Η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (IAF) συνεχίζει την ετοιμότητα και τις προετοιμασίες της για πιθανά πλήγματα κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, «μετά την αποδυνάμωση των ομάδων αντιπροσώπων της Τεχεράνης στη Μέση Ανατολή και την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία», δήλωσαν ισραηλινοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι την Πέμπτη (12/12).

Ο ισραηλινός στρατός πιστεύει ότι ένα απομονωμένο Ιράν μπορεί να προωθήσει περαιτέρω το πυρηνικό του πρόγραμμα, όπως τόνισαν ισραηλινά μέσα ενημέρωσης.

Λόγω των δραματικών αλλαγών στη Μέση Ανατολή, ιδίως της πτώσης του Άσαντ, η οποία επέτρεψε στην IAF να εξουδετερώσει τη συντριπτική πλειονότητα της αεράμυνας της Συρίας, ο ισραηλινός στρατός πιστεύει ότι υπάρχει τώρα η ευκαιρία να πλήξει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, προσθέτουν.

• Διαβάστε επίσης: Συρία / Πυρπόλησαν τον τάφο του πατέρα Άσαντ – Ανησυχίες για το Ιράν μετά την Συρία [Βίντεο]

Σε ποια εικασία βασίζεται η νέα «απειλή» από το Ιράν;

Τα μέλη της κοινότητας πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών ανησυχούν όλο και περισσότερο ότι το Ιράν κινείται προς την κατεύθυνση της παραγωγής πυρηνικών όπλων, σύμφωνα με έκθεση του Γραφείου του Διευθυντή Εθνικών Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών (Department of National Intelligence – DNI) που εκδόθηκε την Πέμπτη.

Το έγγραφο του DNI, που αναφέρθηκε προ ημερών για πρώτη φορά από την Wall Street Journal, προειδοποιεί ότι «το Ιράν διαθέτει πλέον αρκετό σχάσιμο υλικό για να κατασκευάσει περισσότερα από δώδεκα πυρηνικά όπλα», αλλά δεν έχει αποφασίσει ακόμη να το κάνει.

«Η Κοινότητα Πληροφοριών [σ.σ. The Intelligence Community] συνεχίζει να εκτιμά ότι από τις 26 Σεπτεμβρίου 2024, το Ιράν δεν κατασκευάζει πυρηνικό όπλο», ανέφερε η έκθεση, αλλά πρόσθεσε ότι έχει «αναλάβει δραστηριότητες που το τοποθετούν καλύτερα στην παραγωγή ενός τέτοιου όπλου, εάν το επιλέξει».

Η έκθεση του DNI, με τίτλο «Αξιολόγηση της Πυρηνικής Δραστηριότητας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν» («Assessment Regarding the Nuclear Activity of the Islamic Republic of Iran»), έδωσε μια ευρεία εκτίμηση των μυστικών υπηρεσιών για τις πυρηνικές δραστηριότητες και δυνατότητες του Ιράν από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους, σε συνέχεια μιας προηγούμενης έκθεσης που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο.

«Η Τεχεράνη διαθέτει την υποδομή και την εμπειρία να παράγει γρήγορα ουράνιο οπλικού βαθμού σε πολλαπλές υπόγειες εγκαταστάσεις, αν το επιλέξει», ανέφερε το DNI, γεγονός που «ενισχύει την αξιοπιστία των απειλών για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων».

Ισραήλ: «Πλήρης αεροπορική υπεροχή» στην Συρία

Η ισραηλινή πολεμική αεροπορία ανακοίνωσε την Πέμπτη (12/12) ότι έχει επιτύχει συνολική αεροπορική υπεροχή στην Συρία, μετά από εκστρατεία βομβαρδισμών νωρίτερα αυτή την εβδομάδα σε όλη τη χώρα, με στόχο την «εξουδετέρωση προηγμένου οπλισμού που θα μπορούσε να πέσει στα χέρια εχθρικών στοιχείων μετά την κατάρρευση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ».

Πρόσθεσε επίσης ότι κατέστρεψε τη συντριπτική πλειονότητα των αντιαεροπορικών συστημάτων στη χώρα.

Σύμφωνα με τον στρατό, η IAF κατέστρεψε το 86% των συστημάτων αεράμυνας του πρώην καθεστώτος Άσαντ σε ολόκληρη τη Συρία, συνολικά 107 ξεχωριστά στοιχεία αεράμυνας και άλλα 47 ραντάρ.

Οι αριθμοί περιλαμβάνουν το 80% του SA-22 μικρού έως μεσαίου βεληνεκούς, γνωστό και ως Pantsir-S1, και το 90% του ρωσικού συστήματος αεράμυνας μεσαίου βεληνεκούς SA-17, γνωστό και ως Buk.

Και τα δύο ρωσικής κατασκευής συστήματα είχαν αποτελέσει πρόκληση για την IAF κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «εκστρατείας μεταξύ εκστρατειών» – ή Mabam, όπως είναι γνωστή με το εβραϊκό ακρωνύμιο – με στόχο την αντιμετώπιση των ιρανικών παραδόσεων όπλων στη Χεζμπολάχ στο Λίβανο και των προσπαθειών των υποστηριζόμενων από το Ιράν ομάδων να αποκτήσουν ερείσματα στη χώρα, η οποία ξεκίνησε το 2013, όπως αναφέρουν τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης.

Ελάχιστα συστήματα αεράμυνας παραμένουν πλέον στη Συρία

Μόνο μια χούφτα συστήματα αεράμυνας παραμένουν πλέον στη Συρία και δεν θεωρούνται σημαντική απειλή για την IAF, η οποία ισχυρίζεται ότι μπορεί πλέον να επιχειρεί ελεύθερα στον ουρανό της χώρας.

«Η συριακή συστοιχία αεράμυνας είναι μία από τις ισχυρότερες στη Μέση Ανατολή και το πλήγμα που προκλήθηκε σε αυτήν είναι ένα σημαντικό επίτευγμα για την υπεροχή της Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή», αναφέρουν οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF).

Η νέα ελευθερία εναέριας δράσης φέρνει επίσης νέες ευκαιρίες για την IAF. Εάν στο παρελθόν, η IAF δεν πετούσε απευθείας πάνω από τη Δαμασκό όταν πραγματοποιούσε πλήγματα σε στόχους που συνδέονται με το Ιράν στην πρωτεύουσα, τώρα μπορεί. Η IAF μπορεί επίσης να στείλει μη επανδρωμένα αεροσκάφη επιτήρησης πάνω από τη συριακή πρωτεύουσα χωρίς να φοβάται ότι θα καταρριφθούν από τα προηγμένα ρωσικής κατασκευής συστήματα αεράμυνας, όπως τονίζεται.

Εκστρατεία βομβαρδισμών από το Ισραήλ

Η εκστρατεία βομβαρδισμών την Κυριακή και τη Δευτέρα, η οποία ξεκίνησε λίγες ώρες μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, έπληξε επίσης συριακές αεροπορικές βάσεις, αποθήκες όπλων, χώρους παραγωγής όπλων και χώρους παραγωγής χημικών όπλων, εκτός από τα συστήματα αεράμυνας. Τα πλήγματα κατέστρεψαν εκατοντάδες πυραύλους και συναφή συστήματα, 27 μαχητικά αεροσκάφη, 24 ελικόπτερα και άλλα.

Συνολικά 1.800 πυρομαχικά χρησιμοποιήθηκαν στα πλήγματα, εξουδετερώνοντας σχεδόν κάθε τοποθεσία «στρατηγικών στρατιωτικών δυνατοτήτων» που γνώριζε το Ισραήλ.

Οι IDF εκτιμούν ότι δεν κατέστρεψαν όλες τις στρατιωτικές δυνατότητες του καθεστώτος Άσαντ και η Χεζμπολάχ θα προσπαθήσει σίγουρα να βάλει στα χέρια της προηγμένα όπλα που μέχρι στιγμής γλίτωσαν. Οι πιθανότητες να βρεθούν όπλα από τη Συρία στη Χεζμπολάχ στο Λίβανο θεωρούνται υψηλές, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των IDF.

Για να αποτρέψει τα όπλα να φτάσουν στη Χεζμπολάχ, η IAF έχει βομβαρδίσει όλα τα συνοριακά περάσματα μεταξύ Συρίας και Λιβάνου, αφήνοντας μόνο ένα από αυτά, το Masnaa, ανοιχτό για την κυκλοφορία πεζών. Η IAF λέει ότι παρακολουθεί συνεχώς τα περάσματα για να διασφαλίσει ότι η Χεζμπολάχ δεν θα επιστρέψει για να τα χρησιμοποιήσει για παραδόσεις όπλων.

Ταυτόχρονα, ο στρατός πιστεύει επίσης ότι με το χτύπημα του Οκτωβρίου, ως απάντηση στην επίθεση με βαλλιστικούς πυραύλους της Τεχεράνης, κατάφερε ένα σημαντικό πλήγμα στις δυνατότητες κατασκευής όπλων ολόκληρου του άξονα υπό την ηγεσία του Ιράν, στον Λίβανο, τη Συρία και στο ίδιο το Ιράν.