Παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Ισπανό σκηνοθέτη Πέδρο Αλμοδόβαρ, η Κέιτ Μπλάνσετ ήταν η πρόεδρος του 71ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών. Η βραβευμένη με Όσκαρ Αυστραλή ηθοποιός, γεννήθηκε στις 14 Μαΐου του 1969 και έχει πρωταγωνιστήσει σε σπουδαίες ταινίες. Στο αφιέρωμα που ακολουθεί, παρουσιάζουμε πέντε χαρακτηριστικές ερμηνείες της, με αφορμή τα γενέθλιά της.

Κέιτ Μπλάνσετ / Cate Blanchett

H Κέιτ Μπλάνσετ, γεννήθηκε στις 14 Μαΐου του 1969. Η Αυστραλή ηθοποιός, μετά την αποφοίτησή της από το National Institute of Dramatic Art ενσωματώθηκε στη θεατρική ομάδα CompanyB, ερμηνεύοντας ρόλους έργων όπως αυτός της Μιράντα («Η Καταιγίδα»), της Οφήλια (Άμλετ), της Νίνα (Ο Γλάρος) κ.α.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Sydney Theater Company και διακρίθηκε τόσο στο Σίδνεϊ όσο και στο Λονδίνο με σημαντικά θεατρικά βραβεία. Αντίστοιχα, δεν άργησαν να καταφθάσουν και οι κινηματογραφικές διακρίσεις: με την ερμηνεία της στο Thank God He Met Lizzie κέρδισε το πρώτο της βραβείο AFI, ενώ ως Lucinda στο Oscar and Lucinda δέχθηκε άλλη μια υποψηφιότητα για AFI Πρώτου Γυναικείου Ρόλου.

Η μεγάλη αποκάλυψη όμως ήταν ο ρόλος της Βασίλισσας Ελισάβετ Ι στην ταινία Elizabeth, για την οποία κέρδισε την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου. Από τότε έχει πρωταγωνιστήσει σε πολυάριθμες ταινίες: Pushing Tin, An Ideal Husband, The Talented Mr. Ripley, The Gift, The Man Who Cried, Bandits, The Shipping News, Charlotte Gray, Veronica Guerin, Coffee & Cigarettes και στην τριλογία του The Lord of the Rings.

Την είδαμε να πρωταγωνιστεί στο Babel μαζί με τον Μπραντ Πιτ, με τον οποίον συνεργάστηκε ξανά στην ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ, The Curious Case of Benjamin Button. Για τον ρόλο του Τζουντ στο I’m Not There η Κέιτ Μπλάνσετ κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Δεύτερου Γυναικείου Ρόλου στην απονομή του 2008.

Έχει βραβευτεί με δύο Βραβεία Όσκαρ: ένα Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 2013, Θλιμμένη Τζάσμιν (Blue Jasmine) και ένα Β’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 2004, Ιπτάμενος Κροίσος (The Aviator)).

Διαβάστε επίσης:

• Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η Κέιτ Μπλάνσετ αναζητούν την «Αλήθεια» για τη θητεία του Τζορτζ Μπους

Το βίντεο της απομομής στην Κέιτ Μπλάνσετ με το Όσκαρ Καλύτερης Ά Γυναικείας Ερμηνείας το 2014, για τον ρόλο της στην ταινία του Γούντι Άλεν, Θλιμμένη Τζάσμιν / Blue Jasmine:

«Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού» (The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring – 2001) του Πίτερ Τζάκσον

Η ταινία βασίζεται στο πρώτο βιβλίο της σειράς «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» (The Lord of the Rings) του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Πίτερ Τζάκσον και το σενάριο έγραψε ο ίδιος μαζί με τις Φραν Γουόλς και Φιλίπα Μπόγιενς. Πρωταγωνιστούν οι Ελάιζα Γουντ, Ίαν ΜακΚέλεν, Βίγκο Μόρτενσεν, Σον Άστιν, Άντι Σέρκις, Τζον Ρις-Ντέιβις, Λιβ Τάιλερ, Ορλάντο Μπλουμ, Μπίλι Μπόιντ, Ντόμινικ Μόναχαν, Κέιτ Μπλάνσετ, Κρίστοφερ Λι, Χιούγκο Γουίβινγκ, Ίαν Χολμ και Σον Μπιν. Τοποθετημένη στην Μέση Γη, η ιστορία δείχνει τον Σκοτεινό Άρχοντα Σάουρον να ψάχνει το Ένα Δαχτυλίδι, το οποίο τώρα βρίσκεται στην κατοχή του Φρόντο. Η μοίρα της Μέσης Γης κρέμεται από το Χόμπιτ Φρόντο και τους οκτώ συντρόφους του, που όλοι μαζί σχηματίζουν την Συντροφιά του Δαχτυλιδιού και ξεκινούν το ταξίδι για το Βουνό του Χαμού στη Μόρντορ, το μόνο μέρος όπου το δαχτυλίδι μπορεί να καταστραφεί. Το 2002 κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος, «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Οι Δύο Πύργοι» (The Lord of the Rings: The Two Towers) και το 2003 το τρίτο μέρος, «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Επιστροφή του Βασιλιά» (The Lord of the Rings: The Return of the King).

Η Κέιτ Μπλάνσετ ερμηνεύει τον ρόλο της Γκαλάντριελ. Καθώς η Συντροφιά, μην μπορώντας να κάνει κάτι, συνεχίζει τον δρόμο της και φτάνει στο Λοθλόριεν (ένα ξωτικοβασίλειο) όπου βρίσκει καταφύγιο από τους άρχοντες του τόπου, Γκαλάντριελ και Κέλεμπορν. Τη νύχτα, ο Φρόντο γνωρίζει την Γκαλάντριελ και αυτή του λέει ότι είναι το πεπρωμένο του να κουβαλήσει το Δαχτυλίδι και να το καταστρέψει. Πριν αναχωρήσουν, η Γκαλάντριελ προμηθεύει την συντροφιά με δώρα.

Η ταινία έλαβε 13 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων για Καλύτερη Ταινία, Σκηνοθεσία και Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Ίαν ΜακΚέλεν, κερδίζοντας 4 σε τεχνικές κατηγορίες. Το 2007 κατέλαβε την 50η θέση στη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, AFI 100 Χρόνια – 100 Ταινίες και τη 2η θέση στην κατηγορία AFI 10 Top Ταινίες Φαντασίας.

«Elizabeth: Η Χρυσή Εποχή» (Elizabeth: The Golden Age – 2007) του Σεκάρ Καπούρ

Έχοντας επίγνωση των θρησκευτικών και πολιτικών αλλαγών στην κεντρική Ευρώπη στα τέλη του 16ου αιώνα, η Ελισάβετ I συνειδητοποιεί ότι η εξουσία της απειλείται ευθέως από τον Ισπανό Βασιλιά, Φίλιππο ΙΙ, που φέρεται να συμμαχεί με τη ξαδέρφη της, Μαρία Στιούαρτ. Κι ενώ ετοιμάζεται να κηρύξει τον πόλεμο για να υπερασπιστεί την Αυτοκρατορία της, τα τρυφερά αισθήματα που νιώθει για τον Σερ Ουόλτερ Ράλεϊ, δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. H συγκλονιστική ιστορία μιας ολόκληρης εποχής: η σταυροφορία μιας γυναίκας για να αποκτήσει τον έλεγχο στον έρωτα, να συντρίψει τους εχθρούς της και να εξασφαλίσει τη θέση της ως μια ακαταμάχητη φιγούρα του Δυτικού κόσμου.

Πρόκειται για το σίκουελ της ταινίας «Elizabeth» του 1998, που απέσπασε τις καλύτερες των κριτικών καθώς και τρεις (3) υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα με την Κέιτ Μπλάνσετ να κερδίζει Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της, ενώ η ταινία ήταν υποψήφια και για επτά (7) Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Α’ Γυναικείου Ρόλου, κερδίζοντας τελικά το Όσκαρ Μακιγιάζ. Στην ταινία «Elizabeth» η πλοκή επικεντρωνόταν στα πρώτα χρόνια της βασιλείας της Ελισάβετ, κατά τη διάρκεια των οποίων έπρεπε να υπερκεράσει συνωμοσίες και εξαπατήσεις για να κρατηθεί στο θρόνο, δίχως να ξέρει ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι οι εχθροί της. Στην ταινία «Elizabeth: Η Χρυσή Εποχή», βρίσκουμε την Ελισάβετ, δέκα χρόνια μετά, στη χρυσή εποχή της βασιλείας της.

Σεκάρ Καπούρ: «Όταν εντρυφεί κανείς στην Ιστορία, καταλήγει να αφηγείται μια τελικά σύγχρονη ιστορία που μας αφορά άμεσα. Για ποιο λόγο άλλωστε να κάνεις μια ταινία σήμερα εάν δεν ανταποκρίνεται στη σύγχρονη εποχή. Για ποιο λόγο να γυρίσεις μια ταινία άσχετη με τις σύγχρονες ατομικές, πολιτικές και ψυχολογικές απαιτήσεις; Η ταινία αφορά στην Κέιτ Μπλάνσετ που υποδύεται τη «σύγχρονη Ελισάβετ.» Αφορά στην αντίθεση μεταξύ φονταμενταλισμού και ανεκτικότητας. Αφορά στην ηθικότητα και στην ανηθικότητα. Είναι πράγματα που τα αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην προσωπική μας ζωή.» Παράλληλα όμως προσεγγίζει την Ελισάβετ και ως γυναίκα, η οποία στο βωμό του καθήκοντος θυσιάζει τη γυναικεία φύση της και χάνει την αγάπη.

«Έχω μάθει πολλά για τις ταινίες από την εποχή της πρώτης Elizabeth. Πρόκειται για έναν απαιτητικό ρόλο και υπάρχουν στιγμές που πίστευα πως τα είχα ερμηνεύσει όλα λάθος και πως έπρεπε να τα επαναπροσεγγίσω. Πιστεύω πως άλλωστε αυτό οφείλει να κάνει κανείς όσον αφορά σε έναν τόσο δυναμικό και σύνθετο χαρακτήρα. Υπάρχουν άπειροι τρόποι να την προσεγγίσεις. Και επειδή η ταινία είναι σύγχρονη, γι’ αυτό και επιλέξαμε το συγκεκριμένο τρόπο τότε. Η Ελισάβετ συνεχίζει να γοητεύει τους ανθρώπους. Γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε υπάρχουν τόσες εκδοχές αναφορικά με τη ζωή της. Όλα εξαρτώνται από το ποια πλευρά της ζωής της επιλέγεις να φωτίσεις.» – Κέιτ Μπλάνσετ

«Θλιμμένη Τζάσμιν» (Blue Jasmine – 2013) του Γούντι Άλεν

Η «Θλιμμένη Τζάσμιν», αφηγείται την «τραγική» ιστορία μιας πλούσιας Νεοϋορκέζας (Κέιτ Μπλάνσετ), η οποία μετά τη διάλυση του γάμου της με τον καιροσκόπο σύζυγό της (Άλεκ Μπόλντγουιν), προσπαθεί να συμμαζέψει τη ζωή της. Έχοντας χάσει όλη της την περιουσία, αναγκάζεται να μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο. Εκεί βρίσκει κατάλυμα στο σπίτι της αδερφής της (Σάλι Χόκινς). Καθώς προσπαθεί να ενταχθεί στο νέο της περιβάλλον, θα συναντήσει έναν γοητευτικό άντρα (Πίτερ Σάρσγκααρντ), ο οποίος πιθανόν να τη βοηθήσει να ανακτήσει την παλιά της αίγλη και την άλλοτε λαμπερή της καθημερινότητα. Για να γίνει όμως αυτό θα πρώτα η ίδια να ανακαλύψει την πραγματική της ταυτότητα…

Το ρομαντικό αυτό δράμα, παρουσιάζει τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει η αδιαφορία και η μη αντιμετώπιση σοβαρών καταστάσεων στην εξέλιξη τόσο της ίδιας μας της ζωής, όσο και του κοινωνικού μας περίγυρου. Ο πολυπράγμων Γούντι Άλεν, μετά το Παρίσι (Midnight in Paris – 2011) και τη Ρώμη (2012), επιστρέφει στην αγαπημένη του Νέα Υόρκη για να μας παρουσιάσει μία ρομαντική όσο και δραματική ιστορία. Μία ιστορία για την υποκρισία και τον ψεύτικο εαυτό που συχνά πυκνά με περίσσεια ματαιοδοξία παρουσιάζουμε στους συνανθρώπους μας, παραμένοντας όμως στην πραγματικότητα μόνοι, κενοί και δυστυχισμένοι. Η Κέιτ Μπλάνσετ σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, αποδεικνύει για άλλη μία φορά ποσό σπουδαία ηθοποιός είναι, σ’ έναν ρόλο που της απέφερε και το χρυσό αγαλματίδιο των Όσκαρ.

Διαβάστε επίσης:

• Η νέα ταινία του Γούντι Άλεν: «Θλιμμένη Τζάσμιν»
• Ο ευρηματικός και ακούραστος Γούντι Άλεν

«Carol» 2015) του Τοντ Χέινς

Χριστούγεννα στη Νέα Υόρκη, στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Η Τερέζ Μπέλιβετ (Ρούνεϊ Μάρα) εργάζεται σ’ ένα πολυκατάστημα του Μανχάταν και ονειρεύεται μια πιο συναρπαστική ζωή, όταν γνωρίζει την Κάρολ Άιρντ (Κέιτ Μπλάνσετ), μία γοητευτική γυναίκα παγιδευμένη σ έναν αποτυχημένο γάμο. Είναι η αρχή μίας τρυφερής σχέσης που εξελίσσεται σ’ έναν απαγορευμένο έρωτα, στο εξαιρετικό «Carol του Τοντ Χέινς.

Οκτώ χρόνια μετά το βιογραφικό δράμα «I’m Not There» (2007), για τη ζωή και το έργο του Μπομπ Ντίλαν, ο Τοντ Χέινς, επιστρέφει δυναμικά με την έκτη μεγάλου μήκους δημιουργία του: «Carol» (2015). Ο Αμερικανός σκηνοθέτης, μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ, σε μία υπέροχη και συγκινητική ιστορία, με πρωταγωνίστρια την Κέιτ Μπλάνσετ, να μας χαρίζει μία σπουδαία ερμηνεία και τη Ρούνεϊ Μάρα να στέκεται απέναντι της επάξια.

Έχοντας κερδίσει το 2014 το Όσκαρ Καλύτερης Ά Γυναικείας Ερμηνείας, για τον ρόλο της στην ταινία του Γούντι Άλεν, «Θλιμμένη Τζάσμιν» (Blue Jasmine), η Κέιτ Μπλάνσετ όχι μόνο δεν αναπαύτηκε στις δάφνες της, αλλά επέστρεψε εντυπωσιακά χαρίζοντας μας απλόχερα ίσως την καλύτερη γυναικεία ερμηνεία του 2015. Λιτή, απέριττη, χωρίς εκφραστικές υπερβολές η καταξιωμένη ηθοποιός από την Αυστραλία, προσθέτει άλλη μία σπουδαία ερμηνεία στο ήδη πλούσιο βιογραφικό της.

«Νομίζω ότι το δώρο μιας ιστορίας που βασίζεται σε μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ είναι η πλούσια εσωτερική ζωή των ηρώων. Είναι ειδική στο να χειρίζεται χαρακτήρες που δείχνουν το ότι κάθε ενήλικας έχει ένα μυστικό. Η Κάρολ μοιάζει συγκρατημένη και απόμακρη, αλλά νομίζω, κατά μία έννοια, καταρρέει. Δεν ταιριάζει σε κάποιον κοινωνικό κύκλο της εποχής. Και τελικά εκείνη και η Τερέζ αιφνιδιάζονται από την ένταση του δεσμού τους.» – δηλώνει σχετικά η Κέιτ Μπλάνσετ και συνεχίζει:

«Σκέφτηκα ότι έπρεπε να ερωτευτώ διαφορετικά απ’ ότι ένα κορίτσι πολύ μικρότερό μου. Η Κάρολ είναι προϊόν της ηλικίας και του περιβάλλοντός της. Έχει μία μελαγχολία κι έναν φόβο που η Τερέζ δεν έχει ή δεν καταλαβαίνει. Αυτό είναι και μέρος της μεθυστικής επήρειας του έρωτα: ρισκάρεις το να είσαι εκτός ελέγχου.»

Διαβάστε επίσης:

• Ένας απαγορευμένος έρωτας ανθίζει τα Χριστούγεννα: «Carol»

«Μανιφέστο» (Manifesto – 2015) του Γιούλιαν Ρόζενφελντ

Εξερευνώντας την αναγκαιότητα της καλλιτεχνικής επανεφεύρεσης, το «Μανιφέστο» (Manifesto – 2015) είναι γεμάτο από το πάθος της προσωπικής έκφρασης, τις καινοτόμες ιδέες πρωτοπόρων δημιουργών και τις θέσεις ρευμάτων όπως ο Φουτουρισμός, το Νταντά, η Ποπ Αρτ, το Fluxus, αλλά και το Δόγμα 95 του Λαρς φον Τρίερ, όπως και οι Χρυσοί Κανόνες της Κινηματογράφησης του Τζιμ Τζάρμους, που επανερμηνεύονται ιδανικά με τη μορφή μονολόγων από την Κέιτ Μπλάνσετ.

Ο Γιούλιαν Ρόζενφελντ – με παρουσία στο Museum of Modern Art (MoMA) της Νέας Υόρκης και τη Saatchi Gallery του Λονδίνου – μοντάρει μία πρωτότυπη κινηματογραφική εγκατάσταση, στην οποία η Κέιτ Μπλάνσετ ενσαρκώνει μοναδικά δεκατρείς (13) διαφορετικούς χαρακτήρες, οι οποίοι αποκαλύπτουν το πάθος, την ουσία και την πολιτική της μεγάλης τέχνης.

Η Κέιτ Μπλάνσετ, μία από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της μεγάλης οθόνης και του θεάτρου και ο Γιούλιαν Ρόζενφελντ, ένας από τους κυριότερους σύγχρονους δημιουργούς, συμπράττουν σ’ έναν κινηματογραφικό διάλογο που εμπνέεται από τα μεγάλα καλλιτεχνικά μανιφέστα. Το «Μανιφέστο» συνδιαλέγεται ανοιχτά με την ευθύνη και τον ρόλο του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.

Διαβάστε επίσης:

• Ερμηνεύοντας 13 διαφορετικούς ρόλους η Κέιτ Μπλάνσετ καταθέτει το «Μανιφέστο» της