Η Αντιγόνη, μετέωρη. Μια ξένη-που δεν ανήκει ούτε στο φως ούτε στο χώμα. Το έργο μετέωρο, εκεί που χτίζεται διαλύεται, ένα γιαπί. Η πόλη μετέωρη, μετά από άγριο πόλεμο, παλεύει να σταθεί. Ο Κρέων θέλει να επιβάλλει δικαιοσύνη, αδέκαστος. Μετά από τη θυσία του παιδιού του βυθίζεται στη μαύρη τρύπα της Άτης, της αδυσώπητης θεάς που σε κάνει να βλέπεις για σωστό το λάθος.

Αυτή είναι η περιγραφή της παράστασης «Αντιγόνη Μετέωρη» και η Ρηνιώ Κυριαζη μίλησε για το έργο, την αρχαία τραγωδία και το πόσο επίκαιρη είναι σήμερα, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τα μελλοντικά της σχέδια.

Οι συνδρομητές του tvxs.gr μπορούν να κερδίσουν διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Αντιγόνη, μετέωρη» για τις παραστάσεις στις 18, 19 και 22 Ιουνίου. Στείλτε email στο [email protected], γράφοντας στο «Θέμα» το ονοματεπώνυμο σας, το όνομα της θεατρικής παράστασης και στοιχεία επικοινωνίας. Τα στοιχεία τηρούνται για τις ανάγκες της κλήρωσης και διαγράφονται οριστικά μετά από αυτή.

 
Γίνετε συνδρομητές εδώ με 2,9 ευρώ το μήνα για να ενισχύσετε την ανεξαρτησία του Tvxs.gr. Με τη συνδρομή σας αποκτάτε πρόσβαση σε όλα τα κλειδωμένα άρθρα και συμμετέχετε σε ειδικές κληρώσεις κάθε εβδομάδα για προσκλήσεις σε κινηματογραφικές προβολές και θεατρικές παραστάσεις, αλλά και βιβλία.

Ποια είναι η Αντιγόνη της Ρηνιώς Κυριαζή; Ποια η αφορμή και έμπνευση για το έργο σας;

Η Αντιγόνη είναι ένα παγκόσμιο σύμβολο, η μορφή της όπως κάθε μεγάλη μορφή συνομιλεί με την εκάστοτε εποχή, τα ιστορικά γεγονότα, τις συνθήκες. Ακόμα και η δική μου Αντιγόνη αλλάζει ανάλογα με τη στιγμή στην οποία βρίσκομαι, αλλιώς την έβλεπα στα 16 μου κι αλλιώς τώρα. Πάντα όμως με συγκινούσε βαθιά η πράξη της στην πρωταρχική της απλότητα – της είναι αδύνατο, αδιανόητο να μην θάψει τον αδερφό της. Αυτή η ανάγκη της φροντίδας του αγαπημένου σώματος, μου σπαράζει την καρδιά. Στην παράστασή μας θέλω να πιστεύω πως φωτίζονται και τα δίκαια των υπολοίπων. Κάθε μεγάλο έργο αντιπαραθέτει υπαρξιακά, πολιτικά ζητήματα, οι συγκρούσεις των προσώπων είναι οι συγκρούσεις μέσα μας. Το έργο αυτό με απασχολεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η απόφαση για την παρουσίασή του προέκυψε μέσα από συγκυρίες: τη δημιουργία της Εταιρείας Θεάτρου Άλκη, το πένθος που βιώνω για τον θάνατο του πατέρα μου και την εποχή μας – που δημιουργεί πολέμους μετά από πολέμους, καταστροφές μετά από καταστροφές χωρίς καμιά φροντίδα για τα σώματα, ζωντανών και νεκρών.

Πώς αντιμετωπίσατε τη μετάφραση του σπουδαίου Μίνου Βολανάκη;

Η μετάφραση αυτή μπορεί να σε κάνει να θυμάσαι φράσεις χρόνια μετά. Από το πρώτο της ανέβασμα που είχα την τύχει να παρακολουθήσω στην Δωδώνη παιδάκι, θυμάμαι τις φράσεις του Τειρεσία κάτι πουλιά κι ένα παιδί οδηγούν εμένα, ένας νεκρός μες το κρανίο σου μολύνει όλη τη χώρα, ή του Χορού ο θάνατος γεννιέται με τον άνθρωπο…Είναι φράσεις που καρφώνονται, έχουν τη δύναμη της απλότητας, της ποίησης και της μουσικής. Όσο δουλεύουμε πάνω στο κείμενο τόσο ανακαλύπτουμε διακείμενα, συνδέσεις με ολόκληρη την πορεία της γλώσσας μας. Ακούω σε σημεία δημοτική ποίηση, παλατινή ανθολογία, Παπαδιαμάντη, Σολωμό, Σεφέρη, Όμηρο. Ταυτόχρονα είναι γεμάτη χιούμορ, σαρκασμό και ανατροπές. Μας ξαφνιάζει με την αμεσότητά της, σχεδόν σοκάρει. Προσπαθούμε να την μιλήσουμε όπως της αξίζει, αυτό απαιτεί καθημερινή μελέτη, ανοιχτό μυαλό και ψυχή.

Πώς συνομιλούμε με την αρχαία τραγωδία σήμερα; Παραμένουν οι αρχαίες τραγωδίες επίκαιρες;

Δεν με απασχολεί τόσο το επίκαιρο γιατί δεν πιστεύω πως οι ανάγκες του ανθρώπου αλλάζουν. Τα υπαρξιακά του ζητήματα παραμένουν τα ίδια. Τα θέματα του έργου αυτού είναι πανανθρώπινα, τόσο παλιά και τόσο σύγχρονα, σχεδόν μελλοντικά. Πιστεύω πως για να καταφέρει κανείς να τα αναδείξει θα πρέπει να κάνει βουτιά στα άδυτα της ψυχής του με τρομακτική απλότητα.

Πότε ήρθατε σε πρώτη επαφή με την αρχαία τραγωδία και την «Αντιγόνη»; Τι είναι αυτό που βρήκατε και είδατε στις αρχαίες τραγωδίες;

Η τραγωδία ήταν η τρέλα μου, χάρις στο συγκλονιστικό θέατρο της Δωδώνης όπου έβλεπα παραστάσεις. Νομίζω ότι είχα ερωτευτεί το τοπίο, την εκδρομή, τη διαδρομή. Την προετοιμασία, την αναμονή, τον παλιό δρόμο, τους ηθοποιούς που άκουγα να κάνουν ζέσταμα στα καμαρίνια, τα ρούχα, τις μουσικές, την παρουσία τους στην ορχήστρα. Σαν ταπεινοί ήρωες που δίναν τον εαυτό τους για να συνομιλήσουν με κάτι άλλο…αυτό το κάτι άλλο ανάμεσα στα αηδόνια και τα θροΐσματα της βελανιδιάς. Ένιωθα πάντα πως αυτό ήθελα να κάνω, δεν ήξερα τον τρόπο, ούτε ακόμα τον ξέρω. Συνεργάστηκα με σπουδαίους δασκάλους και πάντα αναρωτιόμουν για το πώς γίνεται, πώς μπορεί να γίνει. Μίρκα Γεμετζάκη, Άννα Συνοδινού, Χάρης Μανταφούνης, Grzegorz Bral, Λευτέρης Βογιατζής, Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Dimiter Gotscheff, Νίκος Φλέσσας, και πολλοί άλλοι.

Ποιες οι δυσκολίες-προκλήσεις για την υλοποίηση της παράστασης;

Οι δυσκολίες είναι τρομακτικές. Αυτό που κυρίως με δυσκολεύει είναι ότι δεν διαθέτουμε χώρο προβών και παρουσίασης της δουλειάς μας. Αναγκαζόμαστε να την προετοιμάζουμε σε πολλούς διαφορετικούς χώρους. Η παρουσίασή της έχεις περιορισμούς και δεν μπορεί να της δοθεί ο χώρος και ο χρόνος να αναπτυχθεί. Εργαζόμαστε όλοι σε πολλές διαφορετικές δουλειές για να επιβιώνουμε έτσι οι πρόβες γίνονται με το απόθεμα της ενέργειάς μας. Όλοι οι συνεργάτες μου είναι άνθρωποι αφιερωμένοι στη τέχνη που όμως δεν επιβιώνουν από αυτή, αυτό με πληγώνει και με θυμώνει. Παλεύουμε συνεχώς με το άπιαστο. Δεν θα σταματήσουμε όμως.

Πώς δημιουργήθηκε η Εταιρεία Θεάτρου Άλκη και ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία σας;

Με τους συνεργάτες μου μας ενώνουν υπόγεια νήματα. Αποφασίσαμε να δώσουμε μια χειροπιαστή υπόσταση στα όνειρά μας. Παρουσιάσαμε την παράσταση Βάκχες, το σώμα δίχως σώμα στο Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος του Φεστιβάλ Φιλίππων (2020) και στο EleΩnas Festival (2021), τους Ελεύθερους Πολιορκημένους για την Ελληνική Ραδιοφωνία (2021), την παράσταση Ανάμεσα στα ερείπια των Ελεύθερων Πολιορκημένων στο πλαίσιο του Προγράμματος Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός (2021) και στο θέατρο Φούρνος.

Πέραν των κλασικών, υπάρχουν κάποια σύγχρονα έργα που θα θέλατε μία μέρα να δουλέψετε;

Ναι, είναι πολλά και διαφορετικά, σύγχρονα και κλασικά, παλιά και νέα. Από το έργο του Σωτήρη Δημητρίου Ουρανός από άλλους τόπους μέχρι Μάρτιν ΜακΝτόνα, Σάρα Κέιν, Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Σαπφώ, Νίκο Χουλιαρά. Κάθε φορά για ξεχωριστούς λόγους κάποιο θα αποφασίσει να ξεπηδήσει.

Τι νέο να περιμένουμε από την Ρηνιώ Κυριαζή στο προσεχές μέλλον;

Επιθυμώ οι ως τώρα παραστάσεις της Εταιρείας Θεάτρου Άλκη να συνεχίσουν την πορεία τους, έχουμε κάποιες προτάσεις για παρουσίασή τους στην Αθήνα και σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συνεχίζω πάντα την έρευνά μου πάνω στα θέματα της φωνής και προσπαθώ να δημιουργήσω τις συνθήκες για την καινούρια πρόσκληση της Άλκης.

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις: Από 3 έως 26 Ιουνίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Από Τετάρτη έως Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:00

Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 15€
Μειωμένο: 10€
Ατέλειες: 8€