι γραφειοκρατίες της Κεντρικής Ευρώπης, την εποχή των μοναρχιών.
 
Όμως εμείς υποτίθεται πως ζούμε σε δημοκρατικό καθεστώς. Που βρίσκεται η δικαιοσύνη μέσα σε αυτό το συρφετό από αναχρονιστικά συμφέροντα μιας κλίκας; Οι άνθρωποι αυτοί εκτελούν τις οδηγίες των βαρώνων της γερμανικής συμμαχίας του βορρά στο ονομα της βελτίωσης και αναδιάρθρωσης., ένας από τους αγαπημένους τους όρους για τα ακραία μέτρα λιτότητας.
 
Τα αποτελέσματα είναι ορατά σε όλους. Τεράστια ανεργία που φτάνει το 30%, μια παγωμένη οικονομία που τίποτα δεν μπορεί να πουλήσει ούτε να αγοράσει. Σταθερές φορολογικές επιθέσεις στις ευπαθείς ομάδες για γρήγορη συλλογή χρημάτων. Τα καθεστώτα Κουίσλινγκ της Ναζιστικής Κατοχής δεν ήταν χειρότερα.
Οι ίδιες απειλές και φοβέρες με τη χρήση φορολογικού, δικαστικού και πολιτικού εκβιασμού.
 
Τα κόμματα που είναι υπεύθυνα γι αυτή τη γραφειοκρατία προσπαθούν να συγκαλύψουν τα πρόσωπά τους, δεδομένου ότι είναι αυτοί που έχουν διορίσει τους περισσότερους που υποστηρίζουν τέτοιες πολιτικές. Υπάρχουν άραγε Grillini ανάμεσα μας; Μήπως υπάρχει κάπου, κάποιος κρυμμένος ηγέτης όπως ο Grillo; Ή μήπως πρέπει για μια ακόμη φορά να απευθυνθούμε στον Loki για να πραγματοποιήσει το καταστροφικό και ύπουλο έργο του ενάντια στους εχθρούς μας τους γίγαντες;
 
Πως συνέβη και μόνο οι Γερμανοί πλούτισαν με το ευρώ;
 
Σήμερα το πρωί διάβασα τις πιο πρόσφατες δηλώσει του Grillo. Πρέπει να πω ότι συμφωνώ εξ ολοκλήρου. Δήλωσε ότι η Ιταλία ήταν ήδη έξω από το Ευρώ και ότι ήταν απλώς θέμα χρόνου, από τη στιγμή που οι δανειστές πήραν πίσω τα χρήματά τους από τα δάνεια, ότι θα κλωτσούσαν την Ιταλία έξω από την Ευρωζώνη σαν άχρηστο ανταλλακτικό. Δήλωσε ότι ο ίδιος είναι αντίθετος με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως έγινε σήμερα, όχι από τους λαούς αλλά από τους χρηματοδότες.
 
Στη συνέχεια έθεσε το πιο συγγενές μεταφυσικό ερώτημα μετά το αντίστοιχο του Heidegger. “ Για ποιο λόγο αυτοί είναι κάτι και όχι τίποτα;” Γιατί μόνο οι Γερμανοί πλούτισαν με το Ευρώ; Μήπως οφείλεται στο γεγονός ότι τα προϊόντα τους ήταν τόσο καλά ώστε καμία από τις οικονομικά συνδεδεμένες χώρες δεν μπορούσε να τους αντισταθεί και τα αγόραζε με τα δάνεια που είχαν συναφθεί με υψηλά επιτόκια, περισσότερο και από τους ίδιους τους Γερμαούς; Έτσι η Γερμανία κατάφερε ένα διπλό χτύπημα, αξιοποιώντας τις φτωχές χώρες της Ευρώπης για να πλουτίσει τόσο από τα δάνεια όσο και από τις εξαγωγές των προϊόντων της.
 
Δεν είναι να απορεί κανείς που εκείνη έγινε πλούσια ενώ οι άλλες χώρες όλο και πιο φτωχές μέχρι τη στιγμή που η Μέρκελ ήλθε στο προσκήνιο με τα αυτοκτονικά μέτρα λιτότητας. Τόσο τα προηγούμενα όσο και τα πρόσφατα προγράμματα οδηγούν στην εξάντληση τις οικονομίες στην Ευρώπη και τελικά στην ίδια τη Γερμανία.
 
Όπως ο Χίτλερ πίστευε ότι θα μπορούσε να νικήσει την Ευρώπη με τις θωρακισμένες μονάδες και τα Στούκας εκτελώντας αστραπιαία έφοδο, έτσι και οι σημερινοί Γερμανοί πραγματοποιούν οικονομική έφοδο πιστεύοντας ότι μπορούν να επιβάλουν τον ιμπεριαλισμό τους σε όλους εμάς, με άλλα λόγια κάνουν το ίδιο λάθος χρησιμοποιώντας άλλα μέσα, τα οποία θα καταλήξουν στη δική τους πτώση, αφού θα έχουν αποστραγγίσει την υπόλοιπη Ευρώπη για μια εκ των πραγμάτων απίθανη ανάκαμψη.
 
Έτσι ξεσκεπάζοντας τα έργα του Loki, μόνο ένας άλλος τρελος γελωτοποιός θα μπορούσε να αντιληφθεί ποια ακριβώς ήταν και να καταγγείλει τους ανόητους Γερμανούς, όπως πολύ συχνά κάνουν οι τρελοί στους αφεντάδες τους, στα έργα του Σαίξπηρ.

Πηγή: bookbar.gr