Πλήθος κόσμου επισκέφθηκε την έκθεση έργων τέχνης των κρατουμένων του Γκουαντάναμο, που οργάνωσε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου αυτή την εβδομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

«Θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο μου τον Μανσούρ, έναν πολύ θαρραλέο άνθρωπο, που ήταν φυλακισμένος στο Γκουαντάναμο για 15 χρόνια και είναι και ο επιμελητής αυτής της έκθεσης», δήλωσε ο Στ. Κούλογλου κατά τα εγκαίνια της έκθεσης, σημειώνοντας ότι «ένας από τους λόγους που οργανώνω αυτή την έκθεση στο Ευρωκοινοβούλιο είναι για να θυμίσω ότι το Γκουαντάναμο είναι ακόμη ανοιχτό. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους τριγύρω δεν ξέρουν ότι τ είναι ακόμα ανοιχτό. Θεωρούν ότι κάποια στιγμή έκλεισε, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το Γκουαντάναμο είναι σε λειτουργία. Αυτή τη στιγμή, 30 φυλακισμένοι είναι εκεί, 16 εκ των οποίων έχουν αθωωθεί, και μπορούν να φύγουν, αλλά δεν ξέρουν που να πάνε».

Ο Μανσούρ Ανταϊφί, παίρνοντας τον λόγο τραγούδησε ένα τραγούδι με το οποίο καλωσόριζαν οι κρατούμενοι τους νεοφερμένους στη φυλακή. Κατόπιν εξήγησε τις συνθήκες ζωής στο Γκουαντάναμο, τις «οποίες προσπαθούσαμε να κάνουμε όπως πριν τη φυλακή. Φτάσαμε 800 άντρες και ένα παιδί εκεί, από 15 εθνικότητες και μιλούσαμε πάνω από 20 διαφορετικές γλώσσες. Όμως σιγά-σιγά βρήκαμε κώδικα επικοινωνίας και αρχίσαμε να ανταλλάσσουμε πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Συχνά τραγουδούσαμε και χορεύαμε, αλλά μας τιμωρούσαν για αυτό, γιατί απαγορευόταν. Όμως, μια φορά την εβδομάδα το κάναμε, γιατί μας έκανε να “ξεφεύγουμε” από τη φυλακή».

Η δικηγόρος Αλκά Παντάνι εκπροσωπεί κρατουμένους του Γκουαντάναμο. Εξήγησε ότι η νομική εκπροσώπηση είναι δυο κατευθύνσεων: «Η μια όψη είναι να προσπαθούμε να πείσουμε ότι οι άνθρωποι, που εκπροσωπούμε είναι αθώοι και να πετύχουμε την απελευθέρωση τους. Η άλλη όψη, είναι εκείνοι -λίγοι στον αριθμό- που τους έχουν πράγματι απαγγελθεί κατηγορίες και αντιμετωπίζουν δίκη – εάν ποτέ τελικά δικαστούν από κάποια στρατιωτική επιτροπή».

Τέλος, η καθηγήτρια Τέχνης του Πανεπιστημίου Σίτι της Νέας Υόρκης, Έριν Τόμσον, εξήγησε ότι τα έργα που εκτίθενται ξεκίνησαν να γίνονται το 2007. «Θα παρατηρήσει κανείς απλά υλικά, όπως νερομπογιές και κηρομπογιές. Αυτό γιατί δεν επιτρέπονταν οι κρατούμενοι να έχουν πρόσβαση παρά σε μόνο μη τοξικά υλικά. Επίσης ενώ κανείς περιμένει να δει απεικονίσεις προσώπων συγκρατουμένων ή συνθηκών κράτησης, είναι εντυπωσιακό ότι βλέπει τοπία και λουλούδια».