Κοινή πεποίθηση των μεγάλων ευρωπαϊκών ΜΜΕ είναι πως Μέρκελ και Μακρόν είναι οι «βεντέτες» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, με την Γερμανίδα καγκελάριο ωστόσο να θεωρείται πολιτικά αποδυναμωμένη σε σχέση με τον «ορεξάτο» Γάλλο πρόεδρο, ο οποίος χρησιμοποίησε το Νταβός ως ευκαιρία για ακόμη μία επίθεση πολιτικής «γοητείας».

Ποιος θα είναι ο ηγέτης που θα επιβληθεί με το βάρος του στην παρουσία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο ελβετικό θέρετρο; Πολλοί στο Νταβός στοιχηματίζουν στο πρόσωπο του προέδρου της Γαλλίας, ο οποίος υποδέχθηκε τη Δευτέρα στις Βερσαλλίες πλήθος μεγαλοεπιχειρηματιών, ως προοίμιο του Νταβός, για να τους πείσει «να επιλέξουν τη Γαλλία».

Η Γερμανίδα καγκελάριος, απορροφημένη από τις προσπάθειες για τον σχηματισμό της νέας γερμανικής κυβέρνησης, είναι λιγότερο παρούσα το τελευταίο διάστημα στη διεθνή σκηνή. Σύμφωνα με το κύριο άρθρο της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt, μία «ταλαιπωρημένη» Αγγελα Μέρκελ προσέρχεται στο Νταβός, καταδικασμένη να μείνει στη σκιά του Εμανουέλ Μακρόν, αλλά και του Ντόναλντ Τραμπ.

«Η Μέρκελ εξακολουθεί να μην έχει κυβέρνηση. Ο Μακρόν φτιάχνει ιστορία αυτήν την στιγμή», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ρίτσαρντ Εντελμαν, επικεφαλής μεγάλης εταιρείας δημοσίων σχέσεων.

Οι ισχυροί του κόσμου βλέπουν επίσης με καλό μάτι τις μεταρρυθμίσεις στη φορολογία και την αγορά εργασίας που εφαρμόζονται στη Γαλλία.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνει και ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού «Spiegel»: Ένα παρατεταμένο χειροκρότημα περίμενε τον Εμανουέλ Μακρόν όταν ολοκλήρωσε την ομιλία του στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Η ελίτ που παραβρέθηκε εκεί, πολιτικοί, κορυφαίοι μάνατζερ, επιστήμονες έσπευσαν να τον συγχαρούν, να τον δουν από κοντά, να μιλήσουν μαζί του.

«Ήταν η εμφάνιση ενός σταρ, αντάξια του νέου ίσως ηγέτη της Ευρώπης» όπως υπογραμμίζει το περιοδικό.

Νωρίτερα, από το ίδιο βήμα η Μέρκελ μίλησε για την πατρίδα της, για την άνοδο των ακροδεξιών λαϊκιστικών κομμάτων στην Ευρώπη που αποτελούν «δηλητήριο» και απειλούν να φέρουν ρήξη στις διεθνείς σχέσεις, για την ανάγκη η Ευρώπη να προχωρήσει ενωμένη για να μπορέσει να παίξει ηγετικό ρόλο στην υφήλιο. «Πρέπει να πάρουμε το μέλλον μας περισσότερο στα χέρια μας», τόνισε.

Αν και δεν μπήκε σε λεπτομέρειες, έστειλε το σήμα στη διεθνή κοινότητα ότι η χώρα της είναι και θα είναι παρούσα στις εξελίξεις καθησυχάζοντας όλους εκείνους που ανησυχούσαν για τη βραδύτητα σχηματισμού κυβέρνησης στη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.

Ωστόσο, ο Γάλλος πρόεδρος δείχνει να αναλαμβάνει ολοένα και περισσότερο τα ηνία της Ευρώπης. Στην ομιλία στο Φόρουμ δεν άφησε καμία αμφιβολία για τα μεγάλα οράματα που τρέφει για τη χώρα του και την Ευρώπη τονίζοντας ότι η ΕΕ θα πρέπει να επεξεργαστεί εντός του τρέχοντος έτους μια στρατηγική για την επόμενη δεκαετία στους τομείς της ενέργειας, της κοινωνικής συνοχής, του περιβάλλοντος και της Άμυνας.

Η Ευρώπη, είπε «πρέπει να βρει το ρόλο της σ’ έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο και να βάλει την κοινωνική συνοχή πάνω απ’ τη συχνά παρατηρούμενη εμμονή με την ανάπτυξη», αφού σε αντίθετη περίπτωση «σε πέντε-δέκα χρόνια θα κερδίζουν τις εκλογές οι εθνικιστές και οι λαϊκιστές».

Υπογράμμισε ακόμη ότι η ψηφιοποίηση και η τεχνολογική πρόοδος εν γένει πρόκειται να επιφέρουν δραστικές αλλαγές στην αγορά εργασίας, πλήττοντας τους διαθέτοντες πενιχρά προσόντα, γι’ αυτό και οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει, όπως είπε, να επενδύσουν πολλά περισσότερα στα εκπαιδευτικά τους συστήματα, ώστε να μη μείνουν πίσω από τις εξελίξεις οι πολίτες τους.

Επεσήμανε ότι απαιτείται μια σειρά πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην ευρωζώνη και πέραν αυτής, ώστε να αντιμετωπισθούν με επιτυχία οι προκλήσεις του μέλλοντος.
Ανέφερε ότι οι «πιο φιλόδοξες» χώρες στην ΕΕ θα πρέπει να «βγουν μπροστά» όσον αφορά την «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», είτε το θέλουν οι ευρωπαίοι εταίροι τους, είτε όχι, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως: «οι λιγότερο φιλόδοξοι δεν πρέπει να μπλοκάρουν τους πιο φιλόδοξους».

Επιπροσθέτως μίλησε για ένα «πολύ πιο ισχυρό και δικαιότερο» σύστημα συνεργασίας.

Όσον αφορά το θέμα της τρομοκρατίας που έχει πλήξει την Ευρώπη και συγκεκριμένα τη Γαλλία, κάλεσε άπαντες σε «πολύπλευρες δράσεις», αλλά και ευρύτερη διακρατική συνεργασία, με αποτέλεσμα καλύτερη και πιο αποτελεσματική καταπολέμηση αυτών των φαινομένων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στο θέμα του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλτ Τράμπ, ο γάλλος πρόεδρος κατέκρινε τη σκληρή εξωτερική πολιτική απέναντι στη Βόρεια Κορέα και το Ιράν, αλλά και τη μονομερή στάση του, λέγοντας χαρακτηριστικά: «ο αγώνας εναντίον εγκληματικών οργανώσεων δεν πρέπει να λειτουργεί ως αιτιολόγηση για τον κατακερματισμό των αντιδράσεων μας».

Καταλήγοντας, ανέφερε ότι οι κοινές δράσεις μεταξύ των χωρών της Ευρώπης θα δράσουν ως μέσο πίεσης απέναντι σε χώρες όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν, χωρίς ωστόσο «να οδηγήσουν στον κατακερματισμό των ευρύτερων γεωγραφικών τους περιοχών».

Οι ενέργειες αυτές αντιθέτως μπορούν να βοηθήσουν σε επίτευξη ειρήνης σε περιοχές του κόσμου, στις οποίες υπάρχουν ταραχές, όπως η Μέση Ανατολή, αφού όπως είπε «δεν αρκεί να κερδίσουμε τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, αλλά και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για μία ειρήνη με διάρκεια».

Η προσέγγιση της Μέρκελ ήταν – όπως άλλωστε συνηθίζει – κάπως πιο νηφάλια, αλλά δεν παρέλειψε να πλέξει το εγκώμιο του Μακρόν, τονίζοντας ότι φέρνει «πρόσθετη ορμή, που θα ενισχύσει την Ε.Ε.».

Ποιος θα αναλάβει τα ηνία της Ευρώπης δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει οριστικά. «Ίσως αυτό που θα ωθήσει τη Γηραιά Ήπειρο προς το εμπρός να είναι ένας συνδυασμός των παθιασμένων οραμάτων του Μακρόν και του νηφάλιου πραγματισμού της Μέρκελ», σχολιάζει το Spiegel.