Ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης, Σεμπαστιάν Λέλιο, επιστρέφει με την έβδομη μεγάλου μήκους ταινία του, η οποία αποτελεί ριμέικ της δικής του σπουδαίας ταινίας που κυκλοφόρησε το 2013. Ο Χιλιανός δημιουργός εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή του την απόφαση και πως η Τζούλιαν Μουρ και ο Τζον Τουρτούρο, έδωσαν πνοή στο νέο του έργο.

Η Γκλόρια (Τζούλιαν Μουρ) είναι μια απελευθερωμένη, χωρισμένη γυναίκα, που περνάει τον χρόνο της ανάμεσα στη ρουτίνα της πρωινής της δουλειάς και στις νύχτες της, που είναι γεμάτες χορό και διασκέδαση σε clubs του Λος Άντζελες. Μετά την συνάντησή της με τον Άρνολντ (Τζον Τουρτούρο) σε μια έξοδο, βρίσκει τον εαυτό της συμμέτοχο ενός νέου ρομάντζου, αλλά στριμωγμένη ανάμεσα στη χαρά του έρωτα και στις επιπλοκές που της δημιουργεί η οικογένεια, το φλερτ και οι υποχρεώσεις της.

Από τον βραβευμένο με Όσκαρ, Σεμπαστιάν Λέλιο (Μια Φανταστική Γυναίκα, Ανυπακοή) έρχεται μια διαφορετική ρομαντική κομεντί, που έχει ένα και μοναδικό σκοπό: να καταδείξει πως ο έρωτας χτυπάει πάντα σε ανύποπτο χρόνο και πως οι σχέσεις δεν είναι ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Αλλά κυρίως πως τίποτα δεν μπορεί να σε ρίξει, όσο κρατάει ο χορός.

Για την ιστορία, αξίζει να σημειώσουμε ότι το φιλμ «Γκλόρια» του 2013, ήταν μία εξαιρετική ταινία που διακατεχόταν από την συγλονιστική ερμηνεία της πρωταγωνιστρίας Παουλίνα Γκαρσία, η οποία τιμήθηκε μεταξύ άλλων και με την Αργυρή Άρκτος Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου του 2013. Μαζί της εμφανίζονταν και οι ηθοποιοί: Σέρτζιο Χερνάντεζ, Ντιέγκο Φοντεσίλα, Φαμπιόλα Ζαμόρα, Κόκα Γκουατζίνι.

Σεμπαστιάν Λέλιο / Sebastián Lelio

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Χιλιανού σκηνοθέτη και σεναριογράφου, το «La Sagrada Familia» έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν το 2006, ενώ απέσπασε πολλά διεθνή βραβεία και διακρίσεις. Το «Navidad», η δεύτερη ταινία του, έκανε πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών το 2009.

Ακολούθησε το «El Año del Tigre» που προβλήθηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ του Λοκάρνο το 2011. Ο Σεμπάστιαν Λέλιο τιμήθηκε με την Υποτροφία του Guggenheim κι έλαβε βοήθεια από το Πρόγραμμα Καλλιτεχνών DAAD (DAAD Berliner Künstlerprogramm).

Η τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του, η διεθνώς αναγνωρισμένη «Gloria», απέσπασε την Αργυρή Άρκτο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στη Berlinale το 2013. Η «Gloria» ήταν η επίσημη πρόταση της Χιλής για το Όσκαρ καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και τα Βραβεία Goya. Η ταινία «Μια Φανταστική Γυναίκα» ήταν η πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη, η οποία κέρδισε και το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ακολούθησε το 2017 το αξιόλογο φιλμ «Ανυπακοή» (Disobedienc), με τους Ρέιτσελ Βάις, Ρέιτσελ Μακάνταμς και Αλεσάντρο Νίβολα.

Σημείωμα Σκηνοθέτη:

«Συχνά με ρωτάνε γιατί κάνω ένα ριμέικ δικής μου ταινίας. Μπορώ να μιλάω ώρες για τους λόγους, αλλά υπάρχει μία απλή αιτία: θαυμάζω την Τζούλιαν Μουρ. Συνάντησα την Τζούλιαν το καλοκαίρι του 2015 στο Παρίσι. Μου είχαν πει ότι της άρεσε πολύ το «Gloria», αλλά δεν είχα σκεφτεί ότι θα έκανα κάποιο ριμέικ. Ήμουν κοντά στο να ξεκινήσω δύο καινούριες ταινίες και η περίπτωση του ριμέικ  δεν υπήρχε στη σκέψη μου. Αλλά η συζήτηση μαζί της ήταν μαγική. Με συνεπήρε το πάθος της για τον χαρακτήρα της «Gloria» και για την ιστορία. Στο τέλος της συνάντησης μου είπε ότι θα το έκανε μόνο αν το σκηνοθετούσα εγώ. Της απάντησα αμέσως ότι θα το σκηνοθετούσα μόνο αν έπαιζε εκείνη.

Η ευκαιρία να έρθω ξανά σε επαφή με το ίδιο μου το υλικό, να βρω ένα νέο όχημα για να εξερευνήσω τι είναι παγκόσμιο σε αυτή την ιστορία και να τη δω να ξαναγεννιέται με μία υπέροχη καλλιτέχνιδα, όπως η Τζούλιαν Μουρ, ήταν ελκυστική και συναρπαστική. Η ευκαιρία να συνεργαστώ με την Τζούλιαν Μουρ, τον Τζον Τουρτούρο και άλλους καταπληκτικούς ηθοποιούς με ανανέωσε και με ενέπνευσε. H «Gloria Bell» είναι η διαφορετική εκτέλεση μίας μελωδίας που δημιουργήσαμε, που παίζεται σε διαφορετική στιγμή, σε νέο πλαίσιο και από άλλο συγκρότημα. Προσπαθήσαμε να τιμήσουμε το DNA της πρωτότυπης ταινίας. Την ίδια στιγμή, ψάχναμε νέο ύφος, νέες δονήσεις, νέες σπίθες. Το κάναμε για τη χαρά της δημιουργίας μιας ταινίας, για τον ενθουσιασμό που έχει το ρίσκο και για την καλλιτεχνική πρόκληση. Ήταν μία απελευθερωτική διαδικασία.

Η «Gloria Bell» είναι ένα πολύ έντονο και διεισδυτικό πορτρέτο μιας γυναίκας. Τη βλέπουμε σε κάθε κάδρο της ταινίας. Κάθε σκηνή έχει να κάνει με το πώς υπάρχει στον κόσμο, κάθε στιγμή. Η «Gloria» είναι σαν δευτερεύων χαρακτήρας στις ζωές των γύρω της. To παιχνίδι της ταινίας είναι να κάνει αυτόν τον δευτερεύοντα χαρακτήρα έναν απόλυτο πρωταγωνιστή. Καλεί τον θεατή να παρατηρήσει αυτή τη γυναίκα από κάθε δυνατή γωνία, να περάσει μέσα από το συναισθηματικό της φάσμα. Αυτή η επιμονή προσκαλεί (ή αναγκάζει) τον θεατή να την κοιτάει συνέχεια, να συνδεθεί στενά με τα συναισθήματα της. Για μένα είναι μία ταινία για τα συναισθήματα, τα δικά της και τα δικά μας.

Έκανα δύο ταινίες μετά το «Gloria» (A Fantastic Woman, Disobedience) οπότε ήμουν κάπου αλλού ως προσωπικότητα και δημιουργός, όταν άρχισα να γυρίζω το «Gloria Bell». Υποθέτω ότι αυτό το καινούριο μέρος από το οποίο λειτουργούσα βρήκε τον δρόμο του στη στόφα της ταινίας σε σχέση με το στυλ, τα χρώματα, τη γλώσσα της κάμερας, τον τρόπο που αξιοποιούμε τη μουσική επένδυση. Έχει καινούρια ενέργεια η ταινία. Ο κόσμος έχει αλλάξει δραστικά από το 2013. Μοιάζει να έχει μετακινηθεί προς τα πίσω σε σχέση με την πολιτική και την επανεμφάνιση της ακροδεξιάς. Ξαφνικά όλα λειτουργούν από την παλιά αφετηρία του φόβου.

Τα σύνορα κλείνουν αντί να εμπεριέχουν την πολυπλοκότητα και τη διαφορετικότητα της ζωής, οπότε η ιστορία μιας γυναίκας που αρνείται να τα παρατήσει είναι επίκαιρη. Διεκδικεί το δικαίωμα της να ακουστεί και να τη δουν, την πρόσβαση της στην απόλαυση, την επιθυμία της να συνεχίσει να χορεύει. Όπως όλοι, η «Gloria» βάλλεται από τον κόσμο, αλλά συνεχίζει να στέκεται. Ανασυγκροτείται και συνεχίζει να αναζητά την εμπειρία της ομορφιάς στη ζωή. Αυτή είναι η έμπνευση μου και ο λόγος που μοιράζομαι την ιστορία της. Για να αφουγκραστούμε και να δούμε όλες τις «Gloria» αυτού του κόσμου.» – Σεμπαστιάν Λέλιο

Γκλόρια / Gloria Bell
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Σεμπαστιάν Λέλιο / Sebastian Lelio
Ηθοποιοί: Julianne Moore, John Turturro, Michael Cera, Caren Pistorius, Brad Garrett, Jeanne Tripplehorn
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Natasha Braier
Μοντάζ: Soledad Salfate
Μουσική: Matthew Herbert
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α., Χιλή
Έτος Παραγωγής: 2018
Διάρκεια: 101 λεπτά