Ήταν 18 Αυγούστου του 2017. Η Ζωή Λάσκαρη βρέθηκε νεκρή, σε ηλικία 73 ετών, στο υπνοδωμάτιο του σπιτιού της στο Πόρτο Ράφτη από την οικιακή βοηθό και την κόρη της.

Η Ζωή Κουρούκλη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, η ωραία του ελληνικού κινηματογράφου ξεκίνησε την καριέρα της, κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Δεκεμβρίου 1944. Ήταν παντρεμένη με τον γνωστό δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο από το 1976 και έχουν μία κόρη, τη Μαρία – Ελένη. Από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο είχε αποκτήσει άλλη μία κόρη, τη Μάρθα.

O τίτλος της Σταρ Ελλάς αλλά και η κοινή καταγωγή της με τον Γιάννη Δαλιανίδη ήταν η αφορμή ώστε ο τελευταίος να την επιλέξει για πρωταγωνίστρια της ταινίας «Ο Κατήφορος» το 1961. Ήταν η αρχή μιας χρυσής πορείας στα πλατό. Ο Φιλοποίμην Φίνος επέλεξε να μην κρατήσει το πραγματικό της επίθετο, προκειμένου να μη γίνεται σύγχυση με την πρώτη της εξαδέλφη Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια. Το επίθετο Λάσκαρη επέλεξε ο ίδιος ο Γιάννης Δαλιανίδης από την ονομασία ενός Ιταλού.

Η τεράστια επιτυχία της ταινίας «Ο Κατήφορος» έκανε την Λάσκαρη μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής και μόνιμη πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου, υπογράφoντας αποκλειστικό συμβόλαιο με τη σημαντικότερη ελληνική εταιρία παραγωγής, τη Φίνος Φιλμ.

Η εικόνα που διαμόρφωσε μέσα από τις ταινίες της ήταν αυτή μιας δυναμικής και μοιραίας γυναίκας. Αναδείχθηκε στο απόλυτο ερωτικό σύμβολο της εποχής και πρωταγωνίστησε σε πολύ μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες και στα περισσότερα είδη ταινιών (κωμωδία, κοινωνικό δράμα, μιούζικαλ), όπως «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Νόμος 4000», «Κορίτσια για φίλημα», «Στεφανία», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Οι θαλασσιές οι χάντρες» και πολλές άλλες.

Συνεργάστηκε με άλλα μεγάλα και αγαπημένα ονόματα, όπως οι Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος και πολλοί άλλοι.

Η Λάσκαρη πρωταγωνίστησε ακόμη και στο θέατρο ενσαρκώνοντας σημαντικούς ρόλους. Το 1966, σε συνεργασία με τον Αντρέα Ντούζο, περιόδευσε στην Κύπρο με τα έργα «Μιας πεντάρας νιάτα» των Γιαλαμά–Πρετεντέρη, την «Παγίδα» του Robert Thomas και την «Βαθιά γαλάζια θάλασσα» του Terence Rattigan. Το 1970 έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Αθήνα με το έργο «Μαριχουάνα Στοπ» ενώ ακολούθησαν οι μεγάλες θεατρικές επιτυχίες «Ξυπόλητη στο πάρκο» του Neil Simon, «Η κυρία του Μαξίμ» του Georges Feudeau και το «Miss Πέπσι» του Pierrette Bruno.

Το 1990 η Λάσκαρη συνεργάστηκε με τον Μ. Βολανάκη στην «Καινούρια σελίδα» του Neil Simon και την επόμενη σεζόν στο «Τρελοί για έρωτα» του Sam Shepard. Την δεκαετία του ’90 ξεχωρίζουν επίσης οι ερμηνείες της στο το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ» του Edward Albee, το 1992 στο Βασιλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, το «Ορφέα στον Άδη» το 1993 στο Βασιλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, το «Τρείς ψηλές γυναίκες» του Edward Albee, το 1995, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά και το «Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» του Ευγένιου Ο’ Νηλ, σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη.

Η συνεργασία της με τον Μιχάλη Κακογιάννη στις «Τρωάδες» το 1997 έτυχε θερμής υποδοχής από τον Τύπο. To 2003 η Λάσκαρη ίδρυσε την δική της θεατρική σκηνή στον πολυχώρο Αθηναΐδα. Το 2005 παρουσίασε το «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις επιτυχίες της ηθοποιού.