Στην επιφάνεια της Γης βγήκε και ο τελευταίος από τους 33 μεταλλωρύχους που είχαν εγκλωβιστεί στα έγκατα του ορυχείου Σαν Χοσέ, στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, από τις 5 Αυγούστου. Τελευταίος βγήκε από τη στοά βάθους περίπου 700 μέτρων ο 54χρονος Luis Urzua, ο άνθρωπος που καθοδηγούσε τους εργαζόμενους στη διάρκεια της παραμονής τους, επί 69 ημέρες, στην υπόγεια στοά.

Ο τελευταίος μεταλλωρύχος έγινε δεκτός στην επιφάνεια της Γης με τραγούδια και ζητωκραυγές, ενώ τον περίμενε η οικογένειά του και ο πρόεδρος της χώρας, Σεμπαστιάν Πινέρα. Στη συνέχεια ανελκύσθηκαν οι έξι διασώστες που κατέβηκαν στο ορυχείο για να προετοιμάσουν τους μεταλλωρύχους για την επιχείρηση απεγκλωβισμού.

Είχε προηγηθεί ο 29χρονος Ariel Ticona Llanes, τον οποίο υποδέχθηκε η σύζυγός του, Μαργαρίτα που γέννησε κατά τη διάρκεια της απουσίας του το τρίτο τους παιδί, την Esperanza (Ελπίδα).

Ο 24χρονος ηλεκτρολόγος Pedro Cortez ήταν ο 31ος που απεγκλωβίστηκε.

Τριακοστός βγήκε στην επιφάνεια της Γης ο 40χρονος Raúl Bustos, ο οποίος είχε πάει στα ορυχεία για να ξαναφτιάξει τη ζωή του μετά τον σεισμό στη Χιλή τον περασμένο Φεβρουάριο.

Οι μεταλλωρύχοι μεταφέρθηκαν όλοι σε νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκαν σοβαρές μολύνσεις στα δόντια τους ενώ κάποιοι έχουν και προβλήματα όρασης. Ένας διαγνώστηκε με πνευμονία αλλά η κατάστασή του δεν χαρακτηρίζεται σοβαρή. Όπως είπε ο υπουργός Υγείας της χώρας, όλοι είναι πολύ καλύτερα απ’ ότι αναμενόταν, μετά από 69 ημέρες στα έγκατα της Γης.

Χρειάστηκαν λιγότερες από 24 ώρες με τη χρήση της ειδικής κάψουλας Φοίνιξ, που κινούνταν με συρματόσχοινα και είχε ροδάκια στα πλάγια για να απορροφώνται οι κραδασμοί, για να διασωθούν οι μεταλλωρύχοι.

Στο μεταξύ, με αφορμή τα γεγονότα αυτά στη Χιλή, η Εθνική Ένωση των Εργαζομένων στα Ορυχεία (NUM) της Νότιας Αφρικής κάλεσε χθες την κυβέρνηση να καταρτίσει νέο νομικό πλαίσιο ώστε οι εταιρίες του τομέα να εφαρμόζουν αυστηρότερα μέτρα εργασιακής ασφάλειας προκειμένου να προλαμβάνονται δυστυχήματα και θάνατοι που θα μπορούσαν να αποφεύγονται.

Το συνδικάτο τόνισε πως η κυβέρνηση οφείλει να παραδειγματιστεί από τα γεγονότα στη Χιλή. Η Νότια Αφρική έχει άσχημο ιστορικό ασφάλειας στα ορυχεία σε σύγκριση με τις βιομηχανικές χώρες, εν μέρει διότι πολλά από τα ορυχεία έχουν στοές που εκτείνονται σε μεγάλα βάθη. Το 2009, τουλάχιστον 165 εργαζόμενοι βρήκαν το θάνατο σε νοτιοαφρικανικά ορυχεία.

Ο πρόεδρος της NUM Σενζένι Ζοκουάνα είπε ότι οι περισσότερες εταιρίες που διαθέτουν ορυχεία δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο να εξασφαλίσουν κέρδη από το να εγγυηθούν την ασφάλεια των εργαζομένων. «Όταν εργαζόμενοι στα ορυχεία πεθαίνουν ακόμα κι όταν αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί θεωρούμε ότι υπάρχει έλλειψη θέλησης από την πλευρά της εργοδοσίας. Η δυνατότητα και τα μέσα [για καλύτερη ασφάλεια] υπάρχουν, αλλά για να χρησιμοποιηθούν χρειαζόμαστε ένα όργανο [νόμο] από την κυβέρνηση που θα το διασφαλίζει», είπε ο Ζοκουάνα.

Η Νότια Αφρική είναι η μεγαλύτερη παραγωγός λευκόχρυσου στον κόσμο και η τέταρτη μεγαλύτερη παραγωγός χρυσού.Ο Ζοκουάνα κάλεσε επίσης τη βιομηχανία των ορυχείων και την κυβέρνηση να επικεντρωθούν στον χρονικό ορίζοντα της έναρξης λειτουργίας μιας κρατικής επιχείρησης ορυχείων αντί να συνεχίζουν τις αντεγκλήσεις σχετικά με την εθνικοποίηση των ορυχείων. «Φοβούμαστε ότι το κράτος χρησιμοποιείται για την διάσωση [μέσω εθνικοποιήσεων] ορισμένων ανθρώπων”, που είχαν αγοράσει ορυχεία αλλά δεν μπόρεσαν να τα λειτουργήσουν με επιτυχία, είπε. “Πιστεύουμε ότι χρειάζεται ένας νηφάλιος διάλογος».