Σαν «έτοιμη από καιρό» δείχνει να κινείται η κυβέρνηση της ΝΔ στο ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ.

Πλέον πρόσφατο επεισόδιο στη διαδικασία υπήρξε η κυβερνητική τροπολογία της «τελευταίας στιγμής» για την προώθησή της, η οποία κατατέθηκε την περασμένη εβδομάδα σε άσχετο νομοσχέδιο, ξεσηκώνοντας ορυμαγδό αντιδράσεων από σύσσωμη την αντιπολίτευση.

Απαντώντας μάλιστα στις επικρίσεις που δέχτηκε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, ισχυρίστηκε ότι η ΛΑΡΚΟ είναι «η πιο προβληματική επιχείρηση εν λειτουργία» στην Ελλάδα και προσπάθησε και πάλι να την απαξιώσει για να δικαιολογήσει την ιδιωτικοποίησή της με όρους ξεπουλήματος.

Αξίζει να σημειωθεί πως όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η «μετοχή» του νικελίου, το οποίο παράγει η ΛΑΡΚΟ, χτυπάει διαδοχικά limit up στο παγκόσμιο χρηματιστήριο, με φόντο την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων από μεγάλες εταιρείες, όπως η Tesla του Elon Musk. Μάλιστα ο ίδιος ο Musk φαίνεται να εγγυάται μακροχρόνια συμβόλαια σε όποιον διαθέτει αποτελεσματικά και με περιβαλλοντικές ευαισθησίες ορυχεία σε ό,τι έχει να κάνει με τις μεθοδολογίες εξόρυξης.

Κάπως έτσι δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν πως η «φούρια» της κυβέρνησης της ΝΔ για fast track ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ ενέχει σκοπιμότητες εξυπηρέτησης «φιλικών» στην ίδια επιχειρηματικών συμφερόντων, την ίδια στιγμή που εκατοντάδες εργαζόμενοι στην επιχείρησης ζουν με τον εφιάλτη της ανεργίας.

Η καταστροφική διαχείριση από «γαλάζιες» διοικήσεις

Μιλώντας στο Tvxs.gr ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος, Γιώργος Σταθάκης, «φωτίζει» τις ευθύνες των διοικήσεων που όρισε κατά καιρούς η ΝΔ αλλά και ποια μπορεί να είναι η «επόμενη μέρα» της επιχείρησης.

«Είχαμε καταστροφική διαχείριση για περίπου 10 χρόνια μέχρι και το 2014. Μιλάμε για ρουσφέτια, οικογενειοκρατία, κλασικά πράγματα δηλαδή και πρωταγωνίστρια τη ΝΔ και πολύ κακές εμπορικές επιλογές.  Κι αυτό γιατί επειδή το νικέλιο που παράγει η επιχείρηση είναι χρηματιστήριο με την τιμή του να αυξομειώνεται, σε περίπτωση που δεν το χειριστείς σωστά όταν ανεβαίνει αυτή για να κλείσεις μια καλή συμφωνία σε καλή τιμή, τότε ζημιώνεσαι σημαντικά. Συμβαίνει και το αντίστροφο, αν πεφτει η τιμή κι εσύ δεν έχεις κλείσει μια συμφωνία σε σταθερή τιμή, απορροφάς όλη τη ζημιά από την πτώση της. Εκεί έκαναν τρομερά λάθη στη διαχείριση της εμπορικής διάστασης του νικελίου, με εκτιμώμενη απώλεια 200-300 εκατομμύρια μόνο από τα εμπορικά λάθη» σημειώνει.

«Μιλάμε για την περίφημη διοίκηση του Θοδωρή Σκρέκα (πατέρα του νυν υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης) και άλλες με τη συμμετοχή πεθερών, συζύγων και άλλων ευνοουμένων. Ήταν αυτή η διοίκηση που φρόντισε για την προαγωγή 30 γαλάζιων συνδικαλιστών αλλά και τις προσλήψεις περίπου 100 ατόμων τις παραμονές των εκλογών του Γενάρη του 2015, με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί το μισθολογικό κόστος» συνεχίζει ο κύριος Σταθάκης και υπενθυμίζει ότι «όταν τον Ιούλιο του 2017 παρουσίασα τα παραπάνω στοιχεία στην  Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, ο Χρήστος Σταϊκούρας, ο οποίος έχει επιρροή στη ΛΑΡΚΟ λόγω τοπικής εκλογιμότητας, δεν προσήλθε αποφεύγοντας οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση».

Ο κύριος Σταθάκης μάλιστα σημειώνει πως με βάση τις ενέργειες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ «η ΛΑΡΚΟ πορευόταν έχοντας ρυθμίσει το χρέος της προς τη ΔΕΗ, έχοντας λύσει το ιδιοκτησιακό και διευθετημένο σε ένα βαθμό το θέμα της παλιάς ΛΑΡΚΟ».

Οι προοπτικές, οι απαραίτητες επενδύσεις και οι κίνδυνοι για τους εργαζόμενους

«Μέχρι να φτάσουμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, είχε ανοίξει όσο ήμασταν στην κυβέρνηση η κουβέντα είτε για συνεργασία με εταιρείες, προκειμένου να ξεμπλοκάρει το ζήτημα, είτε για να υπάρξει ενδιαφέρον για συμμετοχή στην επιχείρηση. Αναθέσαμε μάλιστα σε μια συμβουλευτική την κατάρτιση ενός πλάνου αναδιάρθρωσης της ΛΑΡΚΟ. Το πιο σημαντικό από τα συμπεράσματά της ήταν ότι διέγνωσε προοπτικές στην επιχείρηση με βάση το νικέλιο και την προοπτική της “επανάστασης” που βιώνουμε τώρα» υπογραμμίζει ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος.

Συνεχίζοντας αναφέρει πως «αυτό προϋπέθετε όμως δυο βασικές συνέργειες. Η πρώτη έχει να κάνει με το γεγονός ότι το μετάλλευμα που παράγουμε πλέον στη ΛΑΡΚΟ είναι πολύ “φτωχό”. Η μια λύση που προτάθηκε λοιπόν είναι ο εμπλουτισμός του με πλούσια κοιτάσματα από άλλες χώρες. Εκεί ήρθε λοιπόν μια πρόταση που έχει αντίστοιχη δραστηριότητα στη Βόρεια Μακεδονία αλλά και σε άλλες περιοχές. Αυτοί λοιπόν πρότειναν μια λύση που φαινόταν ότι θα “περπατούσε” και την ήθελε και η ίδια η ΛΑΡΚΟ». «Η δεύτερη προοπτική είχε να κάνει με την εμφάνιση διαφόρων ενδιαφερομένων για την αγορά της επιχείρησης. Κανένας όμως δεν ήταν αξιόπιστος. Οπότε δεν προχώρησε κάτι» σημειώνει με νόημα ο κύριος Σταθάκης.

Σε ότι αφορά το μέλλον της επιχείρησης, επισημαίνει πως «η ΛΑΡΚΟ για να γίνει αποδοτική χρειάζεται μεγάλες επενδύσεις. Στο σύνολο υπολογίζω πως χρειάζεται γύρω στα 500 εκατομμύρια επενδύσεις σε ό,τι αφορά τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, τους περιβαλλοντικούς όρους κλπ. Δεύτερον, σύμφωνα με τις τεχνοοικονομικές μελέτες χρειάζεται περίπου 700 άτομα προσωπικό. Άρα η κυβέρνηση για να πουλήσει θα απολύσει όλους τους εργαζόμενους και θα επαναπροσλάβει ένα μέρος αυτών. Υπό αυτούς λοιπόν τους όρους, ότι δηλαδή η ιδιωτικοποίηση Χατζηδάκη προχωρήσει με ένα σκληρό τρόπο, δεν εγγυηθεί δηλαδή την απασχόληση (κάτι που η δική μας κυβέρνηση έθετε ως όρο), προχωρήσει σε εκποίηση όλου του συστήματος, ίσως βρεθεί κάποιος επενδυτής».

Ο ρόλος της Κομισιόν

Υπενθυμίζει τέλος πως επί του ζητήματος υπάρχει κι ένα «δυσανάλογο πρόστιμο -της τάξεως 136 εκατομμυρίων ευρώ-για παράνομες επιδοτήσεις της ΛΑΡΚΟ. Με αυτό τον τρόπο «έκλεινε» η εκκρεμότητα που υπήρχε δικαστικά για περίπου μια δεκαετία και οριστηκοποιήθηκε με μια σκληρή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που “έβλεπε” ως επιδοτήσεις όσα χρήματα είχε δώσει ως ενίσχυση στην “παθητική” ΛΑΡΚΟ κατά καιρούς στο παρελθόν το ελληνικό κράτος».

«Άρα το υπουργείο Οικονομικών έπρεπε να μεταφέρει το πρόστιμο στη ΛΑΡΚΟ, κάτι που θα σήμαινε ότι την επόμενη μέρα θα έκλεινε η επιχείρηση. Δεν το κάναμε. Eμείς απαντήσαμε με κοινή επιστολή από εμένα και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στην Διεύθυνση Ανταγωνισμού, με την οποία δεσμευόμασταν πως θα καταθέταμε νέο πλάνο κλπ, διαμορφώσαμε δηλαδή ένα πλαίσιο για να κερδίσουμε χρόνο και να δούμε τι θα γίνει με την επιχείρηση» αναφέρει και καταλήγει:

«Κατά την Κομισιόν όμως ο μόνος τρόπος για να σβηστεί το πρόστιμο στην επιχείρηση είναι προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση. Μάλιστα το 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά είχε στείλει σχέδιο τριχοτόμησης της επιχείρησης και πώλησης του κάθε κομματιού ξεχωριστά. Τώρα φαίνεται πως θα πάμε σε διχοτόμησης ή ακόμη και σε πώληση ενιαίας της ΛΑΡΚΟ σε έναν και μονο επενδυτή».