Η νέα Κινηματογραφική Εβδομάδα, μας υποδέχεται με έξι καινούργιες ταινίες να κυκλοφορούν στις Αίθουσες. Ξεχωρίζει η «Μαρλίνα: Η Δολοφόνος σε Τέσσερις Πράξεις» της Μούρλι Σούρια και ο «Ευτυχισμένος Όσκαρ» με τον Ρούπερτ Έβερετ σ’ ένα έργο ζωής, καθώς ο ίδιος έγραψε, σκηνοθέτησε, αλλά και πρωταγωνιστεί, ενσαρκώνοντας τον Όσκαρ Ουάϊλντ. Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται και το 31ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.

Προβάλλονται επίσης, ο «Ρομπέν των Δασών» του Ότο Μπάθουρστ, το «Κριντ 2» του Στίβεν Καπλ Τζούνιορ, με τον Σιλβέστερ Σταλόνε και η «Σιωπηλή Επανάσταση» του Λαρς Κράουμε, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και στα απομνημονεύματα του Ντίτριχ Γκάρστκα. Αναλυτικά:

«Μαρλίνα: Η Δολοφόνος σε Τέσσερις Πράξεις» (Marlina the Murderer in Four Acts – 2017) της Μούρλι Σούρια (Ινδονησία, Μαλαισία, Γαλλία, Ταϊλάνδη)

Στους έρημους λόφους ενός νησιού της Ινδονησίας, μια συμμορία εισβάλει στο σπίτι της Μαρλίνα, μιας νεαρής χήρας, με κακούς σκοπούς: όχι μόνο της κλέβουν τα ζώα αλλά την αναγκάζουν να τους προσφέρει όλων των λογιών τις «υπηρεσίες». Η Μαρλίνα αντεπιτίθεται: δηλητηριάζει κάποια από τα μέλη της συμμορίας κι αποκεφαλίζει τον αρχηγό τους. Μετά ξεκινάει ένα ταξίδι με τελικό προορισμό τη δικαιοσύνη, τη χειραφέτηση, την εκδίκηση και την εξιλέωση. Όμως, ο δρόμος είναι μακρύς. Ειδικά όταν το φάντασμα του ακέφαλου θύματός της αρχίζει να την καταδιώκει.

Μια λεπτή γραμμή χωρίζει τη δικαιοσύνη από την εκδίκηση. Ηθοποιοί: Μάρσα Τίμοθι, Έγκι Φέντλι. Η επίσημη πρόταση της Ινδονησίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2019. Επίσημη Συμμετοχή στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών του 70ού Φεστιβάλ Καννών.

«Αυτή είναι η τρίτη ταινία μου πάντα με τον ίδιο διευθυντή φωτογραφίας οπότε, πλέον, γνωριζόμαστε πολύ καλά. Εμπνευστήκαμε από πίνακες του Καραβάτζιο για τον φωτισμό (ο πίνακάς του «Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη» μας έδωσε ιδέες και για το στήσιμο) κι από μπαρόκ πίνακες, γενικότερα, για τα χρώματα. […] Φλέρταρα με την ιδέα του γουέστερν από την πρώτη στιγμή που είδα εικόνες της Σούμπα στο Google maps. Δεν είμαι τόσο γνώστης του είδους: η μόνη αναφορά που είχα ήταν η ταινία «Ο Νεκρός» του Τζιμ Τζάρμους. Δεν είδα άλλα γουέστερν πριν αρχίσω να δουλεύω την ταινία. Είχα, όμως, μια ιδέα για τα στοιχεία που ήθελα να χρησιμοποιήσω ώστε να φτιάξω αυτό που θεωρώ εγώ γουέστερν. Επειδή έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στην Τζακάρτα, που είναι μια μητρόπολη, αυτή ήταν, για μένα, η ιδανική προσέγγιση ώστε να αποτυπώσω τη συγκεκριμένη κοινωνία. Σε αυτό βοήθησε πολύ και η μουσική επένδυση: ζήτησα εξαρχής από τους δύο σταθερούς συνεργάτες μου, η μουσική που θα γράψουν να είναι κατάλληλη για το συγκεκριμένο είδος.» – Μούρλι Σούρια

«Ευτυχισμένος Όσκαρ» (The Happy Prince – 2018) του Ρούπερτ Έβερετ (Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Ιταλία, Γερμανία)

Σε ένα φτηνό ξενοδοχείο στο Παρίσι, ο Όσκαρ Ουάϊλντ (Ρούπερτ Έβερετ) περνά τις τελευταίες στιγμές της ζωής του και οι εικόνες του παρελθόντος ζωντανεύουν και τον μεταφέρουν σε άλλες εποχές. Κάποτε υπήρξε ο διασημότερος άνθρωπος στο Λονδίνο, ένας καλλιτέχνης που «σταυρώθηκε» από μια κοινωνία που αρχικά τον λάτρευε. Ήταν εκείνος ο εραστής που οδηγήθηκε στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος, αλλά συνεχιζε μια καταστροφική πορεία ως τα τελευταία κεφάλαια της ζωής του. Υπό το πρίσμα του θανάτου, ο Όσκαρ αναστοχάζεται την αποτυχημένη προσπάθειά του να συμφιλιωθεί με την γυναίκα του Κόνστανς (Έμιλι Γουότσον), την αναζωπύρωση της ολέθριας ερωτικής σχέσης του με τον Λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας (Κόλιν Μόργκαν) και τον γεμάτο ζεστασιά και αφοσίωση Ρόμπυ Ρος (Έντουιν Τόμας), ο οποίος μάταια προσπάθησε να τον σώσει από τον εαυτό του.

Από την Διέππη στην Νορμανδία, την Νάπολη και το Παρίσι, η ελευθερία για τον Όσκαρ Ουάιλντ είναι άπιαστο όνειρο κι εκείνος είναι πια ένας απένταρος αλήτης, παραγκωνισμένος από τους παλιούς γνωστούς του και αγαπημένος μιας παράξενης ομάδας παρανόμων και περιθωριακών, στους οποίους αφηγείται ιστορίες του παρελθόντος με το ασύγκριτο και ακούραστο πνεύμα του. O Ρούπερτ Έβερετ έγραψε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνιστεί σε αυτήν την ενδιαφέρουσα ταινία για τα τελευταία χρόνια του Όσκαρ Ουάϊλντ. Ηθοποιοί: Ρούπερτ Έβερετ, Κόλιν Φερθ, Έμιλι Γουότσον, Κόλιν Μόργκαν, Έντουιν Τόμας, Τομ Γουίλκινσον.

«Αποφάσισα να γράψω έναν ρόλο για τον εαυτό μου. Εάν κανένας δεν με προσλάμβανε θα προσλάμβανα τον εαυτό μου. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ μού φάνηκε ως ο ιδανικός ήρωας. Όχι όμως ο φολκλορικός Όσκαρ, ο ιδανικός οικογενειάρχης, η ψυχή του cafe royal, αλλά ένας διαφορετικός, αυτός που το άστρο του είχε σβήσει, ο τελευταίος σπουδαίος λάτρης της περιπέτειας τον 19ο αιώνα, τιμωρημένος και παραμερισμένος από την κοινωνία, αλλά παρόλα αυτά ζωντανός! Θα έγραφα για τα Πάθη του Όσκαρ Ουάϊλντ! Αφού λοιπόν με απέρριψαν σχεδόν όλοι οι σκηνοθέτες που υπάρχουν, αποφάσισα να το σκηνοθετήσω μόνος μου. Αν είχα στην διάθεση μου μαντικές ικανότητες δεν θα το είχα επιχειρήσει: μου πήρε 10 χρόνια προετοιμασίας.» – Ρούπερτ Έβερετ

«Ο Ρομπέν των Δασών» (Robin Hood – 2018) του Ότο Μπάθουρστ (Η.Π.Α.)

Ο κόμης Ρομπέν του Λόξλεϊ (Τάρον Έτζερτον), ένας σκληραγωγημένος από τον πόλεμο Σταυροφόρος, και ο Μαυριτανός διοικητής του, Λιτλ Τζον (Τζέιμι Φοξ), ξεκινούν μια τολμηρή εξέγερση ενάντια στο διεφθαρμένο αγγλικό στέμμα. Μια περιπέτεια που περιλαμβάνει καταιγιστικές μάχες, εντυπωσιακά χορογραφημένες σκηνές και έναν έρωτα κλασσικό και διαχρονικό. Ηθοποιοί: Τάρον Έγκερτον, Τζέιμι Φοξ, Τζέιμι Ντόρναν, Μπεν Μέντελσον, Ιβ Χιούσον.

«Δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία εποχής ή παραδοσιακού ύφους σε αυτή την ταινία και αυτό είναι που με έπεισε κυρίως, γιατί δεν μοιάζει σε τίποτα με όλους τους άλλους Ρομπέν που έχουμε δει. Για εμένα η ιστορία του «Ρομπέν των Δασών» είναι πολύ συναφής με την εποχή που ζούμε», λέει ο Έγκερτον και υποστηρίζει ότι το σενάριο έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη συμμετοχή του στην ταινία, καθώς ήταν αυτό που τον ώθησε να αντιμετωπίσει τον Ρομπέν σαν έναν άντρα που ανακαλύπτει μια εσωτερική φλόγα και μια ικανότητα που ποτέ δεν είχε φανταστεί και όχι σαν έναν ήρωα βγαλμένο από παραμύθι.

«Κριντ 2» (Creed II – 2018) του Στίβεν Καπλ Τζούνιορ (Η.Π.Α.)

Κάτω από την καθοδήγηση του Rocky Balboa, ο πρόσφατα παγκόσμιος πρωταθλητής στην Κατηγορία Ελαφριών Βαρέων Βαρών (81 κ.) Adonis Creed αντιμετωπίζει τον Viktor Drago, γιο του Ivan Drago. Οι Μάικλ Μπ. Τζόρνταν και Σιλβέστερ Σταλόνε, ενσαρκώνουν τους ρόλους του Άδωνις Κρίντ και του Ρόκι Μπαλμπόα, αντίστοιχα. Στη ταινία πρωταγωνιστούν επίσης οι: Τέσα Τόμσον ως η Μπιάνκα, ο Γουντ Χάρις ως ο Τόνι “Little Duke” Μπάρτον, ο Ράσελ Χόρνσμπι ως ο Μπάντι Μαρσέλ, ο Φλόριαν “Big Nasty” Μουντινού ως ο Βίκτορ Ντράγκο, ο Αντρέ Γουάρντ ως ο Ντάνι “Stuntman” Γουίλερ και ο Ντολφ Λάντγκρεν ως ο Ιβάν Ντράγκο. Ο Κέιπλ Jr. σκηνοθετεί βασισμένος στο πρωτότυπο σενάριο που γράφτηκε από τον Σταλόνε βασισμένο σε χαρακτήρες από το Rocky franchise.

«Η Σιωπηλή Επανάσταση» (The Silent Revolution / Das schweigende Klassenzimmer – 2018) του Λαρς Κράουμε (Γερμανία)

Βρισκόμαστε στο 1956. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης σε κινηματογράφο του Δυτικού Βερολίνου, ο Τέο και ο Κουρτ, μαθητές λυκείου και φίλοι, παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα εικόνες από τα τραγικά γεγονότα, που ακολούθησαν μετά την ουγγρική εξέγερση στη Βουδαπέστη. Επιστρέφοντας στη γενέτειρά τους, την πόλη Στάλινσταντ, στην Ανατολική Γερμανία, αποφασίζουν αυθόρμητα να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος, ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τα θύματα της εξέγερσης. Η ενέργειά τους αυτή, όμως, προκαλεί πολύ μεγαλύτερη αναταραχή από την αναμενόμενη. Αρχικά, ο καθηγητής τους προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα και να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά των μαθητών του ως καπρίτσιο της ηλικίας τους. Οι μαθητές, όμως, τελικά δεν αργούν να γίνουν αντικείμενα εκμετάλλευσης των πολιτικών μηχανισμών της νεοσύστατης χώρας. Ο Υπουργός Παιδείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας καταδικάζει την κίνηση ως ξεκάθαρα αντεπαναστατική και απαιτεί να βρεθεί και να κατονομαστεί ο υποκινητής, εκείνος που ηγείται αυτής της στάσης, μέσα σε μια βδομάδα. Οι μαθητές, όμως, αποφασίζουν να μείνουν ενωμένοι. Αυτή τους η απόφαση θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα.

«Την εποχή που άρχισα να δείχνω ενδιαφέρον για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Ντίτριχ Γκάρστκα δούλευα ήδη για την πρώτη μου ταινία, την «Υπόθεση Φριτς Μπάουερ». Βρισκόμουν σε άλλο μονοπάτι στο να απαντήσω στην ερώτηση, πώς ήταν να ζει κάποιος στη Γερμανία μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ. Βασικά, και οι δύο ταινίες προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα πώς μπορούσε να συνεχίζει να κυλά η ζωή σε αυτήν την βαθιά διαταραγμένη χώρα. Πώς η Γερμανία προσπαθούσε να βρει έναν νέο δρόμο από ένα άθλιο παρελθόν σε ένα νέο μέλλον. Η Ανατολική Γερμανία ως κράτος και ως κοινωνία αποτελούσε το ένα μονοπάτι και η Δυτική Γερμανία το άλλο. Και οι δύο προσπάθειες ήταν πολύ δύσκολες. Αυτό προσπάθησα να αποδώσω στις δύο ταινίες μου.» – Λαρς Κράουμε

Έξι μαθητές αποφασίζουν να δείξουν την αλληλεγγύη τους στα θύματα μιας εξέγερσης στην Ουγγαρία το 1956, τηρώντας ενός λεπτού σιγή κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος. Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και τα απομνημονεύματα του Ντίτριχ Γκάρστκα. Ένα συγκινητικό κεφάλαιο της μεταπολεμικής Γερμανίας. Ηθοποιοί: Τζόνας Ντάσιερ, Μίκαελ ντε Κόκο, Σίνα Έμπελ, Τζούντιθ Έντζελ, Τομ Γκαμεντζ, Μικαελ Γκούινσντεκ.

«Η Δαιμονισμένη Χάνα Γκρέις» (The Possession of Hannah Grace – 2018) του Diederik Van Rooijen (Η.Π.Α.)

Ένας εξορκισμός εκτροχιάζεται καταλήγοντας στον θάνατο μίας νεαρής κοπέλας. Οι μήνες περνάνε και η Megan Reed (Shay Mitchell), που εργάζεται στη νυχτερινή βάρδια ενός νεκροτομείου, παραλαμβάνει μία παραμορφωμένη σορό. Κλειδωμένη και ολομόναχη στους υπόγειους διάδρομους του νεκροτομείου, η Megan αρχίζει να έχει τρομαχτικά οράματα και υποψιάζεται ότι η σορός μπορεί να είναι στοιχειωμένη από μία δαιμονική και σκοτεινή δύναμη. Ηθοποιοί: Shay Mitchell, Stana Katic, Grey Damon, Nick Thune, Jacob Ming-Trent, Max McNamara, Louis Herhum, James A. Watson Jr, Kirby Johnson.

Την ταινία σκηνοθετεί ο Ολλανδός σεναριογράφος και σκηνοθέτης Diederik van Rooijen, που κάνει το αγγλόφωνο ντεμπούτο του με αυτή την ταινία. Παρ’ όλο που είναι η πρώτη του ταινία τρόμου, ο σκηνοθέτης είχε επαφή με τις περιπέτειες αγωνίας στα Taped και DaylightQ «Έχω δει άπειρες τέτοιες ταινίες, αλλά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να παίξω με αυτό το είδος. Στην Ευρώπη, δεν έχεις συχνά την ευκαιρία να κάνεις τέτοιες ταινίες. Χρειάζονται πολλές τεχνικές προϋποθέσεις για να τις κάνεις».

Δεν πραγματοποιήθηκε δημοσιογραφική προβολή για την ταινία.