Tώρα που έσβησαν τα φώτα από την ισχυρή εικόνα της επίσκεψης Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον – κόκκινο χαλί υποδοχής από το ζεύγος Μπάϊντεν στον Λευκό Οίκο, φορτισμένη πολιτικά/συναισθηματικά ομιλία σε Βουλή και Γερουσία στο Κογκρέσο, με επίδοση σημαίας από το Μπακχμουτ με τις υπογραφές στρατιωτών και ανταλλαγή ασπασμών με την Νάνσυ Πελόζι, αναγγελία για αποστολή πυραύλων Patriot στην Ουκρανία – είναι ίσως καιρός για μια ρεαλιστικότερη εκτίμηση του μακρότερου ορίζοντα του μηνύματος των ΗΠΑ.

Να το πούμε ωμά: διόλου απίθανο – μάλιστα πολύ πιθανό – το μήνυμα να ήταν μια ενθάρρυνση (δηλαδή πίεση, αλλ’ ας μην λέμε κακά λόγια) προς την Ουκρανία και τον δίκην Ουϊνστον Τσώρτσιλ προβαλλόμενο Βολοντίμηρ Ζελένσκι (δεν είναι δική μας η ιστορική ακρισία: φιλοξενήθηκε πολύ, στα Αμερικανικά ήδη μήντια) να αρχίσει να συμβιβάζεται με την λήξη του πολέμου, δηλαδή της αποεπιταχυνόμενης Δυτικής στήριξης, δηλαδή με συμβιβαστική διέξοδο. Ήδη το γεγονός ότι το διαβόητο «3 σενάρια για την λήξη του πολέμου στην Ουκρανία» επανήλθαν – από ECONOMIST μέχρις Washington Post, τις ώρες παρουσίας Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον – δηλαδή είτε πλήρης απόσυρση των Ρωσικών στρατευμάτων, είτε απόσυρση από το Ντονμπάς αλλ’ όχι και την Κριμαία, είτε διατήρηση Κριμαίας και μέρους του Ντονμπάς, όλα όμως τα ενδεχόμενα με συνθήκη ειρήνης και συμφωνίες ανοικοδόμησης, δείχνει ότι η άνευ όρων και προϋποθέσεων στήριξη της Δύσης (δηλαδή των ΗΠΑ και των διαφοροποιημένα προσερχομένων στην στήριξη του Κιέβου χωρών) και όρια έχει και προϋποθέσεις.

Δείτε: θερμά λόγια για στις δυνατότητες των ΜΙΜ-104 Patriot της Raytheon που «ξεκλείδωσαν» με το νέο πακέτο βοηθείας των ΗΠΑ. Μια πυροβολαρχία θα αποσταλεί, δηλαδή έως 16 βλήματα με την περίπλοκη υποστήριξη ραντάρ, κέντρου εκτόξευσης-στόχευσης κοκ. Εξαιρετική ιδέα , μας εξηγούν, για την άμυνα μιας καίριας εγκατάστασης, ή κάποιων στρατηγικών στόχων π.χ. γύρω από το Κίεβο έναντι εισερχομένων πυραύλων ή/και drones. Αλλά… 16 βλήματα, στην πυροβολαρχία για 16 εισερχόμενους στόχους, συν ο κάθε Patriot κοστίζει κάτι μεταξύ 1 και 4 εκατομμυρίων δολαρίων, την στιγμή που τα ιρανικά drones που έχουν προκαλέσει τις καίριες ζημιές στο σύστημα ηλεκτροδότησης της Ουκρανίας έρχονται στις 30-50.000 δολάρια έκαστο.

Πάμε όμως και σ’ ένα άλλο μέγεθος που ακούστηκε αυτές τις ημέρες: νέο πακέτο βοήθεια 1,85 δις δολαρίων εγκρίνεται για την Ουκρανία με τις περίπλοκες Αμερικανικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Ας αρχίσουμε να συγκρίνουμε: μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου, το σύνολο της Αμερικανικής βοήθειας προς Ουκρανία – ανθρωπιστικής, χρηματοπιστωτικής και στρατιωτικής – διαμορφώθηκε γύρω στα 48 δις δολάρια. Τα 12,7 δις ήταν «σκληρή» εξοπλιστική βοήθεια, συν 8,9 δις σε εκπαίδευση, logistics κλπ. που συνδέονται με εξοπλισμούς. Α, ναι, και 50 δις δολάρια (πρόσθετα, να υποθέσει κανείς…) διεκδίκησε από βήματος του Κογκρέσου ο Βολοντίμηρ Ζελένσκι, εξηγώντας ότι θα πρόκειται για «επένδυση στην ειρήνη».

Όπως και αν έχει το πράγμα, τα τωρινά 1,85 δις βοήθειας των ΗΠΑ μάλλον αποκλιμάκωση δείχνουν… (Αν, δε θυμηθεί κανείς ότι αυτές τις εβδομάδες επιχειρείται η ψήφιση γιγαντιαίου προϋπολογισμού 1,7 ΤΡΙΣεκατομμυρίων, για ευρύτατο αριθμό προγραμμάτων και συνέχιση λειτουργίας του ίδιου του κρατικού μηχανισμού των ΗΠΑ – βλέπετε… ο έλεγχος της Βουλής των Αντιπροσώπων περνάει στους Ρεπουμπλικανούς, που έχουν άλλη εντελώς πολιτική ατζέντα – τότε βλέπει ότι το μέγεθος της εφεξής στήριξης προς Ουκρανία είναι αναντίστοιχο με τα λόγια).

Εδώ που τα λέμε, πάντως, όλη συζήτηση περί Δυτικής βοήθειας προς την Ουκρανία ώστε να αναβαθμίσει την άμυνά της κατά της Ρωσίας, έχει ξεκινήσει να παίρνει μια τροπή που δημιουργεί– κατά τα φαινόμενα – ανησυχία στην ίδια την Ουάσιγκτον. Έτσι, ο Ira Strauss του Atlantic Council δεν δίσταζε να καταγράψει το «η Ουκρανία έχει το νομικό δικαίωμα να επιφέρει πλήγματα [στην Ρωσία – to strike back]» ενώ Νατοϊκός Αμερικανός (απόστρατος, βέβαια) στρατηγός υπεστήριξε πιο ωμά στην Bild «η Ουκρανία πρέπει να είναι σε θέση να φέρει τον πόλεμο στην Ρωσία».

Πλην όμως, όταν προ ημέρων είχαν υπάρξει Ουκρανικά πλήγματα μέσα στο Ρωσικό έδαφος (σε βάση στο Κουρσκ και το Σαζράτοφ, μέχρι και 300 χιλιόμετρα μέσα από τα σύνορα), οι ΗΠΑ έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν είχαν ανάμειξη (όπως ισχυρίστηκε η Ρωσία), ενώ ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γιενς Στόλτεμπεργκ, μιλώντας στους F.T./στο Global Boardoom, επέμενε στην αμυντική, σαφώς αμυντική διάσταση της βοήθειας που παρέχεται στην Ουκρανία.

Εν τω μεταξύ, ο φίλος μας Εμμανουέλ Μακρόν – φίλος μέχρις ότου οι Renew Europe στο EυρωKοινοβούλιο κατέγραψαν τις Ελληνικές «επισυνδέσεις»!… –  αλλά και Όλαφ Σολτς δημοσίως εξηγούσαν ότι οι επαφές με τη Μόσχα δε θα πρέπει να χαθούν, συν ότι μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία θα χρειαστεί να ξαναχτιστούν οι σχέσεις. Οπότε…

…Οπότε, ανεξαρτήτως αν υπήρξε, υπάρχει, η θα υπάρξει στο μέλλον, αληθινή σκέψη στην Αθήνα να σταλούν οι κακότυχοι S-300 στην Ουκρανία (το ρωσικό ξαδερφάκι των Patriot, από τους οποίους, μην ξεχνούμε, έχουμε παραχωρήσει δανεικούς μία πυροβολαρχία για την προστασία της πόλεως Γιάνμπου στις Σαουδική Αραβία…) ίσως θα ήταν χρήσιμο υπερενθουσιασμοί του τύπου «We are at war with Russia» (Κυριάκος Μητσοτάκης στο Bloomberg) να μην πάνε τα πράγματα πιο πέρα απ’ όσο οδηγούνται και από τον ίδιο τον σκληρό πυρήνα της «Δύσης» .