Την αντίθεσή με την έκδοση ευρωομολόγου εκφράζει εκ νέου ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ζητώντας παράλληλα στενότερη συνεργασία και συντονισμό μεταξύ των χωρών-μελών της ευρωζώνης, ώστε να μπει τέλος στην κρίση.

Η Ελλάδα εξαιτίας υπερβολικού δημόσιου χρέους και η Ιρλανδία εξαιτίας των στρεβλώσεων στον τραπεζικό τομέα υπέστησαν απώλεια εμπιστοσύνης και οι συνεπαγόμενες αυξήσεις των επιτοκίων δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν χωρίς στήριξη. Προϋπόθεση, όμως, για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ήταν οι χώρες αυτές να εφαρμόσουν αποφασιστικά μέτρα εξυγίανσης, σημειώνει ο Σόιμπλε σε άρθρο του στην εφημερίδα Tagesspiegel.

«Ο μηχανισμός των spreads δεν πρέπει να απενεργοποιηθεί απλά με την κοινωνικοποίηση του ρίσκου του επιτοκίου, ούτε με τη μορφή του ευρω-ομολόγου», τονίζει και προσθέτει: ένας μόνιμος μηχανισμός αντιμετώπισης κρίσεων του ευρώ προϋποθέτει όχι μόνον την αλληλεγγύη όλων των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, αλλά επίσης τη συμμετοχή και των ιδιωτών επενδυτών σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους μιας χώρας-μέλους».

Στο μεταξύ, το στέλεχος του ΔΝΤ, Ολιβιέ Μπλανσάρ, με σχόλιό του στο εσωτερικής κυκλοφορίας έντυπο του ΔΝΤ σημειώνει ότι «πλην Ελλάδας και Ιρλανδίας, και άλλα ευρωπαϊκά κράτη θα έχουν όφελος να βοηθηθούν οικονομικά από το ΔΝΤ και την ΕΕ στον αγώνα τους για την περιστολή του υπέρογκου κρατικού χρέους τους».

«Μπορούν τα κράτη να έχουν βιώσιμα οικονομικά μεγέθη; Ασφαλώς μπορούν», γράφει ο Μπλανσάρ. «Μπορούν αυτό μόνα τους; Κατανοώ τη διστακτικότητα μερικών κρατών να ζητήσουν βοήθεια από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Όμως, τα προγράμματα αμφοτέρων, πραγματικά βοηθούν. Συμφέρει τα κράτη να έχουν στη διάθεσή τους ένα “πλαφόν” στα επιτόκια δανεισμού τους, βοηθώντας στη δανειοδότησή τους, αλλά και καταπραΰνοντας ταυτοχρόνως τους φόβους των δανειστών τους. Επίσης, τα προγράμματα ΕΕ και ΔΝΤ έχουν πλεονέκτημα, από το οποίο μπορεί να βοηθηθούν τα κράτη, διότι αυτά τα προγράμματα προσφέρουν επιπλέον αξιοπιστία στις δεσμεύσεις μιας κυβέρνησης όσον αφορά το “νοικοκύρεμα” του χρέους της. Έτσι, μπορεί με τις δύο αυτές μεθόδους να εξυπηρετηθεί το μεσοπρόθεσμο κρατικό χρέος».