Με εντυπωσιακή παρουσία στα σημαντικότερα κινηματογραφικά βραβεία της χρονιάς – από τις Χρυσές Σφαίρες μέχρι τα επερχόμενα Όσκαρ – και με δύο καλές ερμηνείες από τους αγνώριστους τόσο σωματικά, όσο κυρίως ερμηνευτικά, Μάθιου Μακόναχι και Τζάρεντ Λέτο, το «Dallas Buyers Club», είναι δικαίως μία από τις πλέον αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς. Του Γιώργου Ρούσσου.
 
Γέννημα θρέμμα Τεξανός, ο Ron Woodroof (Μάθιου Μακόναχι) είναι ηλεκτρολόγος και καουμπόι σε ροντέο. Παράλληλα όμως διάγει έκλυτο βίο χωρίς καμία έγνοια για την επόμενη μέρα. Το 1985, ο Ron αιφνιδιάζεται και σοκάρεται, όταν μετά από εξετάσεις οι γιατροί των ενημερώνουν ότι πάσχει από τον ιό H.I.V. και του δίνουν μόνο 30 μέρες ζωής…

image
 
Όμως, ο Ron δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί αυτή τη θανατική ποινή. Μετά από υπερεντατική έρευνα που διεξάγει μόνος του, ανακαλύπτει ότι υπάρχει έλλειψη πιστοποιημένων φαρμάκων και θεραπειών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αποφασίζει τότε να περάσει τα σύνορα και φτάνει στο Μεξικό, αγνοώντας τις οδηγίες του γιατρού του.
 
Παρ’ όλο που είναι ομοφοβικός, ο Ron συνασπίζεται με έναν αναπάντεχο σύμμαχο. Έναν επίσης οροθετικό τρανσέξουαλ (Τζάρεντ Λέτο) που μοιράζονται το ίδιο πάθος για τη ζωή. Οι δυο τους διακρίνονται για το επιχειρηματικό τους πνεύμα και ιδρύουν ένα κλαμπ, όπου οι οροθετικοί έχουν πρόσβαση σε φάρμακα με μηνιαία συνδρομή.

image
 
Η παρέα μεγαλώνει κι ο Ron μάχεται όχι μόνο για την επιβίωση αλλά και για θέματα αποδοχής. Στα χρόνια που ακολούθησαν τη διάγνωσή του, ο Ron θα ζήσει πιο έντονα από ποτέ, καταγγέλλοντας μεταξύ άλλων το σύστημα περίθαλψης και υγειονομικής κάλυψης των Ηνωμένων Πολιτειών…
 
Βασισμένη σε πραγματικά περιστατικά, η νέα ταινία του Ζαν Μαρκ Βαλέ καταφέρνει να αποδώσει με πειστικότητα και χωρίς μελοδραματισμούς ένα δύσκολο κοινωνικό θέμα. Ο Καναδός σκηνοθέτης, που στο παρελθόν μας έχει παρουσιάσει δημιουργίες, όπως το “C.R.A.Z.Y.” του 2005, το “The Young Victoria” του 2009 με την Emily Blunt, αλλά κυρίως το αγαπημένο, δραματικό όσο και ρομαντικό “Café de Flore” του 2011, με την Vanessa Paradis, επιστρέφει δυναμικά. 

image
 
Μεγάλο ατού της ταινίας του Καναδού σκηνοθέτη «Dallas Buyers Club», εκτός από το καλό σενάριο, είναι κυρίως οι καλές ερμηνείες, από τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, Μάθιου Μακόναχι και Τζάρεντ Λέτο.
 
Η αλήθεια είναι, ότι ο Μάθιου Μακόναχι, τα τελευταία χρόνια, προσπαθεί να κάνει μία κάποια στροφή στην επαγγελματική του καριέρα, με διφορούμενα όμως μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Κλασσικά παραδείγματα, τα φιλμ “The Lincoln Lawyer” και “Killer Joe ” του 2011 αλλά και το “The Paperboy” του 2012.

image
 
Ωστόσο η ολική επαναφορά έγινε με το φιλμ “Mud” (Ένα Καλοκαίρι – 2012) και είναι ίσως η πρώτη φορά, που έχουμε πραγματικά κάτι το αξιόλογο. Ακολούθησε ένα μικρό, αλλά καλό πέρασμα, από τον «Λύκο της Wall Street» του Μάρτιν Σκορτσέζε, ενώ φέτος τον βλέπουμε και στην πολλά υποσχόμενη, νέα τηλεοπτική σειρά του HBO, “True Detective”, όπου πρωταγωνιστεί μαζί με τον Woody Harrelson.
 
Στο φιλμ «Dallas Buyers Club» του Ζαν Μαρκ Βαλέ, ο Μάθιου Μακόναχι, πρωταγωνιστεί ενσαρκώνοντας έναν καουμπόι και ηλεκτρολόγο, ο οποίος μαθαίνει ότι του απομένουν μόλις τριάντα ημέρες ζωής. Δίπλα του ο ανανεωμένος Τζάρεντ Λέτο (Requiem for a Dream – 2000), όπου επιστρέφει δυναμικά στη ενεργό δράση, έπειτα από τέσσερα χρόνια και το “Mr. Nobody” του 2009.

image
 
Οι δύο ηθοποιοί υποβλήθηκαν σε εξαντλητική απώλεια βάρους για να υποδυθούν δυο οροθετικούς όσο και αντίθετους πόλους, μίας κοινής ιστορίας. Έναν ομοφοβικό μάτσο Τεξανό και μία εκκεντρική τραβεστί. Εκτός από την εντυπωσιακή σωματική τους μεταμόρφωση όμως αυτό που τους αναβαθμίζει στις ερμηνείες τους είναι η αφοσίωση και η ειλικρίνεια με την οποία αποδίδουν, ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, τις πτυχές του χαρακτήρα τους, έτσι όπως τους επιφυλάσσει αυτή η συγκινητική αλλά όχι μελοδραματική, ιστορία.

image
 
«Απίστευτα ανθρώπινη, χωρίς συναισθηματισμούς. Δεν είχα ξαναδιαβάσει σενάριο που να αντιμετωπίζει το θέμα από αυτή την οπτική. Ο Ron είναι αυθεντικός και έφερε τα πάνω κάτω. Έκανε θόρυβο. Και είπα ότι θέλω να πω την ιστορία του» σχολιάζει ο ηθοποιός Μάθιου Μακόναχι και συνεχίζει:
 
«Το πρώτο πράγμα που έκανα ως ηθοποιός ήταν να υποκλιθώ ταπεινά στο κείμενο. Ο σκηνοθέτης κι εγώ νιώσαμε ότι είχαμε μία άγρια και τρελή ιστορία που ήταν ροκ με πολύ συναίσθημα και χιούμορ, με ειρωνεία την οποία δεν έπρεπε με τίποτα να αποσιωπήσουμε. Η σκέψη ήταν ότι αν είναι ανθρώπινη, θα δουλέψει. Ο τρόπος που προσέγγισα τον χαρακτήρα ήταν ότι δεν ξέχασα στιγμή πως ήταν πρώτα από όλα επιχειρηματίας, ένας άντρας που έκανε τα απαραίτητα για να επιβιώσει. Αργότερα, έγινε ένας σταυροφόρος με σκοπό, αλλά χωρίς να το πολυκαταλάβει και ο ίδιος. Βοήθησε να σωθούν πολλοί άνθρωποι και ακόμα και αν το έκανε για εγωιστικούς λόγους, αυτός το έκανε.»

image
 
Αντίστοιχα, το σενάριο (Craig Borten, Melisa Wallack) και η σκηνοθεσία του Jean-Marc Vallée (C.R.A.Z.Y.) υπηρετούν με ακριβοδίκαιες δόσεις τόσο τις δραματικές όσο και τις χιουμοριστικές πτυχές της ζωής των οροθετικών της σκοτεινής δεκαετίας του ’80, καταφέρνοντας να αποδώσουν στο “Dallas Buyers Club” μία ολοκληρωμένη και μεστή, κινηματογραφική εμπειρία.
 
Το Σεπτέμβρη του 1992, ο Ron Woodroof υπέκυψε στις επιπλοκές από τον ιό του AIDS. Επτά χρόνια νωρίτερα, του είχαν δώσει μόνο 30 μέρες ζωής. Ένα μήνα πριν τον θάνατο του, ο σεναριογράφος Craig Borten πήγε από το Λος Άντζελες με το αυτοκίνητο του μέχρι το Ντάλας και συναντήθηκε μαζί του για να γράψει την ιστορία του.
 
Όλα ξεκίνησαν από αναπάντητες επιστολές που είχε στείλει ο Borten στον Woodroof και που τον οδήγησαν στην απόφαση να καλέσει στα γραφεία του Dallas Buyers Club.Τελικά μίλησε με τον Ron που του πρότεινε να τον επισκεφτεί την επόμενη κιόλας μέρα.
 
Σύμφωνα με άρθρο του 1991 της εφημερίδας Chicago Tribune, λειτουργούσαν καμιά δωδεκαριά τέτοια club στις ΗΠΑ με παρόμοιες συνθήκες όπως αυτό του Ντάλας, εξυπηρετώντας 10,000 πελάτες. Εκτός από την περίφημη πρωτοβουλία του Ron, ένας οροθετικός μπορούσε να απευθυνθεί στο Healing Alternatives Foundation στο Σαν Φρανσίσκο, το People With Aids (PWA) Health Group στη Νέα Υόρκη και το Fight for Life στη Φλόριντα.
 
Έχοντας ήδη αποσπάσει πολυάριθμα βραβεία, μεταξύ των οποίων, Χρυσή Σφαίρα Α’ Ανδρικού Ρόλου στην Κατηγορία Δράμα, για τον Μάθιου Μακόναχι, αλλά και Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικού Ρόλου στην ίδια κατηγορία για τον Τζάρεντ Λέτο, η ταινία του Ζαν Μαρκ Βαλέ, οδεύει ολοταχώς για την 86η Τελετή Απονομής των Όσκαρ στις 2 Μαρτίου, έχοντας στις αποσκευές στις, έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ, στις Κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας, Α’ Ανδρικού Ρόλου, Β’ Ανδρικού Ρόλου, Πρωτότυπου Σεναρίου, Μοντάζ και Μακιγιάζ – Κομμώσεις.


 
Έτος: 2013 | Xώρα: Η.Π.Α. | Διάρκεια: 117 λεπτά | Σκηνοθεσία: Jean-Marc Vallée | Σενάριο: Craig Borten, Melisa Wallack | Παίζουν: Matthew McConaughey, Jennifer Garner, Jared Leto