Ο Ολλανδός σκηνοθέτης Πολ Βερχόφεν, ικανός για το καλύτερο (Elle – 2016), αλλά και για το χειρότερο (Showgirls – 1995), γνωστός κυρίως στο ευρύ κοινό για τις ταινίες του στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού (RoboCop, Ολική Επαναφορά, Βασικό Ένστικτο), επιστρέφει στην Ευρώπη με τη νέα του ταινία να βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και επιλέγοντας για πρωταγωνίστριες του, την Γαλλίδα ηθοποιό Βιρζινί Εφιρά και την Ελληνιδά, Δάφνη Πατακιά, σε μία προκλητική ιστορία του 17ου αιώνα.

«Η Judith C. Brown (συγγραφέας του βιβλίου «Άσεμνες Πράξεις: Η Ζωή μιας Λεσβίας Καλόγριας στην Αναγεννησιακή Ιταλία», πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία) έπεσε πάνω σε αυτή την ιστορία καθώς ερευνούσε ένα άλλο πρότζεκτ στα αρχεία, στη Φλωρεντία. Άνοιξε ένα κουτί και βρήκε τα πρακτικά της δίκης της Μπενεντέτα, που συνέβη στις αρχές του 17ου αιώνα. Της έκανε εντύπωση και την ιντρίγκαρε. Είναι ένα σπάνιο ντοκουμέντο. Δεν γνωρίζουμε για άλλη δίκη λεσβίας στην ιστορία του Χριστιανισμού.» – ανφέρει χαραχτηριστικά ο Πολ Βερχόφεν και συμπληρώνει:

«Επίσης, μου έκανε φοβερή εντύπωση πόσο λεπτομερής ήταν στην περιγραφή της σεξουαλικότητας και το βιβλίο αλλά και η ίδια η δίκη. Στο πρωτότυπο έγγραφο, ο κλητήρας του δικαστηρίου είχε σοκαριστεί τόσο από τις σεξουαλικές λεπτομέρειες που περιέγραφε η Μπαρτολομέα, η ερωμένη της Μπενεντέτα, που σχεδόν δεν μπορούσε να γράψει! Άφηνε κενά, έσβηνε λέξεις, τις ξαναέγραφε. Η Μπαρτολομέα ήταν πολύ λεπτομερής στην περιγραφή της. Αυτό που επίσης μου κίνησε το ενδιαφέρον ήταν ότι η Μπενεντέτα ήταν μια γυναίκα του 17ου αιώνα που είχε αποκτήσει πραγματική εξουσία και μέσα στο μοναστήρι της αλλά και γενικά στην πόλη της Πέσκια. Η Μπενεντέτα ήταν διάσημη ως αγία και ως ηγουμένη του μοναστηριού. Απέκτησε θέσεις εξουσίας μέσα από το ταλέντο, τα οράματα, τις δολοπλοκίες, τα ψέματα και τη δημιουργικότητά της. Ό,τι και να σημαίνει αυτό, το κατάφερε σε μια εποχή και μια κοινωνία που οι άντρες ήταν απόλυτοι κυρίαρχοι. Οι γυναίκες δεν είχαν καμία αξία πέρα από την αντρική ικανοποίηση και την αναπαραγωγή. Δεν είχαν θέσεις εξουσίας.»

Στα τέλη του 17ου αιώνα, με την πανούκλα να θερίζει τη χώρα, η Μπενεντέτα Καρλίνι (Βιρζινί Εφιρά) γίνεται δεκτή στο μοναστήρι της Πέσκια, στην Τοσκάνη. Ικανή από νεαρή ηλικία να πραγματοποιεί θαύματα, βλέπει την επίδραση που έχει στη ζωή της κοινότητας να εξελίσσεται άμεσα και συγκλονιστικά.

Όταν η Μπενεντέτα δέχεται στο μοναστήρι της μια νεαρή γυναίκα (Δάφνη Πατακιά) για να την σώσει από την κακοποιητική της οικογένεια, οι δυο γυναίκες θα συνάψουν μια παθιασμένη ερωτική σχέση με απρόβλεπτες συνέπειες.

«Αν εξετάσουμε αναλυτικά την υπόθεση της Μπενεντέτα, θα διαπιστώσουμε ότι ήταν φανατική πιστή. Τα οράματά της με τον Ιησού μπορεί να ήταν ταυτόχρονα «αυθεντικά», αλλά και ένα μέσο για να πετύχει τους σκοπούς της. Η Μπενεντέτα πίστευε πραγματικά ότι είναι η νύφη του Ιησού. Όποτε τον «βλέπει», τον βλέπει σαν ποιμένα που οδηγεί το κοπάδι σύμφωνα με τις περιγραφές των ευαγγελίων. Από τη στιγμή που έρχεται η Μπαρτολομέα στο μοναστήρι, περίπου 60 λεπτά της ταινίας είναι αφιερωμένα στη σταδιακή αποκρυστάλλωση της λεσβιακής τους σχέσης. Όταν η Μπαρτολομέα βάζει, για πρώτη φορά, το δάχτυλό της στον πισινό της ερωμένης της, η Μπενεντέτα έχει ένα όραμα, αυτό με τα φίδια. Το φίδι αντιπροσωπεύει την Μπαρτολομέα, έναν κίνδυνο, μια τρομερή αμαρτία, κάτι που δεν θα έπρεπε να κάνει. Το σεξ μεταξύ γυναικών απαγορευόταν αυστηρά.» – Πολ Βερχόφεν

Αυτή είναι η πολυαναμενόμενη νέα ταινία του Πολ Βερχόφεν (Εκείνη, Βασικό Ένστικτο) για την ερωτική σχέση ανάμεσα σε δύο καλόγριες τον 17ο αιώνα, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.

Μια ιστορία για τον ερωτισμό, την εμμονή και τη θρησκεία, που θα προκαλέσει και θα διχάσει. Το φιλμ βασίζεται σε αληθινή ιστορία, όπως καταγράφηκε στο βιβλίο της Judith C. Brown.

«Στην «Ολική Επαναφορά», η ιστορία που βιώνει ο Σβαρτσενέγκερ είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Και οι δύο ερμηνείες είναι έγκυρες. Το ίδιο ισχύει και για την «Μπενεντέτα». Δύο αλήθειες συνυπάρχουν και η ταινία δεν μας λέει ποια είναι η πραγματική αλήθεια. Πρέπει να αποδεχτούμε ότι κάποια γεγονότα μπορούν να ιδωθούν από δύο διαφορετικές οπτικές. Στο «Βασικό Ένστικτο», δολοφόνος είναι η Σάρον Στόουν ή η άλλη κοπέλα; Δεν ξέρουμε. Στη ζωή υπάρχουν πολλοί τρόποι να δούμε τα πράγματα και όλοι έχουμε τις δικές μας υποκειμενικές αλήθειες. Γι’ αυτό δεν θέλω να πω στο κοινό ότι η Μπενεντέτα είναι ξεκάθαρα μια «αγία» ή μια ψεύτρα. Κάθε θεατής θα αποφασίσει μόνος του. Υπάρχει ένα καλό παράδειγμα γι’ αυτήν τη διττή φύση της πραγματικότητας, αργότερα στην ταινία, όταν χτυπάει η πανούκλα: η Μπενεντέτα λέει στους κατοίκους της Πέσκια ότι ο Ιησούς θα τους προστατέψει, αλλά μετά διατάζει έναν στρατιώτη να κλείσει τις πύλες της πόλης, εφαρμόζοντας ένα είδος lockdown! Για άλλη μια φορά βλέπουμε τη διττή φύση της, ως πιστής και ως πολιτικού.» – Πολ Βερχόφεν

Η ταινία «Μπενεντέτα / Benedetta» του Πολ Βερχόφεν, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών, ενώ στη συνέχεια ταξίδεψε στα σημαντικότερα Φεστιβάλ, όπως του Κάρλοβι Βάρι, του Σαν Σεμπαστιάν, της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου.

Η πανελλήνια πρεμιέρα του φιλμ, πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στο 62ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και από την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου κυκλοφορεί στις Κινηματογραφικές Αίθουσες της χώρας, σε διανομή της εταιρείας Cinobo.

«Δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω μια ακτιβιστική ταινία, αλλά είναι αλήθεια ότι η ιστορία μπορεί να θεωρηθεί φεμινιστική. Δεν σκέφτομαι ποτέ με ακτιβιστικά κριτήρια όταν κάνω ταινίες. Με ενδιαφέρει το διακύβευμα στην πλοκή και στις θεματικές μιας ιστορίας. Της ιστορίας της Μπενεντέτα στην προκειμένη. Σε πολλές από τις ταινίες μου, οι γυναίκες είναι ο πυρήνας. […] Όπως είπα, με τράβηξε η τόλμη και η μοναδικότητα της ιστορίας και ο συνδυασμός του Χριστιανισμού με τη λεσβιακή σεξουαλικότητα. Με ενδιέφερε ο χαρακτήρας και η ερώτηση αν μπορείς να χειραγωγείς ανθρώπους χωρίς να καταλαβαίνεις ότι τους χειραγωγείς. Πέρα από αυτό, πάντα με ιντρίγκαρε η φιγούρα του Ιησού. Έγραψα μέχρι και βιβλίο γι’ αυτόν. Αυτή η ταινία δείχνε το ενδιαφέρον μου για τη θρησκεία, καθώς και τις αμφιβολίες μου για τις θρησκευτικές αλήθειες. Με έχουν στοιχειώσει όλα αυτά για καιρό, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ “θα κάνω μια ταινία για την ελευθερία”.» – Πολ Βερχόφεν

Ο Πολ Βερχόφεν είναι Ολλανδός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Leiden με πτυχίο στη φυσική και τα μαθηματικά. Ταυτόχρονα με τις σπουδές του, παρακολουθούσε και μαθήματα κινηματογράφου στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Ολλανδίας. Στη συνέχεια κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό της Ολλανδίας, όπου ξεκίνησε την καριέρα του γυρίζοντας ντοκιμαντέρ για το ναυτικό και αργότερα για την τηλεόραση. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει γυρίσει πληθώρα ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, καθώς και τηλεοπτικών σειρών, τόσο στην πατρίδα του την Ολλανδία, όσο και στο Χόλιγουντ.

Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν η ταινία «Παράφορος Έρωτας» (1973), η οποία ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Άλλες ταινίες ορόσημα στην καριέρα του ήταν τα «RoboCop» (1987), «Ολική Επαναφορά» (1990), «Βασικό Ένστικτο» (1992), «Showgirls» (1995), «Η Μαύρη Λίστα» (2006), «Εκείνη» (2016), για την οποία κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και το Βραβείο César Καλύτερης Ταινίας. Οι ταινίες του έχουν προταθεί συνολικά για εννέα βραβεία Όσκαρ. Η «Μπενεντέτα» είναι η πιο πρόσφατη μεγάλου μήκους ταινία του, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών του 2021.

Διαβάστε Επίσης:

• «Εκείνη» του Πολ Βερχόφεν και μαθήματα υποκριτικής από την Ιζαμπέλ Ιπέρ

Μπενεντέτα / Benedetta
Σκηνοθεσία: Πολ Βερχόφεν
Σενάριο: Πολ Βερχόφεν, Ντέιβιντ Μπερκ
Πρωταγωνιστούν: Βιρζινί Εφιρά, Δάφνη Πατακιά, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Λαμπέρ Γουίλσον, Ολιβιέ Ραμπουρντέν
Φωτογραφία: Ζαν Λαπουαρί
Μοντάζ: Τζομπ Τερ Μπουργκ
Μουσική: Αν Ντάντλεϊ
Σκηνογραφία: Κάτια Βίζκοπ
Κοστούμια: Πιερ-Ζαν Λαρόκ
Έτος Παραγωγής: 2021
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία
Διάρκεια: 126 λεπτά
Κυκλοφορεί από την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου στους Κινηματογράφους