Η απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ, που πραγματοποιήθηκε στις 6-7 Μαρτίου, και δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα, προσδιορίζει την ανάγκη ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος, τα καθήκοντα του κόμματος και τον ρόλο του ΠΑΜΕ και ταυτόχρονα εξαπολύει ιδεολογική επίθεση σε «αριστερίστικες-αναρχικές και αντιεξουσιαστικές ομάδες» αλλά και την τρομοκρατία, που όπως τονίζει, δυσφημεί τις πραγματικά επαναστατικές ιδέες.

Στην απόφαση τονίζεται ότι στη Συνδιάσκεψη υπογραμμίστηκε, ότι το καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού λαϊκού κινήματος, έχει τεθεί από τις ίδιες τις εξελίξεις ως επιτακτική και ώριμη ανάγκη. Αυτό απαιτεί, το κόμμα και το συνδικαλιστικό κίνημα «να είναι σε θέση να αντιπαρατεθούν μαχητικά στην επιθετική στρατηγική του κεφαλαίου και του κράτους του απέναντι στην εργατική τάξη και το κίνημά της και να διεκδικούν δυναμικά την ικανοποίηση των σύγχρονων και βασικών αναγκών των εργαζομένων».

Το ΚΚΕ προβλέπει ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί και με την προωθούμενη διοικητική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης με το όνομα «Καλλικράτης», «που στοχεύει στην προσαρμογή των περιφερειακών και τοπικών οργάνων του αστικού κράτους στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου» και προσθέτει ότι, γενικότερα το πρόγραμμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για αντιμετώπιση της κρίσης είναι βέβαιο ότι θα έχει πολύ πιο βαριές και πιο βαθιές συνέπειες για τη ζωή, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού.

Υπό το πρίσμα αυτό, το ΚΚΕ εκτιμά ότι η ταξική πάλη θα οξυνθεί, ενώ, όπως υποστηρίζει, το ΠΑΣΟΚ είναι βέβαιο πως θα κάνει ό,τι μπορεί για πιο βαθιά υπονόμευση και χτύπημα του κινήματος.

Πρώτος και βασικός όρος της ανασύνταξης, σύμφωνα με το ΚΚΕ, είναι η άνοδος της ικανότητας του Κόμματος και του ταξικού κινήματος να συνδέονται με πλατιές εργατικές και λαϊκές μάζες, να συμβάλλουν στην είσοδο στην οργανωμένη πάλη νέων εργατικών μαζών, των γυναικών, των νέων. Αποτελεί, ταυτόχρονα, όρο για την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, δηλαδή του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου (ΑΑΔΜ) και του αγώνα για τη λαϊκή εξουσία.

Δεύτερος όρος είναι η μαζικοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος και η αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων στις γραμμές του, όπου είναι ισχυρή η δύναμη και η επιρροή των ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων.

Η Συνδιάσκεψη εκτιμά ότι «ο βασικότερος ανασταλτικός υποκειμενικός παράγοντας στην προώθηση της στρατηγικής και τακτικής του Κόμματος έχει να κάνει με την απόσπαση της οικονομικής από την πολιτική πάλη, τόσο στην καθημερινή μας δράση αυτοτελώς ως Κόμμα, όσο και μέσα στο κίνημα, σε συνδυασμό με τη μειωμένη συμμετοχή όλων των δυνάμεων στην πάλη ή τη δυσκολία ένταξης περισσότερων δυνάμεων και των εφεδρειών που υπάρχουν. Απαιτείται, επομένως, πιο βαθιά ιδεολογική και πολιτική δουλειά, για να αποκαλύπτονται οι μηχανισμοί εκμετάλλευσης και κυρίως οι όροι για την κατάργησή τους».

Το ΚΚΕ αναφέρει ότι τα «κινήματα» της σπασμένης βιτρίνας, οι «πορτοκαλί επαναστάσεις» και οι «τρομοκρατικές ενέργειες» δεν προκαλούνται από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, αλλά από την παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών κέντρων και μηχανισμών, για να δίνουν άλλοθι στην επέκταση της κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας, να πλαγιοκοπούν το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα ή να το προβοκάρουν και προσθέτει: «Οι διάφορες αριστερίστικες και αναρχικές – αντιεξουσιαστικές ομάδες, ενώ χρησιμοποιούν επαναστατική φρασεολογία, δεν αναγνωρίζουν τον πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης, ούτε την ανάγκη ύπαρξης πολιτικής πρωτοπορίας της, δεν δέχονται την ανάγκη προετοιμασίας του υποκειμενικού παράγοντα. Οι ψευτοεπαναστατικές θεωρίες και οι πράξεις ατομικής τρομοκρατίας, που ορισμένες υιοθετούν, δεν υποσκάπτουν τον καπιταλισμό, αλλά τον βοηθάνε να δυσφημεί στα μάτια των μαζών τις πραγματικά επαναστατικές ιδέες. Τον βοηθάνε να κρατά τις μάζες μακριά από την επαναστατική πάλη και έτσι να στερεώνεται. Ο εκθειασμός και η υπόκλιση στην αυθόρμητη δράση των μαζών, στη δήθεν αυτονομία των κινημάτων, των «νέων κινημάτων», από μέρους των ρεφορμιστών, των οπορτουνιστών κάθε απόχρωσης, των αναρχικών και αντιεξουσιαστικών σχημάτων, αποσκοπούν στο ξέκομμα τμημάτων της εργατικής τάξης και της νεολαίας από την επαναστατική πάλη, τη συσπείρωση με τη στρατηγική του ΚΚΕ. Οι δυνάμεις αυτές δεν έχουν εναλλακτική πρόταση εξουσίας προς όφελος της εργατικής τάξης και της πλειοψηφίας του λαού και ανάλογη δράση για έναν τέτοιο σκοπό, ηγούνται της συκοφάντησης του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, υιοθετούν όλη την αντικομμουνιστική συκοφαντία και λάσπη που επεξεργάζονται οι μηχανισμοί της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού.

Μέτωπο χρειάζεται και απέναντι στις αστικές και οπορτουνιστικές θεωρίες, που αναιρούν το χαρακτήρα και το ρόλο της εργατικής τάξης (όπως ότι δεν υπάρχει σήμερα τέτοια, αφού μειώθηκαν οι χειρώνακτες και οι εργοστασιακοί εργάτες ή αν υπάρχει δεν είναι ανατρεπτική δύναμη), για να αναιρέσουν στη συνέχεια την ταξική ερμηνεία των προβλημάτων, αλλά και την αναγκαιότητα ύπαρξης του ΚΚΕ».

Το ΚΚΕ υπογραμμίζει την ανάγκη να ενταθεί η πάλη για αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και προσθέτει ότι η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων θα προέλθει με δουλειά από τα κάτω, μέσω της απόκτησης πλατιών άμεσων δεσμών με τη βάση, με τους εργαζόμενους στους τόπους δουλειάς, στα Πρωτοβάθμια Σωματεία κυρίως με την οργάνωση και ενεργοποίηση νέων δυνάμεων στην ταξική πάλη και την ισχυροποίηση του ταξικού πόλου.

Η απόφαση αναφέρει ότι οι δυνάμεις του Κόμματος που δουλεύουν στις γραμμές του ΠΑΜΕ πρέπει να πρωτοστατήσουν, ώστε το ΠΑΜΕ να περάσει άμεσα σε αποφασιστική αντεπίθεση και τονίζει ότι το ΠΑΜΕ σήμερα μπορεί να δώσει νέα πνοή στη λειτουργία και τον προσανατολισμό των δυνάμεων που συσπειρώνονται στις γραμμές του (ταξικά σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, συνδικαλιστές, κλπ) να ξεπεράσουν καθυστερήσεις, γραφειοκρατικά φαινόμενα στην οργάνωση της δράσης τους.