Ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε την Πέμπτη (27/3) ότι τα σχέδια του Αμερικανού ομολόγου του Ντόναλντ Τραμπ να πάρει τον έλεγχο της Γροιλανδίας είναι «σοβαρά», με τον Ρώσο πρόεδρο να εκφράζει την ανησυχία του ότι η Αρκτική μπορεί να γίνει «εφαλτήριο για πιθανές συγκρούσεις».

«Πρόκειται για σοβαρά σχέδια των ΗΠΑ αναφορικά με τη Γροιλανδία, σχέδια που έχουν βαθιές ιστορικές ρίζες», δήλωσε ο Πούτιν μιλώντας σε συνέδριο στο Μούρμανσκ για την Αρκτική.

Ο Ρώσος ηγέτης τόνισε ότι οι γεωπολιτικές αντιπαλότητες εντείνονται στην Αρκτική, τονίζοντας ότι η συνεργασία στην περιοχή είναι εφικτή, μεταξύ άλλων ανάμεσα στη Μόσχα και δυτικά κράτη.

Εντούτοις ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε ότι η Μόσχα ανησυχεί βλέποντας το ΝΑΤΟ να εστιάζει την προσοχή του στην περιοχή αυτή για να έχει πιθανές βάσεις, λέγοντας ότι η Ρωσία πρέπει να ενισχύσει τον στόλο παγοθραυστικών της. Ζήτησε όπως είπε από τη ρωσική κυβέρνηση να εξετάσει την κατασκευή νέων ναυπηγείων.

Ο αριθμός των Ρώσων στρατιωτών στην Αρκτική θα αυξηθεί, πρόσθεσε.

Ο Πούτιν, ο οποίος επιθυμεί να ενισχύσει το εμπόριο μέσω της Βόρειας Θάλασσας διαμέσου των υδάτων της Αρκτικής καθώς η Ρωσία μετατοπίζει το εμπόριο προς την Ασία και μακριά από την Ευρώπη λόγω των δυτικών κυρώσεων, τόνισε ότι η Μόσχα δεν έχει απειλήσει ποτέ κανέναν στην Αρκτική, αλλά είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της.

• Διαβάστε επίσης: Γροιλανδία / Συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης στη σκιά των πιέσεων Τραμπ

Τι εννοεί ο Πούτιν όταν λέει «σχέδια που έχουν βαθιές ιστορικές ρίζες»

Οι Αμερικανικές βλέψεις για την απόκτηση της Γροιλανδίας πάνε όντως πολλές δεκαετίες πίσω στον χρόνο.

Χωρίς να κάνουμε εκτενή ιστορική γεωπολιτική ανάλυση, αρκεί να θυμηθούμε ένα υπόμνημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ του Απριλίου του 1946, που έγραφε ρητά ότι «σχεδόν κάθε μέλος του Γενικού Επιτελείου Στρατού συμφωνεί ότι ο πραγματικός μας στόχος όσον αφορά τη Γροιλανδία θα πρέπει να είναι η απόκτησή της με αγορά από τη Δανία».

Στη συνέχεια περιγράφει μια εσωτερική πρόταση για προσφορά 100 εκατομμυρίων δολαρίων (σε χρυσό) και μια συνάντηση στις 14 Δεκεμβρίου 1946 κατά την οποία ο τότε υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Μπέιρνς έθεσε το θέμα στον υπουργό Εξωτερικών της Δανίας Γκούσταβ Ρασμούνσεν.

«Οι ανάγκες μας… φάνηκαν να προκαλούν σοκ στον Ρασμούνσεν, έγραψε ο Μπέιρνς για τη συνάντηση αυτή, «αλλά δεν απέρριψε κατηγορηματικά τις προτάσεις μου και είπε ότι θα μελετούσε ένα υπόμνημα που του έδωσα», έγραφε τότε ο υπουργός.