«Τα αποκηρυγμένα» ποιήματα του Καβάφη κυκλοφορούν από τις εκδόσεις vakxikon.gr. Πρόκειται για μια επετειακή έκδοση με αφορμή το Έτος Καβάφη αλλά με αρκετές καινοτομίες. Είναι εξάλλου και ιδιαίτερη για τις ίδιες τις εκδόσεις που πήραν το όνομά τους από το ποίημα «Βακχικόν» του μεγάλου ποιητή.

Ads

 
Το εξώφυλλο του βιβλίου των 56 σελίδων κοσμείται – για πρώτη φορά – από φωτογραφία των νεανικών χρόνων του ποιητή ενώ και η υπογραφή είναι Κ. Φ. ΚΑΒΑΦΗΣ, δηλαδή Κωνσταντίνος Φωτιάδης Καβάφης. Το Φωτιάδης είναι το οικογενειακό όνομα της μητέρας του. Τα ποιήματα αυτά αποκυρήχθηκαν μαζί με την υπογραφή από τον Κωνσταντίνο Πέτρου Καβάφη… λέγοντας – χωρίς άλλες εξηγήσεις – ότι ανήκαν σε κάποιον εξάδελφό του. Από κει και πέρα ο ποιητής θα υπογράφει με το πασίγνωστο Κ.Π.Καβάφης. Η έκδοση είναι σε μονοτονικό σύστημα και συνοδεύεται από σημειώσεις του Γιώργου Μπλάνα.
 

Το tvxs.gr προσφέρει τρία αντίτυπα της έντυπης έκδοσης στους αναγνώστες που θα στείλουν πρώτοι email στο [email protected].

 
«Η Ιστορία της ποίησης είναι γεμάτη με παραδείγματα αποκηρυγμένων ποιημάτων. Νεανικές αδεξιότητες, συναισθηματικές εκτροπές, ιδεολογικές αστοχίες… υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι για τους οποίους ένας ποιητής που ενδιαφέρεται για την εικόνα του έργου του μπορεί να οδηγηθεί στην αποκήρυξη ορισμένων συνθέσεών του» γράφει ο Γιώργος Μπλάνας στον πρόλογο της έκδοσης.  
 
«Ακόμη και οι μεγαλύτεροι ποιητές μπορούν να κάνουν λάθη. Φυσικά – συνεχίζει – δεν χάθηκε ο κόσμος αν μερικά ποιήματα ξαστοχήσουν. Η ποίηση είναι τέχνη και μια τέχνη δεν μαθαίνεται ποτέ μονομιάς. Ένας σπουδαίος ποιητής πρέπει να ωριμάσει αργά, κατά προτίμηση ακολουθώντας τη ράθυμη κριτική. Τα αποκηρυγμένα του, μάλιστα, μπορούν να αποθηκευτούν ως τεκμήρια του σπουδαίου αγώνα που έδωσε για να πλουτίσει τη γλώσσα».

Ads

image

 
Βακχικόν
 
Η έκδοση φιλοξενεί στο οπισθόφυλλο φυσικά το ποίημα Βακχικόν, του οποίου παραθέτουμε τις δύο τελευταίες στροφές, χαρακτηριστικές του πρωτόλειου ύφους:
 

Την άχαριν αλήθειαν γυμνήν δεν βλέπω πλέον.
Άλλην απήλαυσα ζωήν, και κόσμον έχω νέον.
Εν των ονείρων τω ευρεί ευρίσκομαι πεδίω –
δος, δος να πίω!
 
Και αν ήναι δηλητήριον, και να εύρω την πικρίαν
της τελευτής εντός αυτού, εύρον πλην ευτυχίαν,
τέρψιν, χαράν, και έπαρσιν εν τω δηλητηρίω
δότε να πίω!