Ενώ συνεχίζεται για 22^η μέρα η χερσαία επέμβαση του Ισραήλ στην Γάζα, οι νεκροί ανέρχονται στους 1.280 και στους 7.170 οι τραυματίες. Πολλοί εξ αυτών είναι παιδιά. Η Δύση αναγνωρίζοντας το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» αναφέρει ότι ο νεανικός πληθυσμός της Γάζας είναι πολύ μεγάλος και έτσι αιτιολογεί τον αριθμό των νεκρών και τραυματισμένων παιδιών. Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία για τις χιλιάδες ζωές που έχουν σημαδευτεί ανεπανόρθωτα. Των Κατρίν Αλαμάνου & Νίκου Μίχου

 
Μιλώντας στο Tvxs, ο Ντάνι Μίλερ συντονιστής της Συμμαχίας για τα Παιδιά στην Μέση Ανατολή* υπογράμμισε ότι οι συνέπειες του πολέμου στους κατοίκους της Παλαιστίνης – τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε φυσικό επίπεδο – θα είναι εμφανείς σε βάθος δεκαετιών. Ακόμη, τα παιδιά θα χρειαστούν «εάν καταφέρουν να επιβιώσουν» τεράστια ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεράσουν την «κανονικότητα» των βομβαρδισμών, της απώλειας και του συνεχούς φόβου. Όμως τονίζει ότι τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να γίνει όσο συνεχίζεται ο αποκλεισμός της Γάζας.
 
Ποιες είναι οι συνέπειες μιας ένοπλης σύγκρουσης σε ένα παιδί;
 
Τα αποτελέσματα του πολέμου στα παιδιά φτάνουν πολύ πέρα από τα φυσικά και βάναυσα τραύματα που μπορούν να καταλήξουν σε παράλυση, ακρωτηριασμό, τραυματισμούς στο κεφάλι και θάνατο. Μέχρι στιγμής έχουν σημειωθεί περισσότερες από 200 δολοφονίες παιδιών στην Παλαιστίνη. Αλλά οι συνέπειες για τα σχεδόν 800.000 παιδιά της Λωρίδας της Γάζας επηρεάζονται από τα τραύματα κατά την ανάπτυξή τους.
 
Εάν είσαι 7 ετών στην Γάζα αυτός είναι ο τρίτος πόλεμος που θα έχεις επιζήσει (αν είσαι τόσο τυχερός). Συνεπώς ο εγκέφαλος του παιδιού έχει μάθει να λειτουργεί υπό καθεστώς έντονου φόβου, αϋπνίας, αδρεναλίνης, απώλειας και σύγχυσης. Αυτά προέχουν των πραγματικών και φυσικών αναγκών για την ανάπτυξη: υπάρχει έλλειψη τροφής και το 90% του νερού της Γάζας δεν είναι πόσιμο. Οι ειδικοί φοβούνται για μια μεγάλη ανθρωπιστική κρίση καθώς σήμερα περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι αναζητούν ασφάλεια στα 85 καταφύγια του ΟΗΕ.
 
Έτσι, οι συνέπειες αυτού του πολέμου στα παιδιά της Παλαιστίνης αλλά και ευρύτερα στον παλαιστινιακό λαό θα είναι εμφανείς για δεκαετίες. Το καλύτερο που μπορούμε αυτή την στιγμή να κάνουμε είναι να τις περιορίσουμε πιέζοντας το Ισραήλ να σταματήσει τους βομβαρδισμούς.
 
Βρέφη σε εμπόλεμη ζώνη: Κατανοούν τι συμβαίνει;
 
Όπως ξέρει κάθε γονιός, τα βρέφη αντιλαμβάνονται την ψυχολογία των γύρω τους. Και πολύ άμεσα νιώθουν την πείνα και την δίψα που γίνεται όλο και χειρότερη από τον αποκλεισμό της Γάζας και τους βομβαρδισμούς. Είτε εξαιτίας της έλλειψης τροφής και νερού είτε εξαιτίας του φυσικού σοκ στο οποίο βρίσκονται οι γυναίκες, κάποιες μητέρες δεν μπορούν να παράξουν γάλα.
 
Και όταν ένα βρέφος εξαναγκάζεται να αναπνέει σκόνη και βαρέα μέταλλα από τις βόμβες, όταν τα τύμπανά του έχουν σπάσει από τον θόρυβο των πυραύλων του Ισραήλ, τότε κατανοεί πολύ καλά ότι πρέπει να φοβάται. Συνεπώς, ναι. Τα βρέφη γνωρίζουν αρκετά. Πολύ περισσότερα από όσα θα έπρεπε. Όμως είναι αδύναμα να κάνουν κάτι ώστε να αλλάξουν την κατάστασή τους. Εάν όσοι διαβάζουν αυτή την συνέντευξη βρίσκουν τα παραπάνω ενοχλητικά, θα τους πρότεινα να στηρίξουν τις προσπάθειες της Συμμαχίας για τα Παιδιά της Μέσης Ανατολής να σταματήσει το μακελειό και να προσφέρει επείγουσα βοήθεια βραχυπρόθεσμα και ψυχολογική υποστήριξη μακροπρόθεσμα.
 
Μπορεί να συνέλθει ψυχολογικά ένα παιδί που έχει δει οικογένεια και φίλους να σκοτώνονται;
 
Τα παιδιά παντού στον κόσμο είναι απίστευτα ανθεκτικά αλλά δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συνέλθουν πλήρως από αυτό που συμβαίνει τώρα στην Γάζα. Πως μπορείς να συνέλθεις έχοντας δει τους γονείς σου και τα αδέρφια σου να πέφτουν νεκροί; Αυτό που έχουμε μάθει κατά τις αποστολές μας στην Γάζα το 2009 και το 2012 είναι ότι υπάρχουν τα βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε ένα παιδί να μπει σε πορεία ανάρρωσης. Αλλά όταν η δεδομένη κατάσταση στην Γάζα είναι ένας αποκλεισμός του Ισραήλ που επηρεάζει την υγεία τους με αναρίθμητους τρόπους, δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούν να γίνουν. Αυτό που συμβαίνει στην παλαιστινιακή κοινωνία είναι καταστροφικό για την φυσική, συναισθηματική και ψυχολογική της υγεία. Όσοι υποστηρίζουν και δικαιολογούν τις πράξεις του Ισραήλ και την βρεφοκτονία που πραγματοποιεί είναι το ίδιο άσχημοι ψυχικά.
 
Τι πιθανότητες έχει ένα παιδί να ζήσει μια «κανονική» ζωή στην Γάζα;
 
Τα παιδιά στην Λωρίδα της Γάζας θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν φυσιολογικά μόνο όταν το Ισραήλ αναγκαστεί να αναγνωρίσει το δικαίωμα των Παλαιστινίων να ζουν σαν γείτονες με ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες. Είτε αυτά τα παιδιά ζουν στο Ιραήλ, είτε σε ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος είτε οπουδήποτε αλλού, πρέπει – όπως για όλα τα παιδιά – να χαίρουν εξασφαλισμένων βασικών δικαιωμάτων, πρόσβασης σε τροφή, νερό, εκπαίδευση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η κανονικότητα στην Γάζα είναι ένας άγνωστος όρος όταν τα παιδιά βλέπουν τα σπίτια τους βομβαρδισμένα και όταν καταφεύγουν σε ένα σχολείο ή προσπαθούν να παίξουν στην παραλία δέχονται και άλλες βόμβες.
 
Δεν υπάρχει κανονική ζωή όταν η καθημερινότητα συμπεριλαμβάνει τον αποκλεισμό της διεθνούς κοινότητας από το Ισραήλ στην προσπάθειά της να προσφέρει πόσιμο νερό για να αποφευχθούν κρούσματα μεθαιμοσφαιριναιμίας (blue baby syndrome) και ηπατικών διαταραχών από την κατάποση θαλασσινού νερού.
 
Δεν υπάρχει κανονική ζωή όταν ζεις σε ένα απαρτχάιντ στην Δυτική Όχθη ή σε μια ανοιχτή φυλακή στην Γάζα.
 
Για αυτό τον λόγο η διεθνής κοινότητα ζητά την άρση του αποκλεισμού ως ένα μέρος της κατάπαυσης πυρός γιατί η επιστροφή στην κανονικότητα είναι επιστροφή στην κατοχή. Και η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι εξίσου υπεύθυνη όταν στηρίζει το Ισραήλ και συνεισφέρει 3 δις δολάρια τον χρόνο σε οικονομική και στρατιωτική βοήθεια. Πρέπει να υπάρξουν άμεσα οικονομικές συνέπειες στο Ισραήλ ώστε να ωθηθεί στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μποϊκοτάζ, απόσυρση επενδύσεων και κυρώσεις ανάμεσα σε άλλα.
 
Διαβάστε επίσης: Η σιωπηλή δύναμη του μποϊκοτάζ
 
*Η Συμμαχία για τα Παιδιά στην Μέση Ανατολή (Middle East Children’s Alliance) είναι μια αμερικανική ΜΚΟ με έδρα την Καλιφόρνια με σκοπό την στήριξη των παιδιών και των οικογενειών στην Παλαιστίνη, το Ιράκ και το Λίβανο. Από το 1988 έχει στείλει σε αυτές τις περιοχές περισσότερα από 19 εκατομμύρια δολάρια σε ανθρωπιστική βοήθεια, όπως τροφή, φάρμακα, ιατρικά εργαλεία, ρούχα, βιβλία, παιχνίδια και σχολικό εξοπλισμό.
 
Επίσης, στηρίζει οικονομικά και με ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό οργανώσεις στην Δυτική Όχθη και στην Γάζα που εργάζονται υπέρ των αναγκών των παιδιών της Παλαιστίνης κατασκευάζοντας κλινικές, σχολεία, συμβουλευτικά, αθλητικά, πολιτιστικά κέντρα και βιβλιοθήκες. Επιπλέον έχει εγκαταστήσει μηχανισμό καθαρισμού και αφαλάτωσης του νερού στην Λωρίδα της Γάζας.
 
Ακόμη έχει οργανώσει προγράμματα στις ΗΠΑ για την καλύτερη κατανόηση από το ευρύ κοινό της κατάστασης στην Μέση Ανατολή και την βαρύτητα της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Παράλληλα, προσφέρει υποτροφίες σε Πανεπιστήμια για παιδιά της Γάζας και της Δυτικής Όχθης.