«Εμπιστευθείτε την Αθήνα» έχει τίτλο άρθρο του Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν στους Financial Times Deutschland. Ο επίτροπος τονίζει ότι «Η Ελλάδα προχωρεί καλά μέχρι τώρα όσον αφορά τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις της. Όποιος ζητά τώρα αναδιάρθρωση του χρέους, αγνοεί τις πιθανές επιπτώσεις και θέτει σε κίνδυνο την πρόοδο».

Ads

Ας θυμηθούμε τον Μάρτιο του 2010. Eντατικές διαβουλεύσεις πολλών εβδομάδων, τηλεφωνικές συνομιλίες, ολοήμερες και ολονύκτιες συνεδριάσεις. Πολύ μεγάλη ένταση επικρατούσε στην Ευρωζώνη, αλλά και στους διεθνείς εταίρους μας. Τελικά επικράτησαν η αποφασιστικότητα των Ευρωπαίων και η αλληλεγγύη: ‘Ή θα κολυμπήσουμε μαζί ή θα βουλιάξουμε μαζί’.

Ύστερα ήρθε ο Μάιος. Το Eurogroup κατέληξε σε συμφωνία για ένα πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ. Η χορήγηση των συμφωνηθέντων δανείων συνδέθηκε με την προϋπόθεση να εφαρμόσει η Αθήνα με πλήρη αποφασιστικότητα ένα αξιόπιστο πρόγραμμα προσαρμογής, προκειμένου να θέσει και πάλι την οικονομία σε γερά θεμέλια.

Τώρα έχουμε Αύγουστο. Ο πρώτος έλεγχος της εφαρμογής του προγράμματος ολοκληρώθηκε. Η ελληνική κυβέρνηση απέδειξε την αποφασιστικότητά της να κάνει εκείνα τα δραστικά – και ταυτόχρονα οδυνηρά – βήματα, τα οποία είναι απαραίτητα, για να αλλάξει την πορεία μιας μη ανεκτής πλέον κατάστασης. .

Ads

Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά και η πιστή εφαρμογή των συμφωνηθέντων αλλά και η υπέρβαση των στόχων αποτελούν για τους Έλληνες το κλειδί της ανάκτησης αξιοπιστίας. Οι δομικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων μιας περαιτέρω απελευθέρωσης και απορύθμισης, πρέπει να προχωρήσουν, προκειμένου να βελτιωθεί η ανάπτυξη και η απασχόληση, και να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα.

Ομως είναι σαφές ότι ο μεταρρυθμιστικός άνεμος που πνέει στην Ελλάδα δεν έχει διαλύσει ακόμη όλες τις επιφυλάξεις σχετικά με το αν είναι απαραίτητη μια αναδιάρθρωση του χρέους. Ωστόσο αυτές οι επιφυλάξεις μπορούν να αρθούν για πολλούς λόγους,

Οι λόγοι αυτοί είναι ότι το πρόγραμμα αναμφίβολα δεν είναι μόνο φιλόδοξο, αλλά και απόλυτα ρεαλιστικό, καθώς και ότι οι προβλεπόμενες εκτενείς δομικές μεταρρυθμίσεις στοχεύουν στη μεσοπρόθεσμη αναπτυξιακή δυναμική της Ελλάδας και κατ’ αυτόν τον τρόπο προωθούν μια πιο υποφερτή εξέλιξη του χρέους. Εκείνοι οι οποίοι τάσσονται υπέρ μιας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους τείνουν να υποβαθμίζουν το τεράστιο οικονομικό και πολιτικό κόστος. Οι συνέπειες για την ελληνική οικονομία και το χρηματοοικονομικό σύστημα της χώρας θα ήταν σοβαρές. Αλλά και για την Ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία θα είχαμε αρνητικές συνέπειες.

Ακόμη κι αν η αξιοπιστία δεν μπορεί να ανακτηθεί από τη μια μέρα στην άλλη, υπάρχουν ωστόσο ήδη πρώτες ενδείξεις ότι η διάθεση των αγορών έναντι της Ελλάδος αλλάζει. Είμαι πεπεισμένος ότι σε συνέχεια της προϊούσας διαδικασίας προσαρμογής θα μειωθεί η κινδυνολογία Αυτό θα διευκόλυνε την ομαλή επιστροφή της Αθήνας στις αγορές και θα διαλύσει τους φόβους ότι οι θετικές επιπτώσεις του προγράμματος θα μπορούσαν τελικά να αναιρεθούν και πάλι από μια αναδιάρθρωση του χρέους.