Η τηλεόραση, ανάλογα με το τι παρακολουθεί κάποιος σ αυτήν, μπορεί να επηρεάσει δραματικά τη λίμπιντο, σύμφωνα με έρευνα της Εταιρία Μελέτης της Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας (ΕΜΑΣ), που δόθηκε στη δημοσιότητα. Από τη μελέτη 1.000 ανδρών και γυναικών ηλικίας 24 έως 64 ετών, προέκυψε ότι η επιθυμία σε άνδρες και γυναίκες για σεξουαλική συνεύρεση μετά από ένα δελτίο ειδήσεων μειώνεται δραστικά.

Ads

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι εκπομπές που κινούνται στην ορθή πολιτική θέση (ειδήσεις, πολιτική, ρεπορτάζ) επηρεάζουν αρνητικά τη λίμπιντο σε ποσοστό 84%, ενώ μόνο το 16% του δείγματος επηρεάζεται θετικά. Σύμφωνα με την έρευνα, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αγριότητα και η πρωτόγονη ουσία της λίμπιντο δεν έχει σχέση με τον πολιτικά ορθό και ξύλινο λόγο.

Ωστόσο, οι εκπομπές με πιπεράτα σχόλια και οπτική κλειδαρότρυπας όπως και οι εκπομπές ριάλιτι –τα επονομαζόμενα ‘τηλε-σκουπίδια’, φαίνεται ότι ανεβάζουν σημαντικά τη λίμπιντο (56%).

Οι εκπομπές με χιούμορ, σάτιρα και γέλιο είχαν εντυπωσιακή θετική επίδραση στον οργασμό στο 77% του δείγματος. «Για τον Οκτάβιο Παζ, ο οργασμός είναι το γέλιο και η ταπείνωση (σ.σ. αυτοσαρκασμός), ενώ η σκέψη το αντίθετο της. Αντίστοιχα, ο Ορτέγκα ι Γκάσετ λέει “προτιμώ να έχω μια στύση παρά μια σκέψη”», όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες της ΕΜΑΣ.

Σημειώνεται ότι τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας δεν διαφέρουν σημαντικά από εκείνα άλλων ερευνών που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, για το ίδιο θέμα, στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τόσο αυτές οι έρευνες όσο και προηγούμενη έρευνα της ΕΜΑΣ έχουν δείξει μια αρνητική επίδραση του χρόνου τηλεθέασης και της ερωτικής διάθεσης με ποσοστό αποχής από το σεξ 17% για όσους έβλεπαν πάνω από 2-3 ώρες τηλεόραση την ημέρα.

Η τηλεόραση για πολλούς, τονίζουν οι επιστήμονες, είναι ο σύγχρονος θεός, ίσως ο πιο απόλυτος μεσολαβητής των σχέσεων των πολιτών “το είδα στην τηλεόραση, το είπαν και οι ειδήσεις” ενώ μοιάζει να είναι απόλυτο κριτήριο αξιοπιστίας και αυθεντικότητας. Η ζωτική αυτή παρέμβαση με την ευκολία που μπαίνει στο σαλόνι του σπιτιού, παραβιάζει και την κρεβατοκάμαρα των ανθρώπων και ως εκ τούτου, γιατί όχι, και το σεξουαλικό τους παιχνίδι, καταλήγουν.

Υπάρχει αντίδοτο; Στο ερώτημα αυτό απαντούν θετικά και είναι κρυμμένο, λένε, στην ορμόνη της χαράς, τη ντοπαμίνη, την ουσία που πυροδοτεί τη σεξουαλική επιθυμία. Το γέλιο, ο αυτοσαρκασμός και η διονυσιακή άποψη της ζωής φαίνεται ότι είναι αντίπαλος της υπέρμετρης λογικής και του αδιέξοδου μιας σκέψης καταθλιπτικής, μιας διηνεκούς στρεσογόνου κοινωνικής ζωής, όπως τη βιώνουν οι Έλληνες σήμερα.