Σε λάθος εκτίμηση σχετικά με την ελληνική οικονομία οδηγήθηκε το ΙΟΒΕ, εξαιτίας της γενίκευσης των συμπερασμάτων της μελέτης του, σύμφωνα με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.

Σύμφωνα με το ΤΕΕ, στην αγωνία να υπάρξει επικοινωνιακή στήριξη των σκληρών μέτρων που είτε επιβάλλονται με την επίκληση του Μνημονίου, είτε εξ’ αφορμής αυτού, επαναλαμβάνεται η λογική των λανθασμένων στατιστικών στοιχείων, έστω και αν πρόκειται εδώ για πρόγνωση. «Γενικότερα, δεν είναι δυνατόν να πιστεύουν κάποιοι ότι θα οδηγηθούμε σε θετικά αποτελέσματα, τραβώντας στα άκρα, ουσιαστικά, την ίδια πολιτική η οποία μας οδήγησε στην ιστορική κρίση την οποία βιώνει η χώρα» αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.

«Είναι αναγκαίο η Κυβέρνηση και τα Ινστιτούτα να κάνουν άμεσα μια επιστημονικής εγκυρότητας αξιολόγηση των πολιτικών και προγραμμάτων που απορρόφησαν πόρους τα τελευταία, τουλάχιστον, δέκα χρόνια, από ΚΠΣ, ΕΣΠΑ, επιδοτήσεις, αναπτυξιακούς νόμους, προγράμματα αυτοδιοίκησης και φορέων ευρύτερου δημόσιου τομέα, ώστε να εντοπισθούν οι αστοχίες και να μην επαναληφθούν στο εξής» υπογραμμίζει το Επιμελητήριο.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, το Μνημόνιο αποτελεί: α) Ένα αναγκαίο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ανάταξης της ελληνικής οικονομίας με συγκεκριμένους στόχους και μέσα πολιτικής. Το πρόγραμμα αυτό καλύπτει τέσσερις τομείς, αντιμετωπίζοντας τα αντίστοιχα προβλήματα: δημοσιονομικό, ασφαλιστικό, ανταγωνιστικότητα, ευστάθεια χρηματοπιστωτικού συστήματος, β) Προϋπόθεση για την εκταμίευση του διαθέσιμου ποσού έκτακτης βοήθειας των 110 δισ. ευρώ, σε μια περίοδο που οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές είναι ερμητικά κλειστές για την Ελλάδα.

Το Ινστιτούτο περιγράφει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ως εξής: :Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στη σημερινή εξαιρετικά δυσάρεστη κατάσταση ως αποτέλεσμα (α) της διόγκωσης του μη παραγωγικού δημόσιου τομέα εις βάρος του ιδιωτικού, (β) της καταστρατήγησης κάθε έννοιας ανταγωνισμού, αξιολόγησης και παροχής κινήτρων για βέλτιστη απόδοση εντός των ποικίλων δραστηριοτήτων του δημόσιου τομέα, (γ) της επιβολής αναρίθμητων περιορισμών στην επιχειρηματικότητα (κλειστά επαγγέλματα, ωράρια λειτουργίας, υποχρεωτικά ποσοστά κέρδους, πολύπλοκες διαδικασίες αδειοδότησης, ρυθμίσεις και κανονισμοί αναχρονιστικού περιεχομένου), (δ) της δημιουργίας ενός θνησιγενούς και κοινωνικά άδικου ασφαλιστικού συστήματος, κυρίως όμως (ε) ως αποτέλεσμα της πλήρους απώλειας ελέγχου των δαπανών και των εσόδων του προϋπολογισμού από το 2007 έως το 2009.