«Aπό τις 29 Οκτωβρίου και για 30 ημέρες έδωσα μια μεγάλη μάχη βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια μου τη ζωή, ζητώντας μια λύση, μια απάντηση. Όμως η ραγδαία επιδείνωση της υγείας μου, έντονες πιέσεις από την οικογένεια και φίλους, η κατ’ επίφασιν νοσηλεία (βασανιστήριο) στον Ευαγγελισμό και άλλοι λόγοι με έκαναν να σταματήσω την απεργία πείνας». Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων σε επιστολή του στην Εφημερίδα των Συντακτών ο Ηρακλής Κωστάρης, καταδικασμένος για τη 17 Νοέμβρη, που πραγματοποίησε απεργία πείνας διεκδικώντας τις εκπαιδευτικές άδειες που κόπηκαν μετά την απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού.

 
«Εδώ θέλω να καταγγείλω όλο το σόου που σκηνοθετήθηκε από τους κρατικούς μηχανισμούς για τη μεταφορά μου, αλλά και τις συνθήκες στην κατ’ ευφημισμό νοσηλεία στον Ευαγγελισμό. Για τη μεταφορά μου χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 40 πάνοπλοι αστυνομικοί από κάθε υπηρεσία, οι οποίοι σκόρπισαν τον πανικό και τον τρόμο σε ασθενείς, επισκέπτες, προσωπικό του νοσοκομείου» σημειώνει στην επιστολή του και προσθέτει:
 
«Ο όγδοος όροφος του Ευαγγελισμού μετατράπηκε σε πολυδύναμο Α.Τ. Πάνω από 20 οπλισμένοι και κουκουλοφόροι αστυνομικοί ήταν διασκορπισμένοι στους διαδρόμους επί 24ώρου βάσεως, ακόμα και στο δωμάτιό μου πάνω από το κεφάλι των γιατρών τις ώρες νοσηλείας, γεγονός που επηρέαζε σε μέγιστο βαθμό την ομαλή λειτουργία του νοσοκομείου».
 
«Όλο αυτό το θέατρο, αυτός ο φαρισαϊσμός έγινε χωρίς ουσιαστικό λόγο, αφού κανένας δεν κινδυνεύει από εμένα ούτε κι εγώ κινδυνεύω για να θέλω κάθε είδος προστασίας. Άλλωστε τα 4 τελευταία χρόνια κυκλοφορούσα ελεύθερα με τις τακτικές και τις εκπαιδευτικές άδειες χωρίς να έχω δημιουργήσει κανένα πρόβλημα και αυτό διεκδικώ».