Συγκέντρωση και πορεία για τα εφτά χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν από τους ρατσιστές Διονύση Λιακόπουλο και Χρήστο Στεργιόπουλο στην οδό Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων, στα Άνω Πετράλωνα, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, στην πλατεία Μερκούρη, από αντιφασιστικές, αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις και φορείς.

Η δολοφονία του Πακιστανού εργάτη, στις 17 Γενάρη του 2013, ήταν ένα κομμάτι του αιματηρού «παζλ» της ναζιστικής επέλασης, που «συμπληρώθηκε» με την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στις 18 Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου.

Η δίκη για τη δολοφονία του Λουκμάν οδήγησε σε μια ιστορική απόφαση, αφού, για πρώτη φορά, ελληνικό δικαστήριο αναγνώρισε το ρατσιστικό κίνητρο της δολοφονίας, με τους δράστες να καταδικάζονται σε ισόβια χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Ανάλογη αντιμετώπιση αναμένει το αντιφασιστικό, αντιρατσιστικό κίνημα, κάθε δημοκρατικός άνθρωπος και για την κατάληξη της πολύχρονης δίκης για τη δολοφονία του Παύλου.

Αυτήν την εύλογη σύνδεση έκαναν οι οργανώσεις και στο κάλεσμα της αντιφασιστικής διαδήλωσης, όπου, μεταξύ άλλων, σημειώνεται: «Η μάχη που έχουμε να δώσουμε είναι διπλή. Από τη μία να καταδικαστεί σε ισόβια η νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, να κλείσουν και τα τελευταία γραφεία τους. Η δίκη είναι στη τελική της ευθεία και η παρέμβαση του κινήματος μέσα και έξω από τα δικαστήρια είναι αυτή που μπορεί να εξασφαλίσει τη σωστή απόφαση. 7 χρόνια μετα τη δολοφονία του Λουκμάν, καταφέραμε η Χρυσή Αυγή να είναι εκτός βουλής και η πόρτα της φυλακής να είναι ανοιχτή.

»Κι απ’ την άλλη παλεύουμε να μπει τέλος στις πολιτικές του ρατσισμού, απαιτώντας νομιμοποίηση και χαρτιά σε κάθε μετανάστη, δικαίωμα ψήφου και κατάργηση των διακρίσεων σε βάρος των μουσουλμάνων. Οι μετανάστες εργάτες έχουν δώσει μάχες απέναντι στη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και τις έχουν κερδίσει!».

Η δολοφονία

Την Πέμπτη 17 Γενάρη του 2013, στις 3.30 τα ξημερώματα, ο 26χρονος μετανάστης Σαχτζάτ Λουκμάν δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στα Πετράλωνα από δύο μέλη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής σε μηχανάκι, ενώ κατευθυνόταν με το ποδήλατο του προς τη δουλειά του, στη λαϊκή. Ποιο ήταν το «έγκλημά» του; Ήταν Πακιστανός!

Οι νεοναζί δολοφόνοι

Τον Απρίλιο του 2014 με απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου ένοχοι με ποινή ισόβιας κάθειρξης και χωρίς ελαφρυντικά, κρίθηκαν οι δύο κατηγορούμενοι χρυσαυγίτες, Διονύσης Λιακόπουλος και Χρήστος Στεργιόπουλος, για τον φόνο του 27χρονου Πακιστανού Σαχζάτ Λουκμάν.

Το δικαστήριο έκρινε ότι το κίνητρο των δολοφόνων του Σαχζάτ Λουκμάν, Διονύση Λιακόπουλου και Χρήστου Στεργιόπουλου, ήταν ρατσιστικό, εφάρμοσε δε την διάταξη του άρθρου 79 παρ. 3 ΠΚ που όριζε το ρατσιστικό κίνητρο ως επιβαρυντική περίσταση κατά την επιμέτρηση της ποινής (πλέον άρθρο 81Α για το ρατσιστικό έγκλημα).

Οι δολοφόνοι, αφού προσπέρασαν το ποδήλατο του Λουκμάν και του έκοψαν το δρόμο, κατέβηκαν στο οδόστρωμα και οπλισμένοι με «πεταλούδες» μαχαίρωσαν τον Λουκμάν.

Πρώτος χτύπησε ο Λιακόπουλος, κατευθείαν στην καρδιά. Ακολούθησαν έξι λυσσαλέα χτυπήματα, στον ήδη τραυματισμένο θανάσιμα Λουκμάν, από τον Στεργιόπουλο, πυροσβέστη στο επάγγελμα, στην σπονδυλική στήλη, στην πλάτη, στο χέρι του θύματος και αλλού.

Ο Σαχζάτ Λουκμάν ήταν νεκρός και οι χρυσαυγίτες έφυγαν, αφού έκαναν τον γύρο του θριάμβου γύρω απ’ τον νεκρό, για να συνεχίσουν να σκοτώνουν την ώρα τους στους δρόμους της Αθήνας. Οι μάρτυρες κατέθεσαν πως οι δράστες έφυγαν «σαν να μη συνέβη τίποτα».

Εκτός από τους κατοίκους της περιοχής που βγήκαν στον δρόμο, ένας οδηγός ταξί διερχόμενος από την περιοχή, συγκράτησε την πινακίδα του σκούτερ των χρυσαυγιτών, ανέφερε το περιστατικό στην αστυνομία και μερικές ώρες αργότερα οι δολοφόνοι συνελήφθησαν στο Σύνταγμα.

Στην έρευνα που ακολούθησε στα σπίτια τους εντοπίστηκαν τρία στιλέτα «πεταλούδες», ένας σουγιάς, μια μαύρη λεπίδα με ειδική λαβή, δύο ξύλινα ρόπαλα, σφαίρες, μία σφεντόνα, ενώ στο σπίτι του ενός βρέθηκαν και πενήντα προεκλογικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής.

Ο πατέρας

«Ο γιος μου δολοφονήθηκε απλώς επειδή ήταν από άλλη χώρα» δήλωσε ο πατέρας του τον περσινό Μάιο, αφότου το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών έκρινε τελεσίδικα ενόχους για ανθρωποκτονία κατά συναυτουργία με άμεσο δόλο και αναγνώριση του ρατσιστικού κινήτρου τους δολοφόνους του παιδιού του, που έφυγε από το Πακιστάν τον Δεκέμβριο του 2008 προκειμένου να συντηρήσει την οικογένειά του.

Προτού φύγει είπε ότι θα επιστρέψει σύντομα. Δεν γύρισε ποτέ…