Οι φίλες μου πήγαν στο Λονδίνο, να δουν την Oxford Street με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Φυσικά και δεν θα έρθω, είπα στη Ντορέτα που με πήρε τηλέφωνο. Είσαι στα καλά σου; Έχω να πάω στην πορεία του Πολυτεχνείου, έχω να στηρίξω το κίνημα. Τα Selfridges μπορούν να περιμένουν.

Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Αστακομακαρονάδα! Ναι, αυτό είναι το αναβαθμισμένο σύνθημα του κινήματος. Έτσι φέραμε τη χώρα στη μεταπολίτευση, έτσι σηκώνουμε κάθε χρόνο τη σημαία του Πολυτεχνείου. Και πάλι καλά που έπεσε η σημαία στα χέρια μας. Γιατί αν έπεφτε αλλού και μη χειρότερα. Φανταστείτε να ήταν στο ΚΚΕ εσωτερικού. Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Θα την είχε τυλιχτεί χτες το πουλέν από το Γιου Ες Έι για να φλεξάρει. Το πόθεν έσχες με πόδια. Καταλάβατε.

Και εγώ χτες το απόλαυσα. Ξεποδαριάστηκα, αλλά το απόλαυσα. Hogan, χρυσά μου, Hogan. Ξεκίνησα από τα γραφεία μας να πάω στην πορεία. Καλά, μη φανταστείτε, μέχρι τη Σπευσίππου έφτασα, από κει έστριψα για Κολωνάκι, δεν ήμουν για πρεσβεία. Αλλά αν δεν φορούσα τα Hogan δεν θα την είχα βγάλει την διαδρομή. Βροντοφώναξα Free free Palestine, όπως τότε που υποδεχόμασταν τον Αραφάτ. Ωραία χρόνια. Έτσι, είμαστε οι σοσιαλίστριες, βροντοφωνάζουμε και γυμναζόμαστε. Ήρθε η ώρα του σοσιαλισμού.

Εξελίξεις στα μουσεία. Τι σας έλεγα για την Αγνοούμενη την περασμένη βδομάδα, θυμάστε; Ότι όσο και να χτυπάει τον πωπό της δεν κατεβαίνει στα αίθρια κλίματα. Αμετακίνητο το πετράδι του στέμματος. Ε, κάτι ξέρω και τα έγραφα. Πετράδι, πρόεδροι και αντιπρόεδροι 2-0. Λαγός έγινε η αντιπρόεδρος με τα δύο επίθετα και τις χίλιες φιλοδοξίες. Παραιτήθηκε. Δεν άντεξε άλλο το τοξικό κλίμα στο μουσείο to be γιαπί. Μάλλον δεν άντεξε που πήρε άλλη τη θέση της βασίλισσας της τοξικότητας -τα χω μάθει και τα δικά σου χρυσή μου, μη νομίζεις. Και πώς στριμωχνόσουν στα υπόγεια του μουσείου με τη συνονόματη και περίμενες να έρθεις εν τη βασιλεία σου. Και βρήκαν μια χειρότερη από σένα να βάλουν. Καλά να πάθεις, για να μάθεις ότι οι δεξιοί δεν έχουν μπέσα.

Στη θέση της έβαλαν μία νεότερη, ομορφότερη, πιο δεξιά, πιο μητσοτακικιά, πιο ταιριαστή με την Υπουργό. Ναι, την έχωσαν εκεί. Άσχετη, αλλά αυτή είναι η συνταγή. Όσο πιο άσχετη με τα μουσεία τόσο πιο σχετική με τα γιαπιά. Αλλά όχι, δεν θα τελειώσει εκεί το πράγμα, έχει και συνέχεια.

Καμιά δεν μπορεί να καταλάβει πώς γίνεται να τερματίζει πρώτο το πετράδι, χωρίς να ξεκινάει καν το Μαραθώνιο. Έτσι είναι ο κανόνας στις ΓΔ. Είναι αυτό που έλεγε η γιαγιά μου: στης μυλωνούς τον κώλο ζητάς καλλιγραφία; Θα καταλάβετε. Μην βιάζεστε.

Γιατί δεν ξέρετε ποιος άλλος έρχεται. Θα σας πω λοιπόν ότι θα μπει εκεί που δεν θέλει πια να είναι ο άλλος, ένας ωραίος Χανιώτης. Ναι, Χανιώτης. Δικηγόρος, μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία, καλό παιδί. Για όλες τις δουλειές. Φοριούνται πολύ οι δικηγόροι στα μουσεία, κάτι θα ξέρει η Λίνα… Μύλος θα γίνει το μουσείο. Ακούστε με που σας το λέω.

Οι δύο παραπάνω είναι σετ. Τι τους συνδέει; Μία Ελλάκτωρ την ξέρετε; Θα γίνει το μουσείο παράρτημα. Θυμάστε που σας έλεγα ότι κάθε μουσείο έχει διαφορετικό προορισμό; Είναι μοιρασμένες οι δουλειές. Και χρειάζονται ανθρώπους της πιάτσας να τις φέρουν σε πέρας. Τώρα που θα κάνει η Υπουργός το μουσείο θυγατρική κατασκευαστικού ομίλου, θα το καταλάβετε, χρυσά μου. Βέβαια, έχουν και έναν ακόμη προορισμό: να αντέχουν την αφασία. Το πετράδι έχει στρατηγική θέση. Αφασία στην εξουσία. Να μην καταλαβαίνεις τι συμβαίνει γύρω σου. Να σου παίρνουν τα εκθέματα να τα πηγαίνουν αλλού και να μην το καταλαβαίνεις καν. Και στο Βρετανικό να τα στείλουν, εσύ θα λες ναι. Προϋπόθεση για το μουσείο to be γιαπί.

Αλλά ρε παιδί μου, ούτε τα προσχήματα! Εμείς οι σοσιαλιστές την φτιάξαμε την ΑΚΤΩΡ. Εμείς φτιάξαμε τον Μπόμπολα. Προόδευσε η ΑΚΤΩΡ. Προόδευσε και ο φίλος μου ο Κούτρας. Κύριος με τα όλα του, όλη η Κηφισιά έχει να το λέει. Ο σοσιαλισμός του έχτισε το σπίτι, η δεξιά του το έκαψε. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Άλλο όμως ήθελα να πω. Δεν τους βάζαμε και να διοικούν το κράτος! Τα είχαμε χωρισμένα τα τσανάκια μας. Άλλο Μπόμπολας, άλλο Λαλιώτης. Άλλο Πέπη κι άλλο πρέπει. Εδώ με τον Μητσοτάκη, σου λέει, είναι πασέ να ζητάς τον χωρισμό εκκλησίας-κράτους. Το σύγχρονο αίτημα είναι ο χωρισμός κράτους-επιχειρήσεων. Τα έλεγε η αείμνηστη Φώφη για το Μαξίμου ΑΕ, αλλά την λέγατε υπερβολική.

Τώρα τα γράφουν οι ίδιοι οι δεξιοί. Άκου τώρα τι βρήκε ο Μυλωνάκης για να μη δηλώνει τα εξτραδάκια παρά τω πρωθυπουργώ. Να κάνει η γυναίκα του εταιρεία δημοσίων σχέσεων. Και βέβαια παίρνει δουλειές από το δημόσιο, τι, μπρίκια κολλάμε; Έτσι δεν μπαίνουν τα κέρδη στο πόθεν έσχες. Ξεπέρασε και την άλλη με την άμισθη. Μέχρι κι εγώ η σοσιαλίστρια εντυπωσιάστηκα από την εφευρετικότητa.

Λένε εμάς τοξικές, αλλά όταν ξεκατινιάζονται μεταξύ τους οι δεξιοί, δεν έχει προηγούμενο. Ο Αχόρταγος ωχριά. Talk of the town στην πλατεία Κολωνακίου εδώ και μια βδομάδα είναι η κόντρα του Καραμανλή με τον Κουρτάκη. Όχι, δεν εννοώ τον Βούδα της Ραφήνας με τη ρετσίνα, αυτοί δεν θα έρχονταν ποτέ σε κόντρα. Political-Παραπολιτικά, σημειώσατε Χ. Ξεκατίνιασμα κανονικό!

Γιατί αυτό με τον Σαμαρά; Διέγραψε σου λέει ο Μητσοτάκης τον Σαμαρά. Θυμηθήκαμε τα νιάτα μας! Είμαστε βετεράνες εμείς καλέ, τα χουμε ξαναζήσει. Τα εξηγούσα χτες και στους νεολαίους του κόμματος. Είναι μικρά αυτά, γεννήθηκαν μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες να φανταστείς! Πρώτα διέγραψε ο Μητσοτάκης τον Σαμαρά, μετά ο Σαμαράς διέγραψε την κόρη του Μητσοτάκη, μετά ο γιος του Μητσοτάκη διέγραψε ξανά τον Σαμαρά. Ποιο House of cards και βλακείες, εδώ έχουμε οίκο Μητσοτάκη. Ίντριγκες, πάθη, δολοφονίες, ΠΟΛΑΝ.

Εγώ τον Σαμαρά τον σιχαίνομαι. Από τότε που το έπαιζε αντιμνημονιακός και μας φόρεσε κι αυτός ένα μνημόνιο να! Αλλά πρώτα έριξε το ΠΑΣΟΚ στα τάρταρα, ο αχρείος. Όμως αυτό που έγινε μετά την εκπαραθύρωση, είναι άνευ προηγουμένου. Δρυός πεσούσης… Βγήκαν όλοι με τις χατζάρες, ποιος θα βαρέσει πιο πολύ. Και πρώτοι οι ευεργετηθέντες. Έτσι δεν κάνανε και στην πλατεία Κολωνακίου όταν συνέλαβαν τον Κοσκωτά; Όλες αυτές που βγαίνανε μαζί του, ξαφνικά άρχισαν να βγάζουν τα άπλυτά του στη φόρα. Σακαφιόρες.

Όλες είχαν έναν κακό λόγο να πούνε. Άδωνις, Βορίδης, Κικίλιας. Μέχρι και το ζαβό του Βαρδή! Ε βγήκε να μιλήσει και η Φώτω. Και τον είπε αποστάτη. Θα είχε πιει πάλι. Το συνηθίζει. Αυτή που έτρεχε στην όαση της Σίβας για τη Σουβατζή και τον Μεγαλέξανδρο. Τέτοια κάψα ούτε η Αντζελίνα της αρχαιολογίας! Αυτά και άλλα, μας είπε. Μια ζωή μέτρια δημοσιογράφος, ακόμη χειρότερη πολιτικός.

Από αχαριστία άλλο τίποτα. Το μόνο που μένει είναι να βγει και το δίδυμο της Αμφίπολης να μας πει ότι ο Σαμαράς είναι προδότης της παράταξης, να κλείσει το καρέ. Που αν δεν ήταν ο Σαμαράς θα τις είχε φάει το μαύρο σκοτάδι και τις δύο. Γιατί όλοι σε αυτή τη χώρα νομίζουν ότι έχουμε κοντή μνήμη, απορώ.

Με αυτά και με αυτά, ξέχασα να σας πω για την άλλη την παιδούλα με τα χρυσά μαλλιά. Την κάλεσαν να μιλήσει κι έστειλε μια φωτογραφία της πριν από 20 χρόνια. Όπως σας το λέω! Με τα ματάκια της αθώα αθώα. Τα χρησιμοποιεί τα ματάκια αυτά, έμαθα, για να γλιτώνει τις κακοτοπιές. Σου λέει, ας το παίξω χαζή για την κακοδιοίκηση στο μουσείο μου, το πετράδι πώς τα καταφέρνει. Και να σου οι ΕΔΕ, και να σου οι καταγγελίες, αλλά αυτή κοιτάζει με το αθώο βλέμμα της τον Πρόεδρο με το ατάρι, τον αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις της συμφοράς, τον άλλον τον καινούριο που πήγε και την αναστάτωσε για τα κατορθώματα του δικού της του λακέ που γλείφει πατόκορφα την Υπουργό ολημερίς.

Ήταν όλοι εκεί, σε αυτό το συνέδριο. Καλά τι συνέδριο δηλαδή, μια ημερίδα της συμφοράς, μεταξύ τους τα λένε, μεταξύ τους τα ακούνε, αλλά πληρώνει το Ταμείο Ανάκαμψης, οπότε γεμίσανε λούσα. Κάλεσαν και πολλούς ομιλητές, για να δείχνουν ότι έχουνε λαό. Και οι ευνοούμενες Διευθύντριες ήταν εκεί, και οι GD -μέχρι και η Αγνοούμενη εδέησε. Ποιοι άλλοι ήτανε; Κάθεστε; Αρχίζω. Ο πρώην κολλητός που τώρα το παίζει αυτοδιοικητικός, το δεξί του χέρι που τώρα είναι δεξί χέρι της συμμαθήτριας, ο παντογνώστης του Διαζώματος (παντού κολλάει αυτός), ο Ρωμύλος (χωρίς τον Ρέμο), η κυρία και ο κύριος Marketing Greece (θα τους συναντάτε παντού αυτούς σε λίγο), ο δημιουργός του omorfataxidia.gr και η δημιουργός του omorfamystika.gr (καλέ αλήθεια σας λέω, να μη σώσω να κάτσω με τις φίλες μου στο Tattu αν λέω ψέματα), συγγραφέας 2 βιβλίων well being και 3 αυτοβελτίωσης (μόνοι τους τα λένε, μολογάνε χωρίς ξύλο), τουριστικοί πράκτορες, σκέτο πράκτορες. Και έρρεε το χρήμα του Ανάκαμψης άφθονο και στρέιτ θρου.

Τρώτε τώρα, όσο μπορείτε. Σύντομα θα σας κοπεί η όρεξη. Και θα φροντίσουμε να πληρώσετε και τον λογαριασμό. Που αναμένεται τσουχτερός.