Ο Μάρτιος μας αποχαιρετά κινηματογραφικά με επτά νέες ταινίες να κυκλοφορούν στις Αίθουσες, αρκετές εκ των οποίων αποτελούν μία αξιόπιστη επιλογή. Ξεχωρίζει το εντυπωσιακό «Ready Player One» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, ενώ αξιόλογες προτάσεις αποτελούν επίσης τα φιλμ: «Μια Νέα Γυναίκα» της Λεονόρ Σεράιγ, «Εντός Ορίων» του Φίλιπ φαν Λέου, «Σκοτεινός Ποταμός» της Κλίο Μπάρναρντ και «Το Κορίτσι Στην Ομίχλη» του Ντονάτο Καρίσι, με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο Ιταλό ηθοποιό, Τόνι Σερβίλο. Αναλυτικά:

«Ready Player One» (2018) του Στίβεν Σπίλμπεργκ (Η.Π.Α.)

Η ταινία διαδραματίζεται το 2045, με τον κόσμο στα όρια του χάους και της κατάρρευσης. Η ανθρωπότητα έχει βρει σωτηρία στο OASIS, ένα επεκτατικό σύμπαν εικονικής πραγματικότητας που δημιουργήθηκε από τον ευφυή και εκκεντρικό Τζέιμς Χάλιντεϊ (Μαρκ Ράιλανς). Όταν ο Χάλιντεϊ πεθαίνει, αφήνει την αμύθητη περιουσία του στο πρώτο άτομο που θα βρει ένα ψηφιακό Πασχαλινό αυγό, το οποίο έχει κρύψει κάπου στο OASIS, πυροδοτώντας έναν διαγωνισμό που καθηλώνει όλο τον κόσμο. Όταν ένας απίθανος νεαρός ήρωας με το όνομα Ουέιντ Ουότς (Τάι Σέρινταν) αποφασίζει να πάρει μέρος στον διαγωνισμό, παρασύρεται σε ένα ιλιγγιώδες κυνήγι θησαυρού που αψηφά τους κανόνες της πραγματικότητας μέσα σε ένα φανταστικό σύμπαν μυστηρίου, ανακαλύψεων και κινδύνων.

Μετά το animation «The BFG» (2016) και το βραβευμένο με Όσκαρ πολεμικό θρίλερ «H Γέφυρα των Κατασκόπων» (Bridge of Spies – 2015), o Στίβεν Σπίλμπεργκ επιστρέφει με μία εντυπωσιακή περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας. Ο τρεις φορές βραβευμένος με Όσκαρ, Αμερικανός σκηνοθέτης, μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το bestseller βιβλίο του Έρνεστ Κλάιν: «Αν Είσαι Έτοιμος, Πάτα Enter». Πρόκειται για έναν εντυπωσιακό φόρο τιμής στην κουλτούρα της δεκαετίας του ’80 – μέσα από τα βιβλία, τη μουσική, τα βιντεοπαιχνίδια και φυσικά τις ταινίες της εποχής εκείνης – αλλά και μία κριτική ματιά στο σήμερα, στον κόσμο των κοινωνικών δικτύων και στο αβέβαιο μέλλον της εικονικής πραγματικότητας.

Η ιστορία εκτυλίσσεται το 2045 και την ίδια στιγμή αναφέρεται στην κουλτούρα της δεκαετίας του ’80 με δεκάδες ποπ αναφορές να ξεπετάγονται στις καταιγιστικές στιγμές δράσεις. Ο βετεράνος σκηνοθέτης επιστρατεύει την αστείρευτη φαντασία του και τη χρήση της τεχνολογίας, ενώ χειρίζεται με μαεστρία τους δύο κόσμους του βιβλίου για να μας ταξιδεύει σε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου ένα ανεξάντλητο σύμπαν εικονικής πραγματικότητας μοιάζει να είναι η μοναδική σωτηρία των ανθρώπων.

Στη θεαματική, συναρπαστική και παράλληλα διασκεδαστική ταινία, πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Τάι Σέρινταν («X-Men: Apocalypse», «Mud»), Ολίβια Κουκ («Me and Earl and the Dying Girl», «Bates Motel»), Μπεν Μέντελσον («Rogue One – A Star Wars Story», «Bloodline») και Τ. Τζ. Μίλερ («Deadpool», «Silicon Valley»). Μαζί τους, οι Σάιμον Πεγκ (ταινίες «Star Trek», ταινίες «Mission: Impossible») και ο βραβευμένος με Όσκαρ, Μαρκ Ράιλανς («Bridge of Spies», «Dunkirk»).  Το απαιτητικό σενάριο υπογράφουν ο Ζακ Πεν και ο συγγραφέας του βιβλίου,  Έρνεστ Κλάιν. Ενδεικτικά για το όραμα της ταινίας, ο κορυφαίος δημιουργός λέει: «Ήθελα να κάνω μια ταινία με τόση ταχύτητα που να σου παίρνει το μυαλό και σε στέλνει σε μία ιλιγγιώδη κούρσα προς το μέλλον».

«Εντός Ορίων» (Insyriated / In Syria – 2017) του Φίλιπ φαν Λέου (Βέλγιο, Γαλλία, Λίβανος)

Ένα διαμέρισμα στην εμπόλεμη ζώνη της Συρίας γίνεται καταφύγιο για τη νοικοκυρά του σπιτιού και τα παιδιά της, τον φίλο μιας από τις κόρες της, τον πεθερό της, την οικογένεια μιας γειτόνισσας, και μια οικιακή βοηθό. Όταν στον έξω κόσμο πέφτουν βόμβες και οι δρόμοι γεμίζουν ελεύθερους σκοπευτές, η μικρή αυτή κοινωνία προσπαθεί να κρατηθεί όρθια ακολουθώντας τη ρουτίνα της. Οι περίτεχνες κινήσεις της κάμερας μεταμορφώνουν αυτό το θεατρικό σκηνικό σε μια αποτρόπαια, δαιδαλώδη αρένα, μέχρι την κορύφωση ενός ασφυκτικού δράματος που δεν μας επιτρέπει να αποστρέψουμε το βλέμμα από το κάδρο, όσο έντονα κι αν επιθυμούμε τη διαφυγή.

«Δεν υπάρχουν φτηνές συγκινήσεις ή εύκολες απαντήσεις εδώ, αλλά μόνο βαθιά πραγματικά δράματα. Μοιάζει απολύτως αληθινό, γιατί απλώς είναι.» – Φίλιπ φαν Λέου

Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Βέλγου σκηνοθέτη Φίλιπ φαν Λέου, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο τμήμα Πανόραμα του 67ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου και απέσπασε το Βραβείο Κοινού. Το φιλμ προβλήθηκε και στο τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες του 58ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου επίσης τιμήθηκε με το Βραβείο Κοινού.

«Σκοτεινός Ποταμός» (Dark River – 2017) της Κλίο Μπάρναρντ (Ηνωμένο Βασίλειο)

Η Άλις επιστρέφει στη γενέτειρά της, μετά τον θάνατο του πατέρα της, για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε χρόνια. Εκεί, θα έρθει αντιμέτωπη με έναν αδερφό της, τον οποίο μετά βίας αναγνωρίζει. Κουρασμένος από τις προσπάθειες χρόνων να διατηρήσει το οικογενειακό αγρόκτημα, είναι πλέον αποφασισμένος να το πουλήσει, προς μεγάλη έκπληξη και απογοήτευση της αδερφής του. Η διαφωνία τους θα φέρει στην επιφάνεια τραυματικές μνήμες για την Άλις, οι οποίες ήταν αδρανείς για χρόνια. Θα καταφέρουν τα αδέρφια να προχωρήσουν μπροστά ή τα γεγονότα του παρελθόντος θα στοιχειώνουν για πάντα το μέλλον τους;

Η νέα ταινία της Κλίο Μπάρναρντ, μετά τον εξαιρετικό «Εγωιστή Γίγαντα» (The Selfish Giant) είναι μια δυνατή δημιουργία. Ο τίτλος προέρχεται από το φημισμένο ποίημα του Ted Hughes. Dark River: “Any moment now, a last kick / And the dark river will fold it away”. Ο σκοτεινός ποταμός είναι ένας τόπος κάθαρσης και λύτρωσης. Το μέρος όπου έρχεσαι σε ειρήνη με το παρελθόν σου. Με κυρίαρχο μοτίβο τη νέα εκτέλεση μιας παραδοσιακής φολκ παιδικής μελωδίας, «My Father Gave me An Acre of Land», που ερμηνεύει η PJ Harvey, η ταινία είναι εμπνευσμένη από το best-seller μυθιστόρημα της Rose Tremain «Trespass».

«Μόνο Εσένα Βλέπω» (All I See Is You – 2016) του Μαρκ Φόρστερ (Ταϊλάνδη, Η.Π.Α.)

H Τζίνα (Μπλέικ Λάιβλι) και ο Τζέιμς (Τζέισον Κλαρκ) έχουν έναν υπέροχο γάμο. Μετά από ένα ατύχημα που της κόστισε τους γονείς αλλά και την όρασή της, η Τζίνα εξαρτάται ολοκληρωτικά από τον άντρα της, κι αυτή η εξάρτηση φαίνεται πως κρατάει σταθερή την παθιασμένη σχέση τους. Εκείνη βλέπει τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Τζέιμς που της περιγράφει κάθε τι από την καθημερινή ζωή. Παρά το πρόβλημά της, οι δυο τους απολαμβάνουν μια έντονη καθημερινότητα στην Μπανγκόκ, όπου ο Τζέιμς δουλεύει και η Τζίνα εξερευνά τη ζωή σε μια ξένη χώρα. Όλα κυλούν όμορφα, μέχρι τη στιγμή που η Τζίνα αποκτά ξανά την όρασή της κι αρχίζει να βλέπει τον κόσμο μέσα από τα δικά της μάτια, κάτι που θα τη φέρει αντιμέτωπη με μια νέα, πιο «σκοτεινή» πραγματικότητα.

Μετά τα φιλμ, «Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ», «Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ» και «Ο Χορός των Τεράτων», ο Μαρκ Φόρστερ επιστρέφει με το ερωτικό δράμα «Μόνο Εσένα Βλέπω» και σκηνοθετεί το ταλαντούχο πρωταγωνιστικό δίδυμο των Μπλέικ Λάιβλι και Τζέισον Κλαρκ σε ένα ανατρεπτικό θρίλερ με απρόβλεπτη εξέλιξη. Η ιδέα για τη συγκεκριμένη ταινία στριφογύριζε από καιρό στο μυαλό του. «Πώς θα ήταν αν κάποιος έχανε την όρασή του, μετά την αποκτούσε πίσω και στο μεσοδιάστημα ζούσε μια πραγματικότητα που συνέθετε μέσω της μνήμης, του ήχου και της φαντασίας;», αναρωτιόταν.

«The Strangers: Ματωμένη Νύχτα» (The Strangers: Prey At Night) του Γιοχάνες Ρόμπερτς (Η.Π.Α.)

H Σίντι (Κριστίνα Χέντριξ) και ο Μάικ (Μάρτιν Χέντερσον) ξεκινούν οδικώς για την εξοχή μαζί με την ατίθαση έφηβη κόρη τους, Κίνσι (Μπέιλι Μάντισον), και τον μεγάλο τους γιο, Λουκ (Λιούις Πούλμαν). Κανείς δεν φαντάζεται ότι αυτό που ξεκίνησε σαν μια συνηθισμένη οικογενειακή εκδρομή, θα καταλήξει στον μεγαλύτερο εφιάλτη τους. Κατά την άφιξή τους σε ένα απομονωμένο πάρκο για τροχόσπιτα, ένα χτύπημα στην εξώπορτα θα οδηγήσει σε μία νύχτα απερίγραπτου τρόμου. Τρεις άγνωστοι ψυχοπαθείς με μάσκες και θανατηφόρες προθέσεις θα αναγκάσουν τα μέλη της οικογένειας να παλέψουν για τη ζωή τους. Δέκα χρόνια μετά το φιλμ τρόμου του Μπράιαν Μπερτίνο «Κλείδωσες;» (The Strangers), ο Γιοχάνες Ρόμπερτς σκηνοθετεί την ακόμα πιο τρομακτική συνέχειά του, με την Κριστίνα Χέντριξ και τον Μάρτιν Χέντερσον στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

«Το Κορίτσι Στην Ομίχλη» (La ragazza nella nebbia / The girl in the fog – 2017) του Ντονάτο Καρίσι (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία)

Βασισμένη στο πολυμεταφρασμένο ομώνυμο βιβλίο, η ταινία ακολουθεί την εξαφάνιση μιας 16χρονής κοπέλας της Άννα Λου από ένα μικρό χωριό στις Ιταλικές Άλπεις. Ο αινιγματικός αστυνομικός ερευνητής Βόγκελ καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο και σύντομα συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται για μία απλή υπόθεση. Δουλεύοντας με εχθρό τον χρόνο και έχοντας να αντιμετωπίσει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, o Βόγκελ πρέπει να χρησιμοποιήσει ανορθόδοξες μεθόδους για να αποκαλύψει την αλήθεια, σε μία πόλη που τα κίνητρα είναι δυσδιάκριτα, τα γεγονότα διαστρεβλώνονται και όλοι είναι πιθανοί ύποπτοι. Πρωταγωνιστούν: Τόνι Σερβίλο, Ζαν Ρενό, Αλέσιο Μπόνι, Λορέντζο Ρικέλμι, Γκαλάτεα Ράντζι, Μικέλα Σεσκόν, Λουκρέτζια Γκουιντόνε.

«Μια Νέα Γυναίκα» (Jeune Femme – 2017) της Λεονόρ Σεράιγ (Γαλλία)

Απογοητευμένη ερωτικά, χωρίς χρήματα, με παρέα μόνο μια γάτα και τις φιλικές πόρτες να κλείνουν η μία μετά την άλλη, η νεαρή Πόλα επιστρέφει στο Παρίσι μετά από μεγάλη απουσία. Τυχαίες και μη συναντήσεις θα τη φέρουν σε επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους, κυρίως όμως με τις πραγματικές επιθυμίες και τα όνειρά της σε μια ατίθαση, επίμονη προσπάθεια να ξαναστήσει τη ζωή της με τους ολότελα δικούς της όρους. Η πρωτοεμφανιζόμενη Λεονόρ Σεράιγ, φέρνοντας στο μυαλό τη φρεσκάδα της νουβέλ βαγκ, αλλά με ένα προσωπικό, δικό της μοντέρνο τρόπο, σκιαγραφεί ένα ξεχωριστό, περίπλοκο πορτρέτο γυναικείας χειραφέτησης, αλλά μαζί και μία ολόκληρη συχνά αθέατη γενιά που πασχίζει να ανακαλύψει την ταυτότητα και τα όνειρά της σε μια απρόσωπη, σχεδόν εχθρική μεγαλούπολη. Η Λετίσια Ντος, εύθραυστη όσο και κωμική, πέφτει, χτυπά, τσαλακώνεται αλλά πάντα σηκώνεται, λάμποντας σε έναν αξέχαστο ρόλο.

H ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Καννών στο επίσημο τμήμα Un Certain Regard και βραβεύθηκε με τη Χρυσή Κάμερα για την καλύτερη πρώτη ταινία ανάμεσα σε όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ. Η πρωταγωνίστρια της ταινίας, η χαρισματική Λετίσια Ντος (Laetitia Dosch) βραβεύθηκε πρόσφατα με το Βραβείο Λυμιέρ (οι γαλλικές Χρυσές Σφαίρες) για την ερμηνεία της. Η ελληνική πρεμιέρα της ταινίας, πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες στο 19o Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.

«Η ιδέα για την ταινία μου ήρθε γιατί ήθελα να σκιαγραφήσω το πορτρέτο ενός πολύ συγκεκριμένου γυναικείου χαρακτήρα που έρχεται αντιμέτωπος με τη μοναξιά της μεγάλης πόλης, κατά τη διάρκεια ενός χειμώνα. Στην καθημερινότητά μου, με προσελκύουν άνθρωποι με δυνατές προσωπικότητες και με αντιφάσεις. Μας εκπλήσσουν και μας ξεβολεύουν, γιατί ακόμα κι αν δεν είναι πολύ εύκολοι, είναι γεμάτοι ζωή και στοργικότητα. Συμπαθώ πολύ τους ανθρώπους με αυτές τις δυνατές αλλά ταυτόχρονα εύθραυστες προσωπικότητες, που συχνά προδίδονται από τα προτερήματά τους και υπερισχύουν τα προφανή ελαττώματά τους. Ήθελα να χειριστώ το θέμα της αγάπης σαν μια δίψα που πρέπει να σβήσει, σαν ένα πηγάδι που πρέπει να γεμίσει, ένα «όλα ή τίποτα». Ανάμεσα σε αυτό το «όλα ή τίποτα» περιπλανιούνται η ελπίδα, η τάση για ζωή στα άκρα, οι αποτυχίες και οι καταστροφές.» – Λεονόρ Σεράιγ