*Των Hasti Amiri, Noushin Jafari, Raha Asgarizadeh, Sepideh Qalyan, Nargess Mohammadi, Alieh Motlebzadeh, Bahareh Hedayat

Σε άρθρο που δημοσιεύεται στη γαλλική εφημερίδα Liberation, επτά γυναίκες κρατούμενες στη φυλακή Evin της Τεχεράνης -μεταξύ των οποίων και η διακεκριμένη δικηγόρος Nargess Mohammadi, που δημοσίευσε την παρακάτω επιστολή στα περσικά στον λογαριασμό της στο Instagram- περιγράφουν τα ψυχολογικά βασανιστήρια που υφίστανται και κάνουν έκκληση στη διεθνή κοινή γνώμη σχετικά με τις εκτελέσεις.

Η θανατική ποινή αποτελεί μια από τις πιο κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού στερεί το δικαίωμα στη ζωή. Πρόσφατα γίναμε και πάλι μάρτυρες της εκτέλεσης αρκετών νεαρών διαδηλωτών, ενώ υπάρχουν και άλλοι που εξακολουθούν να κινδυνεύουν να εκτελεστούν.

Εμείς, οι γυναίκες πολιτικές κρατούμενες, βρισκόμαστε σε μια φυλακή όπου πολλές από τις συγκρατούμενές μας ζουν στη σκιά των θανατικών ποινών και της απειλής του θανάτου. Μεταξύ αυτών είναι η Sepideh Kashani και η Niloufar Bayani, δύο περιβαλλοντικές ακτιβίστριες, που χαίρουν της εκτίμησης των Ιρανών για το έργο τους στη προστασία του περιβάλλοντος και του πλανήτη μας. Πριν από πέντε χρόνια συνελήφθησαν μετά από σκευωρία των Φρουρών της Επανάστασης.

Επί δύο χρόνια υπέστησαν ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια σε κελιά απομόνωσης στην πτέρυγα ασφαλείας για να ομολογήσουν όσα δεν είχαν κάνει έτσι ώστε οι ανακριτές να αιτιολογήσουν την εκτέλεσή τους. Μια από τις πιο διεστραμμένες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι Φρουροί της Επανάστασης για να αποσπάσουν ομολογίες είναι να βάζουν τους κρατούμενους να σκηνοθετούν την εκτέλεσή τους. Το να απειλείσαι με θάνατο στη μοναξιά ενός κελιού δεν απέχει πολύ από μια πραγματική εκτέλεση. Η Sepideh Kashani και η Niloufar Bayani, καθώς και άλλες ακτιβίστριες για την προστασία του περιβάλλοντος, έχουν οδηγηθεί στη δικαιοσύνη κάτω από τέτοιες συνθήκες και έχουν κατηγορηθεί για κατασκοπεία χωρίς καμία νομική απόδειξη. Επίσης, κατηγορήθηκαν και για «διαφθορά επί της γης» [την πιο σοβαρή κατηγορία του ιρανικού ποινικού κώδικα που συνήθως επισύρει τη θανατική ποινή].

Άλλη μία από τις συγκρατούμενες μας, η Maryam Haj Hosseini, γνωστή επιστήμονας στη χώρα, φυλακίστηκε για 412 ημέρες σε ασφαλή χώρο του υπουργείου Άμυνας μακριά από την Τεχεράνη (σε κάποια ορεινή περιοχή) και απειλούνταν καθημερινά με εκτέλεση. Κατηγορήθηκε για «διαφθορά επί της γης».

Η Mahahvash Shahriari και η Fariba Kamalabadi (και οι δύο Μπαχάι, μια διωκόμενη θρησκευτική μειονότητα στο Ιράν) κρατούνται σε απομόνωση επί πολλούς μήνες και υφίστανται έντονη ψυχολογική και σωματική πίεση. Από τότε που συνελήφθησαν, λόγω των πεποιθήσεών τους, απειλούνται με θάνατο για «διαφθορά επί της γης» και κατασκοπεία. Κατά την τελευταία τους σύλληψη, οι ανακριτές τους κατέστησαν σαφές ότι το υπουργείο Πληροφοριών επιδίωκε τον απαγχονισμό επτά Μπαχάι.

Η Zeinab Jalalian (ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των κούρδων γυναικών στο Ιράν) βασανίστηκε ψυχικά και σωματικά προκειμένου να ομολογήσει ότι συμμετείχε σε ένοπλο αγώνα, κάτι που δεν αποδέχτηκε ποτέ. Η Shirin Alam Holi, μια κούρδισα ακτιβίστρια, υποβλήθηκε στις ίδιες μεθόδους ανάκρισης, ενώ η βιαιότητα του δικαστικού συστήματος οδήγησε στην εκτέλεσή της.

Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το βάθος της οδύνης και του πόνου που έχουν υποστεί, αλλά έχουμε καθήκον να καταγγείλουμε τις εκτελέσεις και αυτή τη διαδικασία κατά την οποία οι γυναίκες απειλούνται με θάνατο στη μοναξιά των κελιών τους.

Εμείς, οι πολιτικές κρατούμενες του γυναικείου τμήματος της φυλακής Evin, αποφασίσαμε να δηλώσουμε την στήριξή μας σε αυτές τις περιβαλλοντικές ακτιβίστριες που κρατούνται εδώ και πέντε χρόνια και να ζητήσουμε την υποστήριξη των διεθνών οργανισμών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, των αγωνιστών για την ελευθερία καθώς και της κοινής γνώμης για την απελευθέρωσή τους.

Στο πλαίσιο αυτό τονίζουμε τη σημασία της αφήγησης στην καταγραφή ιστορικών γεγονότων. Η αποκάλυψη της αλήθειας για τα βασανιστήρια είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν οι ανθρώπινες τραγωδίες. Για αυτό υποστηρίζουμε και επιβραβεύουμε την πράξη κρατουμένων όπως της Sepideh Kashani και της Nilofar Bayani, που αφηγήθηκαν εγκλήματα και την καταστολή στα σκοτεινά δωμάτια των ανακριτικών γραφείων, συμβάλλοντας στην ευαισθητοποίηση του κοινού.

Δηλώνουμε ότι απορρίπτουμε τη θανατική ποινή, τη στέρηση του δικαιώματος στη ζωή και όλες τις μορφές σωματικών και ψυχολογικών βασανιστηρίων και καλούμε τη διεθνή κοινή γνώμη σε συνεχή αγώνα για να σταματήσει η θανατική καταδίκη των διαδηλωτών.

Υπογράφοντες:

• Η Hasti Amiri είναι φοιτήτρια και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συνελήφθη μετά τη διοργάνωση φοιτητικής διαδήλωσης στις 8 Μαρτίου 2022 και καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους για «προπαγάνδα κατά του συστήματος», κυρίως για τη στάση της κατά της θανατικής ποινής.
• Ο Noushin Jafari είναι φωτογράφος και δημοσιογράφος, ο οποίος καταδικάστηκε το 2019 σε πέντε χρόνια φυλάκισης για «προσβολή του Ισλάμ» και «προπαγάνδα κατά του συστήματος».
• Η Raha Asgarizadeh είναι φωτογράφος, δημοσιογράφος και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία καταδικάστηκε το 2022 σε διετή φυλάκιση για «συνωμοσία κατά της εθνικής ασφάλειας».
• Η Sepideh Qalyan είναι ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα. Καταδικάστηκε το 2020 σε πέντε χρόνια φυλάκιση για «συνωμοσία κατά της εθνικής ασφάλειας».
• Η Nargess Mohammadi είναι δικηγόρος, ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και αντιπρόεδρος του Defenders of Human Rights Center, (Kέντρου Υπεράσπισης  των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), του οποίου ηγείται η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Shirin Ebadi. Το 2016 καταδικάστηκε εκ νέου σε 16 χρόνια φυλάκισης για την ίδρυση και διεύθυνση «ενός κινήματος για τα ανθρώπινα δικαιώματα που υποστηρίζει την κατάργηση της θανατικής ποινής».
• Η Alieh Motallebzadeh είναι φωτογράφος, δημοσιογράφος και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, καθώς και αντιπρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση του Ελευθεροτυπίας στο Ιράν. Καταδικάστηκε το 2020 σε τριετή φυλάκιση για «συνωμοσία κατά της εθνικής ασφάλειας».
• Η Bahareh Hedayat είναι ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. Έχει εργαστεί στην εκστρατεία «Ένα εκατομμύριο υπογραφές» για την αλλαγή των νόμων που επιβάλλουν διακρίσεις σε βάρος των γυναικών στο Ιράν. Έχει φυλακιστεί για επτά χρόνια από το 2009 ενώ καταδικάστηκε εκ νέου το 2020 σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης.

«Εμείς οι γυναίκες πολιτικές κρατούμενες βρισκόμαστε σε μια φυλακή όπου πολλές από τις συγκρατούμενές μας ζουν στη σκιά των θανατικών ποινών και της απειλής του θανάτου» γράφει η δικηγόρος Nargess Mohammadi  από το κελί της στο Evin. (Λογαριασμός Twitter@LettresTeheran)