Στο συμπέρασμα ότι γεννιόμαστε με ενσωματωμένο… GPS, έχοντας έμφυτη αίσθηση κατεύθυνσης και προσανατολισμού καταλήγουν νέες επιστημονικές έρευνες, καταρρίπτοντας το μύθο ότι ο προσανατολισμός είναι μια ικανότητα που μαθαίνεται.

Ads

Σύμφωνα με δύο νέες ανεξάρτητες επιστημονικές έρευνές, μια βρετανική και μια νορβηγική, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Science», ο εγκέφαλος διαθέτει εκ γενετής την κατάλληλη νευρωνική «καλωδίωση» που του επιτρέπει εξ αρχής να προσανατολίζεται και να κατευθύνεται σωστά.

Πρόκειται για την πρώτη φορά που επιστήμονες μελέτησαν άμεσα τα νευρωνικά κυκλώματα προσανατολισμού και κατεύθυνσης σε νεογέννητα ζώα, με την εμφύτευση ηλεκτροδίων στον εγκέφαλό τους. Οι έρευνες έγιναν σε μωρά αρουραίων, αλλά πιστεύεται ότι τα πορίσματά τους έχουν γενικότερη ισχύ.

Όπως προέκυψε από τις έρευνες υπήρχαν ηλεκτρικά σήματα, που έδειχναν επικοινωνία μεταξύ των συγκεκριμένων νευρώνων προσανατολισμού, ήδη από την πρώτη στιγμή της γέννησης, πριν καν τα μωρά βγουν από τη φωλιά τους και περπατήσουν για πρώτη φορά στη ζωή τους.

Ads

Επίσης, οι επιστήμονες μπόρεσαν να ξεχωρίσουν τις τρεις κύριες πλευρές του συστήματος «πλοήγησης» του εγκεφάλου: την αίσθηση εντοπισμού θέσης, την αίσθηση κατεύθυνσης και την αίσθηση απόστασης και διαπίστωσαν ότι οι πρώτοι-πρώτοι νευρώνες που ενεργοποιούνται μετά τη γέννηση του μωρού, είναι αυτοί της κατεύθυνσης. Στη συνέχεια, οι νευρώνες που εξειδικεύονται στην αίσθηση εντοπισμού θέσης, αναπτύσσονται μέσα στις πρώτες μέρες ζωής, ενώ, τελευταίοι ενεργοποιούνται οι νευρώνες απόστασης που βοηθούν το άτομα να αντιληφθούν πόσο μακριά είναι τα γύρω αντικείμενα από αυτά, περίπου κατά την Τρίτη εβδομάδα ζωής.

Ωστόσο, το να διαπιστωθεί αν πράγματι η αίσθηση του προσανατολισμού είναι έμφυτη και στους ανθρώπου, είναι αδύνατο να αποδειχτεί 100%, καθώς μια η έρευνα που χρειάζεται να γίνει για κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει σε ανθρώπους, διότι θα χρειαζόταν να γίνει εμφύτευση ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο εμβρύων.

Σε ένα πράγμα που ωστόσο οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να δώσουν μια απάντηση είναι το γιατί μερικοί άνθρωποι και ζώα φαίνεται να έχουν καλύτερη αίσθηση προσανατολισμού σε σχέση με άλλους.