Η Λόρα Ντερν, η Κρίστεν Στιούαρτ και Νταϊάν Κρούγκερ, πρωταγωνιστούν στην «Πιο Μεγάλη Απάτη», που όσο απίστευτο κι αν φαίνεται βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και δικαίως κερδίζει τον τίτλο της πιο ενδιαφέρουσας ταινίας στη νέα κινηματογραφική εβδομάδα.

Μία εβδομάδα η οποία διαθέτει έξι καινούργιες δημιουργίες να κυκλοφορούν στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες, τρεις τουλάχιστον εκ των οποίων αποτελούν μία ασφαλή επιλογή για την κινηματογραφική σας έξοδο.

Εκτός λοιπόν από την «Πιο Μεγάλη Απάτη», αξιόλογες προτάσεις για προβολή στην μεγάλη οθόνη, είναι τόσο το «Μυστήριο του Κυρίου Πίκ» του Ρεμί Μπεζανσόν, με πρωταγωνιστή τον καταξιωμένο Γάλλο ηθοποιό, Φαμπρίς Λουκινί, όσο και η «Ευφορία», με την συμπαθέστατη ελληνικής καταγωγής, Ιταλίδα ηθοποιό, Βαλέρια Γκολίνο, να κάθεται για δεύτερη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη.

«Η Πιο Μεγάλη Απάτη» (JT LeRoy – 2018) του Τζάστιν Κέλι (Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, Η.Π.Α.)

Η Λόρα Άλμπερτ (Λόρα Ντερν) γράφει υποδυόμενη το avatar της, έναν νεαρό ομοφυλόφιλο άντρα που ζει στο περιθώριο με το όνομα JT LeRoy. Όταν το λογοτεχνικό της ντεμπούτο γίνει μπεστ σέλερ και ο JT LeRoy καταλήξει ο αγαπημένος του λογοτεχνικού κόσμου, σκέφτεται μία αλλόκοτη λύση για να διατηρήσει την ανωνυμία της, δίνοντας ζωή στο ψευδώνυμο της. Πρόκειται για την ανδρόγυνη αδελφή του φίλου της, τη Σαβάνα Κνουπ (Κρίστεν Στιούαρτ), που συνδέεται με τη φεμινιστική και περιθωριακή πλευρά της Λόρα. Οι δυο τους ζουν πια διπλές ζωές, μπαίνουν δυναμικά στη λογοτεχνική και κινηματογραφική ελίτ και ανακαλύπτουν τον πραγματικό τους εαυτό, ενώ υποδύονται.

Βασισμένη στα απομνημονεύματα της Σαβάνα Κνουπ (Girl Boy Girl: How I Became JT Leroy), αυτή η συναρπαστική αληθινή ιστορία στρέφει το βλέμμα στα παρασκήνια και αφηγείται τα πραγματικά περιστατικά πίσω από ένα από τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά σκάνδαλα της σύγχρονης ιστορίας. Στην απολαυστική αυτή βιογραφία πρωταγωνιστούν οι Κρίστεν Στιούαρτ (Λυκόφως) και Λόρα Ντερν (Big Little Lies), ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Τζάστιν Κέλι (I am Michael). Πολύ καλή και η Νταϊάν Κρούγκερ, η οποία υποδύεται την ηθοποιό και σκηνοθέτιδα, που μεταφέρει την ιστορία στην μεγάλη οθόνη.

«Διάβασα το μυθιστόρημα του JT LeRoy, με τίτλο «Sarah»,  όταν κυκλοφόρησε το 2000. Μου άρεσε η γραφή του και ο χαρακτήρας μου τράβηξε το ενδιαφέρον, ένα ανδρογύναικο παιδί θαύμα, με αέρα μυστηρίου και ίντριγκας τύπου Άντι Γουόρχολ. Ζούσα στο Σαν Φρανσίσκο όταν όλοι μιλούσαν για αυτό το φαινόμενο, οπότε όταν το 2006 μαθεύτηκε ότι ο JT είναι ένας επινοημένος χαρακτήρας που πήρε σάρκα και οστά από δύο γυναίκες, σοκαρίστηκα, μπερδεύτηκα και καθηλώθηκα… Πώς το κατάφεραν; Και γιατί; Μου αρέσουν οι ιστορίες για ανθρώπους των οποίων η επιθυμία να ανατρέψουν την ταυτότητα τους εκδηλώνεται με τρόπους που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Το έργο μου ασχολείται με τα άκρα στο οποία φτάνουν οι χαρακτήρες για να γίνουν κάποιοι άλλοι, οπότε όταν διάβασα τα απομνημονεύματα της Σαβάνα Κνουπ με τον τίτλο Girl Boy Girl: How I Became JT LeRoy, με συνεπήρε η ιστορία του πώς βρίσκει κανείς τον εαυτό του μιμούμενος κάποιον άλλον […] Παρόλο που έχει συμπληρωθεί 18 χρόνια από την έκδοση του βιβλίου και 12 χρόνια από τότε που οι θαυμαστές έμαθαν ότι «αυτός είναι αυτή», όπως έγραψαν οι New York Times, η ιστορία είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Μιλάει για τη δύναμη της πίστης, τη ρευστότητα του εαυτού και την επιθυμία να ανήκουμε κάπου.» – Τζάστιν Κέλι

Διαβάστε επίσης:

• Αφιέρωμα στην Κρίστεν Στιούαρτ: Η μόνη Αμερικανίδα ηθοποιός που έχει κερδίσει το Γαλλικό Όσκαρ

«Το Μυστήριο του Κυρίου Πίκ» (The Mystery of Henri Pick / Le Mystere Henri Pick – 2019) του Ρεμί Μπεζανσόν (Γαλλία)

Σε μία περίεργη βιβλιοθήκη στην καρδιά της Βρετάνης, την «Βιβλιοθήκη των Απορριφθέντων Βιβλίων», μία νεαρή εκδότρια ανακαλύπτει ένα εκπληκτικό χειρόγραφο που αποφασίζει αμέσως να εκδώσει. Το μυθιστόρημα γίνεται μπεστ-σέλερ. Αλλά ο συγγραφέας του, ο Ανρί Πικ, ένας ιδιοκτήτης πιτσαρίας, που πέθανε πριν από δύο χρόνια, δεν θα μπορούσε να είχε γράψει τίποτε άλλο πέρα από τη λίστα με τα ψώνια, σύμφωνα με τη χήρα του. Ένας κριτικός λογοτεχνίας, πεπεισμένος ότι πρόκειται για απάτη, αποφασίζει να ερευνήσει την υπόθεση, με την απρόσμενη βοήθεια της κόρης του αινιγματικού Ανρί Πικ.

O Γάλλος σκηνοθέτης Ρεμί Μπεζανσόν (Το Μεγάλο Ταξίδι της Ζαράφα) μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το ομότιτλο μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα, Νταβίντ Φενκινός. Επιστρατεύοντας δύο αγαπημένους ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου τον Φαμπρίς Λουκινί και την Καμίγ Κοτέν, μας ταξιδεύει όχι μόνο στους κύκλους της λογοτεχνίας, αλλά και στην απαράμιλλης ομορφιάς γαλλική επαρχία. Η ταινία πρωτοπαρουσιάστηκε στο ελληνικό κοινό στο πλαίσιο του 20ού Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, παρουσία του σκηνοθέτη και του συγγραφέα του βιβλίου.

«Με ενδιέφερε η ιδέα της λογοτεχνικής έρευνας, πρόκειται για ένα αρκετά απρόσμενο υβριδικό είδος. Έπειτα από τέσσερις αρκετά εσωστρεφείς ταινίες, ήθελα να αλλάξω “σύμπαν”. Έκλεινε ένας κύκλος. Μόλις τελείωσα το βιβλίο του Νταβίντ Φενκινός, το έδωσα στη συν-σεναριογράφο μου, τη Βανέσα Πορτάλ να το διαβάσει». – Ρεμί Μπεζανσόν

Διαβάστε επίσης:

• «Το Μυστήριο του Κυρίου Πίκ»: Ο Φαμπρίς Λουκινί πρωταγωνιστεί σε μια απροσδόκητη έρευνα για λογοτεχνική απάτη

«Ευφορία» (Euforia / Euphoria – 2018) της Βαλέρια Γκολίνο (Ιταλία)

Δύο αδέλφια που μοιάζουν εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, ο εξωστρεφής και γεμάτος ζωή Ματέο από τη μία και ο μελαγχολικός Ετόρε από την άλλη, θα ανακαλύψουν με αφορμή την αρρώστια του δεύτερου, ότι τελικά μοιάζουν περισσότερο από όσο νομίζουν. O Matteo είναι ένας νέος επιχειρηματίας, ευφυής, τολμηρός και δυναμικός. Ζει μια ζωή στα άκρα γεμάτη προκλήσεις. Ο αδελφός του, Ettore είναι καθηγητής σε σχολείο και ζει ακόμα στη μικρή επαρχιακή πόλη όπου οι δυο τους γεννήθηκαν. Είναι ένας άνδρας συνετός με μια ήσυχη ζωή σε μια ρουτίνα που τον βολεύει, ένας άνθρωπος που συνειδητά επιλέγει να ζει στη σκιά. Αυτοί οι δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι θα έρθουν κοντά σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους και θα ανακαλύψουν μετά από χρόνια απουσίας ξανά ο ένας τον άλλον.

Μετά το σκηνοθετικό της ντεμπούτο το 2013 με το «Μέλι» η Βαλέρια Γκολίνο επέστρεψε ξανά στις Κάννες και στο Τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα με τη δεύτερη ταινία στη φιλμογραφία της, «Ευφορία». Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανίζονται οι Riccardo Scamarcio (Them, John Wick 2) και Valerio Mastandrea (Τέλειοι Ξένοι, Η Συνάντηση). H ελληνικής καταγωγής Ιταλίδα ηθοποιός, υπογράφει πέρα από τη σκηνοθεσία και το σενάριο μαζί με τους Francesca Marciano (Me And You, Μέλι) και Valia Santella (Μέλι, My Mother). Ο φημισμένος Ιταλός συγγραφέας Walter Siti συνυπογράφει κι εκείνος το σενάριο.

«Ευφορία είναι αυτή η όμορφη και συνάμα επικίνδυνη αίσθηση που σε συνεπαίρνει λίγο πριν τη μεγάλη βουτιά σε μια νέα πρόκληση: μια αίσθηση ανείπωτης ευτυχίας και ολοκληρωτικής ελευθερίας που σε κατακλύζει, προτού επιχειρήσεις τη βουτιά στο κενό. Κι είναι αφού βουτήξεις που επιλέγεις αν αναδυθείς ξανά ή θα χαθείς στο πουθενά. […] Έμπνευσή μου γι’ αυτήν την ιστορία στάθηκαν πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν σε αγαπημένα μου πρόσωπα. Πλησίασα την ιστορία των δύο αδελφών μαζί με τους συνεργάτες μου στο σενάριο και τους πρωταγωνιστές με ευαισθησία, αλλά και τρυφερότητα. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης κατάστασης, σε μια πραγματικότητα ρευστή που υπόκειται σε συνεχείς αλλαγές και ανατροπές να έχεις την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να έχεις τον έλεγχο στη ζωή σου, στην τύχη, στο σώμα σου, ότι μπορείς να νικήσεις τον χρόνο και να αποφύγεις τον πόνο.» – Βαλέρια Γκολίνο

Κυκλοφορούν επίσης:
«Όλο Γελούσε» του Θόδωρου Μαραγκού

Το «Όλο γελούσε» καταγράφει το πέρασμα ενός καλλιτέχνη μέσα από πολύ δύσκολες συνθήκες της ζωή του κι από όλες τις κωμικοτραγικές καταστάσεις της εποχής του. Έξι χρόνια στα συσσίτια, 6 χρόνια στη βιοπάλη, 6 χρόνια στις βαριές δουλειές, 6 χρόνια στις πιο βαριές δουλειές και τα υπόλοιπα 50 χρόνια έκανε τον κόσμο και να γελάει, αλλά και να αισθάνεται περήφανος γι’ αυτόν. Ο πρόωρα χαμένος ηθοποιός Κώστας Τσάκωνας ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών της ταινίας «Μάθε παιδί μου γράμματα» που γύρισε το 1981 ο σκηνοθέτης Θόδωρος Μαραγκός. Η σχέση των δύο ανδρών είχε αρχίσει πολλά χρόνια πριν – με τον Τσάκωνα να παίζει στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Μαραγκού, το «Λάβετε Θέσεις», μια ταινία του 1973 που απέσπασε μια σειρά βραβείων και διακρίσεων στο 14ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Καλύτερης Καλλιτεχνικής Ταινίας, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Φωτογραφίας αλλά και Τιμητική Διάκριση). Ο Τσάκωνας, όμως, συνέχισε δίπλα στον Μαραγκό και στις δύο ταινίες που γύρισε ο σκηνοθέτης στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο («Από πού πάνε για τη χαβούζα», 1978 & «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι», 1980).

Ο Κώστας Τσάκωνας έφυγε από τη ζωή το 2015. Τρία χρόνια αργότερα, τον Οκτώβρη του 2018, ο Θόδωρος Μαραγκός ολοκληρώνει την ταινία-αφιέρωμα στον παλιό καλό συνεργάτη του με τον τίτλο «Όλο Γελούσε». Το ντοκιμαντέρ διανέμεται μαζί με το μικρού μήκους animation του Θόδωρου Μαραγκού «Το όραμα του Θοδωράκη».

«Άκρα» (Akra) της Δήμητρας Μπαμπαδήμα
(Από 11 Μαΐου στον Κινηματογράφο Δαναός)

Τον Οκτώβριο του 2018, o υπεραθλητής Σπύρος Χρυσικόπουλος πέφτει στην θάλασσα για να διανύσει μια απόσταση που για τον κοινό νου φαντάζει ακατόρθωτη. Μια απόσταση 140 συνεχόμενων χιλιομέτρων κολύμβησης στο ανοιχτό Αιγαίο πέλαγος. Το ταξίδι του από τη Ρόδο στην Ακριτική Μεγίστη (Καστελλόριζο) κολυμπώντας, δεν αποτελεί μόνο μια εσωτερική και υπαρξιακή αναζήτηση του ίδιου, αλλά πρόκληση για κάθε άνθρωπο να ανακαλύψει τις μεγαλύτερες επιθυμίες μέσα από τους φόβους του και να «κολυμπήσει» μακριά από την ασφάλεια που πιστεύει ότι του δίνει η “στεριά” που πατάει.

Μέσα από την ταινία «AΚΡΑ» που δημιουργείται με αφορμή την κάλυψη του εγχειρήματος του Σπύρου Χρυσικόπουλου, φωτίζεται η απεριόριστη ανθρώπινη δύναμη που αποκτά κανείς όταν καταφέρει να δείξει στον ίδιο του τον εαυτό πως ο φόβος μπορεί να είναι απλά και η κινητήριος δύναμη που θα τον οδηγήσει στον μεγαλύτερο στόχο του.

Μια αλληλουχία φιλοσοφικών ρήσεων και μηνυμάτων «συντροφεύει» τον Σπύρο στο τόλμημα του, μέσα από την εμβληματική μορφή και κυρίως τον καθαρό λόγο του εικαστικού Αλέξανδρου Ζυγούρη. Οι δυο τους δεν θα γνωριστούν ποτέ, παρά μόνο μετά το πέρας όλων, στην πολυπόθητη «Ιθάκη» που τη θέση της παίρνει η Ακριτική Μεγίστη (Καστελλόριζο). Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

«Ugly Dolls: Τα Ασχημογλυκούλια» (Ugly Dolls – 2019) του Κέλι Άσμπουρι (Η.Π.Α., Κίνα, Καναδάς)

Πολύ καιρό πριν, οι κούκλες δημιουργήθηκαν για να προσφέρουν ζεστασιά και αγάπη στα παιδιά. Από που όμως προέρχονται οι κούκλες; Κάπου ανάμεσα στο τέλος της γραμμής συναρμολόγησης και το ράφι των παιχνιδιών στα καταστήματα υπάρχει μια μαγευτική γη όπου ζουν όλες οι κούκλες. Όμως, μέχρι σήμερα καμία από όσες φτάνουν στα παιδιά δεν προέρχεται από την Ασχημούπολη, το μέρος όπου ζουν όλες οι αταίριαστες, παρατημένες και ατελείς κούκλες. Ανάμεσα τους οι: Οξ, Μόξι, Γουέιτζ, Μπάμπο, Παγερίδας, και Τυχερίδας. Όλες τους είναι ευχάριστα αδαείς για τις ιδιαιτερότητές τους και έχουν μια ευτυχή άγνοια για κάθε ζωή έξω από την πόλη τους, που είναι γεμάτη κέφι, τεράστιες γιορτές και ακόμα μεγαλύτερα πάρτι. Σε έναν κόσμο όπου επικρατεί η ατέλεια, κανείς δεν κρίνει κανέναν.