Με δύο στίχους του Καβάφη και του Ματρώζου έκλεισε – σε live μετάδοση από τη Βουλή –το πολιτικό διαζύγιο ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. «Καινούργιους τόπους δε θα βρεις, δε θα βρεις άλλες θάλασσες, η πόλις θα σ’ ακολουθεί», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στον Πάνο Καμμένο – «αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν έχυναν το αίμα, καπεταναίοι σαν εσέ δεν θα φορούσαν στέμμα», απάντησε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και, κάπως έτσι, μπήκε το υστερόγραφο στην πιο αμφιλεγόμενη ίσως κυβερνητική συγκατοίκηση της μνημονιακής εποχής.

Δύο ώρες αργότερα, με την ψήφιση του Πρωτοκόλου εισδοχής της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, έκλεισε και το πολιτικό κεφάλαιο των Πρεσπών. Οι 153 βουλευτές – οι 145 του ΣΥΡΙΖΑ και 8 ανεξάρτητοι – που είχαν υπερψηφίσει τη συμφωνία ψήφισαν σύσσωμοι και υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ, και από σήμερα επιστρέφει στα Σκόπια και στην κυβέρνηση Ζάεφ η ευθύνη εφαρμογής και του «γράμματος και του πνεύματος» του, ιστορικού πλέον, κειμένου των Πρεσπών.

Εντός συνόρων, επίσης από σήμερα, ανοίγει ένας νέος πολιτικός κύκλος. Και, ανεξαρτήτως του πόσου πολιτικού δράματος μπορεί να παράξει ακόμη ο Πάνος Καμμένος ή του πόσα πολιτικά δάκρυα μπορεί να φέρει ο όρκος του ´Αδωνι ότι δεν θα… ξεστομίσει ποτέ τον όρο «Βόρεια Μακεδονία», ο κύκλος αυτός έχει αποκλειστικά και μόνον δύο πρωταγωνιστές και ένα κεντρικό δίλημμα. Είναι ο κύκλος της τελικής αναμέτρησης ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη που θα παιχτεί, έως τις κάλπες, στο γήπεδο της οικονομίας.

Για τον Αλέξη Τσίπρα και τον κυβερνητικό σχεδιασμό, η ολοκληρωτική στροφή στην οικονομία είναι επιλογή που έχει γίνει εδώ και καιρό. Εκεί θεωρεί το Μαξίμου ότι θα κριθούν οι εκλογές κι εκεί, στην οικονομία, θα εστιάσουν και όλα τα μεγάλα εκλογικά διλήμματα της κυβέρνησης. Το ενδιαφέρον είναι πως η προεκλογική ατζέντα Τσίπρα υιοθετείται πλέον και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η προσπάθεια του αρχηγού της ΝΔ να επενδύσει στην «υπόσχεση» Βέμπερ για χαμηλότερα πλεονάσματα, η ρελάνς που επιχείρησε χθες στη Βουλή καλώντας τον πρωθυπουργό να πάει μαζί του «στην Ευρώπη για να διαπραγματευτούν» αυτά τα χαμηλότερα πλεονάσματα, οι κλιμακούμενες δεσμεύσεις για μείωση της φορολογίας, δεν είναι παρά η αποδοχή της «ατζέντας Τσίπρα»: Η αναγνώριση, και από τη ΝΔ, ότι η νίκη – και πολύ περισσότερο η αυτοδυναμία – στις εκλογές θα κριθεί πάνω στα οικονομικά διλήμματα της μεταμνημονιακής εποχής.

Πρόκειται για μια αναγνώριση που συνδέεται άμεσα και με τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων. Ακόμη και στις πιο ευνοϊκές μετρήσεις για τη ΝΔ, προκύπτει ένας κοινός τόπος και μια «οροφή»: Το εθνικοπατριωτικό αφήγημα ό,τι ήταν να δώσει το έδωσε, η απενοχοποίηση των άκρων διαμορφώνει πλέον νέους πόλους πίεσης εκ δεξιών της ΝΔ, και η μόνη διέξοδος διεύρυνσης της εκλογικής επιρροής της συντηρητικής παράταξης είναι το κέντρο.

Δεν είναι καθόλου εύκολη διέξοδος με δεδομένη τη δυσανάλογη εκχώρηση ρόλου και χώρου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο σκληρό δεξιό σύστημα της ΝΔ – είναι όμως η μοναδική. Κατά την ανάλυση, δε, του επιτελείου της Πειραιώς το πιο πρόσφορο έδαφος διείσδυσης διαπιστώνεται στην «ανω-μεσαία» τάξη των ελευθέρων επαγγελματιών, εξ ου και οι διαρκείς υποσχέσεις για μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης. Σύμφωνα με την ίδια ανάλυση – και κόντρα στους… αστικούς μύθους – το οικονομικό παιχνίδι για τη ΝΔ δεν είναι χαμένο ούτε στις τάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ αντιθέτως η απόσταση είναι μεγάλη σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και τις νεώτερες ηλικίες, και κυρίως εκείνες που βρίσκονται στη φάση αναζήτησης εργασίας.

Εκεί, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει σοβαρό, και εδραιωμένο, πλεονέκτημα – γεγονός που δεν οφείλεται μόνον σε κινήσεις όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού αλλά και στην παγιωμένη πεποίθηση ότι η ΝΔ είναι «το κόμμα των εργοδοτών». Τα στοιχεία αυτά προσμετρώνται και αποτιμώνται και στο Μαξίμου, το οποίο σκοπεύει να αναδείξει το ταξικό και κοινωνικό πρόσημο στα οικονομικά διλήμματα των εκλογών. Ταυτόχρονα όμως, γνωρίζει ότι εάν υπάρχει μια κοινωνική ομάδα στην οποία έχει ισχυρό πέρασμα το σύνθημα «φύγετε» του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι εκείνη των ελεύθερων επαγγελματιών – εξ ου και η επιλογή για μάχη μέχρις εσχάτων με τους θεσμούς για μέτρα όπως η ρύθμιση των 120 δόσεων…