Η «Εφημερίδα των Συντακτών» καταγγέλλει προσπάθεια οικονομικού στραγγαλισμού της και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την απειλή που αντιμετωπίζει ο Τύπος, εξαιτίας του γεγονότος ότι μία μόνο εταιρεία, η Αλτερ Εγκο του Βαγγέλη Μαρινάκη, έχει συγκεντρώσει σημαντική μερίδα ΜΜΕ αλλά κατέχει πλέον και το έργο της διανομής του Τύπου.

Υπενθυμίζεται ότι ο επιχειρηματίας έχει αποκτήσει τα περιουσιακά στοιχεία του πρώην ΔΟΛ (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε.), αλλά, δι’ αυτών, και το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών (περίπου 70%) της «ΑΡΓΟΣ Ανώνυμη Εταιρεία Πρακτορεύσεως, Διαχειρίσεως και Μεταφορών», η οποία ασκεί πλέον μονοπωλιακά το έργο της διανομής του Τύπου, εφόσον έχει καταρρεύσει το άλλο πρακτορείο που υπήρχε, το «Ευρώπη». Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, είχε αποφανθεί μάλιστα  εδώ και έξι μήνες ότι «η εταιρεία κατέχει έμμεσο de facto κοινό έλεγχο σε εταιρεία διανομής Τύπου» και κατόπιν τούτου αποφάσισε ομόφωνα «τη διενέργεια αυτεπάγγελτης έρευνας στην επιμέρους αγορά της διανομής Τύπου στην ελληνική επικράτεια».

Ενώ η αυτεπάγγελτη έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού συνεχίζεται και δεν έχει ακόμα καταλήξει σε μέτρα προστασίας του Τύπου, η Άργος προβαίνει, αυτές τις μέρες, σε μια πρωτοφανή ενέργεια,  σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών». Όπως αναφέρει σε άρθρο της, με τελεσιγραφικού τύπου επιστολές απευθύνεται προς τους εκπροσώπους των εντύπων που διανέμει και τους ανακοινώνει ως δεδομένη την απόφαση της διοίκησής της να τροποποιηθούν οι όροι της συνεργασίας, σε βάρος βέβαια των εφημερίδων και προς όφελος του διακινητή τους. 

Σύμφωνα με την εφημερίδα, παρόμοιες επιστολές έλαβαν και άλλες εκδοτικές επιχειρήσεις που συμβάλλονται κατ’ ανάγκη με το πρακτορείο ´Αργος, εφόσον δεν υπάρχει εναλλακτική λύση διανομής του Τύπου. «Γνωρίζουμε ότι δεν είναι για όλους το ίδιο επαχθής αυτή η μονομερής τροποποίηση των όρων συνεργασίας, εφόσον υπάρχουν εφημερίδες οι οποίες στηρίζονται σε εξωεκδοτικά επιχειρηματικά συμφέροντα», τονίζουν οι δημοσιογράφοι της κι εξηγούν, ότι για την «Εφημερίδα των Συντακτών», που δεν έχει άλλη πηγή εσόδων παρά μόνον τις πωλήσεις φύλλων και τις διαφημίσεις, αυτή η εξέλιξη είναι εξαιρετικά επιβαρυντική.

Μάλιστα η «Εφημερίδα των Συντακτών» υφίσταται τη δυσμενέστερη αντιμετώπιση σε σχέση με τις άλλες εφημερίδες, εφόσον είναι η μόνη για την οποία το πρακτορείο αποφάσισε μονομερώς να παραβιάσει την ισχύουσα σύμβαση. Για άλλα έντυπα πρότεινε να ισχύουν οι νέοι όροι μετά τη λήξη των σχετικών συμβάσεων.

«Η υπόθεση δεν αφορά μόνο τις επιχειρήσεις του Τύπου, τους εργαζομένους σε αυτές και τους αναγνώστες των εφημερίδων. Πρόκειται για κορυφαίο ζήτημα λειτουργίας της δημοκρατίας. Βάλλεται ευθέως η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία διακίνησης ιδεών και η κατοχυρωμένη ελευθερία του Τύπου», τονίζουν οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας.

Με αφορφή τα παραπάνω, οι δημοσιογράφοι της ζητούν την άμεση ενεργοποίηση:

• της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία πρέπει να φέρει σε πέρας την έρευνά της, προτού είναι αργά και βέβαια λαμβάνοντας άμεσα μέτρα με τις ταχύρρυθμες διαδικασίες με τις οποίες αυτή είναι κατά νόμο εξοπλισμένη για την αποτροπή επικείμενης βλάβης στο δημόσιο συμφέρον,
• της κυβέρνησης, η οποία φέρει την κύρια ευθύνη για την αντιμετώπιση παρόμοιων φαινομένων και οφείλει σε επείγουσες περιπτώσεις, όπως η συγκεκριμένη, να κάνει άμεσα χρήση του δικαιώματος και της υποχρέωσής της να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον από επικείμενο κίνδυνο ανεπανόρθωτης βλάβης λόγω αντι-ανταγωνιστικών πρακτικών, ενώ δεν έχει ακόμα υλοποιήσει και τα μέτρα στήριξης του Τύπου που είχε προ καιρού εξαγγείλει, ασκώντας τις αρμοδιότητες που της έχουν χορηγηθεί,
• της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία, αν και φιλελεύθερη, φαίνεται να συμβιβάζεται με όσες μονοπωλιακές καταστάσεις έχουν το δικό της κομματικό χρώμα,
• των δημοκρατικών κομμάτων, τα οποία έχουν κάθε συμφέρον να υπερασπιστούν την πολυφωνία του Τύπου και να αποκρούσουν τη γιγάντωση ενός μονοπωλίου ενημέρωσης,
• των Ενώσεων Συντακτών, των δημοσιογραφικών οργανώσεων και των οργανώσεων εργαζομένων στον Τύπο και, φυσικά,
• της Δικαιοσύνης, η οποία έχει την υποχρέωση να αποκαταστήσει τη νομιμότητα σε έναν κλάδο κρίσιμο για την ίδια τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος και για τον οποίο το Σύνταγμα απαγορεύει ρητά τη μονοπωλιακή συγκέντρωση.