Είναι η ψυχή αθάνατη; Με το ερώτημα αυτό έρχεται αντιμέτωπος ο αναγνώστης του πλατωνικού διαλόγου Φαίδων ή «Περὶ ψυχῆς». Στην τελευταία ημέρα της ζωής του Σωκράτη, μέσα στο δεσμωτήριο, παρόντες οι φίλοι και μαθητές, και οικογένεια του. Κορύφωση η ώρα που θα πιει το κώνειο -μόλις σκοτεινιάσει- και η τελευταία φράση, Από τον πλατωνικό διάλογο δεν λείπει και ο κύκλος των Πυθαγορείων.

Ads

 
Τη διήγηση του διαλόγου ο Πλάτων την αναθέτει σε έναν μαθητή του Σωκράτη, τον Φαίδωνα, για να μεταδώσει σε εμάς, το δύσπιστο ακροατήριό του, το υπεράνθρωπο μιας διαλεκτικής προσπάθειας που έχει σκοπό να βεβαιώσει την αιώνια ύπαρξη της ψυχής.
 
Υπέρ της αιώνιας ύπαρξης της ψυχής συνεισφέρουν τα τέσσερα επιχειρήματα,  το καθένα από τη μεριά του. Όμως η βεβαίωση έρχεται, σε όποιον τελικώς έρθει, μέσω της ελεύθερης βούλησης του Σωκράτη, την τελευταία ημέρα της ζωής του, να επιλέξει την αθανασία της κεκαθαρμένης ψυχής.

Πλάτων  
Φαίδων   
Εισαγωγή, μετάφραση, ερμηνευτικά σχόλια – Ιωάννης Πετράκης

Βιβλιοπωλείον της Εστίας

image

Ads

Ο Σωκράτης, ζώντας ως φιλόσοφος βίον εγκρατή, ετοίμασε την ψυχή του, ώστε να καταστεί ικανή να μεταβεί στους μακάριους τόπους, όπου κατοικούν οι θεοί. Αυτό το γεγονός τονίζεται από τον Πλάτωνα.
 
Το θέμα της επιμέλειας της ψυχής είναι στενά δεμένο με αυτό του θανάτου μέσα στον διάλογο. Παράλληλα, δεν περνά απαρατήρητο το ότι η ψυχή αγωνίζεται να ελευθερωθεί από τις σωματικές δεσμεύσεις της, αυτές που θα σταθούν ως εμπόδιο ή όχι κατά την πορεία της προς την αθανασία.
 
Τελικά είναι η ψυχή αθάνατη; Ο λόγος πλέον στον αναγνώστη και τη δική του αποτίμηση.
__________
 
Ο Ιωάννης Πετράκης, διδάκτωρ του τμήματος της κλασικής φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης., καθηγητής του Προτύπου Πειραματικού Λυκείου του πανεπιστημίου Μακεδονίας, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Οι επιστημονικές του ενασχολήσεις και δημοσιεύσεις περιλαμβάνουν και αναφέρονται στην επική κλασική ποίηση, στα φιλοσοφικά έργα του Πλάτωνος και στον μαθηματικό Ευκλείδη. Τακτικό μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας.
 
Βιβλία του:

Η πρόσληψη των Έργων και Ημερών του Ησιόδου από τους μεταγενέστερους πεζογράφους (5ος αι. π.Χ.-3ος αι. μ.Χ.) και τους σχολιαστές, διδακτορική διατριβή, Θεσσαλονίκη 2003, εκδ. Αφοί Κυριακίδη, Γλώσσα, ιστορία και ευκλείδεια γεωμετρία, (συλλογικό έργο), Θεσσαλονίκη 2006, εκδ. Πανεπιστημίου  Μακεδονίας, Πλάτων – Μένων, εισαγωγή- μετάφραση- ερμηνευτικά σχόλια (σειρά:Αρχαίοι φιλόσοφοι),  Αθήνα 2008, εκδ.  Πόλις. Άρθρα: Η γλώσσα του Ευκλείδη και του Πρόκλου, Θεσσαλονίκη 2006, πρακτικά συνεδρίου, εκδ. Ζήτη.