Στο επίκεντρο του διεθνούς έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου παραμένει η Ελλάδα, στον απόηχο της ψήφου εμπιστοσύνης που έλαβε η κυβέρνηση την Τρίτη και με φόντο την κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες.

Ads

Οι New York Times (NYT), σε άρθρο τους που τιτλοφορείται «Θα βγει ποτέ η Ελλάδα από τη φυλακή χρέους;», σημειώνουν ότι οι προσπάθειες της νέας ελληνικής κυβέρνησης να διαγράψει μέρους του χρέους της απορρίπτονται από τους Ευρωπαίους εταίρους της ως ένα στοίχημα για «συγχώρεση χρέους».

«Ωστόσο, η όλη ιδέα της ‘συγχώρεσης’ υπονοεί ότι υπάρχει ένας μεγαλόψυχος πιστωτής και ένας ανήθικος δανειστής, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα έχει στην κατοχή της χρέος μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να αποπληρώσει και οι δανειστές μοιράζονται μέρος της ευθύνης για την κατάσταση αυτή», επισημαίνει η Τερέζα Τριτς των NYT στο άρθρο της για τις εξελίξεις στο ελληνικό ζήτημα. Η αρθρογράφος σημειώνει πως «η αλόγιστη δανειοδότηση και η εξίσου αλόγιστη δανειοληψία πήγαιναν χέρι-χέρι στα χρόνια που προηγήθηκαν της ευρωπαϊκής κρίσης».

Και προσθέτει: «Οι Έλληνες αξιωματούχοι πράγματι χρησιμοποίησαν δημοσιονομικά τεχνάσματα – που είχαν εκπονηθεί από την Wall Street – για να καλύψουν το μέγεθος των ελλειμμάτων στον Προϋπολογισμό. Εντούτοις, ακόμη και προτού η Ελλάδα εισέλθει στην ευρωζώνη, η χώρα ζούσε ξεκάθαρα πέρα και πάνω από τα μέσα που διέθετε. Οι διεθνείς δανειστές το γνώριζαν ή έπρεπε να το γνωρίζουν.  Δεν εξαπατήθηκαν και τόσο πολύ ως εθελοτυφλούντες, τόσο για τα ελλείμματα όσο και για την ανικανότητα της Ελλάδας ή την απροθυμία της να συλλέξει φόρους».

Ads

Η συντάκτης του άρθρου υπογραμμίζει ότι «είναι ώρα για ένα νέο σχέδιο. Η συνευθύνη προϋποθέτει την εξεύρεση μιας κοινής λύσης. Η μείωση του χρέους – ήτοι η Ελλάδα θα χρωστούσε λιγότερα και οι δανειστές της θα λάμβαναν λιγότερα – θα ήταν ο πλέον έντιμος και αξιόπιστος τρόπος για να προχωρήσουν τα πράγματα. Η κάθε πλευρά θα αναγνώριζε, τουλάχιστον σιωπηρά, τον ρόλο της στην κρίση και θα αποδεχόταν ότι οι περικοπές στις ζημίες είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασωθούν τα περιουσιακά στοιχεία και να διατηρηθούν σχέσεις που διαφορετικά θα μπορούσαν να είχαν καταστραφεί».

Ο γαλλικός Τύπος και το «παιχνίδι του βρεγμένου κοτόπουλου»

Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του αρθρογράφου της γαλλικής εφημερίδας «Le Figaro» σε ό,τι αφορά τη διαπραγμάτευση του ελληνικού ζητήματος: «Οι Αμερικάνοι, μιλούν για το ‘παιχνίδι του βρεγμένου κοτόπουλου’: δύο βολίδες (σ.σ. η Ελλάδα και η Γερμανία) επιτίθεται η μία κόντρα στην άλλη και ο πρώτος που θα γυρίσει το τιμόνι για να αποφύγει το μετωπικό σοκ της σύγκρουσης έχει χάσει. Καθένας παραμένει κύριος της μοίρας του, εν αντιθέσει με την πρακτική της ρώσικης ρουλέτας. Αλλά όλο αυτό μπορεί επίσης να τελειώσει με άσχημο αποτέλεσμα».

«Η ελληνική Βουλή ανοίγει το δρόμο για τις μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ», γράφει σε εκτενές άρθρο της η γαλλική «Le Monde», αναφερόμενη στην παροχή ψήφου εμπιστοσύνης που έλαβε η κυβέρνηση.

Σημειώνει δε η εφημερίδα: «Η κυβέρνηση εισέρχεται σε μια φάση κρισίμων διαπραγματεύσεων, για να βρει πεδίο συνεννόησης με τους υπευθύνους της Ευρώπης. […] Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να τελειώσει με το πρόγραμμα διεθνούς βοήθειας των 240 δισ. ευρώ, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την τρόικα. Το κόμμα εύχεται να προτείνει στους δανειστές την εφαρμογή ενός ‘προγράμματος-γέφυρα’ έως τον Ιούνιο προτού τεθεί σε εφαρμογή ένα σχέδιο που θα εδράζεται στην ανάπτυξη και τις επενδύσεις».

Στη Γερμανία

Ανάμεικτες οι αντιδράσεις που καταγράφονται στα πρωτοσέλιδα των γερμανικών εφημερίδων, λίγο πριν τη «μάχη των Βρυξελλών». «Οι ενδείξεις μιλούν για έξοδο», γράφει η Welt. H ίδια εφημερίδα δημοσιεύει άλλο άρθρο με τον τίτλο «Ελλάδα, η χώρα με τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη».

«Θέμα τιμής», γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία αναφέρει ότι ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει τη σύγκρουση με την ευρωζώνη και ασκεί δικαίως κριτική στην τρόικα. «Σε τροχιά σύγκρουσης o Tσίπρας», γράφει η ελβετική Neue Zürcher Zeitung, ενώ η Süddeutsche Zeitung επισημαίνει σε άρθρο της «Φόβοι για τις αποταμιεύσεις».

«Ευχάριστα νέα» είναι ο τίτλος του σχολίου της TAZ, η οποία αναφέρεται στις προγραμματικές δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού.