Στο σκίτσο του Χρήστου Παπανίκου στην Athens Voice, η πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) Δέσποινα Κουτσούμπα, κρατάει τη ντουντούκα μπροστά από ένα πανό και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, περνάει και κόβει το καλώδιο. Ήταν ένα σκίτσο που υπερασπιζόταν την απόφαση της υπουργού στον πόλεμο που άνοιξε στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων.

Αυτή η πράξη που σε όλον τον κόσμο ονομάζεται «λογοκρισία», αποκαλείται από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ «σπάσιμο του αποστήματος των Ελλήνων αρχαιολόγων». Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην οποία οι αρχαιολόγοι θεωρούνται από την ίδια την εξουσία και τους δημοσιογράφους της «αποστήματα» και η Λίνα Μενδώνη να παραμένει για 2η τετραετία στη θέση της χωρίς να περάσει τη βάσανο της ψήφου και παρά το γεγονός ότι ήταν από τις πιο αντιδημοφιλείς υπουργούς, ακόμα και ανάμεσα στους ψηφοφόρους της ΝΔ.

Έχει δεχθεί τα πυρά για μια μεγάλη σειρά θεμάτων από την έμμεση ιδιωτικοποίηση των μουσείων έως το τσιμέντωμα της Ακρόπολης και την υπόθεση Στερν, ενώ μεγάλο πρόβλημα είχε δημιουργήσει στην κυβέρνηση η στάση της υπουργού και τα απανωτά επικοινωνιακά λάθη στην υπόθεση Λιγνάδη. Τώρα, με την έξωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων από το κτίριο της Ερμού, βάζει απέναντί της φορείς και συλλόγους γύρω από τον πολιτισμό και όχι μόνο, που δεν είχαν ποτέ εκφραστεί εναντίον της, όπως για παράδειγμα η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Ούτε ο ίδιος ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) περίμενε τη μαζική συμπαράσταση σωματείων, φορέων, ενώσεων, προσωπικοτήτων, ειδικά τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου, που επέλεξε η υπουργός για να εκδώσει την Υπουργική Απόφαση. Η επιλογή της Λίνας Μενδώνη για κατά μέτωπο επίθεση στον δραστήριο Σύλλογο, ανέδειξε μια σειρά από σοβαρά ζητήματα σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.

Έγιναν ξεκάθαρες οι πρακτικές αυταρχισμού και λογοκρισίας (αφορμή στάθηκε η εκδήλωση για την Πύλο), η προσπάθεια αποδυνάμωσης ενεργών συλλογικοτήτων, συλλόγων και σωματείων. Τα νομιμοφανή και ουσιαστικά έωλα επιχειρήματα της υπουργού, όπως το ότι δεν ζήτησε ο σύλλογος άδεια για την εκδήλωση ως όφειλε αφού το κτίριο ανήκει εντός του «κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της πόλης των Αθηνών», κατέρρευσαν. Αν ίσχυαν, θα έπρεπε «…σε όποια εκδήλωση γίνεται, από τα Πετράλωνα ως την Πατησίων και από την Κολοκυνθού ως τη Λ. Υμηττού, ο διοργανωτής να παίρνει άδεια από το ΥΠΠΟ και να πληρώνει τέλη υπέρ του ΟΔΑΠ» όπως απάντησε η πρόεδρος του ΣΕΑ Δέσποινα Κουτσούμπα. Αναδείχτηκαν ξανά οι εχθρικές διαθέσεις της υπουργού απέναντι στους αρχαιολόγους, τους οποίους προειδοποιεί εμμέσως πλην σαφώς, ότι αν θέλουν την εύνοιά της, θα πρέπει να καταψηφίσουν τις παρατάξεις του προεδρείου του ΣΕΑ στις επερχόμενες εκλογές του ΣΕΑ.

Αναδείχθηκε όμως και κάτι πολύ σημαντικό για την πόλη. Η χρήση του κτιρίου από την πλευρά του ΣΕΑ ήταν μια όαση για τον κόσμο του πολιτισμού που αντέδρασε πρώτος στην έξωση. Είναι ελάχιστοι οι ανοιχτοί χώροι για την πραγματοποίηση παρουσιάσεων βιβλίου και εκδηλώσεων, και δεν υπήρχε άλλος χώρος που να διατίθεται δωρεάν και να λειτουργεί ως ζωντανή εστία πολιτισμού, ως ζωντανό κύτταρο μιας πόλης, η οποία παραδίδεται βίαια σε συμφέροντα παντός τύπου.

Σημειώνεται ότι το κτήριο παραχωρήθηκε στον ΣΕΑ κατά τη δεκαετία του ‘80 από τη Μελίνα Μερκούρη και στη συνέχεια το 1996 ο Σταύρος Μπένος παραχώρησε και τον κήπο, ενώ την παραχώρηση αυτή έχουν σεβαστεί όλοι/ες οι υπουργοί Πολιτισμού από το 1982 έως και σήμερα.

Η απόφαση της υπουργού Πολιτισμού για «έξωση» του ΣΕΑ από το κτίριο  στην οδό Ερμού, με αιτιολογία την ενόχλησή της για το περιεχόμενο της εκδήλωσης που σχετιζόταν με το ναυάγιο στην Πύλο, εξόργισε πολλούς, τους οποίους συσπείρωσε γύρω από τον ΣΕΑ, την ώρα που φιλοκυβερνητικές πένες, στήριξαν όσο ποτέ την υπουργό, με επιχειρήματα τα οποία αποδόμησε πλήρως ο Σύλλογος Αρχαιολόγων στο εξώδικο που απέστειλε στην υπουργό, ενώ προανήγγειλε προσφυγή στα αρμόδια δικαστήρια.

Τη συμπαράστασή τους εξέφρασαν και κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και προσωπικότητες, πανεπιστημιακοί, σωματεία και φορείς του πολιτισμού, σύλλογοι εκπαιδευτικών. Το tvxs αναφέρει ενδεικτικά κάποιες από τις ανακοινώσεις συμπαράστασης από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έως τον Ανεξάρτητο Σύλλογο Εκδοτών που μιλάει για προληπτική λογοκρισία.

Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Κατάπληξη και ανησυχία μας προκάλεσαν οι αποφάσεις, με τις οποίες η υπουργός Πολιτισμού στέρησε αιφνιδιαστικά μέσα στον Αύγουστο το ιστορικό σωματείο των Ελλήνων αρχαιολόγων από την έδρα, που το ίδιο το υπουργείο του έχει παραχωρήσει εδώ και δεκαετίες.

Αποτελεί κοινή γνώση ότι το εν λόγω σωματείο εργαζομένων του υπουργείου τελεί σε έντονη πολιτική και συνδικαλιστική αντιπαράθεση με την Υπουργό και την Κυβέρνηση. Από μόνο του το γεγονός αυτό θα έπρεπε να καθιστά κάθε απόφαση που θα λάμβανε το Υπουργείο σε βάρος του ιστορικού σωματείου κατ’ αρχήν ύποπτη κατάχρησης εξουσίας. Και η Υπουργός δεν καταβάλει ούτε τη στοιχειώδη προσπάθεια, ώστε η υποψία να μην καταστεί βεβαιότητα, καθώς η υπουργική απόφαση ανάκλησης της παραχώρησης χρήσης του ακινήτου βασίζεται σε έωλη αιτιολογία, η οποία εν πολλοίς συνίσταται στην αόριστη επίκληση «λόγων δημοσίου συμφέροντος» καθώς και στην αμφισβήτηση της -αδιαμφισβήτητης- συνδικαλιστικής φύσης του σωματείου.

Αυτό που καταπλήσσει, όμως, είναι ότι η Υπουργός Πολιτισμού, απροκάλυπτα, επικαλείται ως αιτιολογία της «έξωσης» και το γεγονός ότι η χρήση του ακινήτου παραχωρήθηκε σε τρίτα πρόσωπα και εντός αυτού έλαβε χώρα εκδήλωση που αφορά το ναυάγιο στην Πύλο και την απώλεια 650 ανθρώπων, ένα «πρόσφατο πραγματικό περιστατικό, το οποίο είχε λάβει πολιτικές διαστάσεις, και επί του οποίου η εκδήλωση λάμβανε συγκεκριμένη θέση», όπως ρητά αναφέρεται στην απόφαση. Φαίνεται πως το Υπουργείο αγνοεί ή εσκεμμένα παραβλέπει, ότι εδώ και χρόνια σωρεία εκδηλώσεων που διοργανώνονται από το σωματείο ή συνδιοργανώνονται από το σωματείο και τρίτους φορείς, λαμβάνουν χώρα στους χώρους του επίμαχου ακινήτου.

Από πότε στη δημοκρατία το περιεχόμενο μίας δημόσιας εκδήλωσης και το εάν αυτό αρέσει ή όχι στους εκάστοτε κρατούντες, είναι λόγος να τιμωρείται ο διοργανωτής της; Και μάλιστα όταν αυτός είναι ένα ιστορικό συνδικαλιστικό σωματείο με ισχυρή παρουσία στον δημόσιο λόγο; Οι αποφάσεις αυτές είναι δείγμα αυταρχισμού, αδιαφάνειας και καταχρηστικότητας, συνιστούν δε, ανεπίτρεπτο περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης και χονδροειδή λογοκρισία.

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εκφράζει τη συμπαράστασή της στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων και καλεί την Υπουργό Πολιτισμού να ανακαλέσει άμεσα την απόφασή της.

Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων

Μήνυμα στήριξης και αγώνα στέλνει και ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων, κατακεραυνώνοντας την υπουργό Πολιτισμού για την απόφασή της να προβεί σε εκδικητική έξωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, μετά την ενόχλησή της για την εκδήλωση που σχετιζόταν με το ναυάγιο στην Πύλο.

Στην ανακοίνωσή του αναφέρει ότι η υπουργική απόφαση «θα πέσει με κρότο, μαζί με όλους όσοι την απεργάστηκαν», ενώ χαρακτηρίζει τις ενέργειες της Λίνας Μενδώνη αυταρχικές και απαράδεκτες.

“Ο εμβληματικός χώρος του ΣΕΑ έχει φιλοξενήσει 100δες εκδηλώσεις, προβολές, βιβλιοπαρουσιάσεις, φεστιβάλ, ομιλίες, παραστάσεις προσφέροντας στους κατοίκους της πρωτεύουσας έναν χώρο που μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα.

«Ο ΣΕΑ αυτή την στιγμή απειλείται ανοικτά απο την κυβέρνηση» γράφει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση.

Π.Ε.ΣΥ.Θ. (Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Θεατρολόγων)

Ο ΠΕΣΥΘ εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων.

«Καταγγέλλουμε την αυταρχική και εκδικητική απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού να προχωρήσει στην έξωση του ΣΕΑ από το κτίριο, που χρησιμοποιεί ως έδρα του στην οδό Ερμού, και καλούμε στην άμεση ανάκλησή της.»

Οργανισμός προστασίας του περιβάλλοντος “no extractions no war”

«Η ανάγκη για ελεύθερους χώρους και δημόσιο λόγο είναι παραπάνω από έντονη σημειώνει ο Οργανισμός προστασίας του περιβάλλοντος “no extractions no war” σε ανακοίνωσή του με την οποία εκφράζει τη στήριξή του στο ΣΕΑ με αφορμή την απόφαση της η Υπουργού Πολιτισμού να ανακαλέσει την παραχώρηση χρήσης ακινήτου επί της οδού Ερμού 134 – 136, ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου/Υπουργείου Πολιτισμού, στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων.

«Σε έναν σύλλογο που έχει στηρίξει τόσο τα κινήματα ένα ευχαριστώ δεν φτάνει.

Είναι η σειρά μας, ως κινήματα και πρωτοβουλίες να στηρίξουμε και να αγωνιστούμε για τους ελάχιστους΄προσβάσιμους χώρους και φορείς που έχουν απομείνει.»

Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ 1967-1974)

Ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ 1967-1974) δηλώνει την αμέριστη υποστήριξή του στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) και απαιτεί από την κ. Μενδώνη να ανακαλέσει την απαράδεκτη απόφασή της να στερήσει από το ιστορικό αυτό σωματείο τη στέγη του, στο διατηρητέο κτίριο στο Θησείο – ένα «τοπόσημο» κυριολεκτικά για τις Τέχνες και τα Γράμματα, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του.

«Με εντελώς προσχηματικά “επιχειρήματα” η κ. υπουργός επιχειρεί να επιβάλλει λογοκρισία στο συνδικαλιστικό και επιστημονικό όργανο των αρχαιολόγων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, υποδεικνύοντάς του ποιες δράσεις είναι “συμβατές”και ποιες όχι με την πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης.

Ο πραγματικός λόγος της επιχειρούμενης έξωσης είναι ότι ο Σύλλογος παραχώρησε τον γνωστό σε όλους μας κήπο του, για να πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα «Δικαιοσύνη στο Έγκλημα της Πύλου», που κατά την κ. Μενδώνη, δεν συνάδει με τους σκοπούς του Συλλόγου» τονίζει ο ΣΦΕΑ.

Κατερίνα Μάτσα

Την υποστήριξή της στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων που δέχεται επίθεση από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, δίνει η Κατερίνα Μάτσα, γνωστή ψυχίατρος, δημιουργός του 18Άνω και κοινωνική αγωνίστρια, μέλος του Δικτύου Αλληλεγγύης Κοινωνικών Ιατρείων.

Το Δίκτυο Αλληλεγγύης Κοινωνικών Ιατρείων και το Σωματείο Υποστήριξης του Επιστημονικού και Κοινωνικού Έργου του 18Άνω τάσσονται στο πλευρό του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, του Διοικητικού του Συμβουλίου και του προεδρείου του, που δέχονται απαράδεκτη κι ενορχηστρωμένη επίθεση από ΜΜΕ και κυβέρνηση

Η εκδήλωση οργανώθηκε από έξι συλλογικότητες – το Δίκτυο Αλληλεγγύης Κοινωνικών Ιατρείων, το Σωματείο Υποστήριξης του Επιστημονικού και Κοινωνικού Έργου του 18Άνω, την κατάληψη στέγης προσφύγων Νοταρά, τις Συλλογικές Δράσεις Κοινωνικής Αλληλεγγύης, την ποδοσφαιρική ομάδα Αστέρας Εξαρχείων και την συλλογικότητα “Αντισώματα”. Υποστηρίχθηκε από διασώστες, δικηγόρους, καλλιτέχνες που πήραν τον λόγο και από εκατοντάδες κόσμου που παρευρέθηκαν.

Η τραγωδία της Πύλου, το πιο πολύνεκρο ναυάγιο προσφύγων στη Μεσόγειο, όπως το έχουν χαρακτηρίσει τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, έχει προκαλέσει σάλο διεθνώς, μαζί και στους κόλπους της ΕΕ και των θεσμών της και ζητείται επίμονα η πλήρης διερεύνηση του ρόλου και των ευθυνών των αρμοδίων ελληνικών κρατικών αρχών. Η εκδήλωση στον κήπο του ΣΕΑ προφανώς ενόχλησε πολλούς και προπαντός όσους θέλουν να πέσει σκοτάδι στην υπόθεση».

Αντώνης Λιάκος

Μοχθηρία κοινωνική και ατομική χαρακτηρίζει την απόφαση της Λίνας Μενδώνη και ο Αντώνης Λιάκος, ομότιμος καθηγητής νεώτερης ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γράφει χαρακτηριστικά σε ανάρτησή του στο facebook: «Πνίγονται επτακόσιοι άνθρωποι σε συνθήκες που γυρεύουν διευκρίνηση, γιατί δεν πρόκειται για δυστύχημα, αλλά για ένα ιστορικό συμβάν με βάρος. Κι γίνεται μια εκδήλωση-συζήτηση, από τις πολλές που όφειλαν να έχουν γίνει, και έρχεται μια Υπουργός Πολιτισμού, Πολιτισμού παρακαλώ, και ζητάει τον λόγο, ζητάει να πάρει από τον Σύλλογο των Αρχαιολόγων τον χώρο που έγινε η εκδήλωση.

Αν αυτό δεν είναι μοχθηρία, τί είναι; Μοχθηρία ατομική και κοινωνική. Και από Υπουργό Πολιτισμού, που τον 15αύγουστο θα βάλει την καλή της ρόμπα και θα αρχίσει τους μεγάλους σταυρούς. Δεν είναι όμως η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός το θέμα μου. Το ίδιο το γεγονός ότι μια Υπουργός Πολιτισμού προσπαθεί να κλείσει το στόμα των ανθρώπων για ένα μαζικό έγκλημα για το οποίο αναζητούνται ευθύνες, είναι από μόνο του κολοσσιαίο ζήτημα. Και ως εκ τούτου, τί ορίζουμε ως πολιτισμό στην Ελλάδα, αλλά και τί ορίζουμε ως δημοκρατία.

Τα πραξικοπήματα δεν γίνονται μόνο με κεντρικά κρατικά διατάγματα πλέον. Γίνονται με το να κλείσεις όλους τους ελεύθερους χώρους, όλες τις δυνατότητες συζήτησης. Πρέπει να είμαστε όλοι στο πλευρό των αρχαιολόγων να υπερασπίσουν τον χώρο τους, η υπεράσπιση του ελεύθερου βήματος μας αφορά όλους και όλες. Δεν πρέπει να τους περάσει, και δεν θα τους περάσει. Ας δείξουν τη μοχθηρία τους αλλού.

Κατηγορήθηκαν οι οργανωτές της εκδήλωσης από τον εντεταλμένο γι αυτές τις «δουλειές» «δημοσιογράφο» ως δικαιωματιστές και αλληλέγγυοι. Η αλληλεγγύη τρομάρα του είναι υπό κατηγορίαν. Και βέβαια είμαστε δικαιωματιστές, και αυτός είναι τίτλος τιμής, αλλά και τίτλος που υποχρεώνει. Γιατί αν έκανε ένα βήμα ο πολιτισμός τον τελευταίο αιώνα είναι με την ανάδειξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο επίκεντρο της πολιτικής, του πολιτισμού, της ιστορίας».

Α ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας (Περιστέρι)

Η Α ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας(Περιστέρι) καταγγέλλει την απαράδεκτη απόφαση της υπουργού πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη, να ανακαλέσει την άδεια χρήσης του κτιρίου που χρησιμοποιεί ως έδρα του ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, επειδή πραγματοποίησε εκδήλωση με τίτλο «Δικαιοσύνη στο Έγκλημα της Πύλου» στις 18 Ιουλίου 2023.

Είναι προφανές ότι η απόφαση αυτή συνιστά πράξη λογοκρισίας, επίδειξη ισχύος και μνημείο αυταρχισμού. Αποτελεί επίθεση στο δικαίωμα κριτικής και στην ελευθερία της πολιτικής και συνδικαλιστικής οργάνωσης. Σε αυτήν αναγράφεται: «Έτι επιβαρυντική συνθήκη συνιστά το γεγονός ότι, εν γνώσει του Σ.Ε.Α., η εκδήλωση εντός δημοσίου ακινήτου-μνημείου (…) αφορούσε σε πρόσφατο πραγματικό περιστατικό, το οποίο είχε λάβει πολιτικές διαστάσεις, η δε εκδήλωση ελάμβανε συγκεκριμένη θέση επί του θέματος, όπως προέκυπτε ήδη από τον τίτλο αυτής”. Επομένως, το περιεχόμενο των εκδηλώσεων που πραγματοποιούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ή οι επιστημονικοί φορείς πρέπει να μην αφορά περιστατικό με πολιτικές διαστάσεις και να μην λαμβάνει θέση που δεν εγκρίνει η κυβέρνηση…»

Ε ΕΛΜΕ

«Η Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας καταγγέλλει την απαράδεκτη απόφαση της υπουργού πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη, να ανακαλέσει την άδεια χρήσης του κτιρίου που χρησιμοποιεί ως έδρα του ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, επειδή πραγματοποίησε εκδήλωση με τίτλο «Δικαιοσύνη στο Έγκλημα της Πύλου» στις 18 Ιουλίου 2023.

Συγκεκριμένα, ύστερα από δημοσίευμα στα ΝΕΑ, υπογραφόμενο από τον Γ. Παπαχρήστο, η Λίνα Μενδώνη καλούσε τα μέλη του Συλλόγου να εξηγήσουν «εντός 2 ημερών» γιατί παραχώρησαν τον κήπο του κτιρίου του ΣΕΑ για την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης εκδήλωσης. Λίγες μέρες αργότερα, εν μέσω Αυγούστου, αποφασίζεται η έξωση. Το κτίριο αυτό παραχωρημένο από το 1982 – επί Μ. Μερκούρη- έχει χρησιμοποιηθεί για την προαγωγή των κοινωνικών, πολιτιστικών και ανθωπιστικών σκοπών του συλλόγου. Η επίμαχη εκδήλωση, μάλιστα, έγινε με ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μελών του.

Σε αυτό το πλαίσιο η υπουργός πολιτισμού, κ. Λ. Μενδώνη, επέλεξε να «ξεκαθαρίσει λογαριασμούς» επιτιθέμενη στο Σύλλογο Αρχαιολόγων, ο οποίος συγκρούστηκε μαζί της σε πλήθος θεμάτων, όπως η καταστροφή των αρχαίων της Βενιζέλου, το τσιμέντωμα της Ακρόπολης, η μετατροπή των Μουσείων σε ΝΠΔΔ και η συλλογή Στερν. Η αντίσταση στην επιχειρούμενη εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αλλά και η αναζήτηση δικαιοσύνης και ευθυνών για τα πολιτικά εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά δεν αρέσουν στην υπουργό πολιτισμού.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον ΣΕΑ και σε αυτή τη μάχη του, εναντίον της κυβέρνησης που πνίγει πρόσφυγες στην Πύλο, καλύπτει ναζί να μπαίνουν ανενόχλητοι και να δολοφονούν στη Ν.Φιλαδέλφεια, αφήνει να καίγονται τα δάση, να τινάζονται στον αέρα αποθήκες πυρομαχικών στην Αγχίαλο αλλά με μεγάλο ζήλο ψηφίζει ρυθμίσεις για 16ωρη εργασία και ποινικοποιεί την πολιτική και συνδικαλιστική δράση» γράφει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση.

Σύλλογος Αποφοίτων Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης ΑΣΚΤ

«Οι πρακτικές λογοκρισίας δεν μπορούν παρά να φέρνουν στη μνήμη μας εποχές με επικίνδυνα σκοταδιστικό χαρακτήρα και να μας προβληματίζουν έντονα τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά. Σε έναν πολιτισμό που η ελευθερία του λόγου θεωρείται κατοχυρωμένο δικαίωμα κάθε πολίτη, η συζήτηση περί έγκρισης ή μη μιας εκδήλωσης από τους ανθρώπους του αρμόδιου υπουργείου είναι αδύνατο να βρει υποστηρικτές.

Αναλογιζόμαστε, λοιπόν, τα λόγια του Μπρεχτ: «Σ’ αυτή την εποχή των αποφάσεων πρέπει ακόμη και η τέχνη ν’ αποφασίσει. Μπορεί να γίνει όργανο των λίγων, εκείνων που καθορίζουν τη μοίρα των πολλών και απαιτούν μια πίστη, που πάνω απ’ όλα πρέπει να ‘ναι τυφλή, και μπορεί ακόμη να πάει με το μέρος των πολλών, εναποθέτοντας τη μοίρα τους στα ίδια τους τα χέρια. Μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε παραλήρημα, σε αυταπάτη και σε φαντασιώσεις, όπως και μπορεί να τους οδηγήσει στην πραγματικότητα. Μπορεί να μεγαλώσει την άγνοια, όπως μπορεί να μεγαλώσει και τη γνώση. Μπορεί ν’ απευθυνθεί στις εξουσίες εκείνες που αποδεικνύουν τη δύναμή τους καταστρέφοντας, και σ’ εκείνες που αποδεικνύουν τη δύναμή τους βοηθώντας» (Μ. Μπρεχτ, Για τον ρεαλισμό, μτφρ. Λουκία Κοντή, Σύγχρονη εποχή, Αθήνα, 1990)»

ΠΟΘΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος)

«Το κτήριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων υπάρχει εδώ και χρόνια ως ένας πόλος ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ένα σημείο συνάντησης των ανθρώπων του Πολιτισμού καθώς και σημαντικό κέντρο διαμόρφωσης των κοινωνικών διεργασιών φιλοξενώντας πολυσχιδείς δράσεις.

Η υπουργική αυτή απόφαση είναι μια κίνηση ρεβανσισμού προς τους εργαζόμενους του Υπουργείου που αντιστάθηκαν στις καταστροφικές αποφάσεις της Υπουργού τα τελευταία χρόνια, αλλά αποκαλύπτει και το ευρύτερο σχέδιο της κυβέρνησης να ελέγξει τα συνδικάτα, χρησιμοποιώντας πρακτικές που παραπέμπουν στα πιο σκοτεινά χρόνια της μετεμφυλιακής ιστορίας της Ελλάδας.

Στεκόμαστε στο πλευρό των Αρχαιολόγων και απαιτούμε από την Υπουργό να ανακαλέσει την κατάπτυστη αυτή απόφαση».

Ανεξάρτητος Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου – ΑΣΕΒ

Ο ΑΣΕΒ εκφράζει την αντίθεσή του στην προσχηματική εκδίωξη του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων από το κτίριο της Ερμού, στο οποίο ο κλάδος του βιβλίου έχει βρει φιλοξενία για καθιερωμένες ετήσιες εκθέσεις και εκατοντάδες παρουσιάσεις τίτλων. Μας εκπλήσσει δε η ρητή επίκληση εκδήλωσης μη συνάδουσας προς την κυβερνητική εκδοχή του πρόσφατου ναυαγίου στις αιτίες που στηρίζουν την απόφαση του ΥΠΠΟΑ και ανησυχούμε για το αδιανόητο καθεστώς προληπτικής λογοκρισίας του οποίου άνευ περιστροφών επιχειρείται η καθιέρωση.

Ο κλάδος του βιβλίου επιδιώκει να έχει κύριο συνομιλητή από την πλευρά της Πολιτείας το Υπουργείο Πολιτισμού. Δεν περνάει από το μυαλό μας πως εκδηλώσεις, συμμετοχές σε εκθέσεις, προγράμματα στήριξης έργων και φιλαναγνωσίας προϋποθέτουν εκ των προτέρων αποδοχή κυβερνητικών κατευθύνσεων. Μας γεννάται το εύλογο ερώτημα κατά πόσο, λόγου χάριν, σε διεθνείς εκθέσεις βιβλίων οι προτεινόμενοι τίτλοι, εάν εμπλέκεται το Υπουργείο, θα συμπλέουν με τις προθέσεις της κυβέρνησης.

Ευχόμαστε και άλλοι σύλλογοι που εκπροσωπούν άλλες ομάδες επαγγελματιών και συντελεστών του κλάδου να εκδηλώσουν την αντίθεσή τους στην πρόσφατη απόφαση. Ας μη φοβηθούν, το ΥΠΠΟΑ, όχι μόνο επί της νυν πολιτικής ηγεσίας του, ελάχιστη, αν μη μηδενική, στήριξη έχει προσφέρει στο ελληνικό βιβλίο.