Άνθρωποι παράσιτα, σκουπίδια, άνθρωποι για πέταμα, βασανισμένοι, κακοποιημένοι, απαξιωμένοι, απελπισμένοι, αποκλεισμένοι, σπρώχνονται στο κοινωνικό περιθώριο και στο αδιέξοδο των ουσιών.

Ads

Ντροπιασμένοι στη ζωή τους από γεγονότα που δεν επέλεξαν: βία, κακοποίηση, απώλειες, απουσία προτύπων, εξαρτημένοι γονείς, ζωή σε ιδρύματα, υιοθεσίες, κουβαλούν στην πλάτη τους και τον στιγματισμό όλης της κοινωνίας.

Όλα αυτά τούς δημιουργούν έναν εξαιρετικά ευάλωτο ψυχισμό, με μεγάλα συναισθηματικά κενά, αισθήματα φόβου, ανασφάλειας, απελπισίας, πίκρας, μοναξιάς και ενοχής. Αυτή η απελπισία, που δημιουργεί και δυσφορία, απορρέει από την αγωνιώδη προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τη μίζερη και χωρίς νόημα ζωή τους. Με τις ουσίες προσπαθούν να καλύψουν το τεράστιο κενό και τον ψυχικό πόνο που δημιουργείται από την τραγική αποξένωση από τον ίδιο τους τον εαυτό και από τους άλλους.

Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Έτσι και κάθε εξαρτημένο άτομο έχει τη δική του μοναδική ιστορία, έχει τους δικούς του λόγους που επέλεξε τις ουσίες. Οι ηρωίδες στα Παράσιτα, η Πινκ και η Ρόλυ, έχουν τις δικές τους αφηγήσεις. Εκεί μας δείχνουν το ελλειματικό ψυχολογικό τους υπόβαθρο, έτσι όπως διαμορφώθηκε μέσα στη δυσλειτουργική τους οικογένεια, φυσική και θετή.

Ads

Η κρίση στον κύκλο ζωής της οικογένειας γίνεται πιο έντονη, η εύθραυστη ισορροπία σπάει, και τότε έχουμε βίαια γεγονότα ανακατατάξεων. Σ’ αυτές τις φάσεις οι σχέσεις των αδερφών διαταράσσονται, πόσο μάλλον όταν οι σχέσεις τους είναι συνεξαρτώμενες. Το μέλος της οικογένειας που εμπλέκεται σε μεγαλύτερο βαθμό με τις ουσίες, η Πινκ, γίνεται το μαύρο πρόβατο. Είναι εκείνη που σηκώνει πάνω της τη βία και το μεγαλύτερο βάρος των προβλημάτων της οικογένειας. Είναι ταυτόχρονα εξιλαστήριο θύμα και  αποδιοπομπαίος τράγος.

Μέσα σ’ αυτή τη δυναμική, το άλλο μέλος της οικογένειας, η Ρόλυ, έχει τα περιθώρια να κρύψει τη δική της εξάρτηση, να παρουσιάζεται σαν το αθώο, ανεύθυνο και καλό παιδί. Λειτουργώντας μέσα σε συνεξαρτητικές και ετεροπροσδιοριζόμενες σχέσεις, υιοθετεί τον ρόλο του θύματος, αγνοώντας ότι ταυτόχρονα γίνεται και θύτης.

Σε μια συναισθηματικά νεκρή οικογένεια, o ρόλος των εξαρτημένων είναι ακόμα πιο επώδυνος, ιδιαίτερα όταν είναι γυναίκες, όπως στο έργο της Βίβιεν Φράντσμαν. Αυτές οι γυναίκες (Πινκ και Ρόλυ), εγκαταλειμμένες  και από την οικογένειά τους, βιώνουν τη δύσκολη κατάσταση της εξάρτησής τους, ακόμα και όταν την καλύπτουν άτεχνα, πίσω από τη βιτρίνα της εξαρτητικής συμπεριφοράς με ψέματα, κλοπές, πορνεία και προκλήσεις.

Οι εξαρτημένες γυναίκες στιγματίζονται διπλά στη σημερινή ανδροκρατική κοινωνία, ιδιαίτερα  την εποχή της κρίσης, όπου τα κοινωνικά στερεότυπα σε βάρος των γυναικών (και όχι μόνο) ισχυροποιούνται. Έτσι, πέρα από την εξάρτηση, αλλά επειδή τυχαίνει να γεννήθηκαν γυναίκες, βιώνουν τραυματικές εμπειρίες διακρίσεων, αδικίας και βίας, που σημαδεύουν βαθιά την ψυχή τους. Αποποιούμενη η κοινωνία τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει σε ό,τι αφορά την εξάρτηση ουσιών και μην έχοντας να αντιτάξει αξίες, αλληλεγγύη και κοινωνική συνοχή, γίνεται πιο τιμωρητική και απαξιωτική.

Τα εξαρτημένα άτομα,  που σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους επέλεξαν τις ουσίες, οφείλουμε να τα προσεγγίζουμε με σεβασμό και ενσυναίσθηση του τεράστιου πόνου που κουβαλάνε. Μόνον έτσι θα μπορέσουν να βοηθηθούν να βγουν από τη μοναξιά τους, να εμπιστευθούν, να γιατρέψουν τα τραύματά τους, ν’ αγαπήσουν και να εκτιμήσουν τον εαυτό τους.

Γιατί κανένας δεν είναι παράσιτο, γιατί η απεξάρτηση είναι δυνατή.
 
ΜΑΡΘΑ ΦΩΣΤΕΡΗ
Ψυχοθεραπεύτρια – Σύμβουλος Τοξικοεξάρτησης
Ειδική Βοηθός Διευθυντή ΚΕΘΕΑ

image

Βίβιεν Φράντσμαν,  Παράσιτα  (Pests)

Το Θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζει από 3 Ιανουαρίου το έργο της Βίβιεν Φράντσμαν Παράσιτα, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, με την Κόρα Καρβούνη και την Ιωάννα Κολλιοπούλου.
 
Λίγα λόγια για το έργο
H Πινκ αγαπάει τη Ρόλλυ και η Ρόλλυ αγαπάει την Πινκ. Είναι αδελφές, που μοιράζονται το ίδιο τραυματικό παρελθόν και το ίδιο ζοφερό παρόν: ναρκωτικά, φτώχεια, έλλειψη εκπαίδευσης, βία, κακοποίηση, φυλακή, κοινωνικό περιθώριο. Η μία θέλει να ξεφύγει. Όμως η άλλη την χρειάζεται κοντά της.
Το έργο Παράσιτα γράφτηκε από τη Βίβιεν Φράντσμαν ύστερα από παραγγελία της θεατρικής εταιρείας Clean Break, που ιδρύθηκε το 1979 από δύο φυλακισμένες γυναίκες, που πίστευαν ότι το θέατρο είναι το κατάλληλο μέσο για να φέρει τις κρυφές ιστορίες των φυλακισμένων γυναικών μπροστά στο ευρύ κοινό.
Η θεατρική συγγραφέας Βίβιεν Φράντσμαν, που προέρχεται από το χώρο της εκπαίδευσης, έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο με το έργο Μογκαντίσου (2011), κερδίζοντας μια σειρά βραβεία. Στη διάρκεια της συγγραφής των Παρασίτων η Φράντσμαν συνεργάστηκε στενά με γυναίκες σε φυλακές, εξαρτημένες από ναρκωτικά, αλλά και με δομές ψυχικής υγείας και άλλες κοινωνικές δομές. Το έργο ανέβηκε τον Μάρτιο 2014 στο Royal Exchange Theatre (Μάντσεστερ) και στη συνέχεια παρουσιάστηκε στο Royal Court του Λονδίνου με μεγάλη επιτυχία. Εκτός από το θεατρόφιλο κοινό, την παρακολούθησε μεγάλος αριθμός σχολείων. Αυτή τη στιγμή περιοδεύει σε πόλεις της Αγγλίας.
 
Συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Αγγελική Κοκκώνη
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Επιμέλεια κίνησης: Έλενα Αντωνίου
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Video: Παντελής Μάκκας
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Βάσια Χρήστου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κόρα Καρβούνη, Ιωάννα Κολλιοπούλου
 
https://nkt.gr/play/93/parasita/

  • Θέατρο του Νέου Κόσμου – Κεντρική Σκηνή, από 3/1/2015
  • Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:15, Κυριακή 19:00
  • Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή 12€ κανονικό, 10€ φοιτητικό, 8€ ανέργων / Σάββατο-Κυριακή 15€ κανονικό, 12€ φοιτητικό/ανέργων
  • Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theatre/parasita/#workspace
  • Ώρες ταμείου: Δευτέρα – Παρασκευή 17:00 – 22:00 / Σάββατο 14:00 – 22:00 / Κυριακή 10:00 – 22:00 

[email protected]
www.nkt.gr
www.facebook.com/theatroneoukosmou