Μπορεί να μην είναι η καλύτερη ταινία της νέας κινηματογραφικής εβδομάδας, αλλά σίγουρα είναι αυτή που κερδίζει τις εντυπώσεις. Ο λόγος για το «Spider-Man: Μακριά από τον τόπο του», σε σκηνοθεσία του Τζον Γουότς, που φέρνει αντιμέτωπους στην μεγάλη οθόνη τον Τομ Χόλαντ ως «Spider-Man» εναντίον του «Mysterio» Τζέικ Γκίλενχαλ.

Πέντε νέες ταινίες κυκλοφορούν στις Αίθουσες, δύο εκ των οποίων αποτελούν μία ασφαλή επιλογή για προβολή στην μεγάλη οθόνη. Πρόκειται για τις «Διακοπές στη Βενετία» του Ιβάν Καλμπεράκ, που περιγράφει το ταξίδι μίας αντισυμβατικής οικογένειας από τη Γαλλία στην Ιταλία, με αφορμή έναν εφηβικό έρωτα. Ενώ ο Σεμπαστιάν Λέλιο, πέντε χρόνια μετά την εξαιρετική του «Γκλόρια», επιστρέφει με το ενδιαφέρον ριμέικ της δικής του ταινίας. Στο πλάι του έχει δύο σπουδαίους ερμηνευτές. Την γοητευτική Τζούλιαν Μουρ και τον χαρισματικό, Τζον Τουρτούρ.

Φυσικά δε νοείται καλοκαιρινή κινηματογραφική εβδομάδα χωρίς επανεκδόσεις και η συγκεκριμένη διαθέτει τρεις εξαιρετικές επιλογές. Από την Ιταλία, ο Νάνι Μορέτι μας χαρίζει το «Αγαπημένο μου Ημερολόγιο». Από την Ισπανία έρχεται το «Μια Ζωή Ταλαιπωρία», μία ταινία – σημείο αναφοράς στην φιλμογραφία του Πέδρο Αλμοδόβαρ και από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, ο διαχρονικός «Κύριος Βερντού» του Τσάρλι Τσάπλιν.

«Γκλόρια» (Gloria Bell – 2018) του Σεμπαστιάν Λέλιο (Η.Π.Α., Χιλή)

Η Γκλόρια (Τζούλιαν Μουρ) είναι μια απελευθερωμένη, χωρισμένη γυναίκα, που περνάει τον χρόνο της ανάμεσα στη ρουτίνα της πρωινής της δουλειάς και στις νύχτες της, που είναι γεμάτες χορό και διασκέδαση σε clubs του Λος Άντζελες. Μετά την συνάντησή της με τον Άρνολντ (Τζον Τουρτούρο) σε μια έξοδο, βρίσκει τον εαυτό της συμμέτοχο ενός νέου ρομάντζου, αλλά στριμωγμένη ανάμεσα στη χαρά του έρωτα και στις επιπλοκές που της δημιουργεί η οικογένεια, το φλερτ και οι υποχρεώσεις της. Από τον βραβευμένο με Όσκαρ, Σεμπαστιάν Λέλιο (Μια Φανταστική Γυναίκα, Ανυπακοή) έρχεται μια διαφορετική ρομαντική κομεντί, που έχει ένα και μοναδικό σκοπό: να καταδείξει πως ο έρωτας χτυπάει πάντα σε ανύποπτο χρόνο και πως οι σχέσεις δεν είναι ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Αλλά κυρίως πως τίποτα δεν μπορεί να σε ρίξει, όσο κρατάει ο χορός.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης, Σεμπαστιάν Λέλιο, επιστρέφει με την έβδομη μεγάλου μήκους ταινία του, η οποία αποτελεί ριμέικ της δικής του σπουδαίας ταινίας που κυκλοφόρησε το 2013. Ο Χιλιανός δημιουργός έχει στο πλευρό του, την Τζούλιαν Μουρ και τον Τζον Τουρτούρο, οι οποίοι δίνουν πνοή στο νέο του έργο.

«Συχνά με ρωτάνε γιατί κάνω ένα ριμέικ δικής μου ταινίας. Μπορώ να μιλάω ώρες για τους λόγους, αλλά υπάρχει μία απλή αιτία: θαυμάζω την Τζούλιαν Μουρ. Συνάντησα την Τζούλιαν το καλοκαίρι του 2015 στο Παρίσι. Μου είχαν πει ότι της άρεσε πολύ το «Gloria», αλλά δεν είχα σκεφτεί ότι θα έκανα κάποιο ριμέικ. Ήμουν κοντά στο να ξεκινήσω δύο καινούριες ταινίες και η περίπτωση του ριμέικ  δεν υπήρχε στη σκέψη μου. Αλλά η συζήτηση μαζί της ήταν μαγική. Με συνεπήρε το πάθος της για τον χαρακτήρα της «Gloria» και για την ιστορία. Στο τέλος της συνάντησης μου είπε ότι θα το έκανε μόνο αν το σκηνοθετούσα εγώ. Της απάντησα αμέσως ότι θα το σκηνοθετούσα μόνο αν έπαιζε εκείνη.» – Σεμπαστιάν Λέλιο

«Διακοπές στη Βενετία» (Venice Calling / Venise n’est pas en Itali – 2019) του Ιβάν Καλμπεράκ (Γαλλία, Βέλγιο)

Ο 14χρονος Εμίλ παλεύει να μεγαλώσει φυσιολογικά, αλλά βρίσκεται εγκλωβισμένος σε ένα παλιό τροχόσπιτο, όπου ζει με τον αλλοπρόσαλλο, μεγαλύτερο αδελφό του και τους ανορθόδοξους γονείς του, ένα εκκεντρικό ζευγάρι που βρίσκει πάντα τρόπο να τον φέρνει σε δύσκολη θέση. Όταν η Πολίν, ο μεγάλος του έρωτας από το σχολείο, τον προσκαλεί στο κονσέρτο της στη Βενετία, ο πατέρας ανακοινώνει ότι πρόκειται για την τέλεια ευκαιρία να κάνουν ένα οικογενειακό ταξίδι. Με προορισμό τη Βενετία, αυτή η δυσλειτουργική ομάδα ξεκινάει ένα ταξίδι με το τροχόσπιτο, που θα εξελιχθεί σε μία απίστευτη περιπέτεια.

Οι εξαιρετικοί κωμικοί ηθοποιοί, ο Μπενουά Πελβούρντ (H Ολοκαίνουργια… Καινή Διαθήκη) και η Βαλερί Μπονετόν (Η Οικουγένεια) υποδύονται τους ιδιόρυθμους γονείς μιας αξιαγάπητης και διαφορετικής οικογένειας, η οποία ζει σε ένα παλιό τροχόσπιτο. Με επίκεντρο τον μικρότερο έφηβο γιο, η καλοκαιρινή αυτή κωμωδία μας ταξιδεύει από τη Γαλλία στην Ιταλία μέσα από τις αστείες και συγκινητικές περιπέτειες, που θα φέρουν την οικογένεια ακόμα πιο κοντά. Το σενάριο βασίζεται στο μυθιστόρημα του σκηνοθέτη Ιβάν Καλμπεράκ (Irene), το οποίο έχει μεταφερθεί στο θέατρο με επιτυχία.

«Ναι, έγραψα το μυθιστόρημα, που εκδόθηκε το 2015 και επέλεξα τη μορφή ενός προσωπικού ημερολογίου για να διηγηθώ αυτή την ιστορία ενηλικίωσης. Είναι η ιστορία του Εμίλ, που είναι 14, και ψάχνει να βρει τον δρόμο του συνωστισμένος ανάμεσα σε έναν τρυφερό, αλλόκοτο πατέρα, που τον αναγκάζει να ζει σε ένα τροχόσπιτο, και μία μητέρα που του βάφει τα μαλλιά ξανθά, γιατί του πάνε περισσότερο έτσι. Από την αρχή, ήμουν σίγουρος ότι είχα ένα υλικό που θα μπορούσε να γίνει ταινία. Αλλά κοιτώντας πίσω, δεν περίμενα ότι το κείμενο θα γινόταν η βάση ενός θεατρικού. Η μεταφορά στη σκηνή ήταν συναρπαστική και ωφέλιμη. Από τη μία μεριά, έδειξε την επίδραση της ιστορίας στο κοινό και τους κριτικούς. Από την άλλη, μου έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσω το χιούμορ της ιστορίας, τους διαλόγους και τα σημεία που γελάει το κοινό. Μετά από αυτά τα μαθήματα και τις εμπειρίες, προχώρησα στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου, δίνοντας σάρκα και οστά στους χαρακτήρες. Πάντα ονειρευόμουν να κάνω μία ταινία δρόμου.» – Ιβάν Καλμπεράκ

«Spider-Man: Μακριά από τον τόπο του» (Spider-Man: Far From Home – 2019) του Τζον Γουότς (Η.Π.Α.)

Ο Πίτερ Πάρκερ επιστρέφει με το «Spider-Man: Μακριά από τον Τόπο του», το επόμενο κεφάλαιο της σειράς ταινιών του Spider-Man, μέσα από το σύμπαν της Marvel. O φιλικός και “παιδί της διπλανής πόρτας” υπέρ-ήρωας αποφασίζει να ακολουθήσει τους φίλους του Ned, MJ και την υπόλοιπη «τάξη» σε διακοπές στην Ευρώπη. Αν και τα σχέδια του Πίτερ είναι να αφήσει για λίγο πίσω του τις υπέρ-ηρωικές του ενασχολήσεις, ξαφνικά θα χαλάσουν όταν θα χρειαστεί να βοηθήσει τον Nick Fury και μαζί να ξεσκεπάσουν το μυστήριο επιθέσεων περίεργων πλασμάτων, που προκαλούν το χάος στην ήσυχη ήπειρο.

O Τομ Χόλαντ επιστρέφει στον ρόλο του υπερήρωα της διπλανής πόρτας, μετά τα όσα συνέβησαν στην εμπορική επιτυχία της ταινίας «Εκδικητές: Η Τελευταία Πράξη». O νεαρός Spider-Man, στο καινούργιο κεφάλαιο της σειράς, καλείται να αντικρούσει νέες απειλές σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει για πάντα. Η ταινία διευρύνει το σύμπαν του Spider-Man, βγάζοντας τον Peter Parker από τη γειτονιά του, το Κουινς της Νέας Υόρκης, και ταξιδεύοντάς τον σε όλη την Ευρώπη, κατά τη διάρκεια των διακοπών του, που θα εξελιχθούν στη μεγαλύτερη πρόκληση και την πιο επική περιπέτεια που έχει ζήσει μέχρι τώρα. Στα λίγα θετικά της ταινίας, η σχετικά περιορισμένη χρήση των ειδικών εφέ CGI (Computer-generated imagery), που δίνει χώρο στους χαρακτήρες να αναπτυχθούν, ειδικά στο πρώτο μέρος της ταινίας. Πρωταγωνιστούν: Ζεντάγια, Τζέικ Γκίλενχαλ, Κόμπι Σμόλντερς, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Τομ Χόλαντ, Μάικλ Κίτον, Μαρίζα Τομέι, Τζον Φαβρό, Μάρτιν Σταρ, Ανγκουρί Ράις.

Κυκλοφορούν επίσης:
«Διακοπές στην Ίμπιζα» (Ibiza – 2019) του Αρνό Λεμόρτ (Γαλλία)

Ο Φιλίπ και η Καρόλ, διαζευγμένοι και οι δύο, γνωρίζονται και ερωτεύονται τρελά. Προσπαθώντας να κερδίσει τα δύο νεαρά παιδιά της συντρόφου του, o Φιλίπ είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα. Έτσι, θα κάνει μια συμφωνία με τον μεγαλύτερο γιο της: εάν γράψει καλά στις εξετάσεις του και πάρει το απολυτήριο, θα επιλέξει εκείνος τον προορισμό των φετινών διακοπών. Κι αυτός, δεν θα είναι άλλος από την Ίμπιζα. Για τον Φιλίπ, που είναι συνηθισμένος σε ήρεμες διακοπές, αυτό θα είναι μόνο η αρχή πολλών εκπλήξεων και ακόμα περισσότερων τραγελαφικών καταστάσεων στο νησί των χιλιάδων τουριστών και των ατέλειωτων πάρτι. Ηθοποιοί: Κριστιάν Κλαβιέ, Ματίλντ Σενιέ.

«70 Πεντακοσάρικα» (70 Binladens / 70 Big Ones – 2018) του Κόλντο Σέρα (Ισπανία)

Η Ρακέλ πρέπει πάση θυσία να βρει χρήματα, για ένα ζήτημα ζωής και θανάτου που αφορά το παιδί της. Την στιγμή που έχει κατορθώσει να πείσει μια τράπεζα να της δώσει δάνειο, πραγματοποιείται ένοπλη ληστεία στο συγκεκριμένο υποκατάστημα. Τώρα η πρωταγωνίστρια θα πρέπει να φανεί πολύ πιο έξυπνη από τους ληστές προκειμένου να μπορέσει να εξασφαλίσει τα χρήματα. Όταν μια μάνα έχει να σώσει το παιδί της, ακόμα και οι πλέον τρομακτικές απειλές δεν πρόκειται να την πτοήσουν. Η νέα ταινία του Κόλντο Σέρα είναι άλλη μια περιπέτεια γεμάτη ένταση και ανατροπές, με πρωταγωνιστές τους Έμα Σουάρεζ και Χιούγκο Σίλβα.

Σ’ Επανέκδοση:
«Αγαπημένο μου Ημερολόγιο» (Dear Diary / Caro Diario – 1993) του Νάνι Μορέτι (Ιταλία, Γαλλία)

Μια σπονδυλωτή ταινία που αποτελείται από τρία μέρη. Κεφάλαιο 1: Ο Μορέτι εξοργισμένος από το κεντρικό μήνυμα μιας ταινίας που βλέπει στον κινηματογράφο για τη γενιά του, παίρνει τη βέσπα και τριγυρνά στη σχεδόν έρημη καλοκαιρινή Ρώμη. Κεφάλαιο 2: Αναζητώντας την ηρεμία για να γράψει το σενάριο της επόμενης ταινίας του, ο Μορέτι επισκέπτεται τον συνεργάτη του Τζεράρντο, έναν καθηγητή φιλοσοφίας που έχει από καιρό μετακομίσει στο Λίπαρι, την πρωτεύουσα των απομονωμένων Αιολίδων Νήσων. Σε αντίθεση όμως με όσα προσδοκούσε, συναντά ένα Λίπαρι στους ρυθμούς της τουριστικής ανάπτυξης, πολύβουο και γεμάτο αυτοκίνητα. Κεφάλαιο 3: Η ιστορία, στο ξεκίνημα της οποίας ο Μορέτι διευκρινίζει ότι είναι απολύτως αληθινή, ξεκινά με τον σκηνοθέτη να προσπαθεί να ανακαλύψει από τι πάσχει μέσα από μια περιπέτεια με επισκέψεις σε γιατρούς δοσμένη με χιούμορ και τρυφερότητα. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές και αξιόλογες ταινίες του σπουδαίου Ιταλού σκηνοθέτη, Νάνι Μορέτι. Τιμήθηκε με το Bραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών το 1994.

«Μια Ζωή Ταλαιπωρία» (What Have I Done to Deserve This? / ¿Qué he hecho yo para merecer esto? – 1984) του Πέδρο Αλμοδόβαρ (Ισπανία)

Η Γκλόρια είναι μια ταλαιπωρημένη νοικοκυρά, που μένει σ’ ένα διαμέρισμα 40 τετραγωνικών στα περίχωρα της Μαδρίτης και είναι υποχρεωμένη να ξενοδουλεύει για να συμπληρώσει τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Με τον άντρα της, Αντόνιο, ταξιτζή στο επάγγελμα, δεν υπάρχει ίχνος επικοινωνίας. Ο Αντόνιο, πρώην εραστής μιας Γερμανίδας καλλιτέχνιδας, πήρε μέρος στην πλαστογράφηση κάποιων ερωτικών επιστολών που υποτίθεται ότι είχε γράψει ο Χίτλερ. Ο 12χρονος γιος τους, Μιγκέλ, είναι ομοφυλόφιλος και με χαρά δέχεται να «υιοθετηθεί» από έναν παιδεραστή οδοντίατρο. Ο 14χρονος γιος τους, Τόνι, πουλά ηρωίνη για ν’ αγοράσει ένα αγρόκτημα στην εξοχή. Το ίδιο όνειρο έχει και η γιαγιά, που έχει ως κατοικίδιο μια τεράστια σαύρα. Η Γκλόρια είναι γειτόνισσα με την Κριστάλ, μια καλόκαρδη πόρνη που θέλει να πιστεύει ότι κάποια στιγμή θα κάνει καριέρα ως ηθοποιός, και τη Χουανί, μια στριμμένη νοικοκυρά που η κόρη της έχει τηλεκινητικές ικανότητες. Η Γκλόρια δουλεύει ως καθαρίστρια και στο σπίτι ενός ζεύγους συγγραφέων που, μέσω του Αντόνιο, προσπαθούν να έρθουν σ’ επαφή με την πρώην Γερμανίδα ερωμένη του, για να εκδώσουν το δήθεν ημερολόγιο του Χίτλερ. Η Γκλόρια αναγκασμένη να δουλεύει 18 ώρες το 24ωρο, έχει εθιστεί στις αμφεταμίνες, αλλά τις βρίσκει όλο και πιο δύσκολα χωρίς ιατρική συνταγή, κάτι που την κάνει φοβερά ευερέθιστη. Πρωταρχικός της στόχος είναι να βάλει σε τάξη στη ζωή της, ενώ όλα γύρω της καταρρέουν.

Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ, το τρομερό παιδί του Ισπανικού Σινεμά, επιχειρεί μία κωμική κατάδυση στην αστική κόλαση με το φιλμ «Μια Ζωή Ταλαιπωρία». Γυρισμένη το 1984, η ταινία αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα γραφής της Movida, του undeground καλλιτεχνικού ρεύματος που άνθησε στη Μαδρίτη μετά τον θάνατο του Φράνκο, το 1975. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε την Κάρμεν Μάουρα, μούσα του Αλμοδόβαρ στα πρώτα του έργα και μία από τις πιο επιδραστικές Ισπανίδες ηθοποιούς τη δεκαετία του ‘80. Η Κάρμεν Μάουρα υποδύεται μια μικροαστή νοικοκυρά εγκλωβισμένη από τους εκκεντρικούς συγγενείς της. Τον άντρα της, Αντόνιο, έναν μάτσο ταξιτζή, με τον οποίο δεν υπάρχει ίχνος επικοινωνίας, τους δύο γιους της και την ημίτρελη πεθερά της.

Πρόκειται για την πέμπτη κατά σειρά μεγάλου μήκους ταινία του Αλμοδόβαρ, η οποία αποτέλεσε το σημείο καμπής στην καριέρα του και τον καθιέρωσε στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη, ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Σινεμά. Μετά τη sold-out πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου New Directors / New Films της Νέας Υόρκης, οι κριτικές – «απλά ένα μικρό αριστούργημα» την χαρακτήρισαν οι Τάιμς – και το ενθουσιώδες word-of-mouth άνοιξαν τον δρόμο για την προβολή και των προηγούμενων ταινιών του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Ήμουν πετυχημένος στην Ισπανία από την αρχή, αλλά με θεωρούσαν προκλητικό. Με το «Μια ζωή ταλαιπωρία», έπεισα τους ανθρώπους ότι «είμαι μοντέρνος, αλλά έχω και συναισθήματα». Στην ταινία μίλησα για τις ρίζες μου, για τους ανθρώπους που έρχονται από τα μικρά χωριά τους και προσπαθούν να επιβιώσουν στη Μαδρίτη.» – Πέδρο Αλμοδόβαρ

«Ο Κύριος Βερντού» (Monsieur Verdoux – 1947) του Τσάρλι Τσάπλιν (Η.Π.Α.)

Ο κύριος Βερντού χάνει τη δουλειά του εξαιτίας της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Για να συντηρήσει την ανάπηρη γυναίκα του και το γιο του, αρχίζει να παντρεύεται πλούσιες χήρες και ύστερα να τις εξαφανίζει. Κινηματογραφική μεταφορά του μύθου του Κυανοπώγωνα ο «Κύριος Βερντού» του Τσάρλι Τσάπλιν, βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Henri Landru, ενός Γάλλου απατεώνα που έβαζε αγγελίες στις εφημερίδες με τις οποίες ζητούσε μια χήρα για γάμο, κι έτσι κατάφερε να παρασύρει 10 γυναίκες στο σπίτι του, όπου φαίνεται ότι τις σκότωσε και εξαφάνισε τα πτώματά τους. Με τον ρόλο του Βερντού, ο Τσάπλιν καταθέτει μια κριτική για την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών: «Ένας φόνος κάνει κάποιον κακοποιό, ενώ εκατομμύρια φόνοι σε αναγάγουν σε ήρωα. Οι αριθμοί αγιοποιούν!». Τα ΜΜΕ της εποχής συκοφαντούν το φιλμ και κατηγορούν τον Τσάπλιν ως κομμουνιστή οδηγώντας την κυκλοφορία του σε εμπορική αποτυχία. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην αρχή του Ψυχρού Πολέμου. Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι το σενάριο βασίζεται εν μέρει και σε μία ιδέα του σπουδαίου, Όρσον Γουέλς.