Σαράντα δύο εικαστικοί δημιουργοί, εμπνεύστηκαν από τα διηγήματα του Θράσου Καμινάκη που περιλαμβάνονται στο βιβλίο Τρία Δεκαοκτώ (εκδόσεις Καστανιώτη) και εκθέτουν τα έργα τους στη Γκαλερί Ρω (Ρωμανού 5 – Λευκός Πύργος Θεσσαλονίκη) μέχρι αύριο Τρίτη 31 Οκτωβρίου.

Με αφορμή την έκθεση οι δημιουργοί απαντούν στο ερώτημα του tvxs, «Τι είναι αυτό που σας ενέπνευσε από τη γραφή του Θράσου Καμινάκη και το συγκεκριμένο διήγημα;».

TΡΙΑ ΔΕΚΑΟΚΤΩ

Διαβάζοντας το 318 του Θράσου στο μυαλό μου συντελέστηκε μυστηριακά μία πνευματική γονιμοποίηση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, σαν το όνειρο να μην είναι μόνο εκδήλωση μιας δικής μου επιθυμίας αλλά και μιας επιθυμίας ενός άλλου που καθιστά την ονειρική λειτουργία μια σημαντική πηγή κοινωνικής γνώσης. Το 318 αποκάλυψε πράξεις του κρυμμένου εαυτού μας αλλά και των κρυμμένων εαυτών των άλλων!  ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΑΠΙΡΗ

ΚΑΣΚΟΛ

Ήθελα απλώς να δώσω υπόσταση σε αυτό το μέχρι θανάτου διεκδικούμενο αγαπημένο κασκόλ του ήρωα. Κόκκινο, αφράτο, και αέναα ποθητό καθότι ανολοκλήρωτό. ΟΛΓΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΚΑΞΙ

Όταν μια γραφή είναι ειλικρινής, τόσο ώστε οριακά να την αντέχω, μου προκαλεί μια έξαψη, την έξαψη του ωμού ρεαλισμού που με πιάνει από τους ώμους, με ταρακουνά και μου λέει: Δες ! Να! η ζωή, πάψε να αυταπατάσαι, πάψε να ωραιοποιείς. Αυτό μου έβγαλε το κείμενο του Θράσου: Την σκουντιά ! ΑΝΝΑ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ

ΤΟ ΡΕΤΙΡΕ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΟΡΦ

Η Υποκρισία που παίρνει μέχρι τον τάφο της η ηρωίδα με έκανε να κάνω αυτό το γλυπτό καθ’ εικόνα και ομοίωση. Βοήθησε και το όλο installation για το νεκρικό ύφος. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΣ

ΟΙ ΝΕΚΡΕΣ ΤΗΣ ΣΙΟΡΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑ

Οι κυανοτυπίες μου αποτυπώνουν τις “Νεκρές της σιόρα Βικτώρια” με βαθειά συγκίνηση που αυτό το είδος τέχνης και τεχνικής βάζει σαν προϋπόθεση για να φέρει αποτέλεσμα. ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ

ΡΩΓΜΕΣ

Οι “Ρωγμές” του Θράσου Καμινάκη είναι σαν όλες τις χαραματιές που αφήνει πάνω μας ο χρόνος που μας τραυματίζει. Αυτό και μόνο ήταν αρκετό για να με εμπνεύσει… ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΕΛΙΚΙΔΗΣ

ΠΑΡΩΝ

Στο διήγημα του Θράσου το ενδιαφέρον μου κέντρισαν οι αθέατες πλευρές, οι κρυφές πλευρές της ζωής. Ζωγραφίζω τις αθέατες όψεις του αστικού χώρου, τους κρυφούς ακάλυπτους, εκεί που συναντιούνται τα βλέμματα και μόνο. Εκεί που βλέπουμε τους απέναντι, τους γνωρίζουμε  και δε τους γνωρίζουμε, είμαστε και δεν είμαστε φίλοι, είναι και δεν είναι «παρόντες». ΑΘΗΝΑ ΧΑΤΖΗ

Η ΚΟΥΡΑΣΗ

Μόλις είχα διαβάσει την Κούραση, ένα από τα διηγήματα του «318» του Θράσου Καμινάκη και βγαίνοντας για μια μεσημεριανή βόλτα, να σου μπροστά μου το φορτηγάκι του Ντικ αινιγματικό, άδειο, ανέμελο, εκτεθειμένο στην αμφισβήτηση όπως πάντα εκτεθειμένος σε αυτήν είναι και ο γράφων τα διηγήματά του, εσαεί… ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΟΣ

O ΛΟΥ

Είναι συγκινητική η αφήγηση, έχει ενσυναίσθηση για τον ήρωα και συνάμα τον εμπλέκει σε υπερβατικά αλλόκοτα, στα όρια του πιστευτού ωστόσο.  Είναι δηλαδή (η αφήγηση) σαν αλυσίδα σκύλου – ήρωα που τον αφήνει τον σκύλο να δοκιμάζει ότι οσμίζεται, αλλά δίχως να χάνει την υπόσταση του σκύλου και δίχως να  το σκάει… ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΝΤΑΣ

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΚΟ

“Όταν είδε ο Καμινάκης το κολλάζ ημερολόγιο είπε “να αυτό είναι “το Ημερολόγιο του Μονακό” και εγώ τον πίστεψα και το δέχτηκα όπως το ένοιωσε!!! Καθαρή επικοινωνία είναι κάτι παρόμοιο!” ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΒΙΔΗΣ

ΖΩΗ

Κάθε ιστορία του Θράσου αλλά και η συγκεκριμένη με μπλέκει γοητευτικά σε ένα σενάριο στο οποίο  συνήθως ταυτίζομαι με κάποιον ήρωα κ τα παθήματα του, μέχρι που στο τέλος θα με πετάξει σε ένα ανοιχτό τέλος που δεν είχα υποψιαστεί. Συχνά η απροσδόκητη έκβαση είναι ένα βαθύτερο επίπεδο γυμνής αλήθειας στην οποία με εκθέτει όχι δίχως ένα συγγραφικό σαδισμό! ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

ΨΥΧΑΚΙΑΣ

Ολόκληρο το βιβλίο είναι γεμάτο εικόνες. Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να εμπνευστείς. Το δύσκολο ήταν τι να διαλέξεις για να εικονογραφήσεις. Θα μπορούσε πολύ εύκολα κάθε διήγημα να γίνει μια εικονογραφημένη ιστορία. Εμένα με τράβηξε και πάλι το εξώφυλλο που αρχικά εικονογράφησα για τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Και το προέκτεινα. Σε ένα διήγημα που φτιάχνει ένα φινάλε στο βιβλίο, απλά υπέροχο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΠΡΙΔΗΣ

ΤΟ ΘΑΥΜΑ

Το σύμπαν του Θράσου έχει εικόνες και ανατροπές, η πλοκή είναι απρόβλεπτη, ξαφνιάζει. Ο Ίκαρος προμηνύει την αναπόφευκτη πτώση του ήρωα που “σαν ορφανός από τον εαυτό του άνθρωπος, τα παράξενα τα παίρνει για μοιραία.” Μην αναγνωρίζοντας τα τρωτά του σημεία οδεύει προς το Θαύμα που θα σηματοδοτήσει τον αφανισμό του. ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΚΕΛΕΣΙΔΗ

Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ

Στην “Πριγκίπισσα” του Θ. Καμινάκη, το παραμύθι δεν μιλά χαμηλόφωνα και δεν λέει παρηγορητικά λόγια. Γίνεται αφορμή να έχει πάντα σκοτάδι γύρω απ’ το παλιό σπίτι όπου οι δύο ήρωες συζούν χωρίς να έχουν επιλέξει ο ένας τον άλλον, έχοντας για συντροφιά ένα καταραμένο πουλί που δεν σκοπεύει να αφήσει την ιστορία τους να ξεχαστεί. ΕΛΕΝΑ ΓΙΟΒΑΝΑΚΗ

ΤΟ ΤΖΑΜΑΚΙ

Οι εικόνες που μου πρόβαλε η γραφή του Θράσου με ώθησαν στην αναζήτηση μιας οπτικής αναλογίας, δοσμένης μέσα από την δική μου πραγματικότητα. Το όριο, το διαθλαστικό μέσο, ένα γυαλί μέσα από το οποίο εγώ βλέπω το δικό μου τραυματικό τζαμάκι. ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ

Η ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ

Η γραφή του Θράσου Καμινάκη είναι γρήγορη, καθαρή. Ως εκ τούτου, η εικονογράφηση βγαίνει αβίαστα! Σαν να βλέπεις κινηματογράφο. «Η Πολυθρόνα του Ιβάν» με ενέπνευσε γιατί μέσα από την οδύσσεια μιας πολυθρόνας, βλέπεις το στίγμα μιας ολόκληρης εποχής! ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΓΑΤΣΑ

ΚΥΚΛΩΜΑ

Πήρα το «ΚΥΚΛΩΜΑ». Τι είναι στ’ αλήθεια η εκδίκηση; Αξίζει άραγε όσο μια συμφιλίωση; Τι είναι ο πόνος μπροστά στην αγάπη; Και πόσο εύκολα χάνονται οι λέξεις σε μιας αγκαλιάς τ’ απάγκιο… ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ

ΚΟΥΤΣΑ – ΚΟΥΤΣΑ

Η ομορφιά και η απλότητα του κειμένου ήταν υπεραρκετά για μένα. ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΛΥΚΟΣ

Διαβάζοντας το διήγημα “Και Πέτρος και Λύκος” σχηματίστηκαν στο μυαλό μου πολλές και σύνθετες εικόνες, παρασυρόμενη ιδιαίτερα από το σουρεαλιστικό κρεσέντο στο τέλος του διηγήματος. Το πορτραίτο ενός ανθρώπου όμως ήταν ιδιαίτερα έντονο και επίμονο. Έτσι ενέδωσα. Τίτλος του έργου co-exist, Συνύπαρξη. ΖΑΦΕΙΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Η γραφή του Θράσου Καμινάκη είναι άμεση, ατμοσφαιρική και γεμάτη εικόνες. Στο Λουξεμβούργο οι ήρωες παρέλασαν μπροστά στα μάτια μου και άγγιξαν την ψυχή μου. ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΛΥΠΙΡΙΔΟΥ

Η ΝΤΟΥΛΑΠΑ

Η γραφή του Θράσου Καμινάκη είναι καθαρή, θα μπορούσε να πει κανείς «αγνή» άυλη. Διαβάζοντας το κείμενο «η ντουλάπα» μεταφέρθηκα μπροστά σε ένα δωμάτιο μιας παλιάς εποχής που διαδραματιζότανε μπροστά μου η συγκεκριμένη σκηνή. Πρωταγωνιστικό το φόρεμα της Τερέζας, σε μαγνητίζει ευθύς, και με μια τρυφερή ροή του λόγου σου μεταδίδει ακέραιο συναίσθημα απευθείας στην καρδιά.  ΘΡΑΣΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΓΚΑΡΤ

Πού πάει η τρυφερότητα όταν οι ιστορίες φτιάχνονται από το υλικό της επίγνωσης;  Ποια είναι η θέση του στυλ όταν έμπειρα χέρια πλέκουν με λέξεις φωλιές τρυφερότητας; Στο Ίδρυμα Μπόγκαρτ υπάρχει εν δυνάμει μια θέση για όλα. Αυτές οι ποιότητες ενέπνευσαν τη σύνδεση του έργου μου με τη γραφή του Θράσου Καμινάκη. ΛΙΛΙΑΝΑ ΑΡΕΤΑΙΟΥ

Ο ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ

Το έργο μου απεικονίζει το νοητικό ταξίδι που παρουσιάζεται στο διήγημα: από τον ορίζοντά μας σε μία δεδομένη στιγμή, μιας πραγματικότητας στην οποία ανήκουμε, το “σπίτι” μας, όπου λειτουργούμε με ασφάλεια και γνωρίζουμε τι να περιμένουμε προς μία πραγματικότητα πέρα από τον ορίζοντα, μια φωτεινή διέξοδο, όχι απαραίτητα για να απομακρυνθούμε, αλλά και για να την προσεγγίσουμε καλύτερα. Ένα ταξίδι γνώσης, εμπειρίας με αλλαγές, τις οποίες ονειρευόμαστε και προς τις οποίες δυνάμει πορευόμαστε. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΡΙΑΝΤΟΥ

ΕΠΙΤΗΔΕΣ

Χρειάζομαι χώρο και αφορμές, μουσικότητα  και  αναμνήσεις  για την εκκίνηση να  ζωγραφίσω. Οι λέξεις του Θράσου είναι  μοναδικά  προσεγμένα δεμένες μεταξύ  τους , με φόρμες και παύσεις, με  γραμμές και σχήματα, με φόντο  και μυρωδιές . Σε προκαλούν – προσκαλούν. Συνθέτουν την εικόνα για την έμπνευση. Υπάρχει φροντίδα και ευγένεια. Γραφή άλλοτε με μια πινελιά και άλλοτε με χάρακα. Ισορροπία  χωρίς ταμπού. ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΟΥΣΗΣ

ΠΟΡΤΕΣ

Η γραφή του Θράσου είναι αυθεντική, ειλικρινής, βιωματική, παθιασμένη, ένα παράθυρο στον κόσμο. Διαβάζοντας το 318 μου γεννιούνται συνέχεια εικόνες στο μυαλό που με ιντριγκάρουν να φωτογραφίζω αυτά που ο Θράσος έχει φανταστεί. Ένα ιδανικό δημιουργικό πάντρεμα μεταξύ γραφής και εικόνας. Οι εικόνες μου για τις ΠΟΡΤΕΣ ήταν μόνο η αρχή… ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Όταν είδε το έργο με τον πράσινο ουρανό, ο Θράσος Καμινάκης σε μια ατομική μου έκθεση μου είπε πως του θυμίζει ένα διήγημά του που διαδραματίζεται εκεί που το Σέλας αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων κι ήταν αυτονόητο όταν ήρθε η ώρα να συμμετέχω με αυτό το έργο. MILVA CHIAPPO

TIMING & ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ

Το τέλος του Κόσμου στο «TIMING» του Θράσου ήταν για μένα ο ουρανός με τα άστρα… και τα απεικόνισα! Γιατί το σύμπαν πάντα κοιτάζει το Σύμπαν… ΝΕΣΤΩΡ ΦΑΝΑΡΑΣ

Μέσα στον σπονδυλωτό κόσμο του «TIMING» ο φύλακας του Αστεροσκοπείου ατενίζοντας κρυφά το Σύμπαν, διακρίνει την επικείμενη καταστροφή του πλανήτη. Κι εγώ ήπια ένα ουίσκι μαζί του ζωγραφίζοντας. Αντίστοιχα στα «ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ» η ηδονοβλεπτική διάθεση των ηρώων, που κρυφοκοιτάζουν τον Τόμπι, είναι ένα ακόμα σύμπαν που ενώ γκρεμίζεται, εγώ δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να το κάνω ένα video poem. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

PORT OF PARADISE & ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ

Οι ιστορίες  ήταν έμπνευση και η έμπνευση δεν έχει σύνορα. ΜΑΙΡΗ & ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΕ ΛΕΝΕ ΜΠΟΜΠ, ΕΣΕΝΑ;

Ο Αμερικανός αγροχημικός Τζωρτζ  Κάρβερ χρησιμοποιούσε το τραγούδι σαν μέθοδο φροντίδας των άρρωστων φυτών. Έλεγε πως τα φυτά κρύβουν μέσα τους το μυστικό που τα βοηθά να ξεπερνούν την αρρώστια. Έτσι και ο Θ. Καμινάκης “τραγουδώντας” τις πολύπλοκες και εύθραυστες ανθρώπινες σχέσεις που προσπαθούν να επουλωθούν, με παρέπεμψε σε αισιόδοξα πράσινα τοπία. ΛΕΝΙΩ GROHMANN

Η κινηματογραφικότητα του λόγου και η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα της ιστορίας του άπιστου Μπομπ ήταν μια πολύ δυνατή επιρροή για αυτό το video art που έγινε και τραγούδι σε στίχους μάλιστα του ίδιου του συγγραφέα. Το γύρισμα ήτο μοναδική εμπειρία. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΣ

ΚΑΘΕ ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

Το διήγημα με την Βεράντα μου άνοιξε ένα φωτεινό παράθυρο. Ευχαριστώ τον Θράσο Καμινάκη. ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΟΥΣΙΟΥ

ΤΟ ΓΟΝΑΤΟ

Το διήγημα που δόθηκε σε εμένα αναφέρεται σε ένα σκληρό θέμα, τον βίαιο θάνατο του George Floyd. Ένα πραγματικό γεγονός που στάθηκε αφορμή για να δημιουργηθεί μια φανταστική ιστορία τυφλής εκδίκησης. Σημαντική βοήθεια για την υλοποίηση του έργου, το διεισδυτικό βλέμμα του συγγραφέα Θράσου Καμινάκη, που βοήθησε να δω το δράμα και τη λύτρωση των ανθρώπων που δεν χωρούν πουθενά. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΑΔΗΜΟΥ

ΕΔΩ ΣΤΑ ΠΡΟΓΟΝΙΚΑ

Αυτήν την σύνθεση, την κάναμε μια παρέα από δημιουργούς που νοιώσαμε κάτι κοινό και βαθύ. Όπως και στην ιστορία που η οικογένεια που συναντιέται μια φορά το χρόνο και κάθεται στο τραπέζι, έτσι κι εμείς συμβάλαμε όλοι να δημιουργηθεί μια οικογένεια. MY MA CREATIVE LAB

Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το φουτουριστικό και δυστοπικό κλίμα της ιστορίας έδεσε άρρηκτα με την εικόνα που παρουσίασα. ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΟΥΚΑΣ

Η ΜΙΛΟΥ

Αυτό που με ενέπνευσε από την Μιλού, είναι η τραγικότητα του χαρακτήρα αυτού του κοριτσιού, η σκοτεινή της ιστορία με την μοιραία κατάληξη και όλο αυτό ήθελα να το αποτυπώσω στο πρόσωπο ενός νεαρού κοριτσιού που βιώνει ένα αδιέξοδο. ΝΙΚΟΣ ΒΑΒΑΤΣΗΣ

Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΡΤΜΑΟΥΘ

Διαβάζοντας το κείμενο “Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΡΤΜΑΟΥΘ” με έλκυσε η λέξη κλήρωση ως πανάρχαια διαδικασία που εξ’ απ’ ανέκαθεν όριζε τις μοίρες των ανθρώπων. Φαντάστηκα λοιπόν το “γλυπτό” αγγείο μου να λειτουργεί ως σκεύος καθορισμού της μοίρας των  ηρώων, αποτυπώνοντας συνάμα την ρευστότητα και την πλαστικότητα της ίδιας της ζωής τους. ΕΛΕΝΑ ΧΛΙΟΠΑΝΟΥ

ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΗ ΣΤΑΓΟΝΑ  

Η καθαρή σταγόνα είναι ένα πολύ βιωματικό διήγημα και με έβαλε στο συναισθηματικό κόσμο του πρωταγωνιστή από τις πρώτες του φράσεις . Όπου τα συναισθήματα που σου προκαλεί πολλά: ειρωνεία, πόνος, απογοήτευση, ενοχή, θλίψη, ικανοποίηση και αγάπη. Με το έργο μου (τεχνική με βίδες) προσπάθησα να απεικονίσω τη δύναμη της ψυχής  του να απεγκλωβιστεί από τα δεσμά του χρόνου που πάντα τον κυρίευαν  και την αγάπη  που είναι κρυμμένη βαθιά μέσα του. NENISAM

ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ

Με τον Θράσο Καμινάκη συνδέομαι. Παίρνει τον πόνο, το φόβο, την απόρριψη και γράφει, πλάθει, ονειρεύεται, εξοστρακίζει, αγαπά, κλαίει, γελά, παίζει, έρχεται κοντά και απομακρύνεται… τολμά. Ζει. ΜΑΡΩ ΚΟΥΡΗ

ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ

Μια περιπετειώδης αλλά και σπαρακτική διαδρομή προς την Αγάπη… Η Αναμονή της Αγάπης. Η Ανάγκη της Αγάπης. Αυτό νιώθω πως κρύβεται, πάντα, πίσω από όλες αυτές τις σουρεαλιστικές επινοήσεις και τα πάθη που κατακλύζουν τις αφηγήσεις του Θράσου. Μπορεί, λοιπόν, το “Τέλος του Έρωτα” να είναι “Θέμα Χρόνου , αλλά η Αγάπη – αυτή καθαυτή – είναι Το θέμα σ’ αυτήν τη μάταιη ζωή… Έτσι, λοιπόν, το “Φάντασμα -Σαλάχι” καίγεται, συμβολικά, από Έρωτα και οι στάχτες του θα επιπλέουν για πάντα στα απύθμενα βάθη της Αγάπης. Γιατί η Αγάπη καταργεί το Χρόνο. ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΧΟΥΝΔΡΗ

Ο ΚΑΦΚΑ

Ένα όνειρο απλώνει σα λαδιά μέσα στη ζωή ενός αστικού ερημίτη. Μέσα του, ένα ερειπωμένο σπίτι γεμάτο φωνές κι ένας γάτος, ο Κάφκα. Μέσα στο σπίτι, ένα σαρκοφάγο φυτό απλώνει τα κλαδιά του γεμάτα κόκκινα στόματα. Μια θεομηνία θρέφει τις ρίζες του σαρκοφάγου και τότε εκείνο θεριεύει και καταβροχθίζει ότι οργανικό. Μέσα στο φυτό, ο Κάφκα αφομοιώνεται «προστατευμένος» από τα χέρια μιας μάνας που τον καθησυχάζει.  Η συναρπαστική σύλληψη ενός αρχετυπικού τραύματος, ο «Κάφκα» με έκανε να θέλω να ζωγραφίσω καταστρέφοντας. Έτσι, αφού σκάρωσα με παστέλ, ξυλομπογιές και ακρυλικό τρεις επάλληλες εικόνες, άρχισα να χαλώ το τελικό αποτέλεσμα χρησιμοποιώντας ένα αιχμηρό αντικείμενο. ΦΩΤΗΣ ΒΛΑΣΤΟΣ