Πέθανε το Μεγάλο Σάββατο σε ηλικία 88 ετών ο Φοίβος Ιωαννίδης, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Ο Φοίβος Ιωαννίδης είχε εκλεγεί βουλευτής Λασιθίου από το 1989 έως το 2004 με το ΠΑΣΟΚ και είχε διατελέσει τρεις φορές υφυπουργός. Την είδηση έκαναν γνωστοί με ανάρτησή τους τα παιδιά του.

«Ο Φοίβος Ιωαννίδης είχε ενσωματωθεί στην Ιστορία του Τόπου από τότε που μαζί με λίγους ακόμη έθεσε από την πρώτη στιγμή το μέτρο της αγωνιστικότητας κατά της δικτατορίας. Στη Μεταπολίτευση έθεσε με τη στάση του το μέτρο του πολιτικού ήθους. Συγκέντρωνε πάντα την εκτίμηση και την αναγνώριση όλων των πολιτικών χώρων. Υπηρέτησε ως βουλευτής, υπουργός, διοικητής του ΙΚΑ, μαχόμενος δικηγόρος στα ποινικά ακροατήρια κυρίως όμως ως ενεργός πολίτης τη Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου χωρίς εκπτώσεις, αναλαμβάνοντας πάντα το κόστος της αξιοπρέπειας του. Νιώθω ευγνωμοσύνη γιατί με τίμησε με τη φιλία του από τότε που ήμουν φοιτητής και αυτός ηρωική προσωπικότητα της αντίστασης. Τα παιδιά του, ο Γιάννης και η Μυρτώ, είναι δίκαια υπερήφανα για τον σπάνιο Πατέρα τους και αυτό είναι μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη» ανέφερε σε δήλωσή του ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Ο Φοίβος Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Σητεία το 1936. Γιος του δικηγόρου Γιάννη Ιωαννίδη, ηγετικού στελέχους της αντίστασης στην Ανατολική Κρήτη στην Κατοχή, που σκοτώθηκε από τους Γερμανούς το Μάιο του 1944, και της Αριστέας Περάκη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως φοιτητής είχε έντονη συνδικαλιστική δράση στο Σύλλογο Κρητών Σπουδαστών.

1961-1964: Πρόεδρος της Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου στο Νομό Ηρακλείου στον Α΄ Ανένδοτο Αγώνα.

1963: Δικηγόρος στο Ηράκλειο Κρήτης.

1964-1965: Μέλος της Κεντρικής Διοίκησης της ΕΔΗΝ και Γραμματέας της περιφερειακής οργάνωσης Κρήτης-Δωδεκανήσου-Χίου. Ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Πρόνοιας. Παραιτείται αμέσως μετά την Αποστασία.

1965-1966: Ως Υπεύθυνος της ΕΔΗΝ πρωτοστατεί στο Β΄ Ανένδοτο Αγώνα.

1966. Γάμος με τη Μαρία Λυγιδάκη, αρχιτέκτονα, από τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιάννη, δικηγόρο, και τη Μυρτώ, βιολόγο.

1967: Ηγετικό στέλεχος του αντιδικτατορικού αγώνα στην Κρήτη. Καταδικάζεται σε κάθειρξη έντεκα χρόνων από το Έκτακτο Στρατοδικείο Χανίων, για την αντιστασιακή του δράση κατά του δικτατορικού καθεστώτος και μένει στις φυλακές μέχρι το 1973 (έξι χρόνια).

1974: Ιδρυτικό μέλος και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων. Υποψήφιος Βουλευτής Ενώσεως Κέντρου – Νέων Δυνάμεων στο νομό Ηρακλείου.

1976-1978: Ως γραμματέας της Σοσιαλιστικής Πρωτοβουλίας προσκλήθηκε και παρακολούθησε τα συνέδρια του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Πορτογαλίας και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Σουηδίας.

1981-1982: Προάγεται σε δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω. Ορίζεται μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας. Υποψήφιος Δήμαρχος Ηρακλείου.

1987: Διοικητής του ΙΚΑ. μέχρι το Μάιο του 1989.

1989: Τον Ιούνιο εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Λασιθίου.

1990: Επανεκλέγεται βουλευτής. Εκλέγεται γραμματέας του Κοινοβουλευτικού τομέα Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές της 10.10.1993 επανεκλέγεται βουλευτής Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ.

1993-Σεπτέμβριος 1995: Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου.

Ιανουάριος 1996: Υφυπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας στην κυβέρνηση του Κ. Σημίτη.

1997-1998: Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.

1998-2000: Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Κυβέρνηση του Κ. Σημίτη.

2000: Πρόεδρος της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής.

2002: Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Μέλος της Επιτροπής Δημοσίων Επιχειρήσεων Τραπεζών και Οργανισμών της Βουλής.

Μέλος της Επιτροπής Δικαιοσύνης, Διοίκησης και Δημόσιας Τάξης της Βουλής.

2004: Αποσύρεται από την πολιτική.

2020: Δημοσιεύεται από τις εκδόσεις Καστανιώτη το αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Μια ζωή γεμάτη».