Ο πατέρας του σουρεαλιστικού κινηματογράφου, Λουίς Μπουνιουέλ, καταθέτει το 1972, μία από τις πιο χαρακτηριστικές δημιουργίες του, την «Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας». Μία ταινία που παραμένει επίκαιρη και διαχρονική, καυτηριάζοντας τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας. Στο καστ, συναντάμε σπουδαίους ηθοποιούς, όπως τον Φερνάντο Ρέι και τον Μισέλ Πικολί.

Ads

Η ταινία μας μεταφέρει στα πλούσια προάστια του Παρισιού. Εκεί, έξι μεγαλοαστοί, ανάμεσα τους και ο πρέσβης μιας λατινοαμερικανικής χώρας, βρίσκονται σε μια πολύ περίεργη κατάσταση. Προσπαθούν να δειπνήσουν και να ολοκληρώσουν ένα γεύμα, αλλά συνεχώς οι προσπάθειές τους αναστέλλονται από μια σειρά περίεργα, κωμικοτραγικά (άλλα αληθινά κι άλλα φανταστικά), γεγονότα, που παρεμβάλλονται στην πορεία τους.

«Η πιο σουρεαλιστική ταινία μου» – Λουίς Μπουνιουέλ

image

Ads

Ο Μπουνιουέλ, με αυτή την αριστουργηματική σουρεαλιστική ταινία, σατιρίζει καυστικά για άλλη μια φορά την αστική τάξη και την προσποιητή ευγένειά της. Τίποτα δεν ξεφεύγει από τον σαρκασμό του δημιουργού. Οι κενοί καλοί τρόποι, οι ανούσιες κοινωνικές εκδηλώσεις, οι αποσαθρωμένες διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και οι εγκληματικές πράξεις, που καλύπτονται από την κοινωνική θέση, όλα μπαίνουν στο μικροσκόπιο του σκηνοθέτη.

Ένα φιλμ, που ο ίδιος ο καλλιτέχνης, το χαρακτήριζε ως το πιο σουρεαλιστικό δημιούργημά του. Η ταινία, συνδυάζει σκηνοθετική δεξιοτεχνία, με μια σκανταλιάρικη, σχεδόν αναρχική αίσθηση, δημιουργικής ελευθερίας.

image

Για την ιστορία, αξίζει να σημειώσουμε ότι η «Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας» του Μπουνιουέλ, ανήκει στην τελευταία δημιουργική περίοδο του κορυφαίου Ισπανού σκηνοθέτη, κατά την οποία ολοκλήρωσε αρκετές γαλλόφωνες ταινίες, ενώ το συγκεκριμένο έργο, απέσπασε μεταξύ άλλων και το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1973.

Με ευρηματική σκηνοθεσία που αναιρεί τον διαχωρισμό μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, ο Μπουνιουέλ, επιτίθεται στη λογική δομή της αφήγησης. Η υπόθεση, δε διαδραματίζει τον κυρίαρχο ρόλο. Πρόκειται απλώς για μια σειρά παράδοξων γεγονότων, κυρίως φαντασιακού χαρακτήρα, που σκοπό έχουν να φέρουν τους αστούς σε δύσκολη θέση.

image

Με κάθε παράλογη και σουρεαλιστική εικόνα ο σκηνοθέτης, εισβάλλει στο σύμπαν των αστών, δημιουργώντας ασάφεια και σύγχυση των κοινωνικών τους ρόλων. Η απουσία ισχυρής αφηγηματικής δομής, μοιραία στρέφει την προσοχή μας στις αλλόκοτες περιπέτειες των ηρώων μας, αλλά και στην επικίνδυνη ρηχότητα των δήθεν πολιτισμένων συζητήσεων των ανώτερων κοινωνικών κύκλων. Πρωταγωνιστούν: Φερνάντο Ρέι, Μισέλ Πικολί και Στεφάν Ωντράν.

Στην «Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας», παρατηρούμε τέσσερα βασικά στοιχεία:

  • Την πραγματικότητα, η οποία μονίμως διακόπτεται από φαντασιακά γεγονότα
  • Το όνειρο, το οποίο χρησιμοποιείται για να ταρακουνήσει τον θεατή από τη σιγουριά του – εξάλλου ο Μπουνιουέλ είναι λάτρης της τεχνικής «όνειρο μέσα σε όνειρο»
  • Τις παρεμβαλλόμενες αφηγήσεις – πρόκειται για ιστορίες που αφηγούνται τυχαίοι ήρωες και συσκοτίζουν κι αυτές με τη σειρά τους, τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας
  • Ο επαρχιακός δρόμος, που είναι περισσότερο ένας ουτοπικός χώρος, στον οποίο οι ήρωες μας περιπλανώνται άσκοπα

image

Μ’ ένα αιχμηρό, σουρεαλιστικό χιούμορ, ο σκηνοθέτης καταλύει την εικόνα της αστικής τάξης και επιτίθεται στους πυλώνες της. Πλούσιοι, εκκλησία, αστυνομία και πολιτικοί, σατιρίζονται σε μια ανελέητη παρωδία της μπουρζουαζίας. Γκρεμίζει έτσι ο Μπουνιουέλ τα κοινωνικά στερεότυπα, καταδεικνύοντας παράλληλα, τις αδυναμίες της αστικής τάξης αλλά και την ενοχικότητα της βεβαρημένης συνείδησής της, αφού μπορεί με την ίδια ευκολία να φέρεται κόσμια και την ίδια στιγμή να διαπράττει εγκλήματα. Ακόμη κι ο τίτλος της ταινίας, είναι χαρακτηριστικός και βαθιά ειρωνικός…

Διαβάστε Επίσης:

image

Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας / The Discreet Charm of the Bourgeoisie / Le charme discret de la bourgeoisie
Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ
Σενάριο: Λουίς Μπουνιουέλ, Ζαν-Κλοντ Καριέρ
Πρωταγωνιστούν: Φερνάντο Ρέι, Πολ Φρανκέρ, Ντελφίν Σεϊρίν, Μπουλ Οζιέ, Στεφάν Οντράν, Ζαν-Πιέρ Κασέλ, Ζιλιέν Μπερτό, Μιλένα Βούκοτιτς και Μισέλ Πικολί
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Εντμόντ Ρίτσαρντ
Μοντάζ: Helene Plemiannikov
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 1972
Διάρκεια: 102 λεπτά