Καμία ταινία του Γιοντορόφσκι, δεν μοιάζει με αυτή που προηγήθηκε ή που πρόκειται να ακολουθήσει. Κάθε φορά είναι ένα νέο μοναδικό ερέθισμα το οποίο φαίνεται να αποτελεί την πηγή έμπνευσης του ιδιοφυούς καλλιτέχνη, με αποτέλεσμα η κατηγοριοποίηση των ταινιών του, αλλά και των επιρροών του, να αποτελεί ένα ιδιόμορφο παζλ για δυνατούς λύτες. Το θρυλικό «El Topo», αποτελεί μόλις την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του.

Ένας μαυροντυμένος πιστολέρο (Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι) περιπλανιέται στην έρημο μέχρι που γνωρίζει μία γυναίκα. Αυτή επιμένει πως για να τον αγαπήσει, θα πρέπει πρώτα αυτός να της αποδείξει ότι είναι ο καλύτερος πιστολέρο στον κόσμο. Για να κερδίσει αυτήν την τιμή ο ήρωας μας, θα χρειαστεί να ταξιδέψει στην έρημο και να αναζητήσει τους τρεις μεγάλους δασκάλους των όπλων.

Έτσι ο μαυροντυμένος πιστολέρο ξεκινάει την περιπέτεια του, σ’ ένα αιματοβαμμένο γουέστερν, γεμάτο συμβολισμούς και σουρεαλιστικές σκηνές. Διότι, αν και το συγκεκριμένο φιλμ έχει ως βάση του τα αισθητικά πρότυπα των spaghetti western, σύντομα εξελίσσεται σ’ ένα παραληρηματικό ταξίδι, εμποτισμένο με άνευ ορίων θρησκευτικά και αποκρυφιστικά σύμβολα.

Σουρεαλιστικές εικόνες και καταστάσεις, με κυρίαρχη την αλληγορική διάθεση και την απομυθοποίηση των στερεοτύπων της οργανωμένης θρησκείας, εναλλάσσονται στην μεγάλη οθόνη. Το αποτέλεσμα είναι ένα γκροτέσκο φιλμ, το οποίο απέκτησε με το πέρασμα του χρόνου μυθικές διαστάσεις και στο οποίο ο ίδιος ο Γιοντορόφσκι, αναλαμβάνει να ενσαρκώσει τον κεντρικό χαρακτήρα.

Η θέαση της ταινία «El Topo», αποτελεί μία μοναδική εμπειρία σχεδόν μυστικιστική, ενώ την ίδια στιγμή το φιλμ σηματοδοτεί ίσως την καλύτερη εισαγωγή στο μοναδικό σύμπαν του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στην ταινία συμμετέχει σε μικρή ηλικία και ο γιος του Γιοντορόφσκι, ο Μπρόντις, ενώ ο Αλεχάντρο, εκτός από τον πρωταγωνιστικό ρόλο, υπογράφει την σκηνοθεσία, το σενάριο, αλλά και τη χρηματοδότηση του φιλμ.

Και όλα αυτά, ενώ το «El Topo» σηματοδοτεί μόλις την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του κορυφαίου Χιλιανού σκηνοθέτη. Είχαν προηγηθεί οι μικρού μήκους «La Cravate» (1957), «Teatro sin fin» (1965) και το «Fando and Lis» του 1968, το οποίο αποτελεί το μεγάλο μήκους σκηνοθετικό ντεμπούτο του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι, με φανερές τις επιρροές του από δημιουργούς όπως ο Σέρτζιο Λεόνε και ο Λουίς Μπουνιουέλ.

Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι / Alejandro Jodorowsky

Ο Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι, γεννήθηκε στη Χιλή, στις 17 Φεβρουαρίου του 1929 και μας έχει χαρίσει μέχρι σήμερα δύο μικρού μήκους δημιουργίες του και μόλις επτά μεγάλου μήκους ταινίες. Παρ’ όλα αυτά ο Χιλιανός σκηνοθέτης έχει καταφέρει να διανύσει τη δική του μοναδική πορεία και να γράψει Ιστορία, στον χώρο της Έβδομης Τέχνης. Καμία ταινία του Γιοντορόφσκι, δεν μοιάζει με αυτή που προηγήθηκε ή που πρόκειται να ακολουθήσει.

Ο θεατής καλείται να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα που λαμβάνει στην μεγάλη οθόνη, μόνο και εφ’ όσον αφεθεί να παρασυρθεί από την μαγεία των εικόνων που ο Γιοντορόφσκι θα του προσφέρει τόσο απλόχερα, μέσα από τις ταινίες του. Πνεύμα ανήσυχο, ο ιδιόρρυθμος καλλιτέχνης έχει υπάρξει με επιτυχία: σκηνοθέτης ταινιών, αλλά και του avant-garde θεάτρου, ηθοποιός, μίμος, συνθέτης, σεναριογράφος comics, συγγραφέας μυθιστορημάτων, ακόμη και γκουρού μιας μυστικιστικής σχολής ψυχολογίας.

Ως αυθεντικός κινηματογραφιστής, ο Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι, επιδιώκει κάθε ταινία του να λειτουργεί ως μία μυστικιστική, υπερβατική εμπειρία για το κοινό. Ένα αμάλγαμα, παραισθησιογόνου σουρεαλισμού, με θρησκευτικές, σχεδόν μυστικιστικές αναφορές, που καθηλώνει τον θεατή χάρη στην τελειότητα του. Απορρίπτοντας συμβατικές μορφές αφήγησης και κινηματογραφικών κλισέ, ο Γιοντορόφσκι καλεί τον θεατή να αφεθεί ελεύθερος από τα δεσμά της λογικής και των πρέπει. Να περιφρονήσει τις καλλιτεχνικές του συμβάσεις και να ταξιδέψει μαζί με τον δημιουργό στο μοναδικό του εικονοκλαστικό σύμπαν.

Διαβάστε Επίσης:

• Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι: Η επιστροφή ενός σπουδαίου σκηνοθέτη

El Topo
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι
Πρωταγωνιστούν: Αλεχάντρο Χοντορόφσκι, Μπρόντις Χοντορόφσκι, Χοσέ Λεγκαρέτα, Αλφόνσο Αράου
Έτος Παραγωγής: 1970
Χώρα Παραγωγής: Μεξικό
Διάρκεια: 125 λεπτά