Γεννημένη στις 20 Αυγούστου του 1974 στην πόλη Βιτσέντζα της Ιταλίας, η Αμερικανίδα ηθοποιός, Έιμι Άνταμς (Amy Adams) πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1999 με τη μαύρη κωμωδία «Διαγωνισμός Ομορφιάς» (Drop Dead Gorgeous). Στην μέχρι τώρα αξιόλογη καριέρα της, έχει αποσπάσει έξι Υποψηφιότητες για Όσκαρ, χωρίς όμως να έχει κερδίσει το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο. Με αφορμή τα γενέθλιά της, θυμόμαστε κάποιες χαρακτηριστικές ερμηνείες της.

«Η Άφιξη» (Arrival – 2016) του Ντένις Βιλνέβ

Δώδεκα μυστηριώδη διαστημόπλοια με εξωγήινους επιβάτες προσγειώνονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας. Μία ομάδα ειδικών επιστημόνων συνιστάται για να ερευνήσει το συμβάν. Ανάμεσά τους, η Λουίζ Μπανκς, μια γλωσσολόγος που καλείται να βοηθήσει στην επικοινωνία με τους εξωγήινους ενώ ο χρόνος πιέζει και ο κόσμος απειλείται μ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο. Η Λουίζ θα πρέπει να πάρει μία απόφαση που θα θέσει σε κίνδυνο όχι μόνο την ζωή της αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Η ταινία βασίζεται στο διήγημα «Η Ιστορία της Ζωής σου» του Ted Chiang, που περιλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων Ιστορίες της Ζωής σου και Άλλες Ιστορίες και κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ. Πρωταγωνιστούν: Φόρεστ Γουίτακερ, Τζέρεμι Ρένερ, Έιμι Άνταμς, Μάικλ Στούλμπαργκ, Νάταλι Τιμπό, Μαρκ Ο’Μπράιεν.

Ο αξιόλογος Καναδός σκηνοθέτης, Ντενίς Βιλνέβ, που στο παρελθόν μας έχει χαρίσει ταινίες όπως το «Μέσα από τις Φλόγες» του 2010, το «Ο Άνθρωπος Αντίγραφο» του 2013, αλλά και το «Prisoners» επίσης του 2013, καθώς και το «Sicario: Ο Εκτελεστής» του 2015, επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία: «Η Άφιξη» (Arrival – 2016). Πρόκειται για ένα αξιόλογο και προσεγμένο φιλμ επιστημονικής φαντασίας, με μία ενδιαφέρουσα πρωτότυπη προσέγγιση, αλλά και με αρκετό συμβολισμό. Ένα έργο που “παίζει” με τα όρια του χρόνου, αλλά και της επικοινωνίας. Εξαιρετική για ακόμα μία φορά η Έιμι Άνταμς – ίσως η πιο αδικημένη Αμερικανίδα ηθοποιός της εποχής μας, με πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ, αλλά κανένα χρυσό αγαλματίδιο στην κατοχή της…

«Νυκτόβια Πλάσματα» (Nocturnal Animals – 2016) του Τομ Φορντ

Επτά χρόνια μετά το αξιόλογο φιλμ «Ένας Άνδρας Μόνος» (A Single Man – 2009), ο Τομ Φορντ επιστρέφει εντυπωσιακά με την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του: «Νυκτόβια Πλάσματα» (Nocturnal Animals – 2016). Πρόκειται για μία ερωτική ιστορία, βίας κι εκδίκησης, η οποία δικαίως ενθουσίασε τόσο το κοινό όσο και τους κριτικούς στο περσινό Φεστιβάλ της Βενετίας, κερδίζοντας το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής. Πρωταγωνιστεί η εξαιρετική Έιμι Άνταμς και ο Τζέικ Γκίλενχαλ.

Διασκευάζοντας ελεύθερα το μυθιστόρημα «Tony and Susan» του Όστιν Ράιτ (1993) ο Τομ Φορντ, πιστός στην πολύπλοκη, θεατρικά στιλιζαρισμένη αισθητική του, αφηγείται την ιστορία της Σούζαν (Έιμι Άνταμς), μιας γοητευτικής επιμελήτριας εκθέσεων ζωγραφικής, που βιώνει ένα δυστυχισμένο γάμο με τον απόμακρο Χάτον (Άρμι Χάμερ). Ένα βράδυ που είναι, για άλλη μια φορά, μόνη στο σπίτι, αποφασίζει να διαβάσει το πρώτο βιβλίο του πρώην άντρα της, Έντουαρντ (Τζέικ Τζίλενχαλ), τον οποίο δεν έχει δει 19 ολόκληρα χρόνια, με τίτλο «Νυκτόβια Πλάσματα» το οποίο και της έχει αφιερώσει. Ο ήρωας του μυθιστορήματος, ο Τόνι, καθηγητής μαθηματικών, πηγαίνει με το αυτοκίνητο την οικογένειά του από το Ντάλας στην έρημο του Τέξας, αλλά στη διαδρομή, συναντά τη συμμορία του Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον που απαγάγει τη γυναίκα του (Άιλα Φίσερ) και την κόρη του…

Εξαιρετική πράγματι για ακόμα μία φορά η Έιμι Άνταμς – ίσως η πιο αδικημένη Αμερικανίδα ηθοποιός της εποχής μας, με πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ, αλλά κανένα χρυσό αγαλματίδιο στην κατοχή της – παραδίδει και πάλι μία σπουδαία ερμηνεία, μετά το φιλμ επιστημονικής φαντασίας «Η Άφιξη» (Arrival – 2016) του Ντένις Βιλνέβ. Δίπλα της στέκονται επάξια, ο Τζέικ Γκίλενχαλ και ο Μάικλ Σάνον, ενώ η θετική έκπληξη έρχεται από τον Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον, σ’ έναν καταλυτικό ρόλο και σε μία ερμηνεία που του χάρισε και μία Υποψηφιότητα για Όσκαρ, στην Κατηγορία Β’ Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου, ενώ κέρδισε την Χρυσή Σφαίρα, στην αντίστοιχη κατηγορία.

«Μεγάλα Μάτια» (Big Eyes – 2014) του Τιμ Μπάρτον

Η επιτυχημένη ζωγράφος Μάργκαρετ Κιν (Έιμι Άνταμς), η οποία έγινε διάσημη με τους πίνακες που αναπαριστούσαν γυναίκες και παιδιά με τεράστια λυπημένα μάτια, είχε ιδιαίτερα αξιοσημείωτη εισπρακτική επιτυχία πίσω στην εποχή της. Όμως η ακριβής ιστορία ήθελε τον καιρό εκείνο τους πίνακες της να προέρχονται από τα καλλιτεχνικά χέρια του άνδρα της, Ουόλτερ Κιν (Κριστόφ Βαλτς). Όλα αυτά διαδραματίστηκαν μέχρι η Μάργκαρετ να μην αντέξει τελικά την κατάσταση, με αποτέλεσμα να κινηθεί νομικά εναντίον του άντρα της. Μετά από μακροχρόνια δικαστική διαμάχη η ζωγράφος δικαιώθηκε. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν υπέρ της, αποδίδοντάς της το σύνολο των χαρακτηριστικών επιτυχημένων έργων και την απάλλαξε παράλληλα από την εκμετάλλευση που της ασκούσε ο αδίστακτος σύζυγός της.

«Όταν ήμουν στο Σαν Φρανσίσκο, επισκέφθηκα τη Μάργκαρετ, που διατηρεί μια γκαλερί εκεί, και πήρα έναν πίνακα από εκείνη. Ένα – δυο χρόνια αργότερα έμαθα ότι ο Σκοτ Αλεξάντερ και ο Λάρι Καραζέφκσι ( συνεργάτες του και σεναριογράφοι της ταινίας του Τιμ Μπάρτον “Ed Wood”- 1994) έχουν γράψει σενάριο βασισμένο στην ιστορία των Κιν.» – Τιμ Μπάρτον

Ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της σύγχρονης αμερικανικής κινηματογραφικής ιστορίας, ο Τιμ Μπάρτον, παρουσιάζει τη νέα του δημιουργία: «Μεγάλα Μάτια» (Big Eyes). Δύο χρόνια μετά το φιλμ «Dark Shadows» (2012) και το animation «Frankenweenie» (2012), επιστρέφει μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη μία πραγματική ιστορία. Το φιλμ επικεντρώνεται στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας σ’ ένα σκάνδαλο που συγκλόνισε την παγκόσμια καλλιτεχνική – και όχι μόνο – κοινότητα, πίσω στις δεκαετίες του 50’ και του 60’. Υπέροχοι στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, η Έιμι Άνταμς και ο Κριστόφ Βαλτς.

«Οδηγός Διαπλοκής» (American Hustle – 2013) του Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ

Η ταινία «Οδηγός Διαπλοκής» του Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ, μας ταξιδεύει στον σαγηνευτικό κόσμο ενός από τα πλέον παράξενα σκάνδαλα της δεκαετίας του ’70. Το φιλμ αφηγείται την ιστορία του πανούργου απατεώνα Ίρβιν Ρόζενφελντ (Κρίστιαν Μπέιλ), ο οποίος μαζί με την εξίσου γοητευτική και πολυμήχανη συνεταίρο του Σίντνεϊ Πρόσερ (Έιμι Άνταμς), αναγκάζεται να συνεργαστεί με έναν ιδιόμορφο πράκτορα του FBI, τον Ρίτσι ΝτιΜάσιο (Μπράντλεϊ Κούπερ). Σκοπός τους είναι να παγιδεύσουν άλλους απατεώνες, μαφιόζους και πολιτικούς, που επιδίδονται σε μια σειρά από παράνομες δραστηριότητες. Ο ΝτιΜάσιο τους ωθεί στον κόσμο διαμεσολαβητών εξουσίας του Τζέρσεϊ και της Μαφία. Έναν κόσμο τόσο επικίνδυνο όσο και μαγευτικό, που παρασέρνει τους ήρωες μας.

Ο πέντε φορές υποψήφιος για Όσκαρ σκηνοθέτης Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ,, ξανασυνεργάζετε στη νέα του ταινία, με τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές της προηγούμενης ταινίας του, «Οδηγός Αισιοδοξίας» του 2012, Μπράντλεϊ Κούπερ και Τζένιφερ Λόρενς. Μαζί τους οι δύο πρωταγωνιστές μίας ακόμη ταινία του Ο’ Ράσελ, ο Κρίστιαν Μπέιλ και η Έιμι Άνταμς, από το «The Fighter» του 2010. Στο καστ προστίθενται τόσο ο ανερχόμενος Τζέρεμι Ρένερ, όσο και ο βετεράνος Ρόμπερτ Ντε Νίρο (επίσης πρωταγωνιστούσε στον «Οδηγό Αισιοδοξίας»), σε έναν μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο.

Εδώ η Έιμι Άνταμς, έχει μία πρώτη τάξεως ευκαιρία να μας αποδείξει για το τι είναι ικανή να κάνει και το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από θετικό. Εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι η χημεία της με τον Κρίστιαν Μπέιλ είναι ιδανική, κάτι που είχαμε εξάλλου ξαναδεί και στο “The Fighter”, η Άνταμς φαίνεται κυριολεκτικά ανανεωμένη χαρίζοντας μας μία από τις καλύτερες ερμηνείες, στην μέχρι τώρα καριέρα της.

«Αμφιβολία» (Doubt – 2008) του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ

Το 1964, στο σχολείο του Σεντ Νίκολας στο Μπρονξ, ο χαρισματικός ιερέας Φλιν (Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν) προσπαθεί να ανατρέψει τα αυστηρά έθιμα διαπαιδαγώγησης. Σε αντίθεση με αυτόν, η αυστηρή Διευθύντρια του σχολείου Αδελφή Αλοΐσιους (Μέριλ Στριπ), πιστεύει ακράδαντα στη δύναμη του φόβου και της πειθαρχίας. Οι άνεμοι της πολιτικής αλλαγής όμως φτάνουν αναπόφευκτα μέχρι την κοινότητα του Μπρονξ και το σχολείο μόλις δέχεται τον πρώτο του μαύρο μαθητή, τον Ντόναλντ Μίλερ. Όταν η αθώα Αδελφή Τζέιμς (Έιμι Άνταμς) μοιράζεται με την Αδελφή Αλοΐσιους την υποψία της ότι ο Πάτερ Φλιν δείχνει υπερβολικό ενδιαφέρον προς τον Ντόναλντ, η σκληρή Διευθύντρια ορκίζεται να αποκαλύψει την αλήθεια και να διώξει τον ιερέα από το σχολείο. Χωρίς καμία άλλη απόδειξη πέρα από τη βεβαιότητά της, η Αδελφή Αλοΐσιους ξεκινάει μια αμείλικτη μάχη που απειλεί να διαλύσει την εκκλησία και το σχολείο, με συγκλονιστικές συνέπειες.

Από τις πρώτες σκηνές της ταινίας «Αμφιβολία» μέχρι το δυναμικό φινάλε της, μια διάχυτη αβεβαιότητα συνοδεύει τους θεατές σ’ ένα προκλητικό μυστήριο όπου δύο καλόγριες, ένας ιερέας, και η μητέρα ενός αγοριού έρχονται αντιμέτωποι με τα βασικά τους πιστεύω, παλεύοντας με κρίσεις και ετυμηγορίες, την καταδίκη και την αμφιβολία. Αυτή ακριβώς η λέξη, «αμφιβολία», ήταν που αρχικά ενέπνευσε τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ να γράψει το ομώνυμο θεατρικό έργο, το οποίο και μετέφερε ο ίδιος στην μεγάλη οθόνη (υποψήφιο για Όσκαρ Σεναρίου) έχοντας στο πλευρό του τέσσερις σπουδαίους ηθοποιούς: την Μέριλ Στριπ, τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, την Έιμι Άνταμς και την Βαϊόλα Ντέιβις.

Η ταινία ήταν υποψήφια για πέντε Όσκαρ, κι αν και δεν κέρδισε κανένα, ανήκει στην μικρή εκείνη κατηγορία των ταινιών που και οι τέσσερις βασικοί πρωταγωνιστές της, κέρδισαν από μία υποψηφιότητα. Στα συν και οι υπέροχες μάχες “υποκριτικής” μεταξύ των δύο σπουδαίων ηθοποιών: Μέριλ Στριπ και Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν.