Σωροί από συντρίμια, ερείπια και θρυμματισμένα σκυροδέματα εκεί όπου κάποτε βρισκόταν πολυκατοικίες και αμέτρητοι άνθρωποι θαμμένα από κάτω: η Γάζα μετατρέπεται σε ένα απέραντο νεκροταφείο, με τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς να εντείνονται μετά τη διπλωματική αποτυχία να παραταθεί η επταήμερη εκεχειρίας.

Ο πατέρας της Ριίμ Ζιντία δούλευε και αποταμίευε για μεγάλο μέρος της ζωής του, και πριν από πέντε χρόνια η οικογένειά της μετακόμισε στο σπίτι των ονείρων της σε μια από τις πολυτιμότερες πολυκατοικίες της πόλης της Γάζας. Λίγο πριν το Ισραήλ και η Χαμάς συμφωνήσουν σε μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός την περασμένη εβδομάδα, μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή μετέτρεψε τα όνειρα της οικογένειάς της σε ερείπια. Η Ζιντία λέει ότι τουλάχιστον 10 άμαχοι -φίλοι, γείτονες, γονείς και παιδιά – έχασαν τη ζωή τους.

Η Ζιντία, μια 22χρονη Παλαιστίνια που ετοιμαζόταν να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό της στις Διεθνείς Σχέσεις πριν από τον πόλεμο, είπε ότι οι γείτονές της σκοτώθηκαν σε μια μεγάλη αίθουσα που χρησίμευε και ως καταφύγιο για βομβαρδισμούς πριν αποτελέσει στόχο των ισραηλινών αμυντικών δυνάμεων (IDF). Ο φίλος του πατέρα της και ο 4χρονος γιος του είναι μεταξύ των θυμάτων. Η φίλη της μητέρας της σκοτώθηκε μαζί με την κόρη της. Η Ζιντία θυμήθηκε τις μεγάλες νύχτες που περνούσαν μαζί στην αίθουσα καθώς οι ισραηλινές βόμβες έπεφταν σε όλη την πόλη.

«Στόχευαν τις αίθουσες όπου συνηθίζαμε να βρίσκουμε καταφύγιο. Γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας, κοιμόμασταν μαζί στην αίθουσα του κτιρίου μας όταν είχαμε δύσκολες νύχτες» είπε η Ζιντία σε συνέντευξή της στο Truthout.

Παρόλο που ο ισραηλινός στρατός προειδοποίησε τους κατοίκους να εκκενώσουν το κτίριο, η Ζιντία είπε ότι δεν υπήρχε πουθενά ασφαλές μέρος για να πάει. Κάποιες οικογένειες επέστρεψαν αφού άκουσαν ότι η πολυκατοικία δεν συμπεριλαμβανόταν σε έναν κατάλογο αναφερόμενων στόχων, αποφασισμένες να παραμείνουν στα σπίτια τους, καθώς οι επιθέσεις του Ισραήλ εκτόπισαν 1,8 εκατομμύρια Παλαιστίνιους. Ο θάνατος ήρθε στις 6 το πρωί της επόμενης ημέρας.

Η Ζιντία απορρίπτει ως γελοίο οποιονδήποτε ισχυρισμό ότι η πολυκατοικία ήταν κάποιου είδους κρησφύγετο μαχητών.

«Είχαμε μια νέα ζωή, μια νέα γειτονιά, ήμασταν ευτυχισμένοι, δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι το κτίριό μας θα βομβαρδιζόταν, γιατί δεν υπάρχει τίποτα μέσα σε αυτό – είμαστε όλοι πολίτες», δήλωσε η Ζιντία.

Η 22χρονη αναγκάστηκε να εκκενώσει δύο φορές το σπίτι της από τότε που ξεκίνησαν οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές ως απάντηση στην επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Κατευθύνθηκε νότια, μαζί με χιλιάδες άλλους Παλαιστινίους που διέφυγαν από τους βομβαρδισμούς σε δρόμους καλυμμένους με πτώματα και συντρίμμια.

Επέστρεψε με μέλη της οικογένειάς της μόλις δύο ημέρες μετά την πρώτη εκκένωση, επειδή οι συνθήκες στη νότια Γάζα ήταν αφόρητες λόγω του ισραηλινού αποκλεισμού τροφίμων, καυσίμων και ιατρικών προμηθειών.

Η επόμενη φορά που εγκατέλειψε το σπίτι της θα ήταν η τελευταία, και η ιστορία της επιβεβαιώνει το αβάσιμο των ισχυρισμών τόσο της ισραηλινής όσο και της αμερικανικής κυβέρνησης ότι οι IDF κατέβαλαν προσπάθειες να περιορίσουν τα πλήγματα στους αμάχους. Ολόκληρες γειτονιές και ολόκληρες οικογένειες καταστράφηκαν και τουλάχιστον 14.800 άμαχοι είναι νεκροί, στη συντριπτική πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά. Σχολεία, νοσοκομεία, τζαμιά και καταφύγια δέχθηκαν επιθέσεις και καταστράφηκαν.

«Αυτό που περνάμε δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, πρόκειται κυριολεκτικά για γενοκτονία», δήλωσε η Ζιντία.

Αυτό που οι Αμερικανοί και Ισραηλινοί αξιωματούχοι χαρακτήρισαν ως στρατηγική εκστρατεία για την ήττα της Χαμάς, θεωρείται τώρα από μεγάλο μέρος του κόσμου ως συλλογική τιμωρία για τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου.

«Η κατοχή, η καταπίεση, ο αποκλεισμός, η έλλειψη ελευθερίας μετακίνησης, η έλλειψη ευημερίας – όλα αυτά θα οδηγήσουν σε έκρηξη», εκτίμησε η Ζιντία.

«Δεν υπάρχει ζωή»

Η ίδια ζει τώρα σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα στη Χαν Γιουνίς, στη νότια Γάζα, όπου βρίσκουν καταφύγιο 40 μέλη της οικογένειάς της. Τα τρόφιμα, το πόσιμο νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα είναι είτε ελάχιστα, είτε ανύπαρκτα.

«Είμαστε όλοι επηρεασμένοι, κανείς δεν είναι ασφαλής, όλοι έχουν χάσει κάτι – έχασαν ένα σπίτι, έχασαν μια δουλειά, έχασαν ένα μέλος της οικογένειάς τους. Δεν άφησαν τίποτα, βομβάρδισαν τα πάντα. Δεν υπάρχει ζωή».

Πριν από τον πόλεμο, η Ζιντία τελείωνε τη μεταπτυχιακή της διατριβή στις Διεθνείς Σχέσεις και ήλπιζε να ταξιδέψει στο εξωτερικό παρά τον αποκλεισμό του Ισραήλ που εμποδίζει τους περισσότερους κατοίκους της Γάζας να εγκαταλείψουν τον παράκτιο θύλακα. Τώρα δεν ξέρει πού θα καταλήξει ή τι της επιφυλάσσει το μέλλον.

Το σπίτι της και μεγάλο μέρος της πόλης της έχουν καταστραφεί. Δεν υπάρχει τίποτα στο οποίος μπορεί να επιστρέψει, και πολλοί στην ισραηλινή κυβέρνηση πιέζουν να εκτοπίσουν βίαια τους κατοίκους της Γάζας σε προσφυγικούς καταυλισμούς στις ερήμους της βόρειας Αιγύπτου.

«Αν τελειώσει αύριο, δεν ξέρω πού θα πρέπει να πάω», δήλωσε η Ζιντία, απηχώντας δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένους Παλαιστίνιους σε όλη την επικράτεια. Ερωτηθείσα τι χρειάζεται η Γάζα από τον κόσμο αυτή τη στιγμή, απάντησε: «Ανθρωπιά».

«Αυτό που χρειαζόμαστε είναι κατάπαυση του πυρός, αυτό που χρειαζόμαστε είναι ειρήνη, αυτό που χρειαζόμαστε είναι ελευθερία», είπε χαρακτηριστικά.