Φυσικοί αυτουργοί είναι οι διακινητές. Αδίστακτοι εγκληματίες που εμπορεύονται την ανθρώπινη απελπισία για να κερδοσκοπήσουν παίζοντας με τη ζωή ακόμη και μικρών παιδιών.

Πουλάνε ελπίδα, διαπραγματεύονται σκληρά την αμοιβή τους, το τελευταίο που τους νοιάζει είναι η ασφάλεια και είναι οι πρώτοι που εγκαταλείπουν το σκάφος που βυθίζεται.

Ηθικοί αυτουργοί είναι όλοι όσοι υπερασπίζονται μια Ευρώπη-φρούριο, θωρακισμένη απέναντι στους κατατρεγμένους που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στο έδαφός της.

Πιο πολύ όσοι υποστηρίζουν και θεωρητικά τον αποκλεισμό των προσφύγων και μεταναστών, με ρατσιστικό και ξενοφοβικό λόγο. Κοντά τους όσοι προτάσσουν την προστασία των “δικών μας λαών” και με αυτό το επιχείρημα αποτρέπουν την είσοδο των “άλλων”.

Γύρω τους εκείνοι που ξέρουν αλλά δεν μιλούν, ανέχονται και σιωπούν, δεν είδαν και δεν άκουσαν μέχρι να συμβεί κάτι ακραία τραγικό, όπως το πολύνεκρο ναυάγιο έξω από την Πύλο.

Κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Οταν δίνονται καθημερινά μάχες στη Μεσόγειο και το Αιγαίο για την επαναπροώθηση αιτούντων άσυλο, αναμενόμενο είναι να υπάρχουν θύματα. Δεν υπάρχει πόλεμος χωρίς νεκρούς. Αυτή τη φορά έγινε επειδή ήταν υπερφορτωμένο το αλιευτικό και επειδή δεν υπήρξε παρέμβαση από το λιμενικό, που συνήθως δεν βρίσκεται εκεί για να βοηθά αλλά για να διώχνει.

Επειδή ορισμένοι θεωρούν οτι αυτή η τραγωδία δεν έχει ελληνική διάσταση, γιατί το σκάφος πήγαινε στην Ιταλία και έπλεε σε διεθνή ύδατα, βολευόμαστε με ένα τριήμερο εθνικό πένθος. Φταίει η Ευρώπη, άρα κανείς.

Διαβάστε: Ναυάγιο στην Πύλο: Επιλέγουν τη διαδρομή θανάτου για να αποφύγουν τα pushbacks στην Ελλάδα