Κατάργηση, στην πράξη, της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ» προωθεί έως τον Μάρτιο η Ευρωπαϊκή Ενωση, υπό το βάρος της βαθιάς κρίσης που προκάλεσε το προσφυγικό.

Σύμφωνα με τους Financial Times, οι Βρυξέλλες ετοιμάζονται να άρουν την πρόβλεψη της συνθήκης η οποία ορίζει ότι η πρώτη χώρα που εισέρχεται ο πρόσφυγας στην ΕΕ είναι υπεύθυνη για την αίτηση ασύλου, «ακολουθώντας πιο ριζοσπαστική πολιτική και μεταφέροντας το βάρος από το Νότιο τμήμα της ένωσης στο πλουσιότερο Βόρειο».

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η οποία μιλά για «νίκη του ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι» και επισημαίνει ότι η Ιταλία και η Ελλάδα είναι οι χώρες που δέχονται το μεγαλύτερο βάρος με βάση τις προβλέψεις της συνθήκης, γράφει ότι οι αλλαγές θα γίνουν τον Μάρτιο.

Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καταλήξει ότι ο κανόνας – που είναι μέρος των ρυθμίσεων της συνθήκης του Δουβλίνου – είναι «ξεπερασμένος» και «άδικος» και θα εγκαταλειφθεί σε πρόταση που θα αποκαλυφθεί τον Μάρτιο, σύμφωνα με αξιωματούχους που έχουν ενημερωθεί για το περιεχόμενο.

«Η κίνηση αυτή θα αναγκάσει ορισμένα μέλη της Ε.Ε. όπως η Βρετανία να υποδεχτούν πολλούς περισσότερους πρόσφυγες, καθώς θα γίνει πιο δύσκολο να τους στείλει πίσω σε γειτονικές χώρες», αναφέρεται στο δημοσίευμα και προστίθεται: «Επιπλέον, μπορεί να αυξήσει την πίεση σε μέλη της Ε.Ε. να στηρίξουν ένα επίσημο σύστημα ποσοστώσεων και κοινά δικαιώματα ασύλου και διαδικασίες για τον καταμερισμό των βαρών στην Ενωση».

Η αλλαγή των κανόνων για το ποιος είναι υπεύθυνος για τους πρόσφυγες «θα σηματοδοτήσει μια νίκη για τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι», επισημαίνουν οι Financial Times « ο οποίος έχει κατ΄ επανάληψη τονίσει ότι ο νόμος είναι άδικος και πως τα υπόλοιπα κράτη – μέλη πρέπει να πράξουν περισσότερα για να βοηθήσουν με την προσφυγική κρίση».

Οι συζητήσεις για το τι θα πρέπει να διαδεχθεί τους τρέχοντες κανόνες δε θα ολοκληρωθούν έως τον Μάρτιο, σύμφωνα με αξιωματούχους που γνωρίζουν το θέμα. Οι πιθανές αλλαγές, ωστόσο, φέρονται να περιλαμβάνουν ένα μόνιμο μηχανισμό μετεγκατάστασης, ο οποίος θα διαιρεί τους αιτούντες άσυλο στις χώρες της Ε.Ε. βάση συγκεκριμένων κριτηρίων, όπως το ΑΕΠ και το μέγεθος του πληθυσμού.