Έβγαλαν στον ΣΥΡΙΖΑ τον Σωκράτη. Ήπιος πολιτικός, γράφουν. Έτσι λέγεται τώρα ο ανέμπνευστος. Του σωλήνα, που λέγαμε στις μέρες μας. Που εμείς οι σοσιαλίστριες όταν λέμε Σωκράτη έναν έχουμε στο μυαλό μας, ναι, αυτόν. Από την εποχή της Κουίντας τον θυμάμαι, μικρό κορίτσι ήμουν τότε. Που τον φέραμε από το Βουκουρέστι, του κλείσαμε και τον φάκελο της Στάζι και τον κάναμε σοβαρό επιχειρηματία. Για να μας γυρίσει ο γιος του την πλάτη και να πάει να εκλεγεί με τους άλλους. Νόμιζε ότι θα μοιάσει στον παππού του. Δεν πρόκοψε στην πολιτική, αλλά τουλάχιστον παντρεύτηκε, που τον είχα έγνοια. Μπορεί να μας γύρισε την πλάτη, αλλά τον ξέρω από μωρό παιδί, του είχε αδυναμία ο Άκης. Θυμήθηκα τα παλιά και συγκινήθηκα. Τότε που ο σοσιαλισμός ανεβοκατέβαζε επιχειρηματίες. Όχι τώρα που οι επιχειρηματίες ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και ιδρύουν κόμματα.

Αλλά έχω καλή διάθεση. Εκείνο το πόθεν έσχες με πόδια, ο ιεραπόστολος εξ Αμερικής, μια χαρά την έκανε την δουλίτσα μας. Εδιάβηκαν οι Μήδοι, Θανάση μου, έχασες επεισόδια. Κάτσε εσύ να κυνηγάς τον ναυαρχούκο. Ναυμαχία σε ποτήρι. Εμείς πανηγυρίζουμε. Βρέθηκε ο Πρόεδρος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έλα ΠΑΣΟΚ στη θέση σου, δηλαδή. Είμαστε έτοιμες για την παλινόρθωση του σοσιαλισμού. Ήδη καταρτίζω λίστα προγραφών.

Επειδή μου αρέσει να ζω από κοντά την πτώση των Μητσοτάκηδων, πήρα τηλέφωνο την φίλη μου την Τέρψη, παλιά αχαϊκή οικογένεια, και τραβήξαμε για την Πάτρα. Εγώ τον Κωστάκη τον ξέρω από τον τρίτο μου σύζυγο. Εκτιμούσαν και οι δύο τα μπριζολάκια του Λεωνίδα και τις πίτες του Μικέ. Τα καρφιά του ήχησαν όπως τα Κάρμινα Μπουράνα στις ιστορικές συγκεντρώσεις του Ανδρέα. Κάναμε και μια βόλτα στη Γούναρη μετά με την Τέρψη, να θυμηθούμε τα παλιά μας. Να ξανανιώσουμε. Μύριζε σοσιαλισμό όλος ο Πατραϊκός.

Πάμε πακέτο. Ναι, ναι, έτσι, όπως το διαβάζετε. Πακέτο έστειλε η Βίκυ στην Αγνοούμενη για να εμφανιστεί. Συναντήθηκαν σου λέει και οι δύο τους, πακέτο με την GD με τα χρυσά μαλλιά, στο πάνελ της Philoxenia. Εκεί που δειγματίζουν κουτάλια, στρώματα και ντουζιέρες. Αλλά θα το πιστέψετε. Ζήλεψαν οι άλλες ΓΔ. Μαθαίνω ότι η ανύμφευτος θυγάτηρ ετοιμάζεται να παραστεί στο Bridal Expo στο Ζάππειο αυτό το σαββατοκύριακο. Μετά το γάμο της παστρικοθοδώρας, λέει να διευρύνει τους ορίζοντες του μουσείου-ταβέρνας και θέλει ιδέες. Εμείς οι σοσιαλιστές αγαπάμε τα λαϊκά πανηγύρια. Και τις ζωοπανήγυρεις. Σε τέτοια νομίζει ότι πάει η θυγάτηρ. Έκανε την εμφάνισή της σε διεθνές συνέδριο. Όχι για να κάνει ανακοίνωση καλέ, τι λέτε; Μπλόκαρε τρία τραπέζια του κέτεριγκ. Τάκλιν και κεφτεδάκι. Παίρνει και τάπερ.

Η Αριάδνη θα προτιμήσει την Agrotica. Είναι βλέπεις από το πράσινο νησί και θέλει να κάνει αφιέρωμα στην ελιά. Μέχρι και guest στη Γη της Ελιάς σκέφτεται για να δείξει ότι κινείται το μαγαζί. Εδώ που τα λέμε, δικό της μαγαζί είναι, ό,τι θέλει κάνει. Έβαλε στην άκρη τον πρόεδρο με τα κρίνα και άρχισε τα γνωστά της ανακατέματα. Πόσοι βρέθηκαν εκεί στο Φάληρο; Δώστε 4 να έχουμε. Δικοί μου είναι, ό,τι θέλω τους κάνω. Τι θα πει τι σχέση έχουν οι νεκροί με τη μεγαλόνησο; Λίγη φαντασία χρειάζεται. Τι σχέση έχει η προίκα με την πίκρα; Η Πάργα με την Πράγα; Η Κική με την Κοκό; Ζήλεψε την άλλη, που διορθώνει τον Αϊνστάιν, και είπε να συμπληρώσει την θεωρία της σχετικότητας. Όλα είναι σχετικά. Μεταξύ τους. Το πιάσατε τώρα;

Το πετράδι του στέμματος δεν χρειάζεται να τρέχει σε εκθέσεις και άλλα φόρα, κάθεται και η τύχη της δουλεύει. Ούτε έκθεση για τα ζώα, ούτε διαλέξεις με δέκα ακροατές, ούτε συνέδρια. Πουθενά δεν εμφανίζεται. Λανσάρει το χαμόγελο της επιτυχίας -ή της αφασίας, όπως το βλέπει ο καθείς. Τελικά κορίτσια, τι θα γίνει με την αλλαγή προέδρου στο Μουσείο to be γιαπί; Θα την ανακοινώσετε; Ή σας χάλασε που το είπα πρώτη εγώ; 

Τώρα που το θυμήθηκα, βρε κορίτσια, έχω μάθει και κάτι άλλα πράγματα για αυτήν που μας το παίζει ειδήμων στην «ανάπτυξη» και στην «αγορά». Την οικονόμο καλέ. Που δεν ξέρει πού παν τα τέσσερα. Διαμάντι να της δώσεις θα το πουλήσει για γκαζοντενεκέ. Τη μίζα θα τη βγάλει όμως.

Άπατα σου λέει πήγαν τα VIP hours στην Ακρόπολη. Γίναν δεν γίναν 10 πριβέ. Και τι ήταν αυτά που έλεγε η συμμαθήτρια, ότι κάποιοι τα ζητούσαν διακαώς; Που κάναν ουρές για ηλιοβασίλεμα στον ιερό βράχο; Κάποιοι, άγνωστοι, σαν εκείνη την παλιά διαφήμιση του Impulse. Τζίφος και αυτό. Που να σου δίνουν να διαχειριστείς την Ακρόπολη κι εκεί ακόμη να καταφέρνεις να μπαίνεις μέσα, θέλει μεγάλη τέχνη. Μαεστρία. Πού να σου εμπιστεύονταν να διοικήσεις και περίπτερο δηλαδή…

Τελικά μόνο οι Ινδοί με τις χλαμύδες έκαναν πάταγο. Μεγάλη επιτυχία. 5000 δίσκοι. Ούτε η Βίσση τέτοια επιτυχία, σου λέει. Τι ποιοι Ινδοί βρε κορίτσια; Δεν θυμάστε που ξυπνήσαμε ένα πρωί και είδαμε το Μπόλυγουντ να χει ανέβει Παρθενώνα; Που πήγε η χλαμύδα γόνα; Σαν επίδειξη του Zeus+Dione ένα πράγμα! Δεν θυμάστε που κρυβόταν η Υπουργός να μην την πάρουν τα σκάγια; Έμαθα λοιπόν ότι ακόμη στο συρτάρι της είναι η ΕΔΕ. Γιαβάς γιαβάς, να ξεχαστεί αδέρφια, δεν τιμωρούνται οι φίλοι του συνέταιρου. Νόμος.

Δεν ξενερώνουν όμως, μαθαίνω. Αφού δεν μας άρεσε το Μπόλυγουντ στην Ακρόπολη, ετοιμάζουν μεσαιωνικό λούνα παρκ στη Ρόδο. Αυτό θα αρέσει σίγουρα. Είναι σου λέει και ο άλλος συνέταιρος, ο εκλεκτός περιφερειάρχης, που του αρέσουν αυτά τα αποκριάτικα. Δώστου στολή Μάγιστρου και πάρτου την ψυχή. Και να ναι και Μέγας. Κάνανε και προγραμματική. Τα Κορίτσια για φίλημα θα ωχριούν μπροστά στο υπερθέαμα. Μισοφόρια Περσεφόνης και κυλότες Ασπασίας, που έλεγε και η Ρένα. Προτείνω να κάνουν εγκαίνια με την άμισθη ντυμένη Κολομπίνα και την Υπουργό ντυμένη γκιλοτίνα. Θα σπάσουν ταμεία!

Δεν σας έγραψα για το γκαλά του Κυκλαδικής στο ΜΕΤ στη Νέα Υόρκη γιατί δεν πήγα. Εγώ αυτά τα έχω κόψει γιατί με πειράζουν. Αν το γκαλά δεν έχει μέσα μία Ρίτα, είναι μουσακάς χωρίς μελιτζάνες. Το συγκεκριμένο ήταν εμποροπανήγυρις. Από τότε που πέθανε η Ντόλλη, το χουν κάνει οίκο εμπορίου. Αλλά, μου τηλεφώνησε η φίλη μου η Ροζάν από την Νέα Υόρκη και μου τα είπε όλα. Αυτή πήγε.

Ήταν εκεί όλα τα μπουμπούκια. Ήταν η ανορθόγραφη συνονόματη με το γκέι ζευγάρι που κολλάει παντού. Ο Ορέστης, ο ξάδερφος του Ευκλείδη. Αυτός με τα κόκκινα δάνεια. Η κυρία με τα ξενοδοχεία του κυρίου με την φυλλάδα. Ήταν ο κύριος εμβόλιο. Η Ροζάν μου είπε ότι ήταν σαν θεματική βραδιά Δωδεκάθεο. Όλες φορούσαν κάτι πέπλους, κάτι κιτσαριά χουντικά, όσα έραψε η Δέσποινα Παπαδοπούλου και ξέθαψε η νυν εθνική μοδίστρα. Ζόφος. Η Ροζάν μου είπε ότι πήγε με μία βελούδινη μαύρη Oscar de la Renta και έσκασαν όλες. Ναι, χρυσή μου. Τι να διαλέξεις; Τα τσίτια και τα παρτάλια της άλλης που είναι ικανή να ζητήσει και να ρίξουν σεντόνια στην Ακρόπολη γιατί λαμπυρίζει το μάρμαρο και την ενοχλεί όταν κάθεται στο μπαλκόνι της;

Εγώ πάντοτε προτιμούσα ελληνικά. Ήταν γραμμή του σοσιαλισμού. Όλες τις βέρες Φανουράκης τις πήρα, όλα τα άλλα Bulgari. Για να μπορώ να τις γυρίζω πίσω μαζί με τους γαμπρούς. Αλλά μία με την εθνική μας μοδίστρα, μία με την ξιπασμένη που της χαλάνε όλα την θέα της στην Ακρόπολη, μία με τα κίονας print, δεν έχω άλλη λύση. Ψώνια στη Νέα Υόρκη μέχρι να εθνικοποιήσουμε και πάλι την παραγωγή. Σαν το τσάμικο του Αλιάγα στην Ποντ Αλεξάντρ Τρουά.

Τελικά δεν θα φέρουν τον Νίκο για τα εγκαίνια του Μετρό. Ούτε γλέντι με τον Ρέμο θα κάνουν. Θα προτιμήσουν κάτι πιο λιτό. Και βυζαντινό. Σαν το λογότυπο που μας το πούλησαν για μινιμάλ. Που θα μας πουν τώρα ότι ήταν μινιμάλ ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα -μην το ανοίξω το απίλωτον. Μίλησε κι ο Ταχιάος για τη βυζαντινή ιστορία, που από Βυζαντινό ήξερε μόνο το εστιατόριο στο Χίλτον. Στοίχειωσε κι αυτό. Έμαθα ότι ανακατεύεται και η εθνική μας μοδίστρα στην εργολαβία και φοβάμαι μη μας πέσει στο κεφάλι.

Αλλά για το μετρό σας έλεγα. Κρίμα. Τέτοια καταβόθρα χρημάτων, ένας φοροφυγάς σαν το Ρέμο του ταίριαζε. Είπαν να μην προκαλέσουν. Όσο πέφτουν τα ποσοστά, τόσο θα τρώτε βυζαντινό παρελθόν -αυτό που ξεπάτωσε η Λίνα, ακόμη το ξεπλένουν- και γλυπτά του Παρθενώνα. Αρχές του άλλου μήνα θα πάει ο Κυριάκος στις Λόνδρες.

Ετοιμαστείτε. Έχει λαδώσει ο άλλος, ο εφοπλιστής, όποιον βρήκε μπροστά του να γράφει διθυράμβους για τον κολλητό του. Και ξέρετε πώς είναι οι εγγλέζοι με τα λεφτά. Επιρρεπείς. Έχουν βάλει υπεύθυνο τον Γεραπετρίτη. Αυτός ετοιμάζεται να πουλήσει το Αιγαίο, θα κολλήσει στην κυριότητα των γλυπτών; Θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα δούμε το Ερέχθειο να αποσπάται και να επανατοποθετείται στην Τάιμς Σκουέαρ. Ασθμαίνοντας και η οικονόμος από πίσω να φτιάχνει ιστορίες «μακροχρόνιου δανεισμού» και πόσο καλός και χρήσιμος είναι, για να κάνει τα πικρά γλυκά.

Γλυκά είναι τα ρυζόγαλα στον Βάρσο, χρυσή μου, όχι οι συμφωνίες ανταλλαγής. Που μας περνάτε για αστοιχείωτες. Τρεις συζύγους κληρονόμησα, λες να μην ξέρω από συμβόλαια κυριότητας; Ή νομίζεις πως θα τη γλιτώσεις με τη δημιουργική μετάφραση; Θα σηκωθεί η Μελίνα από τον τάφο της και θα σε κυνηγάει, φτηνιάρα.