Την άμεση απόσυρση του άρθρου 12 του νέου υπό διαβούλευση νομοσχεδίου του υπ. Πολιτισμού  που επιχειρεί να θέσει πλαίσιο για τη διαφύλαξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, ζητάει ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων Παραγωγών Κινηματογραφικών έργων.

Το άρθρο 12 αναφέρεται στην υποχρέωση ενσωμάτωσης ελληνόφωνου τραγουδιού ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών, σε οπτικοακουστικά έργα που έχουν κρατική χρηματοδότηση.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Οργανισμός, το άρθρο 12 παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας, της ελεύθερης έκφρασης και της δημιουργίας, αλλά και της οικονομικής ελευθερίας.

Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, «η επιβολή ποσόστωσης στη μουσική συνιστά άμεση επέμβαση στην αισθητική έκφραση ενός οπτικοακουστικού έργου και κατ’ επέκταση έμμεση λογοκρισία, γεγονός απαράδεκτο για κάθε καλλιτεχνικό και πνευματικό δημιούργημα».

Η ανακοίνωση του Οργανισμού

Άμεση απόσυρση του άρθρου 12

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού με τίτλο: «Μέτρα για τη διαφύλαξη και την ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, την προστασία και ενίσχυση του ελληνόφωνου τραγουδιού και της ορχηστρικής μουσικής απόδοσης του ελληνόφωνου τραγουδιού και την προστασία και διάχυση της ελληνικής γλώσσας, στο πλαίσιο της διαφύλαξης και ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς – Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της εμπορικής πολιτικής του Οργανισμού Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Πολιτισμού» που έχει αναρτηθεί για διαβούλευση στο http://www.opengov.gr/cultureathl/?p=9179 εμπεριέχεται το άρθρο 12 με τίτλο «Συγχρονισμός ελληνόφωνων τραγουδιών και ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών σε οπτικοακουστικές παραγωγές και κινηματογραφικές ταινίες» Το συγκεκριμένο άρθρο αναλύεται ως εξής: «1. Ελληνικές οπτικοακουστικές παραγωγές και κινηματογραφικές ταινίες, οι οποίες χρηματοδοτούνται με οποιοδήποτε τρόπο από τον δημόσιο τομέα κατά την έννοια της περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (A΄ 143), υποχρεούνται να ενσωματώνουν ελληνόφωνα τραγούδια ή ορχηστρική μουσική απόδοση ελληνόφωνου τραγουδιού σε ελάχιστο ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου της μουσικής επένδυσης της παραγωγής ή της ταινίας. 2. Η υποχρέωση ενσωμάτωσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών σε ελάχιστο ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου της μουσικής επένδυσης των οπτικοακουστικών παραγωγών και των κινηματογραφικών ταινιών της παρ. 1 δεν αποτελεί πρόσθετη προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση αυτών.»

Το Δ.Σ. του ΕΡΜΕΙΑ (του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων Παραγωγών Κινηματογραφικών Έργων) εκφράζει την έντονη διαφωνία του με το συγκεκριμένο άρθρο, το οποίο θεωρούμε ότι είναι αμφίβολης συνταγματικότητας, καθώς παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας, της ελεύθερης έκφρασης και της δημιουργίας, αλλά και της οικονομικής ελευθερίας. Η επιβολή ποσόστωσης στη μουσική συνιστά άμεση επέμβαση στην αισθητική έκφραση ενός οπτικοακουστικού έργου και κατ’ επέκταση έμμεση λογοκρισία, γεγονός απαράδεκτο για κάθε καλλιτεχνικό και πνευματικό δημιούργημα. Η συγγραφή του άρθρου αυτού αναδεικνύει μια εσωστρεφή και ανελεύθερη αντίληψη για τον κινηματογράφο μας, ο οποίος εκτός από ισχνή χρηματοδότηση, έχει τώρα να αντιμετωπίσει και κρατικά λογοκριτικά μέτρα. Με τον τρόπο αυτό το κράτος επιδιώκει να επέμβει στην ουσία της πνευματικής δημιουργίας ενός οπτικοακουστικού έργου, υποχρεώνοντας τον δημιουργό του να συμπεριλάβει στο έργο του εκών άκων συγκεκριμένο είδος μουσικής και σε συγκεκριμένο ποσοστό, προκειμένου να τύχει χρηματοδότησης από δημόσιο φορέα.

Το εθνικό δεν επιβάλλεται, αλλά εμπνέει. Το εθνικό δεν σημαίνει περιχαράκωση, αλλά διάλογο. Οι κουλτούρες των λαών έχουν πολλά κοινά στοιχεία σύμπλευσης μέσα στη διαφορετικότητα τους. Όποιος, λοιπόν, επιδιώκει «καθαρότητα» μάλλον κινείται αντίθετα των αρχών της δημοκρατίας.  Η Τέχνη μπορεί να ανθίσει μόνο σε ένα ελεύθερο πεδίο δράσης και το μόνο νόημα νομοσχεδίων που ασχολούνται μαζί της θα πρέπει να είναι η δημιουργία κινήτρων για την ανάπτυξη της. Οποιαδήποτε άλλη πρωτοβουλία οδηγεί στην αιχμαλωσία της.